Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

Ang Pagbatyag sa Presensya sa Dios Nagawagtang sa Kahadlok, 9 Hulyo

Magmakusganon ka ug magmaisug: ayaw pagkahadlok ug dili ka magmaluya; kay si Jehova nga imong Dios, magauban kanimo bisan asa ikaw paingon. Josue 1:9. LB 195.1

Bugtong ang pagbatyag lang sa presensya sa Dios mao ang makawala sa kahadlok nga, alang sa maulawon nga bata, magahimo nga lulan sa kinabuhi. Ipabutang kaniya diha sa iyang panumduman ang saad nga, “Ang manolonda ni Jehova magapahaluna sa paglibut sa mga nangahadlok kaniya, Ug magaluwas kanila,” Pabasaha siya nianang talagsaon nga sugilanon ni Eliseo didto sa siyudad nga bungtod, ug, tali kaniya ug sa mga panon sa armado nga mga kaaway, usa ka gamhanan nga panon sa nagalibot nga langitnong mga manolunda. Pabasaha siya kon giunsa ngadto kang Pedro, sa bilanggoan ug gihukman sa kamatayon, pagpakita sa manolunda sa Dios; giunsa, agi sa armado nga mga gwardiya, sa dagko nga mga pultahan ug dako nga puthaw nga ganghaan uban ang ilang mga trangka ug mga bara, ang manolunda naggiya sa alagad sa Dios ngadto sa kaluwasan. Pabasaha siya nianang talan-awon sa dagat, sa diha nga ngadto sa mga sundalo ug mananagat nga gikusokuso sa bagyo, gikapoy sa pagpangabudlay ug pagbinantay ug sa taas nga puasa, si Pablo ang binilanggo, sa iyang dalan padulong sa bista ug pagpatay, misulti niatong dagku nga mga pulong sa kaisog ug paglaum: “Apan tambagan ko kamo sa LB 195.2

pagsalig, kay wala kaninyoy mapilding kinabuhi gawas sa sakayan Kay niini nga gabhiona karon dihay mitindog tupad kanako nga usa ka manolunda sa Dios ni kinsa iya ako ug kang kinsa nagasimba ako, ug miingon kanako, Ayaw kahadlok, Pablo. Kinahanglan mangatubang ikaw kang Cesar, ug tan-awa, ang tanan mong mga kasakay gihatag na sa Dios kanimo.” Diha sa pagtoo niini nga saad, si Pablo mipasalig sa iyang mga kauban, “Walay buhok nga mahulog gikan sa ulo ni bisan kinsa kaninyo.” Busa nahitabo. Kay niadtong maong sakayan adunay usa ka tawo kang kinsa mahimo nga makabuhat ang Dios, ang tibuok sakay nga dautan nga mga sundalo ug mga mananagat naluwas. . . . LB 195.3

Ang mga walay salig sa kaugalingon, kansang pagkawalay pagsalig sa kaugalingon nagagiya kanila aron mokulo sa katungdanan, patudloi og pagsalig ngadto sa Dios. Busa adunay daghan kinsa sa laing bahin mamahimo nga walay pulos sa kalibutan, tingali usa lang ka talabangon nga lulan, makasulti uban ni apostol Pablo nga, “Mahimo ko ang tanang butang pinaagi kaniya nga nagapalig-on kanako.”— EDUCATION, pp. 255, 256. LB 195.4