Η Χριστιανική Οικογένεια

25. - ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

Ορφανά παιδιά. Πολλοί πατέρες που έχουν πεθάνει όντας πιστοί και επαναπαυμένοι στην υπόοχεση του Θεού για την αιωνιότητα, έχουν αφήσει πίσω τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα με ακλόνητη εμπιστοσύνη ότι ο Θεός θα τα φροντίσει. Και πώς εφοδιάζει ο Κύριος τις ανάγκες των θλιμμένων αυτών; Δεν κάνει θαύμα στέλνοντας μάννα από τον ουρανό. Δε στέλνει τους κόρακες να τους φέρουν τροφή. Αλλά κάνει θαύματα στις καρδιές των ανθρώπων, αποβάλλοντας τη φιλαυτία από την ψυχή και ξεφράζοντας τις πηγές της φιλανθρωπίας. Δοκιμάζει την αγάπη των καλουμένων οπαδών Του, θέτοντας στην καλή διάθεσή τους τη φροντίδα των θλιμμένων και βασανισμένων. ΧΟ 118.1

Αυτοί που εμφορούνται από την αγάπη του Θεού, ας ανοίξουν τις καρδιές και τα σπίτια τους για να δεχθούν τα παιδιά αυτά. ΧΟ 118.2

Ένα ευρύ πεδίο χρησιμότητας παρουσιάζεται σε όλους οι οποίοι θα εργασθούν για τον Κύριο, φροντίζοντας αυτά τα παιδιά καθώς και τους νέους που έχουν στερηθεί την άγρυπνη παρακολούθηση των γονέων και την απαλυντική ατμόσφαιρα της χριστιανικής οικογένειας. Πολλά από αυτά έχουν κληρονομήσει κακές ιδιομορφίες του χαρακτήρα, και αν αφεθούν να μεγαλώσουν στην άγνοια, θα παρασυρθούν σε συναναστροφές που καταλήγουν στο κακό και στο έγκλημα. Αυτά τα παιδιά που δεν υπόσχονται τίποτε, χρειάζεται να φερθούν σε μια θέση ευνοϊκή για τη διάπλαση καλού χαρακτήρα, ώστε να γίνουν παιδιά του Θεού. ΧΟ 118.3

Ευθύνη της εκκλησίας. Παιδιά απορφανισμένα από πατέρα και μητέρα, ρίχνονται στην αγκαλιά της εκκλησίας και ο Χριστός λέει στους οπαδούς Του: «Πάρετε τα πάμπτωχα αυτά παιδιά, αναθρέψτε τα για Μένα και θα λάβετε το μισθό σας.» Παρατήρησα μεγάλη φιλαυτία στον τομέα αυτόν. Αν δεν υπάρχει κάποια σαφής ένδειξη ότι αυτοί οι ίδιοι θα ωφεληθούν εισάγοντας στην οικογένειά τους εκείνους που χρειάζονται στέγη, τότε απομακρύνονται και απαντούν με ένα Όχι. Δε δείχνουν ούτε να ξέρουν ούτε να ενδιαφέρονται αν τα παιδιά θα σωθούν ή θα χαθούν. Θεωρούν ότι αυτό δεν είναι δική τους δουλειά. Οπως ο Κάιν, λένε και αυτοί: «Μη φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ;» (Γέν. δ’[4]9). Δε θέλουν να υποστούν καμιά ενόχληση, ούτε να υποβληθούν σε καμιά θυσία για τα ορφανά, και με αδιαφορία τα ρίχνουν στην αγκαλιά του κόσμου, που μερικές φορές είναι προθυμότερος να τα δεχθεί από ό,τι είναι αυτοί οι οποίοι θεωρούνται Χριστιανοί. Την ημέρα της κρίσης θα βρεθούν υπόλογοι για τα παιδιά που ο Ουρανός τους έδωσε την ευκαιρία να σώσουν. Αυτοί όμως ζήτησαν να εξαιρεθούν και δε θέλησαν να αναλάβουν το καλό έργο παρά μόνο αν μπορούσαν να το κάνουν προσοδοφόρο για τον εαυτό τους. Μου έχει δειχθεί ότι εκείνοι που απορρίπτουν τις ευκαιρίες να κάνουν καλό, θα ακούσουν από τον Ιησού τα λόγια: «Καθόσον δεν εκάμετε εις ένα τούτων των ελαχίστων, ουδέ εις Εμέ εκάμετε.» (Ματθ. κε’[25]45). Διαβάστε επίσης Ησ. νη’[58]5-11. ΧΟ 118.4

Ένα κάλεσμα σε άτεκνα ζευγάρια. Μερικοί που δεν έχουν δικά τους παιδιά, θα πρέπει να μάθουν στον εαυτό τους να αγαπούν και να προστατεύουν τα παιδιά των άλλων. Μπορεί να μην κληθούν να εργασθούν σε ξένη χώρα, αλλά μπορεί να κληθούν να εργασθούν στην ίδια περιοχή στην οποία ζουν. Αντί να δίνουν τόση μεγάλη προσοχή σε ζώα που παίρνουν στο σπίτι, περιβάλλοντάς με τέτοια στοργή άλογα ζώα, καλά θα κάνουν να καλλιεργήσουν το χάρισμά τους αυτό προς όφελος ανθρώπινων υπάρξεων που έχουν τον ουρανό να κερδίσουν και την κόλαση να αποφύγουν. Ας στρέψουν την προσοχή τους σε μικρά παιδιά, των οποίων τους χαρακτήρες μπορούν να διαπλάσουν σύμφωνα με τη θεϊκή ομοιότητα. Τοποθετήστε την αγάπη σας στα άστεγα μικρά παιδιά γύρω σας. Αντί να κλείνετε την καρδιά σας στα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, κοιτάξτε πόσα από αυτά τα χωρίς οικογένεια μικρά θα μπορέσετε να μεγαλώσετε με τις υποδείξεις του Κυρίου. Υπάρχει άφθονη εργασία για οποιονδήποτε θέλει να κάνει αυτό το έργο. Παίρνοντας ενεργό μέρος στον τομέα αυτόν της χριστιανικής προσπάθειας, η εκκλησία μπορεί να αυξηθεί σε μέλη και να εμπλουτισθεί πνευματικά. Το έργο της σωτηρίας των ορφανών, των χωρίς οικογένεια παιδιών είναι έργο του καθενός. ΧΟ 119.1

Αυτοί που δεν έχουν παιδιά και τους οποίους ο Θεός έχει καταστήσει οικονομικά ανεξάρτητους, αν ανοίξουν τις καρδιές τους να φροντίσουν παιδιά που χρειάζονται αγάπη, στοργή και βοήθεια με τα αγαθά που χορηγεί αυτός ο κόσμος, θα γίνονταν πολύ πιο ευτυχισμένοι από ό,τι είναι σήμερα. Ενόσω νεαρά άτομα που στερούνται την πονετική φροντίδα του πατέρα και την τρυφερή αγάπη της μητέρας βρίσκονται εκτεθειμένα στη διεφθαρμένη ατμόσφαιρα των εσχάτων αυτών ημερών, κάποιος πρέπει να έχει το καθήκον να αναλάβει τη θέση του πατέρα και της μητέρας για μερικά από αυτά. Μάθετε να δείχνετε σε αυτά αγάπη, στοργή και συμπάθεια. Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι έχουν έναν ουράνιο Πατέρα ο οποίος, ελπίζουν, ότι θα τους φροντίσει και τελικά θα τους πάρει στο σπίτι που τους έχει ετοιμάσει, οφείλουν να νιώθουν να τους βαραίνει η ιερή υποχρέωση να γίνουν φίλοι σε ορφανά χωρίς φίλους και πατέρες, να βοηθούν τις χήρες και να προσφέρουν κάποια πρακτική χρησιμότητα στον κόσμο αυτόν κάνοντας καλό στην ανθρωπότητα. ΧΟ 119.2

Μπορούν οι γυναίκες των ιεροκηρύκων να υιοθετήσουν παιδιά; Έχει υποβληθεί η ερώτηση εάν η σύζυγος του ιεροκήρυκα μπορεί να υιοθετήσει παιδιά σε βρεφική ηλικία. Απαντώ στο ερώτημα αυτό: Εάν δεν έχει την κλίση και την καταλληλότητα να αναλάβει υπεύθυνη ιεραποστολική εργασία έξω από το σπίτι της, εάν αισθάνεται ότι είναι καθήκον της να αναλάβει τη φροντίδα ορφανών παιδιών, μπορεί να κάνει ένα καλό έργο. Η εκλογή όμως των παιδιών πρέπει πρώτιστα να γίνεται από τα παιδιά εκείνα που έχουν απορφανισθεί από γονείς που κρατούσαν το Σάββατο. Ο Θεός θα ευλογήσει τους άνδρες και τις γυναίκες που με πρόθυμη καρδιά ανοίγουν τα σπίτια τους στα χωρίς οικογένεια παιδιά. Αν όμως η σύζυγος του ιεροκήρυκα είναι ικανή να παίξει κάποιο ρόλο στην εκπαίδευση άλλων, τότε θα πρέπει να αφιερώσει τις δυνάμεις της στο Θεό σαν χριστιανή εργάτρια. Πρέπει να γίνει πραγματική βοηθός του συζύγου της, να τον παραστέκεται στην εργασία του, να βελτιώνει τη νοημοσύνη της και να βοηθάει στη διάδοση της αγγελίας. Ο δρόμος ανοίγεται για ταπεινές, καθιερωμένες γυναίκες, τιμώμενες με τη χάρη του Χριστού για να επισκέπτονται αυτούς που χρειάζονται βοήθεια και να ρίχνουν φως σε αποθαρρυμένες ψυχές. Μπορούν να ανυψώσουν τους κυρτωμένους προσευχόμενες μαζί τους και να τους δείχνουν το Χριστό. Αυτές οι γυναίκες ας μην αφιερώσουν το χρόνο και τη δύναμή τους σε ένα μικρό απροστάτευτο πλάσμα που απαιτεί συνεχή φροντίδα και προσοχή. Δεν πρέπει θεληματικά με τον τρόπο αυτόν να δέσουν τα χέρια τους. ΧΟ 120.1

Ανοίξτε τα σπίτια σας για τα ορφανά και για όσους δεν έχουν φίλους. Οσο περνάει από το χέρι σας, προσφέρετε ένα σπίτι σε αυτούς που δεν έχουν οικογένεια. Όλοι πρέπει να είναι έτοιμοι να παίξουν κάποιο ρόλο βοηθώντας στο έργο αυτό. Ο Κύριος είπε στον Πέτρο: «Βόσκε τα αρνία Μου.» (Ιωάν. κα’[21]15). Η εντολή αυτή απευθύνεται σε μας, και όταν ανοίγουμε τα σπίτια μας στα ορφανά, συντελούμε στην εκπλήρωσή της. Μην απογοητεύετε τον Ιησού. Πάρετε τα μικρά αυτά και παρουσιάστε τα στο Θεό ως οσμή ευωδιάς. Ζητήστε την ευλογία Του γι’αυτά, διαπλάστε τα και δια- μορφώστε τα σύμφωνα με την εντολή του Χριστού. Θα δεχθεί ο λαός μας την ιερή αυτή παρακαταθήκη; ΧΟ 120.2

Μια δοκιμασία για το λαό του Θεού. Πριν από χρόνια μού δείχθηκε ότι ο λαός του Θεού θα δοκιμαζόταν στο σημείο αυτό της προσφοράς ενός φιλικού σπιτιού σε αυτούς που δεν έχουν σπίτι. Πολλοί θα έμεναν χωρίς σπίτι επειδή θα δέχονταν την αλήθεια. Η αντίδραση και ο διωγμός θα στερούσαν τους πιστούς από τα σπίτια τους, και αυτοί που είχαν σπίτια, θα όφειλαν να ανοίξουν τις πόρτες διάπλατα σε εκείνους που δεν είχαν. Τελευταία μου δείχθηκε ότι ο Θεός θα δοκιμάσει τον καλούμενο λαό Του ιδιαίτερα στο σημείο αυτό. Ο Χριστός πτώχευσε για χάρη μας ώστε με τη δική Του φτώχια εμείς να πλουτίσουμε. Υποβλήθηκε στη θυσία με το σκοπό να εξασφαλίσει ένα οίκημα για τους ξένους και πάροικους στον κόσμο που επιζητούν μια καλύτερη χώρα, «τουτέστιν επουράνιον”. (Εβρ. ια’[11]16). ΧΟ 121.1