Ang Dakung Paglaum

25—Ang Balaod sa Dios Dili Mausab

“UTg unya naabli ang templo sa Dios didto sa langit, ug sulud sa iyang templo nakita ang arka sa iyang pakigsaad.” Pinadayag 11:19. Ang arka sa tugon sa Dios anaa sa balaan sa mga balaan, ang ikaduhang lawak sa santuwaryo. Sa pagalagad sa yutan-on nga tabernakulo, nga nagalagad “ngadto sa sulundan ug landong sa langitnon nga mga butang,” kini nga lawak abli lamang sa Dako nga Adlaw sa Pagtabon-sa-mga-sala, alang sa paghinlo sa santuwaryo. Busa ang pahibalo nga ang templo sa Dios naablihan sa langit, ug ang arka sa Iyang pamatuud, nagtudlo ngadto sa pagabli sa labing balaan nga dapit sa langitnon nga santuwaryo, sa 1844, sa pagsulud didto ni Cristo aron sa paghimo sa katapusan nga buluhaton sa pagtabon. Kadtong pinaagi sa pagtoo nagsunud sa ilang dako nga Hataas nga Saserdote, sa Iyang pagsulud sa Iyang pagpangalagad sa labing balaan nga dapit, nakakita sa arka sa Iyang tugon. Sumala sa ilang naton-an nga suheto bahin sa santuwaryo, nakadangat sila sa pagsabut sa pagkausab sa pagalagad sa Manluluwas, ug ilang nakita nga nagalagad na Siya atubangan sa arka sa Dios, nagpakilooy bahin sa Iyang dugo alang sa mga makasasala. ADP 250.1

Ang arka sa tabernakulo dinhi sa kalibutan may sulud nga duha ka papan nga bato, nga niini nasulat ang mga kalagdaan sa kasugoan sa Dios. Ang arka usa lang ka sudlanan sa mga papan sa kasugoan, ug ang presensya niining balaan nga mga kalagdaan naghimo niini nga bililhon ug balaan. Sa pagkaabli sa templo sa Dios didto sa langit, nakita ang arka sa Iyang tugon. Sulud sa balaan sa mga balaan. didto sa santuwaryo sa langit, ang balaan nga balaod sagrado nga gipabarog—ang balaod nga gisulti sa Dios taliwala sa mga dalogdog didto sa Sinai, ug nasulat pinaagi sa Iyang tudlo diha sa mga papan nga bato. ADP 250.2

Ang balaod sa Dios sa santuwaryo sa langit mao ang dako nga orihinal, niini nasulat ang kalagdaan diha sa mga papan nga bato, ug gipatik ni Moises sa nahauna nga lima ka mga libro sa Biblia, maoy dili masayup nga hulad. Kadtong nakadangat sa pagsabut niining mahinungdanon nga bahin, nagiyahan sa pagtan-aw sa balaan, sa dili mausab nga kinaiya sa diosnong kasugoan. Ilang nakita, sa unang higayon sukad, ang gahum sa mga pulong sa Dios: “Samtang magalungtad pa ang langit ug ang yuta, walay pagasayloan sa kasugoan bisan usa na lang ka kudlit o usa ka tulpok niini hangtud ang tanan matuman.” Mateo 5:18. Ang balaod sa Dios, isip usa ka pinadayag sa Iyang kabubut-on, usa ka hulad sa Iyang kinaiya, kinahanglan molungtad sa walay katapusan, “ingon nga matinumanong saksi sa langit.” Walay nawala bisan usa ka sugo; walay tuldok ni usa ka kudlit ang nailisan. Nagsulti ang salmista: “Sa walay katapusan, O Jehova, ang imong pulong nahamutang sa langit.” “Ang tanan niyang kasugoan siguro. Sila nagapadayon sa kahangturan.” Salmo 119:89; 111:7, 8. ADP 250.3

Sa sabakan sa Napulo ka mga Sugo mao ang ikaupat nga sugo, nga unang gimantala: “Hinumduman mo ang adlaw nga Igpapahulay, aron sa pagbalaan niini. Sa unum ka adlaw magbuhat ka, ug buhaton mo ang tanan nga imong bulohaton. Apan ang adlaw nga ikapito maoy usa ka adlaw nga Igpapahulay alang kang Jehova nga imong Dios. Niining adlawa dili ka magbuhat, ikaw, bisan ang imong anak nga lalaki, bisan ang imong anak nga babaye, bisan ang imong sulogoon nga lalake, bisan ang imong sulogoon nga babaye, bisan ang imong kahayupan, bisan ang imong mga dumuloong nga anaa sa sulod sa imong pultahan. Kay sa unum ka adlaw gibuhat ni Jehova ang langit ug ang yuta, ang dagat, ug ang tanan nga anaa niini, ug mipahulay sa ikapito ka adlaw; busa gipanalanginan ni Jehova ang adlaw nga Igpapahulay, ug gibalaan niya kini.” Exodo 20:8-11. ADP 250.4

Ang Espiritu sa Dios nagpukaw sa mga kasingkasing niadtong mga nagtoon sa Iyang Pulong. Gipasantup sa ilang pagbati, nga sa walay kasayuran ilang gilapas kini nga lagda sa walay pagtagad sa Igpapahulay sa Magbubuhat. Ilang gisugdan pagsusi ang mga katar ungan sa pagbantay sa nahauna nga adlaw imbis sa adlaw nga gibalaan sa Dios. Wala sila makakaplag ug kamatuuran sa Biblia nga giwala na ang ikaupat nga sugo, o nga giilisan na ang Igpapahulay; ang panalangin nga maoy unang nagbalaan sa ikapito nga adlaw wala gayud walaa. Matinud-anon ang ilang pagtoon ug pagpakigsayod sa kabubut-on sa Dios; karon, samtang ilang nakita ang ilang paglapas sa Iyang kasugoan, natugub ang ilang kasingkasing sa kasubo, ug ilang gipakita ang ilang pagkamaunungon sa Dios pinaagi sa pagbantay sa Iyang balaan nga Igpapahulay. ADP 251.1

Daghan ug mainiton ang mga paningkamot sa paglumpag sa ilang pagtoo. Walay usa nga mosipyat sa pagtan-aw nga kon ang yutan-on nga santuwaryo mao ang usa ka hulad o kopya sa langitnon, ang balaod nga gibutang sa arka sa yuta maoy takdo nga hulad sa balaod sa arka didto sa langit; ug ang pagdawat sa kamatuuran bahin sa langitnon nga santuwaryo maglakip sa pagila sa mga pagangkon sa balaod sa Dios, ug sa katungdanan alang sa Igpapahulay sa ikaupat ka sugo. Mao kini ang sekreto sa mapait ug matinguhaon nga pagsupak batok sa nagkauyon nga pagpahayag sa Kasulatan nga nagpadayag sa pagalagad ni Cristo didto sa langitnon nga santuwaryo. Adunay mga tawo nga naninguha sa pagsira sa pultahan nga giablihan sa Dios, ug sa pagabli sa pultahan nga Iyang gisirhan. Apan “Siya magaabli ug walay bisan kinsa nga makasira, ang magasira ug walay bisan kinsa nga makaabli,” nagpamatuud: “Tanawa, gibutang ko sa imong atubangan ang usa ka pultahan nga inablihan, nga walay bisan kinsa nga makasira.” Pinadayag 3:7, 8. Giablihan ni Cristo ang pultahan, o ang pagalagad, didto sa labing balaan nga dapit, ang kahayag midan-ag gikan niana nga inablihan nga pultahan sa santuwaryo sa langit, ug ang ikaupat ka sugo gipakita nga nalakip sa balaod nga nahimutang didto; ang gipabarog sa Dios, walay tawo nga makalumpag. ADP 251.2

Kadtong nagadawat sa kahayag bahin sa pagpataliwala ni Cristo ug sa pagkamapinadayunon sa balaod sa Dios, nakakaplag nga mao kini nga mga kamatuuran nga gipahayag sa Pinadayag 14. Ang mga mensahe niini nga kapitulo naglakip sa tulo ka mga pasidaan (tan-awa ang Appendix), nga magpaandam sa mga katawhan sa yuta alang sa ikaduha nga pag-anhi sa Ginoo. Ang pahibalo, “Ang takna sa Iyang Paghukum miabut na,” nagtudlo sa pagkatapos sa buluhaton ni Cristo alang sa kaluwasan sa mga tawo. Nagmantala kini sa kamatuuran nga kinahanglan atong isangyaw hangtod mohunong ang pagpanglaban sa Manluluwas, ug mobalik na Siya dinhi sa yuta aron sa pagkuha sa katawhan paguban Kaniya. Ang buhat sa paghukum nga nagsugod niadtong 1844, kinahanglan magpadayon hangtod mahukman na ang tanang kaso, sa mga buhi ug sa mga patay; busa kini molungtad hangtod sa pagsira sa tawhanon nga kahigayunan. Aron nga maandam ang katawhan sa pagtindog sa Paghukum, ang mensahe nagsugo kanila sa “pagkahadlok sa Dios, ug paghatag kaniya sa himaya,” “ug simbaha siya nga maoy nagabuhat sa langit, ug yuta, ug sa dagat, ug sa mga tuburan sa katubigan.” Ang sangputanan sa pagdawat niini nga mga mensahe gihatag niining mga pulonga, “Ania sila nga nagabantay sa kasugoan sa Dios, ug sa tinoohan ni Jesus.” Aron maandam alang sa Paghukum, kinahanglan sa katawhan ang pagbantay sa balaod sa Dios. Kana nga balaod maoy sukdanan sa kinaiya panahon sa paghukum. Nagpamatuud si apostol Pablo: “Ang tanan nga nanagpakasala ilalum sa kasugoan pagahukman pinaagi sa kasugoan...sa adlaw nga ang Dios magahukum sa mga tinago sa mga tawo pinaagi kang Jesu-Cristo.” Ug siya nagaingon nga “ang nagatuman sa kasugoan pakamatarungon.” Roma 2:12-16. Kinahanglanon ang pagtoo sa pagtuman sa kasugoan sa Dios; kay “kong walay pagtoo dili gayud mahimo ang pagpahimuot kaniya.” Ug “bisan unsa nga dili pinaagi sa pagtoo sala.” Hebreohanon 11:6; Roma 14:23. ADP 251.3

Pinaagi sa unang manulunda, ang katawhan gipanawagan nga niana “kahadloki ang Dios, ug paghatag ug himaya Kaniya” ug nga simbahon Siya ingon nga Magbubuhat sa mga langit ug sa yuta. Aron mahimo kini, kinahanglan magtuman sila sa Iyang kasugoan. Matod pa sa maalam nga tawo, “Kahadloki ang Dios, ug bantayi ang iyang mga sugo; kay mao kini ang tibook katungdanan sa tawo.” Ecclesiastes 12:13. Kon walay pagtuman sa Iyang kasugoan, walay pagsimba nga makapahimuut sa Dios. “Mao kini ang gugma sa Dios, nga kita magbantay sa iyang mga sugo.” “Siya nga nagpalingoglingog sa iyang igdulungog sa pagpamati sa kasugoan, bisan ang iyang pag-ampo maoy usa ka dulumtanan.” 1 Juan 5:3; Proverbio 28:9. ADP 252.1

Ang katungdanan sa pagsimba sa Dios gipasukad sa kamatuuran nga Siya mao ang Magbubuhat, ug ngadto Kaniya ang tanan nga linalang nagsalig sa ilang pagkabuhi. Ug bisan diin sa Biblia ang Iyang pagangkon alang sa pagdawat sa balaanon nga pagtahod ug pagsimba, labaw sa tanan nga mga dyosdyos sa mga pagano, gipahayag, adunay gikutlo nga mga kamatuuran sa Iyang malalangon nga gahum. “Kay ang tanang mga dios sa mga katawohan mga larawan man; apan si Jehova nagbuhat sa kalangitan.” Salmo 96:5. “Nan kang kinsa man diay ako ipanig-ingon ninyo, nga aron ako mahisama kaniya? nagaingon ang Balaan. Ihangad ang inyong mga mata sa itaas, ug tan-awa kong kinsay nagbuhat niini,” “Kay kini mao ang giingon ni Jehova nga nagbuhat sa mga langit, ang Dios nga nagaumol sa yuta ug naghimo niini:... Ako mao si Jehova; ug wala nay lain.” Isaias 40:25, 26; 45:18. Nag-ingon ang salmista: “Ilhon ninyo nga si Jehova, siya mao ang Dios: Siya mao ang nagbuhat kanato, ug kita mga iya man.” “Umari kamo, simbahon nato ug yukboan ta siya; Managluhod kita sa atubangan ni Jehova nga atong Magbubuhat.” Salmo 100:3; 95:6. Ug ang balaan nga mga linalang sa langit nga nagsimba sa Dios nagpahayag sa katarungan sa ilang pagtahod Kaniya: “Takus ikaw, O among Ginoo ug Dios, sa pagdawat sa himaya ug dungog ug gahum; kay imong gibuhat ang tanang butang.” Pinadayag 4:11. ADP 252.2

Sa Pinadayag 14, gitawag ang katawhan sa pagsimba sa Magbubuhat, ug ang tagna nagpakita sa usa ka pundok nga, ingon sa gisangputan sa tulo ka pilo nga mensahe, nagabantay sila sa kasugoan sa Dios. Usa niini nga mga kasugoan nagtudlo ngadto sa Dios ingon nga Magbubuhat. Ang ikaupat nga sugo nag-ingon: “Apan ang adlaw nga ikapito maoy usa ka Adlaw nga Igpapahulay alang kang Jehova nga imong Dios:...kay sa unom ka adlaw gibuhat ni Jehova ang langit ug ang yuta, ang dagat ug ang tanan nga anaa niini, ug mipahulay sa ikapito ka adlaw; busa gipanalanginan ni Jehova ang adlaw nga Igpapahulay, ug gibalaan niya kini.” Exodo 20:10,11. Mahitungud sa Adlaw nga Igpapahulay, si Jehova nagaingon, sa dugang, nga kini maoy “usa ka timaan... aron kamo makaila nga ako mao si Jehova nga inyong Dios.” Ezekiel 20:20. Ug ang katarungan nga gihatag mao: “Kay sa unom ka adlaw gibuhat ni Jehova ang langit ug ang yuta, ug sa ikapito ka adlaw mipahulay siya, ug nahamuot.” Exodo 31:17. ADP 252.3

“Ang mahinungdanon sa Igpapahulay ingon nga handumanan sa paglalang mao nga kini sa kanunay magpahinumdum sa matuud nga katarungan ngano nga ang pagsimba ipahinungud ngadto sa Dios”— tungud kay Siya ang Magbubuhat, ug kita Iyang mga binuhat. “Busa ang Igpapahulay anaa gayud mahimutang sa patukuranan sa balaan nga pagsimba kay kini nagatudlo niining dako nga kamatuuran sa labing madanihon nga paagi, ug walay lain nga tinukod ang naghimo niini. Ang matuud nga baroganan sa balaan nga pagsimba, dili lamang kay sa ikapito nga adlaw, apan sa tanan nga pagsimba, makaplagan ang kalainan tali sa Magbubuhat ug sa Iyang mga binuhat. Kini nga dako nga kamatuuran dili madaan, ug nga kinahanglan dili gayud malimtan.”—J. N. Andrews, History of the Sabbath, kapitulo 27. Maoy tuyo sa pagpasantup niini nga kamatuuran sa hunahuna sa katawhan, nga ang Dios nagtukod sa Igpapahulay didto sa Eden; ug hangtod nga ang kamatuuran magpabilin nga Siya ang atong Magbubuhat kini maoy magpadayon nga katarungan ngano nga kita kinahanglan mosimba Kaniya, samtang ang Igpapahulay magpabilin ingon nga mao ang timaan ug handumanan niini. Kon gibantayan pa unta ang Igpapahulay sa tibuuk kalibutan, ang panghunahuna ug mga pagbati sa tawo mahatud ngadto sa Magbubuhat ingon nga maoy tumong sa balaan nga pagtahod ug pagsimba, ug wala untay magsimba og mga diosdios, usa ka dili motoo og Dios, o usa ka dili matinoohon sa Dios. Ang pagbantay sa Igpapahulay maoy usa ka timaan sa pagkamaunungon ngadto sa matuud nga Dios, “siya nga nagabuhat sa langit ug yuta, ug sa dagat, ug sa mga tuburan sa katubigan.” Busa masabut nga ang mensahe nga nagsugo sa katawhan sa pagsimba sa Dios ug pagbantay sa Iyang mga sugo, sa pinasahi magtawag kanila sa pagtagad ilabina sa ikaupat nga sugo. ADP 252.4

Lahi niadtong nagbantay sa kasugoan sa Dios ug nagbaton sa tinoohan ni Jesus, ang ikatulong manulunda nagtudlo sa laing pundok, nga tungud sa ilang mga sayup gitumong kining solemne nga pasidaan: “Kong adunay mosimba sa mapintas nga mananap ug sa iyang larawan, ug pamarka sa iyang agtang o sa iyang kamot, siya usab magainom sa bino sa kapungot sa Dios.” Pinadayag 14:9,10. Ang husto nga paghubad sa gigamit nga mga simbolo gikinahanglan sa pagsabut niini nga mensahe. Unsa may gisimbolohan sa mananap nga mapintas, sa larawan, sa timaan o marka? ADP 253.1

Ang linya sa tagna nga nahimutangan niini nga mga simbolo, nagsugod sa Pinadayag 12, uban sa dragon nga nagtinguha sa pagpatay kang Cristo sa Iyang pagkatawo. Ang dragon mao si Satanas (Pinadayag 12:9) ; siya mao ang nagpalihok kang Herodes sa paglaglag sa Manluluwas. Ang pangulo nga ahente ni Satanas sa pagpakiggubat batok kang Cristo ug sa Iyang katawhan sa unang mga siglo sa panahong Cristiano, mao ang Empiryo sa Roma, diin ang pagano nga rilihiyon mao ang nagahari. Busa samtang ang dragon, unang gisimbolohan kang Satanas, kini usab sa ikaduha nagsimbolo sa pagano nga Roma. ADP 253.2

Sa kapitulo 13 (bersikulo 1-10) gihulagway ang lain nga mananap, “sama sa usa ka leopardo,” nga gihatagan sa dragon “sa iyang gahum, ug sa iyang lingkoranan, ug dakung kagahum.” Kini nga simbolo, ingon sa gitoohan sa mga Protestante, nagrepresentar sa papado, nga maoy manununod sa gahum ug lingkoranan ug kagamhanan nga gibatonan sa karaan nga Romanhon nga Empiryo. Bahin sa mananap nga sama sa leopardo gipamatuud: “Adunay natugyan kaniya nga usa ka baba nga nagasulti sa dagkung mga butang ug mga pasipala.... Ug miabli siya sa iyang baba sa pagpasipala batok sa Dios, sa pagpasipala sa iyang ngalan, ug sa iyang balaang puluy-anan, ug kanila nga nagapuyo sa langit. Ug gikatugyan kaniya ang pakiggubat batok sa mga balaan, ug sa pagbuntog kanila; ug ang gahum gikahatag kaniya ibabaw sa tanang kaliwatan, ug sinultihan, ug kanasuran.” Kini nga tagna, nga halos susama sa paghulagway sa gamay nga sungay sa Daniel 7, sa walay duhaduha nagtumbok sa papado. ADP 253.3

“Ang gahum nahatag kaniya sa pagpadayon sulud sa kap-atan ug duha ka mga bulan.” Ug, miingon ang manalagna, “Nakita ko ang usa sa mga ulo nga daw nasamaran ngadto sa kamatayon.” Ug usab: “Siya nga nagahatud ngadto sa pagkabihag mosangko ngadto sa pagkabinihag; siya nga magapatay pinaagi sa espada kinahanglan pagapatyon pinaagi sa espada.” Ang kapatan ug duha ka bulan sama ra sa “panahon ug mga panahon ug katunga sa panahon,” tulo ka tuig ug tunga, o 1260 ka mga days, sa Daniel 7—ang panahon nga ang papado nga gahum magalutos sa katawhan sa Dios. Kini nga panahon, ingon sa gipahayag sa unang mga kapitulo, nagsugod sa pagkatukod sa papado, sa 538 A.D., ug natapos sa 1798. Nianang panahona, sa pagwagtang sa papado ug pagbihag sa papa pinaagi sa kasundalohan sa France, ang gahum sa papado nakadawat sa ikamatay mga samad, ug natuman ang tagna, “Siya nga magagiya ngadto sa pagkabihag mosangko ngadto sa pagkabihag.” ADP 253.4

Niining puntoha lain na usab nga simbolo ang gipaila. Matod sa manalagna: “Unya nakita ko ang laing mapintas nga mananap migimaw sa yuta. Kini siya may duha ka buok sungay daw nating karnero.” Bersikulo 11. Ang pagpadayag niini nga mananap ug ang matang sa iyang pagtungha nagpaila nga ang nasod nga gisimbolohan dili sama sa gipakita sa nag-una nga mga simbolo. Ang dagko nga mga gingharian nga nagahari sa kalibutan gipakita kang Daniel ingon nga mga mananap nga manunukub, migawas sa diha nga ang “upat ka mga hangin sa langit mingkutaw sa dakung dagat.” Daniel 7:2. Sa Pinadayag 17, usa ka manulunda ang nagpasabut nga ang katubigan nagsimbolo og “mga tawo, ug ang mga panon ug ang mga kanasuran ug ang mga pinulongan.” Pinadayag 17:15. Ang mga hangin nagsimbolo sa kagubot. Ang upat ka hangin sa langit nga mingkutaw sa dako nga dagat, nagsimbolo sa makalilisang nga talan-awon sa pagpangguba ug rebolusyon nga pinaagi niini nakaangkon sa gahum ang mga gingharian. ADP 253.5

Apan ang mananap nga adunay sama sa mga sungay sa usa ka nating karnero nakita nga “mitumaw gikan sa yuta.” Imbis nga kini magabuntog sa uban nga mga gahum aron sa pagpabarog sa iyang kaugalingon, ang nasod nga gisimbolohan niini kinahanglan mogawas sa dapit nga kanhi walay nanagpuyo, ug nagtubo sa anam-anam ug sa kalinaw. Dili kini motumaw gikan sa nagsiot ug naglimbasug nga mga kanasuran sa Karaan nga Kalibutan—kadtong baluron nga dagat sa “mga tawo, ug ang mga panon ug ang mga kanasuran ug ang mga pinulongan.” Kinahanglan pangitaon kini didto sa Kasadpang Kontinente. ADP 254.1

Unsa nga nasod sa Bag-o nga Kalibutan niadtong 1798 ang midangat sa gahum, naghatag sa saad sa kusog ug pagkadako, ug nakapadani sa pagtagad sa kalibutan? Ang pagpahinungud niini nga simbolo dili makadawat sa pagsukit. Usa ka nasod, ug usa lamang, ang makahaum sa mga paghulagaway niini nga tagna; sa walay duhaduha kini nagatumbok sa United States sa America. Sa makadaghan ang panghunahuna, halos ang tukma nga mga pulong, sa sagrado nga magsusulat wala maamgohi nga gigamit sa orador ug istoryador sa paghulagway sa pagsaka ug pagtubo niini nga nasod. Ang mananap nakita nga “mitumaw gikan sa yuta;” ug sumala sa mga maghuhubad, ang pulong nga “mitumaw” nagpasabut nga “nagatubo o mibukhad sama sa usa ka tanum.” Ug sa atong nakita nga kinahanglan motumaw ang nasod sa dapit nga walay namuyo kanhi. Usa ka bantugan nga magsusulat, naghulagway sa pagtubo sa United States, nagsulti bahin “ang misteryo sa iyang pagtumaw gikan sa usa ka bakante,” ug nag-ingon siya: “Sama sa usa ka mahilum nga liso mitubo kita ngadto sa pagkahimong empiryo.”—G. A. Townsend, “The NEW World Compared With the Old, ” p. 462. Usa ka peryodiko sa Europe niadtong 1850 naghulagway sa United States nga usa ka matahum nga empiryo, nga “nagatubo,” ug “taliwala sa kahilum sa yuta nagadugang sa matag adlaw sa iyang gahum ug garbo.”—The Dublin Nation. Si Edward Everett, sa iyang diskurso ngadto sa mga Magpapanaw nga tig-ugmad niini nga nasod, nag-ingon: “Nangita ba sila og usa ka mingaw nga dapit, nga dili manghilabut gumikan sa iyang pagkadili inila, ug napanalipdan diha sa iyang pagkahilit, diin ang gamay nga simbahan sa Leyden makapahimulus sa kagawasan sa kaisipan? Ania karon ang gamhanan nga mga rihiyon nga sa ibabaw niini, diha sa malinawon nga pagbuntog...ilang gipas-an ang mga bandila sa krus.!”—Pakigpulong didto sa Plymouth, Massachusetts, Disyembre 22, 1824, pahina 11. ADP 254.2

“Ug siya adunay duha ka sungay sama sa nating karnero.” Ang sungay sama sa nating karnero nagsimbolo sa pagkabatan-on, pagkainosente, ug pagkalumo, haum nga naghulagway sa kinaiya sa United Staes nga gipakita sa manalagna ingon nga “mitumaw” niadtong 1798. Ang mga Cristohanon nga gipalayas nga sa una nangalagiw ngadto sa America, nangita og kadangpan gikan sa harianon nga pagdaogdaog ug sa paglutos sa mga pari, ug nagtinguha sila sa pag-ugmad og usa ka kagamhanan ibabaw sa halapad nga patukuranan sa sibil ug rilihiyoso nga kagawasan. Ang ilang mga hunahuna nakakaplag og luna sa Deklarasyon sa Kagawasan, nagpahimutang sa dako nga kamatuuran nga ang “tanang tawo gilalang nga managsama” ug gigasahan sa dili maagaw nga katungud sa “kinabuhi, kagawasan, ug sa pagtinguha sa kalipay.” Ug ang Konstitusyon nagpasalig sa katawhan sa katungud sa kaugalingon nga pangagamhanan, basta nga ang mga representante nga pinili sa katawhan mao ang magdumala sa mga pamalaod. Gitugot usab ang kagawasan sa tinoohan, nga ang matag usa ka tawo tugutan sa pagsimba sa Dios sumala sa diktar sa iyang kaisipan. Ang Republikano ug Protestantismo nahimo nga sukaranan sa mga patukuranan sa nasod. Kini nga mga patukuranan mao ang sekreto sa iyang gahum ug kauswagan. Ang mga dinaogdaog ug linupigan sa tibuuk Cristohanon nga mga dapit modangup niini nga yuta uban sa kasibot ug paglaum. Minilyon ang nangita sa iyang mga baybayon, ug ang United States mitubo ngadto sa usa ka dapit uban sa labing gamhanan nga mga nasod sa yuta. ADP 254.3

Apan ang mananap nga adunay mga sungay sama sa nating karnero “misulti samag dragon. Ang tanang pagbulot-an nga iya sa nahaunang mapintas nga mananap gihimo niya diha sa atubangan sa nahauna, ug nagasugo siya sa yuta ug sa mga nanagpuyo niini sa pagsimba sa nahaunang mapintas nga mananap kinsang samad nga ikamatay naayo...iyang ginalimbongan ang mga nanagpuyo sa yuta, sa pag-agda kanila sa paghimog larawan alang sa mapintas nga mananap nga nasamad sa espada apan nabuhi ra.” Pinadayag 13:11-14. ADP 255.1

Ang mga sungay nga sama sa nating karnero ug ang tingog nga sama sa dragon sa simbolo magatudlo ngadto sa usa ka dako nga pagkasukwahi tali sa mga pagangkon ug binuhatan sa nasod nga gisimbolohan dinhi. Ang “pagsulti” sa nasod mao ang kalihukan sa iyang pandayanan sa pamalaod ug sa mga katungud sa hustisya. Pinaagi niana nga kalihukan kini magahatag sa bakak ngadto niadtong dili higpit ug malinawon nga mga prinsipyo diin gipahimutang ang patukuranan sa iyang patakaran. Ang tagna nga kini magasulti sama sa “usa ka dragon,” ug magabuut “sa tanang pagbulot-an sa unang mananap,” tin-aw nga nagtagna sa kalamboan sa espiritu sa pagkadili masinabuton ug paglutos nga gipakita sa dragon ug sa mananap nga sama sa leopardo. Ug ang pamahayag nga ang mananap nga duhay sungay nga “nagmando sa yuta ug sa nanagpuyo niini sa pagsimba sa unang mananap” nagpaila nga ang kagamhanan niini nga nasod magbuut sa pagpatuman sa pila ka mga tulumanon nga mahimong buhat sa pagtahod ngadto sa papado. ADP 255.2

Kana nga pagbulut-an kasupak sa mga prinsipyo niini nga kagamhanan, ngadto sa kaalam sa iyang gawasnon nga mga institusyon, ug ngadto sa laktod ug solemne nga mga pasalig sa Pamahayag sa Kagawasan ug ngadto sa Konstitusyon. Ang mga nanag-ugmad sa nasod maalamon nga nagtinguha sa pagbantay batok sa paggamit sa kalibutanon nga gahum kabahin sa iglesya, uban sa dili malikayan nga sangputanan—ang pagkadili masinabuton ug pagpanglutos. Ang Konstitusyon nagamando nga ang “kongreso dili maghimo og pamalaod nga magbuut sa pag-ugmad og rilihiyon, o pagpugong sa pagbuhat sa iyang kagawasan,” ug nga “walay pag-agad sa rilihiyon nga pagahimoon ingon nga sukdanan sa bisan unsa nga pangatungdanan nga isalig sa publiko ubus sa Estados Unidos.” Diha lamang sa paghimo og grabe nga paglapas niini nga mga pagpanalipod sa kagawasan sa nasod, nga ang bisan unsa nga rilihiyoso nga kalihukan mapugus sa pagpatuman pinaagi sa sibil nga panggamhanan. Apan ang pagkasukwahi niana nga kalihukan dili molabaw ka dako kay sa gihulagway diha sa simbolo. Ang mananap nga adunay mga sungay sama sa nating karnero—nga nagangkon nga putli, malumo, ug dili manghilabut—maoy nagasulti sama sa dragon. ADP 255.3

“Nga nagaingon kanila nga nagpuyo sa yuta, nga kinahanglan sila maghimo og usa ka larawan ngadto sa mananap nga mapintas.” Ania dinhi gipakita ang usa ka matang sa pangagamhanan diin ang pamalaod magagikan sa katawhan; usa ka dako nga kamatuuran nga ang United States maoy nasod nga natungdan niini nga tagna. ADP 255.4

Apan unsa man ang “larawan ngadto sa mananap nga mapintas”? ug unsaon kini pagapormahon? Ang larawan gihimo sa mananap nga duhay sungay, ug maoy larawan ngadto sa unang mananap. Gitawag usab kini og larawan sa mananap nga mapintas. Dayon ang pagtoon kon unsay dagway niini nga larawan ug unsaon sa paghulma niini, atong ton-an ang kinaiyahan sa maong mananap—ang papado. ADP 255.5

Sa diha nga ang unang iglesya nahimong dunut pinaagi sa pagbulag gikan sa pagkayano sa ebanghelyo, ug sa pagdawat sa mga tulumanon og mga nabatasan sa mga nanagsimba og mga dyosdyos, nawad-an siya sa espiritu ug gahum sa Dios; ug aron sa paggahum sa mga kaisipan sa katawhan, siya nangayo og tabang sa kalibutanon nga gahum. Ang gisangputan mao ang papado, nga usa ka iglesya nga nagamando sa paggahum sa nasod, ug nagagamit niini alang sa pagpalambo sa iyang mga tumong, ilabina sa pagsilot sa “erehes o mga tawo nga misupak sa iyang pagtolon-an.” Aron mahulma sa United States ang larawan sa mananap, ang rilihiyoso nga gahum kinahanglan magamando sa kagamhanan nga sibil aron nga ang kagamhanan sa estado gamiton usab sa iglesya sa pagkab-ot sa iyang mga tumong. ADP 255.6

Sa panahon nga makabaton ang iglesya sa kalibutanon nga gahum, iya kining gamiton sa pagsilot niadtong dili mouyon sa iyang mga pagtolon-an. Ang Protestante nga mga simbahan nga nagasunud sa mga lakang sa Roma pinaagi sa pakig-alyado sa kalibutanon nga mga gahum, nagpakita sa sama nga handum sa pagpiit sa kagawasan sa kaisipan o sa pagpili sa ilang simbahon. Ang pananglitan mao nga sulud sa hataas nga panahon nagpadayon ang paglutos sa mga nagsupak sa Iglesya sa England. Panahon sa ika-16 ug 17 ka mga siglo, linibo ka mga ministro ang napugus paglayas gikan sa ilang mga simbahan, ug daghan pa, mga pastor ug mga sakup, napahamtangan sa multa, pagkabilanggo, hilabihang pagsakit, ug kamatayon. ADP 256.1

Ang paghimulag sa unang iglesya gikan sa kamatuuran maoy nakahimo kanila sa pagpatabang sa kagamhanan nga sibil, ug mao kini ang nakapaandam sa agianan sa kalamboan sa papado—ang mananap nga mapintas. Matod ni Pablo: “Moabut ang pagkahulog gikan sa pagtoo...ug ang tawo sa kalapasan igapadayag.” 2 Tesalonica 2:3. Busa ang pagkahulog sa iglesya gikan sa pagtoo magandam sa dalan alang sa larawan sa mananap nga mapintas. ADP 256.2

Ug ang Biblia nagpamatuud nga sa dili pa moanhi ang Ginoo adunay pagkaluya sa kahimtang sa iglesya nga samang kahimtang niadtong una nga mga siglo. “Apan sabta kini, nga unya sa kaulahiang mga adlaw, managpangabut ang mga panahon nga malisud. Kay ang mga tawo unya magamahigugmaon sa ilang kaugalingon, mga hinapi, tigpagawal, hambogiro, tampalasan, masukihon sa mga ginikanan, walay igabalus, dili diosnon, walay pagbati sa paghigugma, dili malokmay, tigbutangbutang, mapatuyangon, mabangis, dili mahigugmaon sa maayo, mabudhion, madalidalion, tigpaburot, nga nagahigugma sa kalipayan inay sa Dios unta hinoon, nga nagabaton sa dagway sa tinoohan apan nagapanghimakak sa gahum niini. 2 Timoteo 3:1-5. “Ug ang Espiritu sa tinaw nagapahayag nga sa kaulahiang mga panahon adunay managpamiya gikan sa pagtoo tungod sa ilang pagtagad sa mga malimbungon sa espiritu ug sa mga tuloohan sa mga yawa.” 1 Timoteo 4:1. Si Satanas magbuhat “pagaubanan sa tanang kagahum ug bakak nga mga ilhanan ug katingalahan, ug uban sa pagkalimbongan sa dili pagkamatarung.” Ug ang tanan “nga wala magdawat sa gugma sa kamatuoran, aron sila maluwas unta,” pasagdan sa pagdawat “sa kusganon panglimbong, nga ilang toohan ang bakak.” 2 Tesalonica 2:9-11. Kon kini nga kahimtang sa dili pagkadiosnon moabut, ang mao ra nga sangputanan magasunod sama niadtong nahauna nga mga siglo. ADP 256.3

Ang dakung nga pagkalahilahi sa pagtolon-an sa mga simbahan nga Protestante giila sa kadaghanan ingon nga tataw nga ebidensya nga walay gihimong paningkamot alang sa pagpasiguro sa pinugos nga panag-usa nga mahimo. Apan sulud sa daghang mga katuigan, sa mga simbahan sa Protestante nga pagtoo, adunay kusganon ug nagatubo nga pagbati nga pabor sa pagkausa pinasikad sa nauyunan nga doktrina sa kadaghanan. Aron mabatonan kini nga pagkausa, ang mga paghisgot og mga suheto nga wala mauyoni sa tanan—bisan unsa kini sila ka importante sumala sa pahayag sa Biblia—kinahanglan biyaan. ADP 256.4

Si Charles Beecher, sa iyang wali niadtong 1846, nagpamatuud nga ang ministeryo sa “ebanghelyohanon nga Protestante nga mga denominasyon” “wala lamang mahulma sa tanang higayon ubus sa dako nga pagpugus sa tawhanon nga kahadlok lamang, apan sila nagkinabuhi, ug nagalihok, ug nagaginhawa diha sa kahimtang sa mga butang nga daotan, ug nagdani sa matag takna ngadto sa labaw pa ka ubus nga elemento sa ilang kinaiyahan sa pagpahilum sa kamatuuran, ug sa pagpiko sa tuhod ngadto sa gahum sa apostasiya. Dili ba kini mao ang gibuhat sa Roma? Wala ba kita magsunud pag-usab sa iyang kinabuhi? Ug unsa may atong nakita sa unahan lamang? Lain nga kinatibuk-ang konsilyo! Usa ka katiguman sa tibuuk kalibutan! Ebanghelyohanon nga katipunan, ug pagtolon-an sa uniberso!”—“Wali nga “The Bible a Sufficient Creed, “gipakigpulong didto sa Fort Wayne, Indiana, Peb. 22, 1846. Kon kini mabatonan, dayon, sa paningkamot sa pagbaton sa panagkausa, usa na lang kini ka lakang ngadto sa paggamit og pwersa. ADP 256.5

Kon ang bantugang mga simbahan sa United States, nagahiusa diha sa mga ba-hin sa doktrina ingon nga ilang gihuptan sa susama nga pagtoo, makahimo sa pagbuyo sa estado sa pagpahamtang sa ilang mga kamandoan ug sa pagpalig-on sa ilang mga institusyon, nan ang Protestante nga America makahimo na sa larawan sa kapangulohan sa Romanhon nga iglesya, ug ang pagpahamtang sa mga silot sibil sa mga nagsupak dili mapakyas nga mahitabo. ADP 257.1

Ang mananap nga duhay sungay “naghimo [kamandoan] sa tanan, mga timawa ug ang kadagkoan, mga dato ug mga kabus, mga ulipon ug mga tawong gawas, ang tanan iya usab nga gipamarkahan diha sa too nga kamut o sa agtang, nga tungod niini walay bisan kinsa nga makapamalit o makapamaligya gawas kon anaa kaniya ang maong marka, nga mao ang ngalan sa mapintas nga mananap o ang numero sa iyang ngalan.” Pinadayag 13:16,17. Ang mensahe sa ikatulo nga manulunda mao: “Kong adunay tawo nga mosimba sa larawan sa mananap nga mapintas, ug nagadawat sa timaan sa iyang agtang, o sa iyang kamot, siya usab magainom sa bino sa kapungot sa Dios,” “Ang mananap nga mapintas” nga gihisgotan niini nga mensahe, kansang pagsimba gipatuman sa mananap nga duhay sungay, mao ang nahauna, o ang mananap nga sama sa leopardo diha sa Pinadayag 13—ang papado. Ang “larawan ngadto sa mananap nga mapintas” nagsimbolo niana nga matang sa nahulog sa kamatuuran nga Protestantismo nga palamboon kon ang mga simbahan nga Protestante magpatabang na sa gahum sibil alang sa pagpatuman sa ilang mga doktrina. Ang “timaan sa mananap nga mapintas” nagpabilin gihapon nga hatagan og saysay. ADP 257.2

Human sa pasidaan batok sa pagsimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang lara-wan, ang tagna nagpamatuud: “Ania sila nga nagabantay sa kasugoan sa Dios, ug sa tinoohan ni Jesus.” Tungud kay kadtong nagbantay sa kasugoan sa Dios gibutang man sa pagkalahi kay sa niadtong nagasimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan ug nagadawat sa iyang timaan, masabut nga ang pagtuman sa kasugoan sa Dios, sa unang bahin, ug sa paglapas niini sa pikas bahin, maoy magpaila sa kalahian tali sa nagasimba sa Dios ug sa mga nagasimba sa mananap nga mapintas. ADP 257.3

Ang pinasahi nga mga kinaiyahan sa ma-nanap nga mapintas, ug sa iyang larawan usab, mao ang paglapas sa kasugoan sa Dios. Nag-ingon si Daniel, bahin sa gamay nga sungay, ang papado: “Ug siya maghunahuna sa pag-usab sa mga panahon, ug sa kasugoan.” Daniel 7:25. Ug si Pablo naghulagway sa mao nga gahum nga “tawo sa kalapasan,” nga buut motuboy sa iyang kaugalingon labaw sa Dios. Usa ka tagna maoy katabang sa ubang propesiya. Pinaagi lamang sa pag-usab sa balaod sa Dios ang papado makahimo sa pagtuboy sa iyang kaugalingon labaw sa Dios; bisan kinsa sa masinabuton magtuman sa kasu-goan ingon nga nausab nagahatag og labing hataas nga pagpasidungog ngadto sa gahum nga maoy nag-usab. Kana nga buhat sa pagtuman sa mga balaod sa papado maoy mahimo nga timaan sa pagtahod sa papa sa dapit sa Dios. ADP 257.4

Ang papado nangahas sa pag-usab sa balaod sa Dios. Ang ikaduha nga sugo nga nagdili sa pagsimba sa larawan, gitagak gikan sa kasugoan, ug ang ikaupat nga sugo giusab pag-ayo pinaagi sa paghatag sa katungud sa pagbantay sa nahaunang adlaw imbis sa Igpapahulay sa ikapitong adlaw. Apan ang mga papista nangatarungan sa pagtagak sa ikaduha nga sugo nga dili na kinahanglan kay naapil na sa nahauna, ug nga ilang gihimo ang balaod ingon nga maoy buut ipasabut sa Dios. Dili kini mao nga kausaban ang gitagna sa manalagna. Ang tinuyo, giplano nga pagusab gihatag: “Siya maghunahuna sa pagusab sa mga panahon ug sa kasugoan.” Ang kausaban sa ikaupat ka sugo tukma nga nagtuman sa tagna kay alang niini, ang katungud giangkon sa iglesya. Dinhi ang gahum papado sa dayag nagpaila sa iyang kaugalingon nga labaw sa Dios. ADP 257.5

Samtang ang mga nanagsimba sa Dios ilhon sa pinasahi pinaagi sa ilang pagtagad sa ikaupat nga sugo—tungud kay mao kini ang timaan sa Iyang gahum sa paglalang, ug saksi sa Iyang pagangkon sa balaang pagtahod ug pagsimba sa katawhan—ang mga nagasimba sa mananap nga mapintas ilhon pinaagi sa ilang paningkamot sa pag lumpag sa handumanan sa Magbubuhat, aron sa pagtuboy sa institusyon sa Roma. Tungud sa pagdapig alang sa pagsimba sa Domingo nga ang papado una nga nagangkon sa iyang mapagarbohon nga mga pagangkon (tan-awa ang Appendix) ;ug sa una niini nga paghangyo sa gahum sa estado nga mao ang pagpugus sa pagpatuman sa Domingo ingon nga adlaw sa Ginoo. “Apan ang Biblia nagtudlo sa ikapito nga adlaw, ug dili sa nahauna, nga mao ang adlaw sa Ginoo.” Matod ni Cristo, “Ang Anak sa tawo mao usab ang Ginoo sa Igpapahulay.” Ang ikaupat nga sugo nagpamatuud, “Ang ikapitong adlaw maoy Igpapahulay sa Ginoo.” Ug pinaagi ni manalagna Isaias si Jehova ang nagtawag niini: “Ang Akong adlaw nga balaan.” Marcos 2:28; Isaias 58:13. ADP 257.6

Ang mga pagangkon nga sagad gihimo, nga si Cristo nag-usab sa Adlaw nga Igpa-pahulay, gisupak sa Iyang mga pulong. Sa Iyang wali didto sa bukid Siya nag-ingon: “Ayaw kamo paghunahuna nga mianhi ako sa pagbungkag sa kasugoan o sa mga profeta; ako mianhi dili sa pagbungkag kondili sa pagtuman niini. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga samtang magalungtad pa ang langit ug ang yuta, walay pagasayloan sa kasugoan bisan usa na lang ka kudlit o usa ka tulpok niini hangtod ang tanan matuman. Tungod niini, bisan kinsa nga magapahuyang sa usa sa mga labing diyutay niining mga sugo ug magapanudlo sa mga tawo sa pagbuhat sa ingon, kini siya pagaisipon nga iwit didto sa gingharian sa langit; apan bisan kinsa, nga magatuman ug magapanudlo niini, kini siya pagaisipon nga daku didto sa gingharian sa langit.” Mateo 5:17-19. ADP 258.1

Usa kini ka kamatuuran nga gidawat sa kinatibuk-ang Protestante, nga walay gihatag nga pagtugot sa Kasulatan sa pagusab sa Adlaw nga Igpapahulay. Dayag kini nga gipahayag sa mga pinatik nga gipanagtag sa American Tract Society ug sa American Sunday School Union. Usa niini nga mga sinulat nag-ila nga dihay “hingpit nga kahilum sa Bag-ong Tugon bahin sa tukma nga kamandoan alang sa igpapahulay [Domingo, ang nahauna nga adlaw sa semana] o tataw nga lagda bahin sa pagbantay niini.”—George Elliott, The Abiding Sabbath, pahina 184. ADP 258.2

Ang uban nagkanayon: “Hangtod sa takna sa pagkamatay ni Cristo, walay pagusab nga gibuhat sa adlaw;” ug, “sumala sa mapadayag sa talaan, sila [ang mga apostoles] wala...magahatag og tin-aw nga kamandoan nga nagamando sa pagsalikway sa ikapitong adlaw nga Adlaw nga Ig-papahulay, ug sa pagpatuman sa nahauna nga adlaw sa semana.”—A. E. Waffle, The Lord’s Day, mga pahina 186-188. ADP 258.3

Giangkon sa mga Romano Catolico nga ang ilang iglesya maoy nag-usab sa Adlaw nga Igpapahulay, ug nagpamatuud nga ang mga Protestante, pinaagi sa ilang pagbantay sa Domingo, nag-ila sa iyang gahum. Sa sinulat nga CATHOLIC CATECHISM OF CHRISTIAN RELIGION, agi og tubag sa pangutana kon unsa nga adlawa ang pagabantayan agi og pagtuman sa ikaupat nga sugo, ang Sabado mao ang adlaw nga gibalaan; gihimo kini nga pamatuud: “Sa karaang balaod, ang Sabado maoy adlaw nga gibalaan; apan ang iglesya, nga gimandoan ni Jesucristo, ug giniyahan sa Espiritu sa Dios, maoy nagpuli sa Domingo alang sa Sabado; busa ato na karon gibalaan ang nahauna, dili ang ikapito nga adlaw. Ang Domingo nagkahulugan, ug karon mao, ang adlaw sa Ginoo.” ADP 258.4

Ingon nga timaan sa kagahum sa Iglesya Catolica, usa ka magsusulat nga papista nagsulti “ang mao nga buhat gayud sa pagusab sa Igpapahulay ngadto sa Domingo nga gitugutan sa mga Protestante;...tungud kay sa pagbantay sa Domingo sila sa hingpit nag-ila sa gahum sa iglesya sa paggahin og mga fiesta, ug sa pagmando kanila ubus sa kalapasan.”—Henry Tuberville, AN ABRIDGMENT OF CHRISTIAN DOCTRINE, pahina 58. Unsa man diay ang pag-usab sa Igpapahulay, dili ba kini ang timaan o marka sa kagahum sa Iglesya Romanista—“ang timaan sa mananap nga mapintas”? ADP 258.5

Ang Iglesya Romana wala magbiya sa iyang pagangkon sa pagkalabing hataas; ug sa diha nga ang kalibutan ug mga simbahan nga Protestante magadawat sa iyang hinimo nga igpapahulay, samtang ilang gisalikway ang Igpapahulay sumala sa Biblia, ila gayud giangkon ang maong baroganan. Makahimo sila pagangkon sa katungud sa tradisyon ug sa mga unang magtutukod sa iglesya alang niini nga kausaban; apan sa paghimo niini wala nila tagda ang patukuranan nga maoy naglahi kanila gikan sa Roma—nga “ang Biblia, ug ang Biblia lamang, maoy rilihiyon sa mga Protestante.” Nakita sa mga papista nga ilang gilimbungan ang ilang kaugalingon, nagtuyo sa pagpiyong sa ilang mga mata sa mga kamatuuran niining butanga. Samtang nagkalig-on na ang pagpatuman sa Domingo, nalipay siya, nagbati sa kasigurohan nga maghatud kini sa tibuuk Protestante nga kalibutan ngadto sa pagpailalum sa bandila sa Roma. ADP 258.6

Ang mga Romanista nagpamatuud nga “ang pagbantay sa Domingo sa mga Pro-testante maoy usa ka balaang pagtahod nga ilang gipahinungud, bisan pa sa ilang katungud ngadto sa kagahum sa [Catolica] Iglesya.”—Mgr. Segur, Plain Talk About Protestantism, pahina 213. Ang pagmando sa pagbantay sa Domingo labot sa mga sim-bahan nga Protestante maoy kamandoan sa pagsimba sa papado—sa mananap nga mapintas. Kadto nga sa ilang pagsabut sa mga pagangkon sa ikaupat ka sugo, nagpili sa pagbantay sa mini imbis sa matuud nga Igpapahulay, naghatag sa ilang balaan nga pagtahod ngadto niana nga gahum nga mao ang nagsugo niini. Apan sa buhat sa pagpatuman sa usa ka rilihiyoso nga ka-tungdanan sa kalibutanon nga gahum, ang mga simbahan naghimo sa ilang kaugalingon og usa ka larawan ngadto sa mananap nga mapintas; busa ang pagpatuman sa pagbantay sa Domingo sa United States mao ang pagpatuman sa pagsimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan. ADP 259.1

Apan ang mga Cristohanon sa nangaging kaliwatan nagbantay sa Domingo, naghunahuna nga sa ilang paghimo niini nagbantay sila sa Igpapahulay sa Biblia; ug aduna nay mga Cristohanon karon sa matag iglesya, lakip na ang katilingban nga Romano Catolico, nga matinud-anon sa ilang pagtoo nga ang Domingo mao ang Igpapahulay nga gitudlo sa Dios. Gidawat sa Dios ang ilang pagkamatinud-anon sa katuyoan ug ang ilang kadungganan sa Iyang atubangan. Apan kon ang Domingo paluyohan na sa kamandoan sa balaod, ug ang kalibutan mahayagan na bahin sa katungdanan sa pagtuman sa matuud nga Igpapahulay, nan bisan kinsa nga molapas sa sugo sa Dios, sa pagtuman sa lagda nga gigamham sa Roma, nagpasidungog siya sa papa labaw sa Dios. Nagtahod siya sa Roma, ug sa gahum nga nagpatuman sa institusyon sa Roma. Nagasimba siya sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan. Sa pagsalikway sa katawhan sa tinukod sa Dios nga maoy gihimo nga timaan sa Iyang kagahum, ug pagpasidungog nianang gipili sa Roma nga maoy timaan sa iyang pagkalabing hataas, sila nagdawat pinaagi niini sa timaan sa pagalagad sa Roma—“ang marka sa mananap nga mapintas.” Ug hangtod nga matin-aw kini nga isyo atubangan sa katawhan, ug sila makahimo sa pagpili tali sa kasugoan sa Dios ug sa kasugoan sa mga tawo, nga kadtong mopadayon sa paglapas makadawat na “sa marka sa mananap nga mapintas.” ADP 259.2

Ang labing makahahadlok nga hulga ngadto sa mga katawhan gihatag diha sa mensahe sa ikatulo nga manulunda. Kana maoy usa ka makalilisang nga sala nga maoy makapakanaog sa kasuko sa Dios nga walay simbog sa kalooy. Dili pasagdan ang katawhan diha sa kangitngit bahin niining importante nga butang; ang pasidaan batok niini nga sala igahatag ngadto sa kalibutan sa dili pa moabut ang mga paghukum sa Dios, aron nga ang tanan makahibalo ngano nga sila pahamtangan sa kasakitan, ug makabaton sa kahigayunan sa pag-ikyas kanila. Ang tagna nagpamatuud nga ang una nga manulunda maoy magpahibalo niini ngadto sa “tanang kanasuran, ug kaliwatan, ug sinultihan, ug katawhan.” Ang pasidaan sa ikatulo nga manulunda, nga maoy kabahin sa tulo ka pilo nga mensahe, kinahanglan imantala sa mao gihapon sa tibuuk kalibutan. Girepresentahan kini sa tagna nga gimantala sa makusog nga tingog, sa usa ka manulunda nga nagalupad sa taliwala sa kalangitan, ug kini magtawag sa pagtagad sa kalibutan. ADP 259.3

Sa isyo labot sa panagkaaway, ang tibuuk Cristianismo mabahin sa duha ka dagko nga pundok, kadtong nagbantay sa kasugoan sa Dios ug sa tinoohan ni Jesus, ug kadtong nagsimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan ug nagdawat sa iyang marka. Bisan ang Iglesya ug estado maghiusa sa ilang gahum sa pagpugos sa “tanan, gagmay ug dagko, dato ug kabus, libre ug piniutan” (Pinadayag 13:16), sa pagdawat “sa marka sa mananap nga mapintas,” apan ang katawhan sa Dios dili modawat niini. Ang manalagna sa Patmos nakakita “kanila nga nakabaton sa kadaogan batok sa mananap nga mapintas, ug sa iyang larawan, ug sa iyang marka, ug batok sa numero sa iyang ngalan, nagatindog ibabaw sa dagat nga bildo, nga adunay alpa sa Dios” ug nagaawit sa alawiton ni Moises ug sa Kordero. Pinadayag 15:2, 3. ADP 259.4