Kauban Ang Dios Sa Kaadlawon

Ang Dios Mao ang Nagtuboy Kaniya, Mayo 29

Ang Dios mao ang nagtuboy kaniya ngadto sa iyang too ingon nga Principe ug Manluluwas, aron ang Israel maghinulsol ug kahatagan sa kapasayloan sa mga sala. Buhat 5:31. KDK 159.1

Unsaon ba sa usa ka tawo pagpakigkauban sa Dios? Unsaon ba sa pagmatarong sa makasasala? Pinaagi lamang kang Cristo kita mapalit ngadto sa pagpakig-uyon sa Dios, uban ang pagkabalaan; apan unsaon nato sa pagduol kang Cristo? . . . Ang paghinulsol naglakip og kasubo alang sa sala, ug sa pagbiya niini. Dili nato isalikway ang sala hangtud atong makita ang pagkamakasasala niini; hangtud nga ato kini nga biyaan sa kinasingkasing, walay tinuoray nga kausaban sa kinabuhi. KDK 159.2

Daghan ang wala makasabut sa tinuod nga kinaiya sa paghinulsol. Daghang mga tawo ang naguol nga sila nakasala, ug gani nagbuhat og pagusab sa gawas, sa kahadlok nga ang ilang sayup nga mga binuhatan magdala og mga pagantos. Apan dili kini ang paghinulsol sumala sa Biblia. llang gikagul-an ang pagantos, imbis ang sala. lngon niini ang kasubo ni Esau sa diha nga iyang nakita nga mawala na sa hingpit ang iyang pagkamagulang. Si Balaam, sa iyang kahadlok sa manolunda nga nagtindog nga naggunit sa hinuso nga espada diha sa iyang alagian, miila sa iyang sala kay basig mamatay siya; apan walay matuod nga paghinulsol sa sala, walay tuyo sa pagkakabig, walay pagkasilag sa dautan. Si Judas Escariote, human giluiban ang iyang Ginoo, miingon, “Nakasala ako sa pagtugyan ko sa dugo nga walay sala.” . . . Ang silot nga mahimo nga moabot kaniya nakapahadlok kaniya pag-ayo, apan walay lalum, kinasingkasing nga kaguol diha sa kalag, nga iyang giluiban ang walay lama nga Anak sa Dios. . . . Kini silang tanan nasubo sa mga resulta sa sala, apan wala nasubo alang mismo sa sala. Apan kon ang kasingkasing motugyan ngadto sa inpluwensya sa Espiritu sa Dios, mabuhi ang konsensya ug ang makasasala makaila sa kalalum ug kabalaan sa balaang balaod sa Dios, ang pundasyon sa lyang pangagamhanan sa langit ug sa yuta.— STEPS TO CHRIST, pp. 23, 24. KDK 159.3