Daglegt Líf

BÆNIR MÆÐRA, 17. Janúar

Ég mun verja sök þína gegn sökunautum þínum og sonu þína mun égfrelsa. Jes. 49, 15 DL 23.1

Þeir, sem halda lögmál Guðs líta á börn sín með óskýranlegum tilfinningum vona og ótta og undrast hvaða hlutverk þau muni eiga í hinni miklu deilu, sem fram undan þeim er. Hin kvíðafulla móðir spyr: “Hvaða afstöðu munu þau taka? Hvað get ég gert til að hjálpa þeim til að inna vel af hendi sinn þátt svo að þau eignist eilíft líf?” DL 23.2

Mikil ábyrgð hvílir á ykkur mæður... þið getið hjálpað þeim til að þroska lyndiseinkunn, er ekki gefur eftir fyrir hinu illa eða lætur það hafa áhrif á sig en mun ýta við öðrum og hafa áhrif á þá til að gera það sem rétt er. Með brennheitum trúarbænum ykkar getið þið hreyft arminn, sem hreyfir heiminn... DL 23.3

Faðir allra misvirðir ekki bænir kristinna mæðra... Hann mun ekki vísa á brott bænum ykkar og gefa ykkur og ykkar á hönd óhamingju Satans á hinum mikla degi lokaátaka. Ykkur ber að vinna með einfaldleika og trúmennsku og Guð mun grundvalla verk handa ykkar. ⁴² DL 23.4

Lífsstarfið, sem unnið er á jörðu er viðurkennt í himinsölum sem vel gert verk. Með ólýsanlegri gleði sjá foreldrar kórónuna, skikkjuna og hörpuna gefna börnum sínum... Það sæði, sem sáð var með tárum og bænum kann að hafa virst sáð til ónýtis, en að lokum er uppskera þeirra skorin með gleði. Börn þeirra hafa verið éndurleyst. ⁴³ DL 23.5

Þegar hinn mikli dómari segir “vel gert” og kóróna ófölnandi dýrðar er sett á höfuð sigurvegarans munu margir lyfta upp kórónum sínum í augsýn alls alheimsins, sem saman er kominn, benda á mæður sínar og segja: “Hún gerði mig að því sem ég er fyrir náð Guðs. Leiðbeiningar hennar og bænir hafa verið blessaðar mér til eilífrar endurlausnar.” ⁴⁴ DL 23.6