Ζωή και Υγεία

Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ

Το να ζει κανείς μία τέτοια ζωή, το να ασκεί μία τέτοια επιρροή, στοιχίζει στο κάθε της βήμα προσπάθεια, αυτοθυσία και πειθαρχία. Ακριβώς επειδή πολλοί δεν το καταλαβαίνουν αυτό, αποθαρρύνονται στη χριστιανική τους ζωή. Πολλοί οι οποίοι καθιερώνουν ειλικρινά τη ζωή τους στην υπηρεσία του Θεού απορούν και απογοητεύονται όταν βλέπουν να περιστοιχίζονται από εμπόδια και να επιβάλλονται όπως ποτέ προηγουμένως σε δοκιμασίες και αμηχανίες. Προσεύχονται για ένα χριστόμορφο χαρακτήρα, για καταλληλότητα στο έργο του Κυρίου και αντί γι’ αυτό αντιμετωπίζουν περιστάσεις που φαίνονται να προκαλούν όλο το κακό που υπάρχει μέσα τους. Ανακαλύπτουν ελαττώματα την ύπαρξη των οποίων ούτε καν υποπτεύονταν. Όπως ο αρχαίος λαός του Ισραήλ, διερωτώνται και αυτοί: «Αν ο Κύριος είναι μεθ’ ημών, διατί λοιπόν εύρηκαν ημάς πάντα ταύτα;» (Κρ. 6:13.) ZY 443.2

Ακριβώς επειδή ο Θεός τους οδηγεί τους βρίσκουν όλα αυτά. Οι δοκιμασίες και τα εμπόδια είναι οι μέθοδοι που διαλέγει ο Θεός για την πειθαρχία, οι καθορισμένοι όροι Του για την επιτυχία. Εκείνος που διαβάζει τις καρδιές των ανθρώπων, γνωρίζει καλύτερα τους χαρακτήρες τους από ότι οι ίδιοι τους γνωρί- ζουν. Βλέπει ότι μερικοί έχουν δυνάμεις και συναισθήματα τα οποία, κατευθυνόμενα όπως πρέπει, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόοδο του έργου Του. Προνοη-τικά οδηγεί τους ανθρώπους αυτούς σε διαφορετικές θέσεις και σε ποικίλες περιστάσεις ώστε να ανακαλύψουν στο χαρακτήρα τους τα ελαττώματα που δεν είχαν υποπέσει στην αντίληψή τους. Τους προσφέρει την ευκαιρία να διορθώσουν τα ελαττώματα αυτά και να γίνουν κατάλληλοι για την υπηρεσία Του. Πολλές φορές επιτρέπει να υποφέρουν μέσα στις φλόγες της δοκιμασίας για να μπορέσουν έτσι να καθαριστούν. ZY 443.3

Το γεγονός ότι καλούμαστε να υπομένουμε δοκιμα-σίες δείχνει ότι ο Κύριος Ιησούς βλέπει κάτι το πολύτιμο σ’ εμάς το οποίο επιθυμεί να αξιοποιήσει. Αν δεν ανακάλυπτε μέσα μας τίποτε που να μπορούσε να δοξάσει το όνομά Του, δεν θα διέθετε καιρό για να μας εξαγνίσει. Άχρηστες πέτρες δεν τις ρίχνει μέσα στο καμίνι Του. Το ατόφιο χρυσάφι είναι αυτό που διυλίζει. Ο σιδεράς βάζει το σίδερο και το ατσάλι στη φωτιά για να δοκιμάσει τι είδους μέταλλα είναι. Και ο Κύριος επιτρέπει στους εκλεκτούς Του να περάσουν από το καμίνι της δοκιμασίας για να αποδειχθεί τι είδους ιδιοσυγκρασίες έχουν και αν μπορούν να θεωρηθούν κατάλληλοι για το έργο Του. ZY 444.1

Ο κεραμοποιός παίρνει τον πηλό και τον διαμορφώνει όπως θέλει. Τον ζυμώνει, τον δουλεύει. Τον κομματιάζει και τον ξαναπλάθει πάλι όλον μαζί. Τον μουσκεύει και έπειτα τον στεγνώνει. Τον αφήνει να ξεμουδιάσει ένα διάστημα χωρίς να τον πειράξει. Όταν γίνει όσο ακριβώς χρειάζεται εύπλαστος, τότε συνεχίζει τη δουλειά του για να τον σχηματίσει σε σκεύος. Τον διαμορφώνει και, γυρίζοντάς τον στον τροχό, κόβει τα περισσευούμενα κομμάτια και τον στιλβώνει. Τον ξεραίνει στον ήλιο και τον ψήνει στο καμίνι. Έτσι μεταβάλλεται σ’ ένα κατάλληλο για χρήση σκεύος. Με τον ίδιο τρόπο επιθυμεί ο Μεγάλος Πρωτεργάτης να μας διαπλάσει και να μας διαμορφώσει. Και όπως ο πηλός αφήνεται ελεύθερος στα χέρια του αγγειοπλάστη, έτσι πρέπει να αφεθούμε και εμείς στα χέρια τα δικά Του. Δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε τη δουλειά του κεραμοποιού. Το δικό μας μέρος είναι να παραχωρήσουμε τον εαυτό μας για να διαπλαστεί από το Μεγάλο Αρχιεργάτη. ZY 444.2

«Αγαπητοί, μη παραξενεύεσθε δια τον βασανισμόν τον γινόμενον εις εσάς προς δοκιμασίαν, ως εάν συνέβαινεν εις εσάς παράδοξόν τι. Αλλά καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα Αυτού φανερωθή, χαρήτε αγαλλιώμενοι. » (Α’ Πέτ. 4:12-13.) ZY 445.1

Στο δυνατό φώς της ημέρας και με το θόρυβο της μουσικής και των διαφόρων φωνών, το εγκλωβισμένο πουλί δεν κελαηδάει το τραγούδι που προσπαθεί να του μάθει ο κύριός του. Μαθαίνει λίγο απότο ένα λίγο από το άλλο, αλλά ποτέ μία ξεχωριστή και άρτια μελωδία. Ο κύριός του όμως σκεπάζει το κλουβί και το βάζει εκεί όπου το πουλί ακούει μόνο το τραγούδι που πρέπει να κελαηδήσει. Στα σκοτεινά προσπαθεί συνεχώς να κελαηδήσει το τραγούδι αυτό μέχρι που το μαθαίνει και τότε ψάλλει με όλη του τη δύναμη την τέλεια μελωδία. Τότε το πουλί ξαναφέρετε στη θέση του και απ’ εκεί κι εμπρός μπορεί να ψάλλει το ίδιο τραγούδι στο φώς. Έτσι φέρεται ο Θεός στα παιδιά Του. Έχει να μας μάθει ένα τραγούδι και όταν το μάθουμε ανάμεσα στα σκοτάδια των δοκιμασιών μπορούμε μετά να το ψάλλουμε χωρίς σταματημό. ZY 445.2

Πολλοί είναι δυσαρεστημένοι από το έργο της ζωής τους. Μπορεί το περιβάλλον τους να είναι άχαρο, ο καιρός τους να περνάει με τετριμμένη εργασία, ενώ κρίνουν τον εαυτό τους ικανό για σπουδαιότερες ευθύνες. Συχνά τους φαίνεται ότι οι προσπάθειές τους δεν εκτιμούνται ή ότι παραμένουν άκαρπες το μέλλον τους φαίνεται αβέβαιο. ZY 445.3

Ας έχουμε υπόψη ότι αν και το έργο που έχουμε να κάνομε μπορεί να μην είναι της αρεσκείας μας, πρέπει να το δεχθούμε σαν εκλογή του Θεού για μας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να κάνουμε το καθήκον που βρίσκεται μπροστά μας. «Πάντα όσα εύρη η χείρ σου να κάμη, κάμε κατά την δύναμίν σου• διότι δεν είναι πράξις ούτε λογισμός ούτε γνώσις ούτε σοφία εν τω άδη όπου υπάγεις. » (Εκκλ. 9:10.) ZY 445.4

Αν ο Κύριος μας θέλει να φέρουμε ένα μήνυμα στη Νινευή, δεν θα Του κάνει την ίδια ευχαρίστηση αν εμείς πάμε στην Ιόππη ή στην Καπερναούμ. Έχει λόγους για να μας στείλει στο μέρος εκείνο όπου καθοδήγησε τα βήματά μας. Στο μέρος ακριβώς αυτό μπορεί να βρίσκεται κάποιος ο οποίος χρειάζεται τη βοήθειαπουεμείς μπορούμε να δώσουμε. Εκείνος που έστειλε αξιωματούχο το Φίλιππο στον Αιθίοπα, τον Πέτρο στο Ρωμαίο εκατόνταρχο, και τη μικρή Εβραιοπούλα σε βοήθεια του Σύριου στρατηγού Νεεμάν, στέλνει και σήμερα άνδρες, γυναίκες και νεαρούς ως αντιπροσώπους Του σ’ εκείνους που χρειάζονται θεϊκή βοήθεια και καθοδήγηση. ZY 446.1