Daglegt Líf

FERÐAST TIL FJARLÆGRA HNATTA, 24. desember

Þeir fylgja lambinu hvert sem það fer. Þeir voru leystir úr hóp mannanna, frumgróði handa Guði og handa lambinu. Op. 14,4 DL 364.1

Allir fjársjóðir alheimsins verða opnir hinum endurleystu til athugunar. Þar sem þeir eru óbundnir af dauðanum hefja þeir óþreytandi flug til fjarlægra veralda — veralda sem kenndu nístandi sorgar yfir hinni mannlegu eymd og ómuðu af gleðisöngvum yfir hverri endurleystri sál. Með ólýsanlegri gleði ganga börn jarðarinnar inn í fögnuð og vísdóm hinna óföllnu vera. Þeir deila með þeim fjársjóðum þekkingar og skilnings sem aflað hefur verið um aldir alda í íhugun um handaverk Guðs. Með óskertri sjón horfa þeir á dýrð sköpunarverksins — sólir og stjörnur og vetrarbrautir, allt í sinni réttu skipan sem snýst um hásæti guðdómsins. Á alla hluti frá þeim smæsta til hins stærsta er nafn skaparans letrað og í öllu birtast auðæfi máttar hans. DL 364.2

Og er eilífðarárin líða fram munu þau færa mönnunum enn dýrlegri opinberun um Guð og um Krist. Eins og þekkingin er framsækin, þá mun kærleikur, virðing og hamingja vaxa. Því meira sem menn læra um Guð því meiri verður aðdáunin á eðli hans. Þegar Jesús opinberar þeim auðlegð endurlausnarinnar og hið dásamlega afreksverk í hinni miklu deilu við Satan þá munu hjörtu hinna endurleystu fagna í enn heitari hrifningu og frá sér numdir munu þeir slá gullhörpurnar og tíuþúsund sinnum tíuþúsundir og þúsundir þúsunda radda munu fylla loftið máttugum lofsöngvum... DL 364.3

Hin mikla deila er til lykta leidd. Synd og syndarar eru ekki lengur til. Gjörvöllur alheimurinn er hreinn orðinn. Eitt hjarta samlyndis og fagnaðar slær um óravíddir sköpunarverksins. Frá honum sem skóp allt, flæðir líf og ljós og fögnuður hins endalausa geims. Frá hinni smæstu öreind til hinnar stærstu veraldar, kunngjöra allir hlutir, lifandi og dauðir, í skuggalausri fegurð sinni og fullkomna fögnuði, að Guð sé kærleikur. ⁵⁹ DL 364.4