Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

Pagsalig Diha sa Dios, 11 Marso

Kay gawas kanako wala gayud kamoy arang mahimo. Juan 15:5. LB 75.1

Ang labing unang pagtulon-an nga angay itudlo . . . mao ang pagtulonan sa pagsalig diha sa Dios. . . . Sama nga ang gamot sa usa ka bulak diha sa kapatagan anaa sa yuta; kay kini kinahanglan modawat sa hangin, yamog, mga ulan, ug adlaw, ingon man usab kita kinahanglan modawat gikan sa Dios niadtong nagaministeryo sa kinabuhi sa kalag.— TESTIMONIES FOR THE CHURCH, vol. 7, p. 194. LB 75.2

Ang presensya sa Dios gipasalig ngadto sa Cristohanon. Kini nga Bato sa pagtoo mao ang buhi nga presensya sa Dios. Ang labing huyang mahimo nga mosalig niini. Sila kinsa nagahunahuna nga sila ang labing kusgan mahimo nga ang labing huyang gawas kon sila magasalig diha kang Cristo ingon nga maoy ilang kabatid, ilang katakos. Mao kini ang Bato diin kita makahimo sa pagtukod nga malamposon. Ang Dios anaa duol sa gitubos nga sakripisyo ni Cristo, diha sa Iyang pagpataliwala, ang Iyang mahigugmaon, malumo nga gahum nga nagadumala sa iglesya. Naglingkod sa walay katapusan nga trono, Siya nagabantay kanila uban sa kahinam. Hangtud nga ang mga myembro sa iglesya magakuha og duga ug kalagsik gikan kang Jesu-Cristo pinaagi sa pagtoo, ug dili gikan sa mga panghunahuna ug mga pamaagi sa tawo; kon uban sa pagsalig sa kaduol sa Dios diha kang Cristo, ilang ibutang ang ilang tibuok nga pagsalig diha Kaniya, sila makabaton og mahinungdanon nga pagkahiusa uban kang Cristo sama nga ang usa ka sanga nasumpay sa punoan. Ang iglesya namugna dili sumala sa mga panghunahuna sa mga tawo, sa hinimo nga mga plano ug mga porma. Kini nagasalig diha kang Cristo ang ilang pagkamatarong. Kini natukod diha sa pagtoo diha kang Cristo, “ug ang mga gahum sa kamatayon dili gayud makabuntog kaniya.” . . . LB 75.3

Ang kusog sa matag kalag anaa diha sa Dios ug dili diha sa tawo. Ang kahilom ug pagsalig mao ang kusog sa tanan kinsa naghatag sa ilang mga kasingkasing ngadto sa Dios. Si Cristo adunay dili yano nga kaikag kanato apan usa ka interes nga mas kusog kaysa pagbati sa usa ka inahan ngadto sa iyang anak. . . . Ang atong Manluluwas mitubos kanato pinaagi sa tawhanong pagantus ug kaguol, pinaagi sa insulto, pagyubit, pagabuso, pagbugalbugal, pagsalikway, ug kamatayon. Siya nagabantay kanimo, nagakurog nga anak sa Dios. Siya magapanalipod kanimo ilalom sa Iyang pagbantay. . . . Ang atong mga kaluyahon sa atong tawhanon nga kinaiya dili magababag sa atong pagduol sa atong langitnong Amahan, tungod kay Siya [Cristo] nagpakamatay aron sa pagpataliwala alang kanato.— Ellen G. White Manuscript 15, 1897. LB 75.4