Ráðleggingar Varðandi Ráðsmennsku

Kall til siðbótar

Ávallt skyldi þess minnst, að hið núverandi eigingjarna kerfi varðandi eignaskipti er ekki ráðagerð Guðs, heldur uppfinning mannsins. Hinir kristnu ættu að vera siðbótamenn og breyta þessu núverandi kerfi og gefa gerð erfðaskráa algerlega nýtt gildi. Hafa skyldi sífellt í huga, að það er eign Drottins sem verið er að meðhöndla. Vilji Guðs í þessu máli er lög. RR 170.2

Ef maður hefði gert þig að skiptaráðanda yfir eignum sínum, myndir þú þá ekki rannsaka gaumgæfilega erfðaskrá hins látna, svo ekki færi hin minnsta upphæð á rangan stað? Þinn himneski vinur hefur treyst þér fyrir eignum og látið þig vita vilja sinn varðandi hvernig eigi að nota þær. Ef þessi vilji hans er rannsakaður með óeigingjörnu hjarta, mun það sem Guði tilheyrir ekki verða misnotað. Málefni Guðs hefur verið skammarlega vanrækt, þar sem hann hefur lagt til menn með nægileg efni til að bregðast við í sérhverju neyðartilfelli, ef þeir aðeins hefðu þakklát og hlýðin hjörtu. RR 170.3

Þeir sem gera sína erfðaskrá ættu ekki að hafa á tilfinningunni að þegar þetta hefur verið gert, hafi þeir engum frekari skyldum að gegna, heldur ættu þeir að vera stöðugt að verki og nota þær talentur sem þeim er treyst fyrir til uppbyggingar málefni Guðs. Guð hefur lagt áform svo að allir geti unnið af skynsemi að dreifingu efna sinna. Hann hefur ekki í hyggju að halda uppi starfi sínu með kraftaverkum. Hann á nokkra dygga ráðsmenn sem eru að spara og nota efni sín til að efla málefni hans. Sjálfsafneitun og góðgirni ættu að vera reglan í stað þess að vera undantekningin. Hin vaxandi þörf málefnis Guðs krefst fjármuna. - 4 T 478-483. RR 171.1