Επί του Όρους Ομιλία

Εισαγωγη

Μια φωνή από τό θρόνο του Θεού, ή ευλογία του ουρανού στόν κόσμο: αυτή είναι ή επί του Όρους Ομιλία. Απευθύνεται στην ανθρωπότητα γιά νά της χρησιμεύσει σάν νόμος τού καθήκοντος καί φως του ουρανού, σάν ελπίδα καί παρηγοριά σε ώρα απελπισίας, σάν χαρά καί ανακούφιση σ’ όλες τίς άντιξοότητες καί σ’ όλες τίς στράτες τής ζωής. Εδώ ό Πρύτανης τών ιεροκηρύκων, ό Κορυφαίος Δάσκαλος, μιλάει λόγια βαλμένα στό στόμα Του από τόν Πατέρα. OO iv.1

Οί Μακαρισμοί είναι ό χαιρετισμός του Χριστού όχι μόνο σ’ αύτούς πού πιστεύουν, αλλά σ’ ολόκληρη γενικά τήν ανθρώπινη οικογένεια. Πρός στιγμή φαίνεται νά λησμονεί ότι βρίσκεται σ’αύτόν τόν κόσμο καί όχι στόν ούρανό, καί χρησιμοποιεί τό γνώριμο στόν κόσμο του φωτός χαιρετισμό. Εύλογίες ρέουν απ’ τά χείλη Του σάν ενα άκατάσχετο χρονοσφραγισμένο ξεχείλισμα μιας πλουσιοπάροχης ζωής. OO iv.2

Ό Χριστός δέν μάς αφήνει ούτε τήν παραμικρή αμφιβολία σχετικά μέ τόν χαρακτήρα όπως Αυτός τόν παραδέχεται καί τόν εύλογει. Από τούς εύνοούμενους φιλόδοξους του κόσμου στρέφεται πρός εκείνους πού αύτοί άποκηρύσσουν καί άποκαλεί μακάριους όλους όσους δέχονται τό δικό Του τό φώς καί τή ζωή. Πρός τούς “πτωχούς τώ πνεύματι”, τούς πράους, τούς ταπεινούς, τούς θλιμμένους, τούς καταφρονεμένους καί καταδιωκομένους προσφέρει τό καταφύγιο τής αγκάλης Του λέγοντας, “Έλθετε πρός Μέ ... καί Εγώ θέλω σάς άναπαύσει.” OO iv.3

Ό Χριστός μπορεί νά ατενίσει τή μιζέρια του κόσμου χωρίς τήν παραμικρή σκιά μεταμέλειας ότι έπλασε τόν άνθρωπο. Μέσα στην ανθρώπινη καρδιά βλέπει κάτι διαφορετικό απ’ την άμαρτία, διαφορετικό απ’ τη μιζέρια. Μέ την άπειρη σοφία καί αγάπη Του διακρίνει τη δυνατότητα του ανθρώπου νά φθάσει όσο πιό ψηλά μπορεί. Ξέρει ότι άν καί οί άνθρώπινες υπάρξεις καταχράσθηκαν τά ελέη του Θεού καί κατέστρεψαν την αξιοπρέπεια μέ την όποία τούς είχε περιβάλει ό Θεός, μολαταύτα ό λυτρωμός τους τελικά θά άποβεί πρός δόξα του Δημιουργού. OO iv.4

Μέσα στό αέναο κύλισμα τού χρόνου, τά λόγια πού ό Χριστός άπηύθυνε άπό τό όρος των Μακαρισμών διατηρούν πάντοτε τη ζωντάνια τους. Ή κάθε φράση είναι καί ένα ξέχωρο κόσμημα πού προέρχεται άπό τό θησαυροφυλάκιο της αλήθειας. Οί άρχές οί διατυπωμένες στην ομιλία αύτή ισχύουν γιά κάθε εποχή καί απευθύνονται σ’ όλες τίς τάξεις των ανθρώπων. Μέ θεϊκή ενεργή δύναμη ό Χριστός εκφράζει τήν ελπίδα καί τήν εμπιστοσύνη Του γιά τήν κάθε κατηγορία ανθρώπων τήν όποία άποκαλεί μακαρία άπό τή στιγμή πού αυτοί σχηματίζουν ένα δίκαιο χαρακτήρα. Μιμούμενοι τή ζωή του Ζωοδότη καί έξασκώντας πίστη σ’ Αύτόν, όλοι μπορούν νά φθάσουν στόν κανόνα τόν όποίο Εκείνος έθεσε μέ τά λόγια Του. OO v.1

Ελένη Γ. Χουάϊτ