Η Επί του Όρους Ομιλία

“Όστις λοιπόν αθέτηση μίαν τών εντολών τούτων τών ελάχιστων, καί διδάξη ούτω τούς άνθρώπσυς, ελάχιστος θέλει όνομασθή εν τη βασιλεία τών ουρανών”—ματθ. 5:19

Αύτό σημαίνει ότι ό άνθρωπος αύτός δέν έχει καμιά θέση στόν ούρανό. Επειδή όποιος έσκεμμένα άθετεί μία εντολή, στήν πραγματικότητα δέν τηρεί καμιά άπ’ αύτές “εν πνεύματι καί άληθεία”. “Διότι όστις φυλάξη όλον τόν νόμον καί πταίση εις εν, έγινεν ένοχος πάντων.” (Ίακ. 2:10). OO 58.2

Κριτήριο τής άμαρτίας δέν είναι τό μέγεθος τής πράξης τής παρακοής, άλλά τό γεγονός τής άπομάκρυνσης άπό τό γνωστοποιημένο θέλημα του Θεού καί κατά τήν παραμικρή άκόμη λεπτομέρεια. Επειδή μ’ αύτό αποδείχνεται ότι ύπάρχει άκόμη ή επικοινωνία άνάμεσα στήν ψυχή καί στήν άμαρτία· ότι στήν ύπηρεσία της ή καρδιά είναι μερισμένη. Ούσιαστικά πρόκειται γιά μιά άρνηση του Θεού, μιά άνταρσία εναντίον τών νόμων τού καθεστώτος Του. OO 58.3

”Αν άφήνονταν οί άνθρωποι άδέσμευτοι νά απομακρυνθούν άπό τίς άξιώσεις του Κυρίου καί νά καθορίσουν μόνοι τους τόν γνώμονα τών καθηκόντων τους, τό άποτέλεσμα θά ήταν μιά ποικιλία κανόνων πού νά άνταποκρίνονται στά γούστα τών διαφόρων άτόμων καί ή διοίκηση θά ξέφευγε τότε άπό τά χέρια τού Κυρίου. Τό άνθρώπινο θέλημα θά επαιρνε τήν ύπεροχή, ενώ τό καλό καί άγιο θέλημα του Θεού—ή πρόθεση της άγάπης Του πρός όλα Του τά πλάσματα—θά στερούνταν τήν τιμή καί τό σεβασμό. OO 58.4

Κάθε φορά πού οί άνθρωποι άκολουθούν μόνοι τους τό δρόμο τής προτίμησής τους, άντιτίθενται πρός τόν Θεό. Δέν έχουν καμιά θέση στή βασιλεία τών ούρανών άφού έχουν έμπλακεί σέ εμπόλεμη κατάσταση μ’ αύτές τίς άρχές του ούρανού. Αψηφώντας τό θέλημα του Θεού, τίθενται μέ τό μέρος του Σατανά, του εχθρού Θεού καί άνθρώπων. Δέν πρόκειται ό άνθρωπος νά ζήσει ούτε μ’ ενα λόγο, ούτε μέ πολλούς λόγους, άλλά μέ κάθε λόγο πού μίλησε ό Θεός. Δέν μπορούμε νά είμαστε άσφαλείς όταν παραβλέπομε έστω καί ενα λόγο, όσο άσήμαντος καί άν μάς φαίνεται. Δέν ύπάρχει ούτε μία εντολή τού νόμου πού νά μή άποβλέπει στό καλό καί στήν εύτυχία του άνθρώπου, τόσο σ’ αύτή τή ζωή, όσο καί στή μέλλουσα. Ή ύποταγή στό νόμο του Θεού είναι σάν φράχτης πού περιβάλλει τόν άνθρωπο καί τόν προφυλάγει άπό τό κακό. Όποιος γκρεμίζει μέρος του θεϊκού αύτοϋ προστατευτικού φραγμού, τού καταστρέφει τή δυναμικότητά του νά τόν προστατεύσει. Ανοίγει δίοδο άπ’ όπου ό εχθρός μπορεί νά μπεί, νά ρημάξει καί νά άφανίσει. OO 59.1

Μέ τό νά τολμήσουν νά άγνοήσουν τό θέλημα τού Θεού σ’ ενα ορισμένο μόνο σημείο, οί προπάτορές μας άνοιξαν διάπλατα τίς πύλες τής συμφοράς καί τής μιζέριας σ’ ολόκληρο τόν κόσμο. Καί κάθε άτομο πού άκολουθεί τό παράδειγμά τους θά δρέψει τά ίδια άποτελέσματα. Ή κάθε εντολή τού νόμου τού Θεού είναι θεμελιωμένη πάνω στήν άγάπη Του καί όποιος άπομακρύνεται άπό τίς εντολές εργάζεται γιά τήν ίδια του τή δυστυχία καί καταστροφή. OO 59.2