Ζωή και Υγεία

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ποτέ δεν είναι άσκοπη η υπενθύμιση ότι η υγεία δεν είναι ζήτημα τύχης. Είναι το αποτέλεσμα της υπακοής στο νόμο. Αυτό το αναγνωρίζουν οι αγωνιστές των αθλητικών αγώνων και των αγώνων αντοχής. Οι άνθρωποι αυτοί κάνουν την πιο προσεκτική προετοιμασία. Υποβάλλονται σε σχολαστική προπόνηση και σε αυστηρή πειθαρχία. Κάθε φυσική συνήθεια ρυθμίζεται προσεκτικά. Ξέρουν ότι η αμέλεια, η κατάχρηση ή η αμελεια εξασθενούν ή παραλύουν οποιοδήποτε όργανο ή λειτουργία του σώματος, σίγουρα θα τους έφερναν την ήττα. ZY 95.1

Πόσο σημαντικότερη είναι η προσοχή αυτή όταν εξασφαλίζει την επιτυχία στον αγώνα της ζωής! Δεν ασχολούμαστε απλώς με απομιμήσεις αγωνισμάτων. Διεξάγομε έναν αγώνα από την έκβαση του οποίου εξαρτώνται αιώνια αποτελέσματα. Έχομυε να κάνουμε με αόρατους εχθρούς. Πονηροί άγγελοι αγωνίζονται για να εξουσιάσουν την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Οτιδήποτε βλάπτει την υγεία, όχι μόνο εξασθενεί το σωματικό σφρίγος, αλλά τείνει να ελαττώσει και τις ηθικοπνευματικές δυνάμεις. Η υπόθαλψη οποιασδήποτε ανθυγιεινής συνήθειας καθιστά δυσκολότερη για τον άνθρωπο τη διάκριση μεταξύ ορθού και εσφαλμένου και επομένως δυσκολότερη και την αντίσταση στο κακό. Αυξάνει τον κίνδυνο της αποτυχίας και της ήττας. ZY 95.2

«Οι τρέχοντες εν τω σταδίω πάντες μεν τρέχουσιν, εις όμως λαμβάνει το βραβείον. » (Α’ Κορ. 9:24.) Στον αγώνα τον οποίο υποδυόμαστε μπορούμε όλοι να νικήσομε αν υποβάλομε τον εαυτό μας σε πειθαρχία με το να υπάκουμε στις ορθές αρχές. Η εφαρμογή των αρχών αυτών στις λεπτομέρειες της ζωής πολύ συχνά υποβλέπεται σαν ασήμαντη, σαν κάτι το πολύ τετριμμένο για να του δώσει κανείς προσοχή. Ενόψει όμως των όσων διακυβεύονται, τίποτε από ότι μας αφορά δεν είναι μηδαμινό. Η κάθε πράξη προσθέτει το βάρος της στην πλάστιγγα όπου αποφασίζεται η νίκη ή η ήττα της ζωής. Οι Γραφές μας παροτρύνουν: «Ούτω τρέχετε, ώστε να λάβητε αυτό. [το βραβείο.] » (Εδ. 24.) ZY 95.3

Στην περίπτωση των προπατόρων μας, η αχαλίνωτη επιθυμία κατέληξε στην απώλεια του παραδείσου. Η εγκράτεια σε όλα τα πράγματα έχει πολύ περισσότερο να κάνει με την αποκατάστασή μας στον παράδεισο από ότι φαντάζονται οι άνθρωποι. ZY 96.1

Υποδείχνοντας την αυταπάρνηση που εφαρμόζουν οι συμμετέχοντες στα αρχαία ελληνικά αγωνίσματα, ο απόστολος Παύλος γράφει: «Πας ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι δια να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον. Εγώ λοιπόν ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως, ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα, αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ μείνω αδόκιμος.» (Εδ. 25-27.) ZY 96.2

Η πρόοδος της μεταρρύθμισης εξαρτάται από τη σαφή αναγνώριση της βασικής αλήθειας. Ενώ από το ένα μέρος ενεδρεύει ο κίνδυνος της σχολαστικής φιλοσοφίας και της δυσνόητης, ψυχρής ορθοφροσύνης, από το άλλο υπάρχει ο κίνδυνος του ανέμελου φιλελευθερισμού. Η βάση κάθε σταθερής μεταρρύθμισης είναι ο νόμος του Θεού. Οφείλουμε να παρουσιάζομε με σαφή, ευδιάκριτο τρόπο την ανάγκη της υπακοής στο νόμο αυτό. Οι αρχές του πρέπει να προβάλλονται στον κόσμο. Είναι εξίσου αιώνιες και αναλλοίωτες όπως είναι ο ίδιος ο Θεός. ZY 96.3

Μία από τις πιο αξιοθρήνητες συνέπειες της αρχικής αποστασίας του ανθρώπου, ήταν η απώλεια της δύναμης της αυτοκυριαρχίας. Μόνον όταν η δύναμη αυτή επανακτάται μπορεί να επιτευχθεί πραγματική πρόοδος. ZY 96.4

Το σώμα είναι ο μοναδικός παράγοντας για την ανάπτυξη του πνεύματος και της ψυχής για τη δημιουργία του χαρακτήρα. Γι’ αυτό ο εχθρός των ψυχών κατευθύνει τους πειρασμούς του προς την εξασθένηση και την εξαχρείωση των φυσικών δυνάμεων. Η επιτυχία του σ’ αυτό το σημείο σημαίνει την παραχώρηση ολόκληρης της ύπαρξης στο κακό. Οι φυσικές μας ροπές, αν δεν τεθούν κάτω από τον έλεγχο μιας ανώτερης δύναμης, θα καταλήξουν ασφαλώς στην καταστροφή και στο θάνατο. Το σώμα πρέπει να φέρεται σε υποταγή. Οι ανώτε Ρες δυνάμεις της ύπαρξης πρέπει να κυριαρχούν. ZY 96.5

Τα πάθη πρέπει να ελέγχονται από τη θέληση και αυτή με τη σειρά τους πρέπει να τεθούν κάτω από τον έλεγχο του Θεού. Ηπρυτανεύουσα δύναμη της λογικής, εξαγιασμένη από τη θεϊκή χάρη, πρέπει να κατευθύνει τη ζωή μας. Οι απαιτήσεις του Θεού πρέπει να καταστούν ζήτημα συνείδησης. Άνδρες και γυναίκες οφείλουν να ξαγρυπνούν πάνω στο καθήκον της αυτοκυριαρχίας, στηνανάγκη της αγνότητας, στην απελευθέρωση από τις χαμερπείς ορέξεις και τις μιαρές συνήθειες. Οφείλουν να ZY 97.1

παίρνουν στα σοβαρά το γεγονός ότι όλες οι σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις είναι δώρο Θεού και πρέπει να διατηρούνται σε όσο το δυνατό καλύτερη κατάσταση προκειμένου να Τον υπηρετούν. ZY 97.2

Στο παλαιότερο εκείνο τελετουργικό σύστημα που συμβόλιζε το Ευαγγέλιο, καμία ελαττωματική προσφορά δεν επιτρεπόταν να φερθεί στο βωμό του Θεού. Η θυσία που παρίστανε το Χριστό έπρεπε να είναι σε τέλειακατάσταση. Ο λόγος του Θεού μεταχειρίζεται την απεικόνιση αυτή σαν παρά-δειγμα του τι πρέπει να είναι τα τέκνα Του — «θυσία ζώσα, » «αγία και άμωμος, » «ευάρεστος εις τον Θεόν. » (Ρωμ 12:1, Εφ. 5:27.) ZY 97.3

Καμία πραγματική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να επέλθει χωρίς τη θεϊκή δύναμη. Οι ανθρώπινοι φραγμοί ενάντια στις φυσικές και στις επίκτητες κλίσεις δεν είναι παρά σαν τα σακιά της άμμου μπροστά στο ορμητικό ποτάμι. Μόνον όταν η ζωή του Χριστού καταστεί ζωογονική δύναμη στη ζωή μας μπορούμε να αντέξουμε τις επιθέσεις των εσωτερικών και εξωτερικών πειρασμών. ZY 97.4

Ο Χριστός ήρθε σ’ αυτόν τον κόσμο και έζησε σύμφωνα με το νόμο του Θεού για να μπορέσει ο άνθρωπος να αποκτήσει την τέλεια υπεροχή στον τομέα των φυσικών κλίσεων που μολύνουν την ψυχή. Γιατρός ψυχής και σώματος, ο Χριστός προσφέρει τη νίκη εναντίον των στρατευομένων επιθυμιών. Έχει προμηθεύσει κάθε δυνατότητα για να μπορέσει ο άνθρωπος να αποκτήσει την τελειότητα του χαρακτήρα. ZY 97.5

Όταν κανείς παραχωρεί τον εαυτό του στο Χριστό, η διάνοια τίθεται κάτω από τον έλεγχο του νόμου. Αυτός λοιπόν ο βασιλικός νόμος είναι εκείνος ο οποίος εξαγγέλλει ελευθερία στους δέσμιους. Με το να ενώνεται με το Χριστό ο άνθρωπος ελευθερώνεται. Υποταγή στο θέλημα του Χριστού σημαίνει επαναφορά στην τέλεια ανδρική ηλικία. ZY 98.1

Η υπακοή στο Θεό είναι η ελευθερία από τη σκλαβιά της αμαρτίας, η απελευθέρωση από τα ανθρώπινα πάθη και ένστικτα. Ο άνθρωπος μπορεί να βγει νικητής του εαυτού του, νικητής ενάντια στις κλίσεις του, νικητής ενάντια στις αρχές και στις εξουσίες και στους «κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου» και στα «πνεύματα της πονηριάς εν τοις επουρανίοις.» (Εφ. 6:12.) ZY 98.2

Η διδασκαλία αυτή σε κανένα άλλο τομέα δεν χρειάζεται περισσότερο και πουθενά αλλού δεν μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερο καλό από ότι στο σπίτι. Οι γονείς έχουν να ασχολούνται με τα θεμέλια ακριβώς της συνήθειας και του χαρακτήρα. Η μεταρρυθμιστική δράση πρέπει να αρχίσει με την παρουσίαση των αρχών του Θεού οι οποίες ασκούν επίδραση τόσο στη φυσική όσο και στην ηθική υγεία. Δείξτε τους ότι η υπακοή στο λόγο του Θεού είναι η μόνη μας ασφάλεια εναντίον των κακών που παρασύρουν τον κόσμο στην καταστροφή. Εξηγήστε την ευθύνη των γονέων, όχι μόνο έναντι του εαυτού τους αλλά και έναντι των παιδιών τους. Αυτοί δίνουν στα παιδιά τους το παράδειγμα της υπακοής ή της παράβασης. Με τη διδασκαλία και με το παράδειγμά τους κρίνεται η τύχη των οικογενειών τους. Τα παιδιά θα γίνουν τέτοια όπως τα φτιάχνουν οι γονείς. ZY 98.3

Αν μπορούσαν οι γονείς να διακρίνουν τα αποτελέ-σματα των πράξεων τους και αν μπορούσαν να δουν πως με το παράδειγμα και με τη διδαχή τους διαιωνίζουν και αυξάνουν τη δύναμή της αμαρτίας ή τη δύναμη της δικαιοσύνης, ασφαλώς θα επέρχονταν κάποια μεταλλαγή. Πολλοί θα αποστρέφονταν τα πατροπαράδοτα έθιμα και τις κυριαρχούσες συνήθειες και τελικάθα δέχονταν τις θεϊκές αρχές της ζωής. ZY 99.1