Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

341/365

Magpakawalay Lama, 7 Disyembre

Ug sa ilang mga baba walay hingkaplagang bakak, kay sila wala may lama. Pinadayag 14:5. LB 346.1

Ang sala usa ka dulumtanang butang. Kini naglamalama sa moral nga kaanyag sa usa ka dakung pundok sa mga manolunda. Misulod kini sa atong kalibutan ug gipapha pag-ayo ang moral nga dagway sa Dios diha sa tawo. Apan diha sa Iyang dakung gugma ang Dios nagsangkap og paagi diin ang tawo makabalik sa posisyon nga iyang nahulogan pinaagi sa pagtugyan sa manunulay. Mianhi si Cristo sa pagtindog sa ulohan sa tawhanong kaliwatan, aron sa pagbuhat alang kanato sa usa ka hingpit nga kinaiya. . . . “Apan sa tanang midawat kaniya, sa tanang mitoo sa iyang ngalan, kanila naghatag siya og kagahum sa pagkahimo nga mga anak sa Dios.” . . . LB 346.2

Unsay gikinahanglan sa Ginoo alang sa Iyang pinalit-og-dugo nga kapanulundunan?—Ang pagbalaan sa bug-os nga pagkatawo,—kaputli sama sa kaputli ni Cristo, hingpit nga paguyon sa kabubut-on sa Dios. . . . Paingon sa balaang siyudad walay makasulod nga makapahugaw, o nagahimo og pamakak. . . . LB 346.3

Mapadayag nato ang pagkasama sa atong langitnong Ginoo. Makahibalo kita sa syensya sa espirituhanong kinabuhi. Makapasidungog kita sa atong Magbubuhat. . . . LB 346.4

Mas taas pa kaysa kinatas-an nga maabot sa tawhanong panghunahuna ang hinanduraw sa Dios alang sa Iyang mga anak. Gusto Niya nga ang atong mga hunahuna mamahimo nga tin-aw, ang atong mga tinagdan matam-is, ug ang atong gugma abunda. Unya ang kalinaw nga molampas pa sa kahibalo moagas gikan kanato aron sa pagpanalangin sa tanan nga atong masugata. Ang kalikopan palibot sa atong mga kalag makapapresko. . . . LB 346.5

Daghan ang nanaggunit sa kamatuoran apan pinaagi lamang sa ilang mga tudlo. Ang hamili nga panahon nga kinahanglan igugol sa pagpakigsulti sa gahum sa pagluwas sa Manluluwas, gikagugol sa kadaghanan sa paghatud og dautang mga taho. Gawas kon sila modesidir og kausaban, sila mahikaplagang nakulangan. Gawas sila makabaton og bug-os nga pagkausab sa kinaiya, dili sila makasulod sa langit. . . . Ang matuod nga nakabig nga tawo walay pagpihig sa paghunahuna o sa pagsulti mahitungod sa mga kasaypanan sa uban. Ang iyang mga ngabil balaan, ug ingon nga mga saksi sa Dios siya nagpanaksi nga ang grasya ni Cristo nagpausab sa iyang kasingkasing. . . . Sila lamang mosulod sa langit kinsa nakabuntog sa tentasyon sa paghunahuna ug pagsulti og dautan.— THE REVIEW AND HERALD, November 24, 1904. LB 346.6