Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

Kanunay Tipigan ang Hunahuna sa Diosnong Kamatuoran, 16 Nobyembre

Nga tungod niana kita iyang gikahatagan sa bililhon ug dagku uyamot nga mga saad, aron nga pinaagi niini kamo managpakaikyas gikan sa pagpangadunot nga ania sa kalibutan tungod sa pangibog, ug mangahimo kamong magaambit sa diosnong kinaiya. 2 Pedro 1:4. LB 325.1

Katungdanan sa matag anak sa Dios nga tipigan ang iyang alimpatakan sa diosnong kamatuoran; ug sa sige niya og buhat niini, mas kusgan ug mas klaro ang panghunahuna sa pagtugkad sa mga lalum nga butang sa Dios. Ug siya mamahimo nga mas tim-os ug mas abtik, samtang ang mga prinsipyo sa kamatuoran mapahimo diha sa iyang adlaw-adlaw nga pagkinabuhi. LB 325.2

Kana nga mopanalangin sa katawhan mao ang espirituhanong kinabuhi. Siya nga anaa sa kahiuyon sa Dios, kanunay mosalig Kaniya sa pagbaton og kusog. “Busa, kamo kinahanglan magmahingpit ingon nga hingpit ang inyong Amahan nga langitnon.” Kinahanglan mao kini ang atong buhat sa tibuok kinabuhi nga kanunay magapunting ngadto sa kahingpitan sa Cristohanon nga batasan, naningkamot gayud alang sa kauyonan sa kabubut-on sa Dios. Ang mga pangabudlay nga nasugdan dinhi mopadayon hangtud sa eternidad. Ang pag-uswag nga nahimo dinhi maangkon nato inig sulod nato sa kinabuhi nga umalabot. LB 325.3

Kadtong moambitay sa kalumo ni Cristo, kaputli, ug gugma, maoy mga malipayon diha sa Dios, ug mopahat og kahayag ug kalipay sa tanan palibot kanila. Ang hunahuna nga si Cristo namatay aron sa pagangkon alang kanato sa gasa sa walay katapusang kinabuhi, igo na sa pagtawag gikan sa atong mga kasingkasing sa labing sensiro ug labing mainitong pasalamat, ug gikan sa atong mga ngabil ang labing dasig nga pagdayeg. Ang mga saad sa Dios dagaya, ug puno, ug libre. Bisan kinsa, diha sa kusog ni Cristo, ang moangkon ning mga panalangina, uban sa kadagaya sa tanan nilang panalangin, ingon nga iya. Ug busa ingon nga sa madagayaon gisangkap gikan sa balay-tipiganan sa Dios, siya unta, sa panaw sa kinabuhi, “maglakaw nga takus sa Ginoo alang sa tanan nga makapahimuot;” pinaagi sa usa ka diosnong sumbanan, magapanalangin sa iyang mga isigkatawo, ug magapasidungog sa iyang Magbubuhat. Samtang ang atong Manluluwas magbantay sa Iyang mga sumusunod gikan sa pagsalig-sa-kaugalingon pinaagi sa pahinumdum nga, “Kon wala ako wala kamo’y mahimo,” ginataban Niya alang sa pagpadasig nato ang mapuangorong kasigurohan, “Siya nga nagpabilin kanako. . . mamunga og daghang bunga.”— THE REVIEW AND HERALD, September 20, 1881. LB 325.4