Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

Usa ka Dakung Panon Mosulod sa Siyudad sa Dios, 22 Disyembre

Tapus niini mitan-aw ako, ug ania karon, dihay usa ka dakung panon sa katawhan nga walay bisan kinsa nga makaihap, gikan sa tanang kanasuran, gikan sa tanang kabanayan ug katawhan ug pinulongan, nga sa atubangan sa trono ug sa atubangan sa Cordero nanagtindog sila nga nanagsul-ob ug maputi ug tag-as nga mga bisti, ug nanagdalag mga palwa sa palmera diha sa ilang mga kamot. Pinadayag 7:9. LB 361.1

Taliwala sa mga pumoluyo sa yuta, nagkatag sa matag yuta, adunay mga wala mipiko sa ilang tuhod kang Baal. Sama sa mga bitoon sa langit, nga makita lamang sa gabii, kini nga mga matinud-anon mosiga pagtabon sa kangitngit sa yuta ug nagtambon sa katawhan. Sa Gentil nga Africa, sa mga Catolico sa Uropa ug sa Amihanan nga America, sa China, sa India, sa mga isla sa kadagatan, ug sa tanang mangitngit nga suok sa yuta, ang Dios adunay reserba nga dampog sa mga pinili nga modan-ag taliwala sa kangitngit, nagapadayag nga matin-aw sa kalibutan nga mingbiya sa kamatuoran sa makapausab nga gahum sa pagtuman sa Iyang balaod. Bisan karon sila makita diha sa matag nasod, taliwala sa matag sinultihan ug katawhan; ug diha sa takna sa labing lalum nga pagbiya sa kamatuoran, sa diha nga ang kinadak-an pangabudlay ni Satanas mahitabo na ang pagpugos sa “tanan, mga gagmay ug dagko, dato ug pobre, gawasnon o ulipon,” sa pagdawat, ilalum sa silot sa kamatayon, ang timailhan sa pagpanumpa ngadto sa usa ka peke nga adlaw nga igpapahulay, kini nga mga matinud-anong katawhan, “walay ikasaway ug malolo, ang mga anak sa Dios, nga walay ikabadlong, “mosiga ingon nga mga suga diha sa kalibutan.”— PROPHETS AND KINGS, pp. 188, 189. LB 361.2

Hinumduman nato nga adunay usa ka engrandeng tigum nga mahitabo sa dili madugay. Walay katapusang kinabuhi ania sa atong atubangan, ug ang siyudad sa Dios. Mga manolunda sa Dios atua usab didto, ug si Cristo usab atua didto.— Manuscript 101, 1908. LB 361.3

Ang mga ganghaan sa siyudad moabli sa ilang mga naggilakgilak nga mga bisagra ug ang kanasuran nga nagbantay sa kamatuoran mosulod. Usa ka purongpurong ang ibutang sa ulo. Ang mga pulong igasulti, “Umari kamong mga binulahan sa akong Amahan, panunda ninyo ang ginharian nga giandam alang kaninyo gikan pa sa pagtukod sa kalibutan.” Alang kang kinsa kini giandam?—Alang sa mga matinumanon; niadtong mga nanagbantay sa Iyang kasugoan, ug nanagtuman sa Iyang kabubut-on. . . . Samtang ang mga balaan magkudlit sa ilang mga alpa, gusto Niya nga mosunod kamo, magakanta sa awit sa kadaugan diha sa siyudad sa Dios.— Manuscript 113, 1908. LB 361.4