Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

Magpuyo Sumala sa Iyang Balaod, 6 Hulyo

Magmabaskugon ka lamang ug magmaisug gayud, sa pagatiman sa pagbuhat sumala sa tanang balaod nga gisugo kanimo ni Moises nga akong alagad: ayaw pagtipas ngadto sa too ni ngadto sa wala gikan niana, aron magmauswagon ka bisan asa ka paingon. Josue 1:7. LB 192.1

Ang Dios nagatawag sa mga tawo,—alang niadtong kinsa sa Iyang panglantaw mahimo nga matuod. Ang mga reporma kinahanglan pagadal-on diha sa mga simbahan. Adunay dakung panginahanglan karon sa pagbalik diha sa mga kasingkasing sa mga lalaki ug babaye sa karaang pagtahod sa napulo ka mga sugo. Pinaagi sa pagkamasulondon nganhi niini nga mga kasugoan, ang katawhan pagabalaanon, aron ang resulta sa pagduhaduha dili mapalig-on, kon dili aron ang pundasyon sa atong pagtoo mapakita, ug ang tanang mga lagda sa balaan nga kasugoan sa Dios mapatuman. Ang pagkaamgo sa tagsatagsa nga katungdanan kinahanglan pukawon. Kinahanglan hinumduman sa mga lalaki nga aron nga isipon sila sa Ginoo nga mga lalaki, ang kurso sa ilang lihok kinahanglan matarong, putli, ug matood.— Manuscript 24, 1891. LB 192.2

Ang mga babaye ug lalaki mahimo nga molikay sa kaulawan nga gisangon kanila alang kang Cristo, mahimo nilang himoon ang bulohaton sa mga anak sa mga malapason, apan maingon ka segurado nga gibuhat nila kini, madawat nila ang ganti sa mamumuhat og dautan. Mahimo silang mosaka ngadto sa mga dapit sa kalainan, mahimo silang mobarog nga taas diha sa kalibutan sa mga letra, ug uban ang mapasigarbohon nga kahawod mahimo nilang suklan ang kamatuoran sa langitnong sinugdan; apan sa katapusan mawad-an sila sa tanan. LB 192.3

Ang atong kalipay ug kaluwasan nagaagad sa pagkaon sa tinapay sa kinabuhi; kana mao, ang pagtuman sa mga pulong ug pagbuhat sa mga buhat ni Cristo, ang pag-abante sa pagkamatarong ug pagpugong sa dili pagkamatarong. Walay makahatag sa mao nga pagsalig sa kaugalingon, mao nga kaisog, mao nga pagtubo sa mga talento ug abilidad, isip usa ka matuod nga banabana sa mga kinahanglan sa balaod sa Dios. . . . Ang gugma kang Jesu-Cristo nagagiya kanato ngadto sa pagtuman sa mga kasugoan sa Dios, nga mao ang lamparahan sa atong mga tiil ug kahayag sa atong agianan, nga nagasiguro alang kanato sa nagadan-ag, nagaputli, bulahanon nga presensya sa duha nga Amahan ug Anak. Siya kinsa masulundon mahimo nga makakumyon uban sa Dios sama kang Enoch.— Letter 29, 1900. LB 192.4