Ζωή και Υγεία

132/178

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

Το έργο της δημιουργίας δεν είναι δυνατόν να εξηγηθεί με την επιστήμη. Ποιά επιστήμη μπορεί να εξηγήσει το μυστήριο της ζωής; ZY 382.2

«Δια πίστεως εννοούμεν ότι οι αιώνες εκτίσθησαν με τον λόγον του Θεού, ώστε τα βλεπόμενα δεν έγιναν εκ φαινομένων. » (Εβρ. 11:3.) ZY 382.3

«Ο κατασκευάσας το φως και ποιήσας το σκό
τος . . .
Εγώ ο Κύριος ποιώ πάντα ταύτα . . .
Εγώ έκτισα την γην
Και εποίησα άνθρωπον επ’ αυτής
Εγώ δια των χειρών Μου εξέτεινα τους ουρανούς
Και έδωκα διαταγάς εις πάσαν την στρατιάν αυ
τών. »
«Όταν καλώ αυτούς, παρίστανται ομού.» (Ησ.45:7-12, 48:13.)
ZY 382.4

Για να δημιουργήσει τη Γη ο Θεός δεν βασίσθηκε σε καμία προϋπάρχουσα ύλη. «Αυτός είπε και έγινεν Αυτός προσέταξε και εστερεώθη.» (Ψαλμ. 33:9.) Τα πάντα, είτε υλικά είτε πνευματικά, εμφανίστηκαν στην παρουσία του Κυρίου με τη δύναμη της φωνής Του και δημιουργήθηκαν για το δικό Του ιδιαίτερο σκοπό. Οι ουρανοί και ολόκληρη η στρατιά τους, η Γη και όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτή, έγιναν ανυπόστατα με την πνοή του στόματός Του. ZY 382.5

Στη δημιουργία του ανθρώπου παρουσιάζεται ο έκδηλος συντελεστής ενός προσωπικού Θεού. Αφού ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα Του, η ανθρώπινη μορφή ήταν τέλεια σε όλες της τις διατάξεις, αλλά ήταν άψυχη. Τότε ένας προσωπικός, αυθύπαρκτος Θεός φύσηξε στη μορφή εκείνη την πνοή της ζωής και ο άνθρωπος έγινε μία ζωντανή, λογική ύπαρξη. Όλα τα μέλη του ανθρώπινου οργανισμού τέθηκαν τότε σε κίνηση. Η καρδιά, οι αρτηρίες, οι φλέβες, όλα άρχισαν την εργασία τους και όλα υποβλήθηκαν σε νόμους. Ο άνθρωπος έγινε μία ζωντανή ψυχή. Μέσω του Χριστού, του Λόγου, ένας προσωπικός Θεός έπλασε τον άνθρωπο και τον προίκισε με ευφυΐα και με δύναμη. ZY 382.6

Δεν ήταν κρυμμένη η ύλη της ύπαρξής μας από το Θεό ενώ εμείς διαμορφωνόμασταν μυστικά. Τα μάτια Του είδαν την ύλη μας, ατελή ακόμη, και στο βιβλίο Του όλα μας τα μέλη ήταν καταχωρημένα χωρίς κανένα τους ακόμη να υφίσταται. ZY 383.1

Από όλες τις υποδεέστερες σε σειρά δημιουργίας υπάρξεις, ο Θεός προνόησε ο άνθρωπος, το επιστέγασμα του δημιουργικού Του έργου, να εκδηλώνει τη σκέψη Του και αποκαλύπτει τη δόξα Του. Ο άνθρωπος όμως δεν πρέπει να εξυψώσει τον εαυτό του σαν Θεό. ZY 383.2

«Αλαλάξατε εις τον Κύριον . . .
Δουλεύσατε εις τον Κύριον εν ευφροσύνη
Έλθετε ενώπιον Αυτού εν αγαλλιάσει.
Γνωρίσατε ότι ο Κύριος είναι ο Θεός
Αυτός έκαμεν ημάς και ουχί ημείς
Ημείς είμεθα λαός Αυτού και πρόβατα της βοσκής
Αυτού.
Εισέλθετε εις τας πύλας Αυτού εν δοξολογία,
Εις τας αυλάς Αυτού εν ύμνω
Δοξολογείτε Αυτόν ευλογείτε το όνομα Αυτού.»
«Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών
Και προσκυνείτε εις το όρος το άγιον Αυτού
Διότι άγιος Κύριος ο Θεός ημών.»
ZY 383.3

(Ψαλμ. 100:1-4, 99:9.) ZY 383.4

Ο Θεός ασχολείται διαρκώς με το να ανυψώνει και να χρησιμοποιεί στην υπηρεσία Του τα αντικείμενα της δημιουργίας Του. Εργάζεται μέσω των νόμων της φύσης και τους μεταχειρίζεται σαν όργανά Του. Δεν είναι αυτόματα. Η φύση με το έργο της μαρτυρεί τη λογική παρουσία και την παραγωγική δραστηριότητα μιαςΎπαρξης η οποία κινείται μέσα σε όλα, σύμφωνα με το θέλημά Της. ZY 384.1

«Εις τον αιώνα, Κύριε,
Διαμένει ο λόγος Σου εν τω ουρανώ
Η αλήθειά Σου εις γενεάν και γενεάν
Εθεμελίωσας την γην και διαμένει.
Κατά τας διατάξεις Σου διαμένουσιν έως της σήμε-
ρον,
Διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι Σου.»
«Πάντα όσα ηθέλησεν ο Κύριος εποίησεν,
Εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταις θαλάσσαις και
εν πάσαις ται αβύσσοις.»
«Αυτός προσέταξε και εκτίσθησαν
Και εστερέωσεν αυτά εις τον αιώνα και εις τον
αιώνα
Έθεσε διάταγμα, το οποίον δεν θέλει παρέλθει.»
ZY 384.2

(Ψαλμ. 119:89-91, 135:6, 148:5-6.) ZY 384.3

Η Γη δεν οφείλει σε καμία ενυπάρχουσα δύναμη την πλούσια ετήσια σοδειά της, ούτε και μ’ αυτή ακολουθεί γύρω από τον ήλιο την κανονική τροχιά της. Το χέρι του Απείρου Θεού εργάζεται ακατάπαυστα κατευθύνοντας αυτό τον πλανήτη. Η αεικίνητη δύναμη του Θεού είναι εκείνη που διατηρεί τη Γη στην κανονική περιστροφική της κίνηση. Ο Θεός είναι Εκείνος που κάνει τον ήλιο να ανατέλλει στον ουρανό. Αυτός ανοίγει τα παράθυρα του ουρανού και στέλνει τη βροχή. ZY 384.4

«Δίδει χιόνα ως μαλλίον
Διασπείρει την πάχνην ως στάχτην.»

«Όταν εκπέμπει την φωνήν Αυτού, συνίσταται
πλήθος υδάτων εν ουρανοίς,
Και ανάγει νεφέλας από των άκρων της γης
Κάμνει αστραπάς δια βροχήν
Και εξάγει άνεμον από των θησαυρών Αυτού.» (Ψαλμ. 147:16, Ιερ. 10:13.)
ZY 385.1

Με τη δύναμή Του η βλάστηση αυξάνει, τα φύλλα ξεπετιούνται, τα λουλούδια ανθούν, τα φρούτα ωριμάζουν. ZY 385.2

Ο μηχανισμός του ανθρώπινου σώματος δεν μπορεί να κατανοηθεί στην εντέλεια. Παρουσιάζει μυστήρια που φέρνουν σε αμηχανία και την ευφυέστατη ακόμη διάνοια. Ο ανελλιπής χτύπος του σφυγμού και η κανονική αλληλοδιαδοχή της αναπνοής δεν είναι το αποτέλεσμα κανενός μηχανισμού που άμα τεθεί σε κίνηση εξακολουθεί να εργάζεται συνέχεια. «Εν Αυτώ [τω Θεώ] ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν.» Η καρδιά που χτυπάει, ο παλμός που πάλλει, κάθε νεύρο και μυς του ζωντανού οργανισμού τηρείται σε τάξη και σε κίνηση με τη δύναμη ενός αιωνίως παρόντος Θεού. ZY 385.3

Η Βίβλος μας παρουσιάζει το Θεό στηνυψηλή και άγιακατοικία Του, όχι σε αδρανή κατάσταση, βυθισμένο στη σιωπή και στην απομόνωση, αλλά περιστοιχισμένο από χιλιάδες χιλιάδων και μυριάδες μυριάδων άγιες υπάρξεις που περιμένουν να εκτελέσουν το θέλημά Του. Μέσω των απεσταλμένων Του επικοινωνεί ενεργώς με κάθε μέρος της επικρατείας Του. Με το Πνεύμα Του είναι πανταχού παρών. Με τη μεσολάβηση του Πνεύματός Του και των αγγέλων Του εξυπηρετεί την ανθρώπινη οικογένεια. ZY 385.4

Βρίσκεται ενθρονισμένος πάνω από τους περισπασμούς της Γης. Τα πάντα είναι εκτεθειμένα στη θεϊκή εποπτεία Του. Και από την εξαίρετη και τη γαλήνια αιωνιότητα Του διατάζει σύμφωνα με ότι κρίνει καταλλη-λότερο η πρόνοιά Του. ZY 385.5

«Η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτόν
Του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να
κατευθύνει τα διαβήματα αυτού.»

«Έλπιζε επί τον Κύριον εξ όλης σου της καρδί-
ας . . .
Εν πάσαις ταις οδούς σου Αυτόν γνώριζε,
Και Αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.»

«Ο οφθαλμός του Κυρίου είναι επί τους φοβουμέ-
νους Αυτόν
Επί τους ελπίζοντας επί το έλεος Αυτού
Δια να ελευθερώση εκ θανάτου την ψυχήν αυτών,
Και εν καιρώ πείνης να διαφυλάξη αυτούς εις
ζωήν.»

«Πόσον πολύτιμον είναι το έλεός Σου, Θεέ . . .
Οι υιοί των ανθρώπων ελπίζουσιν επί την σκιάν
των πτερύγων Σου.»
«Μακάριος εκείνος του οποίου βοηθός είναι ο Θεός
του Ιακώβ.
Του οποίου η ελπίς είναι επί Κύριον τον Θεόν
αυτού.»

«Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους Σου.»
Αγαπάς «δικαιοσύνην και κρίσιν.»
Είσαι «η ελπίς πάντων των περάτων της γης
Και των μακράν εν θαλάσση
Ο στερεώνων δια της δυνάμεώς Σου τα όρη,
Ο περιεζωσμένος ισχύν
Ο κατασιγάζων τον ήχον της θαλάσσης . . .
Και τον θόρυβον των λαών. »
ZY 386.1

«Χαροποιείς τας αρχάς της αυγής και της εσπέ
ρας.»
«Στεφανώνεις το έτος με τα αγαθά Σου
Και τα ίχνη Σου σταλάζουσι πάχος.»

«Ο Κύριος υποστηρίζει πάντας τους πιστεύοντας
Και ανορθεί πάντας τους κεκυρτωμένους.
Οι οφθαλμοί πάντων αποβλέπουσι προς Σε
Και Συ δίδεις εις αυτούς την τροφήν αυτών εν
καιρώ.
Ανοίγεις την χείρα Σου
Και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.» (Ιερ. 10:23, Παρ. 3:5-6, Ψαλμ. 33:18-19, 36:7, 146:5, 119:64, 33:5, 65:5-8,11, 145:14-16.)
ZY 387.1