Daglegt Líf

GUÐ MUN UPPFYLLA ÞÖRF MÍNA, 10. Janúar

En Guð minn mun uppfylla sérhverja þörfyðar eftir auðlegð sinni með dýrö fyrir samfélagyðar við Jesúm Krist. Fil. 4, 19 DL 16.1

Það er erfitt að sýna lifandi trú þegar við erum í myrkri og erum kjarklaus. En þá eigum við fremur en endranær að sýna trú. “En þá er ég ekki þannig hugsandi, að mig langi til að biðja í trú,” segir einhver. Jæja, þá, ætlar þú að láta Satan vinna sigurinn bara vegna þess að þá ert ekki þannig hugsandi að standa í gegn honum? Þegar hann sér að þú hefur mesta þörf fyrir guðlega hjálp, mun hann reyna mest til að hrekja þig frá Guði. Ef hann getur haldið þér frá uppsprettu máttarins, veit hann að þú munt ganga í myrkri og synd. Það er ekki til stærri synd en vantrú. Og þegar vantrú er í hjartanu, er hætta á að hún verði látin í ljós. Vörunum ætti að halda í skefjum eins og væru þær með mél og beisli svo að þú látir ekki í ljós þessa vantrú, því að með því munt þú ekki aðeins hafa skaðleg áhrif á aðra heldur einnig koma þér fyrir á landi óvinarins. DL 16.2

Ef við trúum á Guð erum við herklædd réttlæti Krists. Við höfum náð taki á mætti hans... Við viljum tala við frelsara okkar eins og hann væri við hlið okkar... DL 16.3

Það eru forréttindi að bera með okkur skilríki trúar okkar, kærleika, gleði og frið. Þegar við gerum þetta, getum við sýnt hinar sterku sannanir kross Krists. Þegar við framgöngum í trú en ekki eftir tilfinningu, munum við öðlast hjálp frá Guði einmitt þegar við þörfnumst hennar og friður hans mun koma inn í hjörtu okkar. Það var þetta einfalda líf hlýðni og trausts, sem Enok lifði. Ef við lærum þessa lexíu einfalds trausts, mun sá vitnisburður, sem hann fékk, að hann hafi þóknast Guði, einnig eiga við okkur. ²⁴ DL 16.4

Ef við felum Guði varðveislu sálna okkar í lifandi trú, munu fyrirheit hans ekki bregðast okkur, því að þeim eru engin takmörk sett nema af trú okkar. ²⁵ DL 16.5