Ζωή και Υγεία

161/178

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ

Σκεφθείτε την πείρα του Μωυσή. Η μόρφωση που έλαβε στην Αίγυπτο σαν εγγονός του βασιλιά και μελλον-τικός κληρονόμος του θρόνου ήταν πολύ βαθειά. Τίποτε δεν είχε παραμεληθεί με σκοπόνα γινότανσοφός άνθρωπος, σύμφωνα με την αιγυπτιακή αντίληψη της σοφίας. Έλαβε την ανώτερη πολιτική και στρατιωτική εκπαίδευση. Ένοιωθε τον εαυτό του τέλεια κατηρτισμένο για το έργο της απελευθέρωσης του Ισραήλ από τη σκλαβιά. Ο Θεός όμως έκρινε διαφορετικά. Η πρόνοιά Του όμως όρισε στο Μωυσήσαράντα χρόνια εκπαίδευσης στην έρημο, βόσκοντας πρόβατα. ZY 448.1

Η μόρφωση που ο Μωυσής απέκτησε στην Αίγυπτο του φάνηκε πολύ χρήσιμη. Η σημαντικότερη όμως προκατάρτιση για το έργο της ζωής του ήταν εκείνη που απέκτησε ασκώντας τα καθήκοντα του βοσκού. Από φυσικού του ο Μωυσής ήταν βίαιος χαρακτήρας. Στην Αίγυπτο, σαν επιτυχημένος στρατιωτικός ηγήτορας και ευνοούμενος του βασιλιά και του έθνους, ήταν συνηθισμένος να δέχεται κολακείες και επαίνους. Ασκούσε ακατανίκητη έλξη στο λαό. Ήλπιζε να επιτύχει με τη δική του δύναμη το έργο της απελευθέρωσης του Ισραήλ. Εντελώς αντίθετα όμως ήταν τα μαθήματα που έπρεπε να μάθει σαν αντιπρόσωπος του Θεού. Οδηγώντας τα κοπάδια του ανάμεσα στα άγρια βουνά ή στα χλοερά, γεμάτα λαγκάδια βοσκοτόπια, έμαθε την πίστη, την πραότητα, την υπομονή, την ταπεινοφροσύνη και την ανιδιοτέλεια. Έμαθε να φροντίζει για τα αδύνατα, να περιθάλπει τα άρρωστα, να αναζητάει τα παραστρατημένα, να ανέχεται τα ατίθασα, να φροντίζει τα αρνιά και να περιποιείται τα γέρικα και εξασθενημένα ζώα. ZY 448.2

Με το έργο του αυτό ο Μωυσής πλησίασε περισσό-τερο στον Αρχιποιμένα. Συνδέθηκε περισσότερο με τον Άγιο του Ισραήλ. Δεν σκόπευε τώρα πια να κάνει κανένα μεγάλο έργο. Επεδίωκε να εκτελεί πιστά το υπεύθυνο έργο του σαν να το έκανε για το Θεό. Αναγνώριζε στο περιβάλλον του την παρουσία του Θεού. Όλη η φύση του μιλούσε για τον Αόρατο. Γνώρισε το Θεό σαν προσωπικό Θεό και, συλλογιζόμενος το χαρακτήρα Του, ένοιωθε διαρκώς βαθύτερα την αίσθηση της παρουσίας Του. Εύρισκε καταφύγιο στους αιώνιους βραχίονές Του. ZY 448.3

Μετά την πείρα του αυτή, ο Μωυσής άκουσε την κλήση από τον ουρανό να ανταλλάξει τη γκλίτσα του τσομπάνη με το ραβδί της εξουσίας, να εγκαταλείψει το κοπάδι των προβάτων και να αναλάβει την καθοδήγηση του λαού Ισραήλ. Η θεϊκή εντολή τον βρήκε χωρίς καθόλου θάρρος στον εαυτό του, βραδύγλωσσο και δειλό. Είχε κυριευθεί από ένα αίσθημα αναξιότητας προκειμένου να πάει να μιλήσει για το Θεό. Δέχθηκε όμως το έργο εμπιστευόμενος ολότελα στον Κύριο. Η σπουδαιότητα της αποστολής του απαιτούσε την εξάσκηση των ανωτέρων διανοητικών του δυνάμεων. Ο Θεός ευλόγησε την πρόθυμη υπακοή του και τότε έγινε εύγλωττος, αισιόδοξος, ψύχραιμος, κατάλληλος για το μεγαλύτερο έργο που ανατέθηκε ποτέ σε άνθρωπο. Για αυτόν έχει γραφεί: «Δεν ηγέρθη πλέον εν τω Ισραήλ προφήτης ως ο Μωϋσής τον οποίον εγνώρισεν ο Θεός πρόσωπον προς πρόσωπον.» (Δευτ. 34:10.) ZY 449.1

Αυτοί που αισθάνονται ότι το έργο τους δεν εκτιμάται και που ποθούν μία περισσότερο υπεύθυνη θέση, ας αναλογισθούν ότι «ούτε εξ ανατολών, ούτε εκ δυσμών, ούτε εκ της ερήμου έρχεται η ύψωσις. Αλλ’ ο Θεός είναι ο Κριτής τούτον ταπεινώνει και εκείνον υψώνει.» (Ψαλμ. 75:6-7.) Ο κάθε άνθρωπος έχει την θέση του στο αιώνιο σχέδιο του ουρανού. Η επιτυχημένη διεκπεραίωση του μέρους μας αυτού εξαρτάται από την πιστότητα που αποδίδουμε στη συνεργασία μας με το Θεό. ZY 449.2

Πρέπει να προσέχουμε να μη κλαιγόμαστε. Ποτέ μη υποθάλπετε το αίσθημα ότι δεν εκτιμάστε όσο πρέπει, ότι οι προσπάθειές σας δεν αναγνωρίζονται, ότι το έργο σας είναι υπερβολικά δύσκολο. Η ανάμνηση του τι υπέφερε ο Χριστός για μας ας κατασιγάσει κάθε μεμψίμοιρη σκέψη. Σ’ εμάς φέρονται καλύτερα από ότι φέρθηκαν στον Κύριό μας. «Και συ ζητείς εις σεαυτόν μεγάλα; μη ζητείς. » (Ιερ. 45:5.) Για αυτούς που επιθυμούν περισσότερο να κερδίσουν το στεφάνι παρά να σηκώσουν το σταυρό, ο Θεός δεν έχει θέση στο έργο Του. Θέλει ανθρώπους που να κλίνουν περισσότερο στο να κάνουν το καθήκον τους παρά στο να λάβουν την αμοιβή, ανθρώπους που να ενδιαφέρονται μάλλον για αρχές παρά για προαγωγές. ZY 449.3

Όσοι είναι ταπεινοί και εργάζονται σαν να εργάζονταν για το Θεό, μπορεί να μην επιδεικνύονται σε τέτοιο βαθμό όπως αυτοί που είναι όλο βιασύνη και φανφαρισμό.Το έργο τους όμως έχει μεγαλύτερη αξία. Πολλές φορές αυτοί που επιδεικνύονται πολύ επισύρουν την προσοχή στον εαυτό τους. Με αυτό τον τρόποπαρεμβάλλονται μεταξύ λαού και Θεού και το έργο τους καταντά αποτυχία. «Η σοφία είναι το πρώτιστον-απόκτησον σοφίαν και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν. Ανάλαβε αυτήν και θέλει σε υψώσει• θέλει σε δοξάσει όταν εναγκαλισθής αυτήν.» (Παρ. 4:7-8.) ZY 450.1

Επειδή δεν έχουν την αποφασιστικότητα να ασχο-ληθούν με τον εαυτό τους και να μεταρρυθμισθούν, πολλοί ακολουθούν στερεότυπα μία εσφαλμένη πορεία δράσης. Αλλά αυτό δεν πρέπει να γίνεται. Μπορούν να αξιοποιήσουν τις δυνάμεις τους ώστε να αποδώσουν το καλύτερο είδος υπηρεσίας και τότε θα είναι πάντοτε σε ζήτηση. Οι άλλοι θα τους εκτιμούν όπως τους αξίζει. ZY 450.2

Αν μερικοί διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα για να καταλάβουν μία ανώτερη θέση, ο Κύριος θα κάνει να αισθανθούν αυτό το βάρος όχι μόνο οι ίδιοι αλλά και εκείνοι που τους δοκίμασαν. Ξέροντας την αξία τους και μπορούν δικαιωματικά να τους ωθήσουν προς τα εμπρός. Εκείνοι που εκτελούν με πιστότητα το καθορισμένο έργο τους μέρα με τη μέρα, θα ακούσουν στον κατάλληλο του Θεού καιρό την κλήση: «Ανέβα πιο ψηλά.» ZY 450.3

Ενώ οι τσομπάνηδες έβοσκαν τα κοπάδια τους στους λόφους της Βηθλεέμ, τους επισκέφτηκαν οι άγγελοι του Ουρανού. Και σήμερα ενώ ο ταπεινός εργάτης του Θεού ασχολείται με τη δουλειά του, άγγελοι του Θεού παραστέκουν στο πλευρό του, προσέχοντας τα λόγια του και σημειώνοντας τον τρόπο με τον οποίο κάνει τη δουλειά του.Έτσι, διαπιστώσουν ότι μπορούν να του ανατεθούν σοβαρότερες ευθύνες. ZY 451.1

Ο Θεός δεν εκτιμά τους ανθρώπους σύμφωνα με τα πλούτη τους, τη μόρφωσή τους ή την κοινωνική τους θέση. Τους εκτιμά σύμφωνα με την αγνότητα των προθέσεων και την ομορφιά του χαρακτήρα. Παρατηρεί να δει πόσο από το Πνεύμα Του κατέχουν και πόση από την ομοιότητά Του αποκαλύπτουν με τη ζωή τους. Προκειμένου να θεωρηθεί κανείς μεγάλος στη βασιλεία του Θεού, πρέπει να γίνει μικρό παιδί ως προς την ταπεινοφροσύνη, την απλότητα της πίστης και την αγνότητα της αγάπης. ZY 451.2

«Εξεύρετε,» είπε ο Χριστός, «ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτά και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτά. Ούτως όμως δεν θέλει είσθαι εν υμίν, αλλ’ όστις θέλει να γίνη μέγας εν υμίν, ας ήναι δούλος υμών. » (Ματθ. 20:25-26.) ZY 451.3

Από όλα τα χαρίσματα που ο Ουρανός μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους , ο συμμερισμός των παθημάτων του Χριστού αποτελεί το πολυτιμότερο κληροδότημα και τη μεγαλύτερη τιμή. Ούτε ο Ενώχ που μεταφέρθηκε στον ουρανό, ούτε ο Ηλίας που αναλήφθηκε μέσα στο πύρινο άρμα θεωρούνται μεγαλύτεροι ή ενδοξότεροι από τον Ιωάννη το Βαπτιστή που πέθανε ολομόναχος στη φυλακή. «Εις εσάς εχαρίσθη το υπέρ του Χριστού, ου μόνον το να πιστεύητε εις Αυτόν, αλλά και το να πάσχητε υπέρ Αυτού.» (Φιλ. 1:29.) ZY 451.4