Ζωή και Υγεία

40/178

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Όσοι εργάζονται γι’ αυτούς που έπεσαν στην αμαρτία θα απογοητευθούν από πολλούς που δίνουν την υπόσχεση ότι θα αναμορφωθούν. Πολλοί θα υποστούν μία επιφανειακή μόνο αλλαγή των συνηθειών και των πράξεών τους. Κινούνται ενστικτωδώς και για ένα διάστημα δίνουν την εντύπωση ότι έχουν αναμορφωθεί. Δεν υπάρχει όμως η πραγματική μεταλλαγή της καρδιάς. Υποθάλπουν την ίδια φιλαυτία, νοιώθουν την ίδια ακατανίκητη έλξη για τις τρέλες των διασκεδάσεων, την ίδια επιθυμία για την τρυφηλότητα. Δεν έχουν ιδέα του τι απαιτεί ο σχηματισμός του χαρακτήρα και δεν μπορεί να τους εμπιστευθεί κανείς σαν άτομα με ηθικές αρχές. Έχουν εξευτελίσει τις ψυχικές και πνευματικές τους δυνάμεις με την ικανοποίηση των ορέξεων και παθών και αυτό τους κάνει ανίκανους. Είναι ασταθείς και αλλοπρόσαλλοι. Ενστικτωδώς ρέπουν στον αισθησιασμό. Τα άτομα αυτά γίνονται συχνά πηγή κινδύνου για τους άλλους. Επειδή θεωρούνται μεταρρυθμισμένοι άνδρες και γυναίκες, οι άλλοι τους εμπιστεύονται ορισμένες ευθύνες και τους τοποθετούν εκεί όπου η επιρροή τους διαφθείρει τους αθώους. ZY 146.3

Και εκείνοι ακόμη που ειλικρινά προσπαθούν να διορθώσουν τους άλλους δεν είναι απαλλαγμένοι από του να πέσουν σε λάθη. Πρέπει οι άλλοι να τους φέρονται με μεγάλη σύνεση και τρυφερότητα. Η τάση να κολακεύει και να εξυψώνει κανείς αυτούς που έχουν λυτρωθεί από τα κατώτερα στρώματα, προκαλεί συχνά την καταστροφή τους. Η συνήθεια του να καλούνται άνδρες και γυναίκες να διηγηθούν δημοσία την πείρα της ζωής τους εγκυμονεί πολλούς κινδύνους τόσο για τον ομιλητή όσο και για τους ακροατές. Να εμμένει κανείς στις σκηνές του κακού διαφθείρει το νου και την ψυχή. Επίσης η μεγάλη σημασία που δίνεται σ’ αυτούς που έχουν ανανήψει είναι επιζήμια. Πολλοί καταλήγουν να πιστεύουν ότι η αμαρτωλή ζωή τους πρόσφερε κάποια ιδιαίτερη διάκριση. Η αγάπη για τη φήμη και το πνεύμα της εμπιστοσύνης στον εαυτό τους ενθαρρύνονται και αυτά καταντούν μοιραία για την ψυχή. Μόνο όταν χάσουν την εμπιστοσύνη που έχουν στον εαυτό τους και εξαρτώνται από την ευσπλαχνία του Χριστού, μόνο τότε θα μπορέσουν να ορθοποδήσουν. ZY 147.1

Όλοι όσοι φανερώνουν ότι έχουν πραγματικά μεταβληθεί πρέπει να ενθαρρύνονται να εργαστούν για τους άλλους. Ας μη αποτρέψει κανείς μία ψυχή που παραιτείται από την υπηρεσία του Σατανά προκειμένου να υπηρετήσει το Χριστό. Όταν κάποιος παρουσιάζει εμφανή σημεία ότι το Πνεύμα του Θεού αγωνίζεται στην ψυχή του, ενθαρρύνετέ τον κατά το δυνατόν να ασχοληθεί με την υπηρεσία του Κυρίου. «Άλλους μεν ελεείτε, κάμνοντες διάκρισιν.» (Ιουδ. 22.) Όσοι είναι συνετοί κατά τη σοφία του Θεού, θα διακρίνουν ψυχές που χρειάζονται βοήθεια, αυτούς που έχουν μετανοήσει ειλικρινά αλλά που χωρίς την ενθάρρυνση, δύσκολα θα τολμούσαν να βασιστούν στην ελπίδα. Ο Κύριος θα βάλει με προθυμία στην καρδιά των δούλων Του τους τρεμάμενους, μετανοημένους στη συντροφιά της αγάπης πιστούς. Όσο βαθειά ριζωμένες και αν είναι οι αμαρτίες τους, όσο χαμηλά και αν έχουν πέσει, όταν με συντριβή προσέρχονται στο Χριστό, Εκείνος τους δέχεται. Δώστε τους λοιπόν κάτι να κάνουν γι’ Αυτόν. Αν επιθυμούν να εργαστούν για να ανασύρουν άλλους από την άβυσσο της καταστροφής από όπου οι ίδιοι γλύτωσαν, δώστε τους αυτή την ευκαιρία. Φέρτε τους σε επαφή με πεπειραμένους Χριστιανούς ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν πνευματική δύναμη. Απασχολείτε την καρδιά και τα χέρια τους με έργο για τον Κύριο. ZY 148.1

Όταν φωτισθεί η ψυχή, μερικοί που φαίνονταν ότι είχαν εντελώς παραδοθεί στην αμαρτία θα μεταβληθούν σε επιτυχείς εργάτες για αμαρτωλούς, όπως οι ίδιοι υπήρξαν άλλοτε. Με την πίστη τους στο Χριστό μερικοί θα καταλάβουν ανώτερες θέσεις υπηρεσίας και ιδιαίτερες ευθύνες θα τους ανατεθούν για το έργο της σωτηρίας των ψυχών. Βλέπουν που οφείλονται οι δικές τους αδυναμίες και αναγνωρίζουν την εξαχρείωση της φύσης τους. Γνωρίζουν τη δύναμη της αμαρτίας, τη δύναμη των κακών συνηθειών. Αισθάνονται την ανικανότητα τους να υπερνικήσουν χωρίς τη δύναμη του Χριστού και κράζουν συνεχώς: «Σε Σένα εναποθέτω την ανάξια ψυχή μου.» ZY 148.2

Αυτοί μπορούν να βοηθήσουν άλλους. Εκείνος που πέρασε από τον πειρασμό και τη δοκιμασία, που είχε σχεδόν απογοητευθεί τελείως, αλλά που λυτρώθηκε χάρη σε ένα μήνυμα αγάπης που έφθασε στα αυτιά του, μπορεί να καταλάβει την ουσία του έργου της σωτηρίας των ψυχών. Εκείνος του οποίου η καρδιά είναι γεμάτη αγάπη για το Χριστό, επειδή αναζητήθηκε από το Σωτήρα και φέρθηκε πίσω στο κοπάδι, ξέρει πως να αναζητήσει τα χαμένα πρόβατα. Μπορεί να υποδείξει στους αμαρτωλούς τον Αμνό του Θεού. Παραχώρησε τον εαυτό του ανεπιφύλακτα στο Θεό και έγινε δεκτός από τον Αγαπητό Του [Υιό.] Το χέρι που τρεμάμενο αναζητούσε βοήθεια πιάστηκε τώρα γερά απ’ Αυτόν. Με τις υπηρεσίες τέτοιων ανθρώπων πολλοί άσωτοι θα οδηγηθούν στον Πατέρα. ZY 149.1

Για κάθε ψυχή που αγωνίζεται να υψωθεί από τη ζωή της αμαρτίας στη ζωή της αγνότητας, το μεγάλο δυναμικό στοιχείο βρίσκεται στο μοναδικό όνομα το «υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν.» (Πράξ. 4:12.) «Εάν τις διψά» για ελπίδα ανακούφισης, για απελευθέρωση από τις κακές ροπές, ο Χριστός λέγει, «ας έρχηται προς Εμέ και ας πίνη.» (Ιωάν. 7:37.) Το μόνο θεραπευτικό μέσο για την αμαρτία είναι η χάρη και η δύναμη του Χριστού. ZY 149.2

Οι καλές αποφάσεις που παίρνονται στηριζόμενες αποκλειστικά στην ατομική δύναμη δεν αξίζουν τίποτε. Όλες οι υποσχέσεις του κόσμου δεν αρκούν προκειμένου να κόψει κανείς μία κακή συνήθεια. Ποτέ δεν θα μπορέσουν οι άνθρωποι να ασκήσουν εγκράτεια πάντα, αν δεν αναγεννηθούν οι καρδιές τους με τη θεϊκή χάρη. Μόνοι μας δεν μπορούμε να προφυλαχθούμε από την αμαρτία ούτε για ένα λεπτό. Κάθε στιγμή εξαρτόμαστε από το Θεό. ZY 149.3

Η πραγματική μεταρρύθμιση εγκαινιάζεται με την κάθαρση της ψυχής. Η εργασία μας για τους αμαρτωλούς θα γνωρίσει πραγματική επιτυχία όταν η χάρη του Χριστού μετασχηματίσει το χαρακτήρα και η ψυχή έρθει σε ζώσα επικοινωνία με το Θεό. ZY 150.1

Ο Χριστός έζησε μία ζωή τέλειας υποταγής στο νόμο του Θεού και με αυτό έδωσε το παράδειγμα στην κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Τη ζωή που Εκείνος έζησε σ’ αυτόν τον κόσμο οφείλουμε να τη ζήσομε και εμείς με τη δύναμή Του και με την καθοδήγησή Του. ZY 150.2

Στην εργασία μας γι’ αυτούς που υποπίπτουν σε λάθη, οι αξιώσεις του νόμου του Θεού και η ανάγκη της νομιμοφροσύνης μας σ’ Αυτόν πρέπει να είναι αποτυπωμέ-νες στο νου και στην καρδιά μας. Ποτέ μην παραμελείτε να υποδείξετε τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτόν που υπηρετεί το Θεό και σ’ αυτόν που δεν Τον υπηρετεί. Ο Θεός είναι αγάπη, αλλά δεν μπορεί να δικαιολογήσει την πεισματική περιφρόνηση των εντολών Του. Τα νομοθετικά θεσπίσματα της διακυβέρνησής Του είναι τέτοια που οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποφύγουν τις συνέπειες της ανυπακοής τους. Μόνο όσοι τον τιμούν τιμούνται από Αυτόν. Η διαγωγή του ανθρώπου σ’ αυτό τον κόσμο αποφασίζει το αιώνιο πεπρωμένο του. Ότι έσπειρε αυτό και θα θερίσει. Η αιτία ακολουθείται από το αποτέλεσμα. ZY 150.3

Τίποτε λιγότερο από την τέλεια υποταγή μπορεί να εκπληρώσει το γνώμονα των απαιτήσεων του Θεού. Τις απαιτήσεις Του δεν τις έχει αφήσει ακαθόριστες. Δεν επιβάλλει τίποτε το περιττό προκειμένου να επαναφέρει τον άνθρωπο σε αρμονία μαζί Του. Οφείλουμε να υποδείξομε στους αμαρτωλούς το ιδανικό για το χαρακτήρα και να τους οδηγήσουμε στο Χριστό με την αποκλειστική χάρη του οποίου το ιδανικό αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί. ZY 150.4

Ο Σωτήρας ανέλαβε να σηκώσει τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης και έζησε μία αναμάρτητη ζωή, ώστε οι άνθρωποι να μη φοβούνται ότι εξαιτίας των αδυναμιών της ανθρώπινης φύσης τους δεν μπορούν να νικήσουν. Ο Χριστός ήρθε για να μας κάνει «μετόχους θείας φύσεως,» και η ζωή Του μαρτυρεί ότι η ανθρωπότητα, ενωμένη με τη θεότητα, δεν εκτελεί την αμαρτία. ZY 150.5

Ο Σωτήρας νίκησε για να δείξει στον άνθρωπο με τι τρόπο μπορεί και αυτός να νικήσει. Όλους τους πειρασμούς του Σατανά ο Χριστός τους αντιμετώπισε με το λόγο του Θεού. Με την εμπιστοσύνη Του στις υποσχέσεις του Θεού, έπαιρνε δύναμη για να υπακούσει τις εντολές του Θεού και ο Σατανάς δεν μπορούσε να κερδίσει τίποτε. Στον κάθε πειρασμό η απάντησή Του ήταν: «Είναι γεγραμμένον.» Έτσι λοιπόν ο Θεός μας έχει δώσει το λόγο Του με τον οποίο να αντικρούσουμε το κακό. Οι μέγιστες και τίμιες επαγγελίες μας έχουν δοθεί ώστε να μπορέσομε με αυτές να γίνουμε «κοινωνοί θείας φύσεως, αποφυγόντες την εν τω κόσμω υπάρχουσαν δια της επιθυμίας διαφθοράν.» (Β’ Πέτ. 1:4.) ZY 151.1

Συνίσταταιστουςδοκιμαζομένους να μη βλέπουν τις περιστάσεις, ούτε τις ατομικές τους αδυναμίες ή τη δύναμη του πειρασμού, αλλά τη δύναμη του λόγου του Θεού. Όλη η δύναμή Του είναι δική μας. «Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγια Σου,» λέγει ο ψαλμωδός, «δια να μη αμαρτάνω εις Σε.» «Εγώ δια των λόγων των χειλέων Σου εφυλάχθην από των οδών των παρανόμων.» (Ψαλμ. 119:11, 17 :4.) ZY 151.2

Εμπνέετε θάρρος στους ανθρώπους. Φέρτε τους στην παρουσία του Θεού με προσευχή. Πολλοί που έχουν νικηθεί από τον πειρασμό, νοιώθουν ταπεινωμένοι εξαιτίας των αποτυχιών τους και αισθάνονται ότι είναι ματαιοπονία από μέρους τους να πλησιάσουν το Θεό. Η σκέψη αυτή όμως προέρχεται από τον εχθρό. Όταν αμαρτήσουν και αισθάνονται πως δεν μπορούν πια να προσευχηθούν, πείτε τους ότι τότε ακριβώς είναι ο καιρός που πρέπει να προσευχηθούν. Μπορεί να νοιώθουν ντροπιασμένοι και βαθειά ταπεινωμένοι. Αλλά ενώ ομολογούν τις αμαρτίες τους, Αυτός που είναι πιστός και δίκαιος θα τους καθαρίσει από κάθε αδικία. ZY 151.3

Τίποτε δεν είναι φαινομενικά πιο ανίσχυρο, αλλά στην πραγματικότητα πιο ακαταμάχητο από την ψυχή που συναισθάνεται την αναξιότητά της και εμπιστεύεται κατά πάντα τις αρετές του Σωτήρα. Με την προσευχή, με τη μελέτη του λόγου Του, με την πίστη στην ενοικούσα παρουσία Του, η πιο ανήμπορη ανθρώπινη ύπαρξη μπορεί να ζει σε επαφή με το ζώντα Χριστό και Αυτός θα την κρατήσει με το χέρι Του γερά χωρίς ποτέ να την αφήσει να Του φύγει. ZY 152.1

Τα επόμενα πολύτιμα λόγια μπορεί κάθε ψυχή που εμμένει στο Χριστό να τα κάνει λόγια δικά της ό. Μπορεί να πει: ZY 152.2

«Εγώ θέλω επιβλέψει επί τον Κύριον-
Θέλω προσμείνει τον Θεόν της σωτηρίας μου-
Ο Θεός μου θέλει μου εισακούσει.
Μη ευφραίνου εις εμέ, η εχθρά μου-
Αν και έπεσα θέλω σηκωθή
Αν και εκάθησα εν σκότει,
Ο Κύριος θέλει είσθαι φως εις εμέ.» (Μιχ. 7:7-8.)

ZY 152.3

«Θέλει επιστρέψει, ευσπλαχνισθή ημάς
Θέλει καταστρέψει τας ανομίας ημών-
Και θέλει ρίψει πάσας τας αμαρτίας αυτών εις τα
βάθη της θαλάσσης.» (Μιχ. 7:19.)

ZY 152.4

Ο Θεός έχει υποσχεθεί:
«Θέλω καταστήσει άνθρωπον πολυτιμότερον υπέρ χρυσίον καθαρόν-
Μάλιστα άνθρωπον υπέρ το χρυσίον του Οφείρ.» (Ησ. 13:12.)

ZY 152.5

«Και αν εκοίτεσθε εν μέσω εστίας,
Όμως θέλετε είσθαι ως πτέρυγες περιστεράς περιηργυρωμένης, Και της οποίας τα πτερά είναι περιχρυσωμένα από κίτρινου χρυσίου.» (Ψαλμ. 68:13.)

ZY 152.6

Αυτοί που έχουν συγχωρηθεί περισσότερο από το Χριστό θα τον αγαπούν περισσότερο. Αυτοί θα είναι εκείνοι που στην τελική ημέρα θα σταθούν πλησιέστερα στο θρόνο Του. ZY 153.1

«Θέλουσιν ιδεί το πρόσωπον Αυτού, και το όνομα Αυτού θέλει είσθαι επί των μετώπων αυτών.» (Απ. 22:4.) ZY 153.2