ເສັ້ນທາງແຫ່ງຄວາມຫວັງ

ບົດທີ 8—ເຕີບໃຫຍ່ຢູ່ໃນພຣະຄຣິສຕ໌

ການປ່ຽນແປງທາງດ້ານຈິດໃຈທີ່ພາໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ກັບ ກາຍມາເປັນລູກຫລານຂອງພຣະເຈົ້ານັ້ນຢູ່ໃນພຣະຄຳພີຮຽກວ່າເປັນການເກີດໃໝ່ຈາກເບື້ອງບົນ. ສິ່ງນີ້ກໍປຽບເໝືອນກັບການຈະ ເຣີນເຕີບໂຕຂອງເມັດຟືດແນວພັນດີທີ່ຄົນຊາວສວນໄດ້ປູກຫວ່ານເອົາໄວ້. ຜູ້ໄດ້ທີ່ຫາກໍເຂົາມາຮັບເຊື່ອໃນ ອົງພຣະຄຣິສຕ໌ໃໝ່ໆນັ້ນ ກໍຕົກຢູ່ໃນລັກສະນະດຽວກັນນີ້, ພວກເຂົາກໍເໝືອນດັ່ງ “ເດັກນ້ອຍ ເກີດໃໝ່ທີ່ຈະຕ້ອງຈະເຣີນເຕີບໂຕຂຶ້ນໄປ” (1ເປໂຕຣ 2:2; ເອເຟຊຽນ 4:15) ຈົນຈວບກະສຽນຂອງການເປັນບຸຣຸດ ແລະ ສະ ຕຣີຜູ້ໜຶ່ງຢູ່ໃນອົງພຣະເຢຊູ ຄຣິສຕ໌ ແລະ ກໍເໝືອນດັ່ງເມັດພືດແນວ ດີທີ່ໄດ້ປູກຫວ່ານຢູ່ກາງທົ່ງນາແລ້ວມັນກໍຈະເຣີນເຕີບໂຕຂຶ້ນມາ,ຈາກນັ້ນກໍຈະເກີດດອກອອກຜົນມາໃຫ້. ທ່ານເອຊາຢາຜູ້ເຊິ່ງເປັນ ນັກພະຍາກອນທ່ານໜຶ່ງຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຍັງໄດ້ກ່າວເອົາໄວ້ວ່າພວກເຂົາຈະ “ຖືກຮຽກວ່າເປັນພວກຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງ ຄວາມຊອບທັມ, ເປັນພືດພັນຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ຈະໃຫ້ພຣະ ອົງໄດ້ເຊີດຊູຂຶ້ນດ້ວຍຄວາມສະຫງ່າລາສີ.” (ເອຊາຢາ 61:3). ນີ້ຄືຕົວຢ່າງຈາກຊີວິດທາງທຳມະຊາດທີ່ໄດ້ຖືກວາດອອກ ມາໃຫ້ເຫັນເພື່ອເປັນການຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ມີຄວາມເຂົ້າໃຈໃຫ້ ດີຂຶ້ນເຖິງຄວາມຈິງອັນມີລັກສະນະພິສດານຂອງຊີວິດທາງດ້ານຈິດວິນຍານ. SCL 128.1

ບໍ່ແມ່ນຄວາມຄິດປັນຍາແລະຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຂອງມະນຸດທີ່ຈະເປັນຜູ້ສາມາດນຳເອົາຊິວິດມາໃຫ້ແກ່ສິ່ງອະນຸພາກທາງທຳມະຊາດນັ້ນໄດ້. ກໍແມ່ນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້ານັ້ນເອງທີ່ຊົງເປັນ ຜູ້ໂຜດປະທານຊີວິດແກ່ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໃນພວກພຶກສາຊາດ ແລະ ຕະຫລອດໄປເຖິງພວກສັດເດັຍຣະສານທັງຫລາຍ. ຊີວິດທາງຈິດ ວິນຍານທີ່ກຳເນີດເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນຕົວຂອງຄົນກໍເຊັ່ນດຽວກັນ, ລ້ວນ ແຕ່ໄດ້ມາໂດຍຜ່ານອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເປັນຜູ້ຊົງໂຜດປະທານມາໃຫ້. ຖ້າວ່າຄົນຜູ້ໃດຫາກບໍ່ໄດ້ “ກຳເນີດເກີດໃໝ່ຈາກເບຶ້ອງ ບົນ” (ໂຢຫັນ 3:3) ແລ້ວເຂົາກໍບໍ່ສາມາດທີ່ຈະກາຍມາເປັນຜູ້ມີ ສ່ວນຮ່ວມໃນຊີວິດທີ່ອົງພຣະຄຣິສຕ໌ຊົງໄດ້ສະເດັດລົງມາໂຜດປະທານໃຫ້. SCL 129.1

ເມື່ອເວົ້າເຖິງການຈະເຣີນເຕີບໂຕຂອງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດນັ້ນກໍ ເໝືອນກັນກັບການເວົ້າເຖິງເລື່ອງຂອງຊີວິດນັ້ນເອງ. ກໍແມ່ນອົງ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້ານັ້ນເອງທີ່ຊົງເປັນຜູ້ໂຜດໃຫ້ພວກພຶກສາຊາດ ແລະ ດວງດອກມາລານານາພັນໄດ້ພາກັນອອກການກິ່ງໃບໄຂກີບເກ ສອນແລະອອກຜົນມາໃຫ້. ກໍແມ່ນຍ້ອນມາຈາກຣິດເດດຂອງ ພຣະ ອົງນັ້ນເອງຈິ່ງພາໃຫ້ເມັດພືດໄດ້ຮັບການຈະເຣີນເຕີບໂຕຂຶ້ນມາ, “ເລີ່ມແລກກໍເປັນກິ່ງໃບ, ຈາກນັ້ນກໍເປັນຮວງ ແລະຕໍ່ຈາກ ຮວງກໍເປັນເມັດເຕັມຢູ່ໃນຮວງ” (ມາລະໂກ 4:28). ທ່ານໂຮ ເຊຢາ (Hosea) ຜູ້ເປັນນັກພະຍາກອນຂອງພຣະເຈົ້າທ່ານໜຶ່ງ ຍັງໄດ້ກ່າວເອົາໄວ້ວ່າ: “ເຂົາກໍຈະຈະເຣີນເຕີບໂຕຂຶ້ນເໝືອນ ດັ່ງດອກມາລີ ,” “ພວກເຂົາກໍຈະຟື້ນຊີວິດຄືນໃໝ່ເໝືອນ ດັ່ງຕົ້ນເຂົ້າແລະເຕີບໂຕຂຶ້ນເໝືອນດັ່ງຕົ້ນອາງຸນ.” (ໂຮເຊ ຢາ 14:5,7). ອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າຍັງໄດ້ສະເໜີໃຫ້ພວກເຮົາ “ສັງ ເກດເບິ່ງດອກມາລີນັ້ນວ່າພວກມັນຈະເຣີນເຕີບໂຕຂຶ້ນໄດ້ຢ່າງໃດ” (ລູກາ 12:27). ພວກຕົ້ນໄມ້ໃບຫຍ້າແລະດວງດອກ ມາລາເຫລົ່ານັ້ນກໍບໍ່ສາມາດທີ່ ຈະຈະເຣີນເຕີບໂຕຂຶ້ນໄດ້ດ້ວຍຕົວ ຂອງພວກມັນເອງນອກຈາກຈະໄດ້ຮັບການຕອບສະໜອງຈາກ ອົງພຣະຜູ້ ເປັນເຈົ້າໃນຄວາມຈຳເປັນທຸກຢ່າງສຳລັບການມີຊີວິດ ຂອງພວກມັນ. ຜູ້ທີ່ຍັງເປັນເດັກກໍບໍ່ສາມາດທີ່ຈະເສີມຄວາມເຕີບ ໃຫຍ່ຂອງ ຕົນດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໜ້າພະຍາຍາມຂອງຕົນເອງນັ້ນໄດ້. ກໍເໝືອນດັ່ງດຽວກັນທີ່ພວກທ່ານບໍ່ສາມາດທີ່ ຈະອ້າງອີງໃສ່ເຮື່ອ ແຮງຂອງຕົນເພື່ອມາຊົດຊ່ວຍໃນຄວາມເຕີບໃຫຍ່ທາງດ້ານ ຈິດວິນ ຍານຂອງຝ່າຍຕົນເອງນັ້ນໄດ້. SCL 130.1

ບໍ່ວ່າແຕ່ພວກຕົ້ນໄມ້ໃບຫຍ້າ, ນັບໄປທັງຄົນຜູ້ທີ່ຍັງເປັນ ເດັກ, ທັງໝົດກໍລ້ວນແຕ່ຈະເຣີນເຕີບໂຕຂຶ້ນຍ້ອນວ່າໄດ້ຮັບການ ລ້ຽງດູຊ່ວຍຊູດ້ວຍສິ່ງທີ່ຈຳເປັນໃຫ້ແກ່ຊີວິດເຊິ່ງໄດ້ມາຈາກສິ່ງ ແວດລ້ອມທາງທຳມະຊາດ, ເຊັ່ນວ່າ: ອາກາດ, ແສງແດດ ແລະ ອາຫານລ້ຽງດູ. ໃນເມື່ອຄວາມອຸດົມຮັ່ງມີທາງທຳມະຊາດແວດ ລ້ອມມີຄວາມຈຳເປັນສຳລັບພວກສັດສາວາສິ່ງແລະພຶກສາມາລາ ພັນສັນໃດແລະພວກຄົນຜູ້ທີ່ເຂົ້າມາໄວ້ວາງໃຈຢູ່ໃນພຣະຄຣິສຕ໌ກໍຍິ່ງມີຄວາມຈຳເປັນຢູ່ໃນພຣະຄຣິສຕ໌ສັນນັ້ນ. ພຣະອົງຄື “ແສງ ສະຫວ່າງທີ່ອະມະຕະ” (ເອຊາຢາ 60:19), “ເປັນດວງຕາ ວັນແລະເປັນສິ່ງກຳບັງ” (ເພງສັນລະເສີນ 84:11). ພຣະ ອົງຈະຕ້ອງເປັນເໝືອນ “ຢາດນ້ຳຄ້າງໃຫ້ແກ່ພວກ ອິສຣະ ເອລ” (ໂຮເຊຢາ 14:5), “ພຣະອົງຊົງໄດ້ສະເດັດລົງມາ ເໝືອນດັ່ງສາຍຝົນທີ່ຕົກໂຮຍລົງໃສ່ທົ່ງຫຍ້າ” (ເພງສັນລະ ເສີນ 72:6), ພຣະອົງຊົງເປັນທານນ້ຳແຫ່ງຊີວິດ, “ເປັນອາຫານ ຈາກພຣະເຈົ້າ....ທີ່ລົງມາຈາກເມືອງຟ້າແລະນຳເອົາຊີ ວິດມາສູ່ໂລກມະນຸດ.” (ໂຢຫັນ 6:33). SCL 131.1