داستان رستگاری

34—وفاداری به خدا تحت ظلم و جور

این فصل بر اساس کتاب اعمال رسولان باب ۵ آیات ۱۲ تا ۴۲ تدوین گردیده است.

حواریون به کار رحمت خود در شفای مصیبت دیدگان و خبر مصلوب شدن و قیام عیسی با قدرت ادامه دادند. تعداد نفرات کلیسا با تعمید، به مرور افزایش می یافت ولی هیچ کس جرات نداشت تا به کسانی بپیوندد که قلب و فکری متحد با ایمانداران به مسیح نداشته باشد. جماعت به اورشلیم هجوم آوردند و بیماران خود و کسانی را که دچار روح های ناپاک شده بودند را با خود آوردند. بسیاری از رنجدیدگان بر کف خیابان ها خوابانیده می شدند که زمانی که پطرس و یوحنا از آنجا بگذرند، شاید که سایۀ آنان بر روی ایشان بیفتد و شفا یابند. قدرت منجی قیام کرده در واقع به حواریون رسیده بود و آنان نشان ها و معجزات را عیان می ساختند که روزانه بر تعداد ایمانداران می افزود. DR 225.1

این چیزها شدیداً کاهنان و حاکمان را پریشان ساخته بود، مخصوصاً صدوقیان را که در میانشان بودند. آنان دیدند که اگر به حواریون اجازه داده شود تا در باره منجی قیام کرده موعظه کنند، و به نام او معجزه نمایند، اصول عقاید و کیش آنان که رستاخیز تمامی مردگان را مردود شمرده بود، منقرض خواهد شد. فریسیان دیدند که موعظه آنان گرایش دارد تا آئین های یهودیان را بی بنیان نموده و پیشکش های قربانی بی اثر نماید. تلاش های قبلی آنان برای منکوب کردن این موعظه ها بیهوده بوده است ولی حال عزم داشتند تا هر گونه تحریک و جنبشی را عقیم نمایند. DR 225.2