Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

352/365

Ang mga Patay Diha Kang Cristo Mouna sa Pagpamangon, 18 Disyembre

Kay ang Ginoo gayud mao ang manaug unya gikan sa langit inubanan ug singgit sa pagsugo, ug sa tawag sa punoan sa mga manolunda, ug sa tingog sa trumpeta sa Dios. Ug unya ang mga nangamatay diha kang Cristo mouna sa pagpamangon. 1 Tesalonica 4:16. LB 357.1

Ang Tighatag-sa-kinabuhi motawag sa Iyang mga pinalit diha sa unang pagkabanhaw, ug hangtud niana nga nagmadaugong takna, inig tingog na sa katapusang trumpeta ug ang mabagang kasundalohan mamangon ngadto sa walay katapusang kadaugan, ang matag nanghikatulog nga mga balaan matipigan nga luwas ug mabinantayan ingon nga usa ka hamiling dyamanti, nga nailhan sa Dios pinaagi sa ngalan. Pinaagi sa gahum sa Manluluwas nga nagpuyo sulod kanila samtang nagkinabuhi ug tungod kay sila mga kabahin sa diosnong kinaiyahan, sila pagabanhawon gikan sa mga patay.— Letter 65, 1894. LB 357.2

“Ang takna nagsingabot na,” si Cristo nagingon, “nga tanan nga anaa sa mga lubong managpakabati sa iyang tingog, managpanggula nga binanhaw.” Kana nga tingog mobudyong ngadto sa tanan nga anaa sa mga silonganan sa mga patay; ug ang matag balaan nga natulog diha kang Jesus mobangon ug mobiya sa iyang balay-bilanggoan. Unya ang hiyas sa batasan nga atong nadawat sa pagkamatarong ni Cristo mopaalyado kanato sa matuod nga kadako sa kinatas-ang han-ay.— THE REVIEW AND HERALD, September 20, 1898. LB 357.3

Ang kadaugan sa mga nanghikatulog nga balaan mamahimo nga mahimayaon unya sa buntag sa pagpamanhaw. . . . Ang Tighatag-sa-kinabuhi mopurongpurong sa tanang mamangon gikan sa lubnganan og lawas nga dili na mamatay.— Manuscript 18, 1894. LB 357.4

Didto nagatindog ang mga nangabanhaw nga panon. Ang katapusang hunahuna mao ang kamatayon ug ang mga paak niini. Ang mga katapusang hunahuna nga ilang nabatnan mao kadtong didto sa lubnganan ug sa puntod, apan sila karon managmantala, “O kamatayon, hain na ang imong pagkamadaugon? O kamatayon, hain na ang imong ikot?” . . . Ania sila nanagtindog ug ang naghinapos nga hikap sa imortalidad ipahamtang kanila ug sila mosaka arong sa pagsugat sa Ginoo diha sa kahanginan. . . . Atua didto ang mga haligi sa mga manolunda sa matag kiliran; . . . unya ang awit sa mga manolunda mokaskas sa nota sa kadaugan ug ang mga manolunda diha sa duha ka mga haligi moawit og awit ug ang mga tinubos moduyog ingon nga sila nagawit sa awit ingon sa daw sila nakaawit na sa awit didto sa yuta. O, daw unsa nga musika! Walay yabag nga nota. Ang matag tingog nagamantala, “Takus ang Cordero nga gipatay.” Siya nakakita sa kasakit sa Iyang kalag, ug natagbaw. LB 357.5