Kauban Ang Dios Sa Kaadlawon

Dili na Pagahandumon ang Imong nga Sala, Mayo 21

Walay usa sa iyang mga paglapas nga iyang nahimo nga pagahandumon pa batok kaniya: diha sa iyang pagkamatarung nga iyang nahimo siya mabuhi. Ezekiel 18:22. KDK 151.1

Samtang diha sa iyang kasakit, migunit si Jacob sa Manulonda, ug nangamuyo uban ang mga luha, ang langitnong Mensahero, aron pagasulayan ang iyang pagtoo, mipahinumdom kaniya sa iyang sala, ug naningkamot sa pag-ikyas gikan kaniya. Apan dili mabalibaran si Jacob. Nahibalo siya nga maloloy-on ang Dios, ug midangop siya ngadto sa Iyang kalooy. Naghinulsol siya sa iyang sala, ug naghangyo og kaluwasan. Sa iyang pagbalik-tan-aw sa iyang kinabuhi, hapit siya maluya; apan migunit siya og hugut sa Manulonda. . . . KDK 151.2

Ingon niana ang maaguman sa katawhan sa Dios diha sa ilang katapusang pagpakigbugno sa mga gahum sa dautan. Pagasulayan sa Dios ang ilang pagtoo, ang ilang pagkamalahutayon, ang ilang pagsalig sa Iyang gahum nga makaluwas kanila. Maningkamot si Satanas sa paghadlok kanila nga wala nay paglaum ang ilang kahimtang. . . . Apan samtang pagahinumdumon ang pagkadako sa kalooy sa Dios, ug sa ilang paghinulsol, ilang pangayoon ang Iyang mga saad nga gihimo pinaagi kang Cristo alang sa nanaghinulsol nga mga makasasala. Wala napakyas ang ilang pagtoo kay wala gitubag dayon ang ilang mga pag-ampo. Mogunit sila sa kusug sa Dios, sama nga si Jacob migunit sa Manolunda, ug ang pinulongan sa ilang mga kalag mao, “Dili ko Ikaw buhian hangtud nga ako panalanginan Mo.” . . . Busa sa panahon sa kasamok, kon ang katawhan sa Dios aduna pay sala nga wala ikasugid samtang sila ginasakit sa kahadlok ug kasakit, malumos sila. . . . Apan samtang sila adunay lalum nga pagbati sa pagkawalay pulos, sila walay tinago nga mga sayup nga kinahanglan ipadayag. Ang ilang mga sala pagapapason pinaagi sa maulaong dugo ni Cristo, ug dili sila makahinumdom niini.— PATRIARCHS AND PROPHETS, pp. 201, 202. KDK 151.3