Mga Anak nga Lalaki ug Babaye sa Dios

170/365

Pilia ang Pagtagbaw sa Dios, Dili sa Atong mga Kaugalingon, 17 Hunyo

Ug siya nga mao ang nagpadala kanako ania uban kanako. Wala ako niya pasagdi nga mag-inusara, kay sa kanunay ginabuhat ko man ang makapahimuot kaniya. Juan 8:29. LB 173.1

Kon Siya [Cristo] mipili, Siya mahimo unta nga nakatapos sa Iyang mga adlaw diha sa Iyang kaugalingong pagbuot, diha sa kasayon ug sa kadaghan, ug angkonon alang sa Iyang kaugalingon ang tanang mga kalipayan nga mahimo nga mahatag sa kalibutan Kaniya. Apan wala Siya naghunahuna sa Iyang kaugalingong kasayon. Wala Siya nagkinabuhi aron sa pagtagbaw o sa paglipay sa Iyang Kaugalingon, apan aron sa paghimo og maayo ug sa pagbubo sa Iyang mga panalangin ngadto sa uban.— TESTIMONIES FOR THE CHURCH, vol. 3, p. 18. LB 173.2

Walay tabang alang sa lalaki, babaye, o bata, kinsa dili makadungog ug motuman sa tingog sa katungdanan; tungod kay ang tingog sa katungdanan mao ang tingog sa Dios. Ang mga mata, ang mga dalunggan, ang kasingkasing, mahimo nga dili madanihon kon ang mga lalaki ug babaye magdumili sa pagpaminaw sa langitnong tambag, ug mopili sa dalan nga mas labing maghatag og kalipay sa ilang mga kaugalingon.— Manuscript 22, 1897. LB 173.3

Ang lalaki o babaye kinsa magabiya sa luna nga gihatag sa Dios nganha kaniya, aron sa pagtagbaw sa iyang pagbati, ug magabuhat sa iyang kaugalingong gimugna nga plano makasugat og kasagmuyo, tungod kay iyang gipili ang iyang dalan imbis nga ang dalan sa Dios. . . . LB 173.4

Ang atong langitnong Amahan mao ang atong Magmamando, ug angay kita nga motuman sa Iyang pagdisiplina. Kita mga myembro sa Iyang pamilya. Siya adunay katungod sa atong serbisyo. . . . Dili kita angay magtoon nga magbuot sa atong kaugalingong dalan, apan sa dalan sa Dios ug sa kabubut-on sa Dios. . . . LB 173.5

Ang katawhan daghan og mga pagantus tungod kay sila mibiya sa dalan nga gipili sa Dios nga ilang sundon. Sila naglakaw sa mga aligato sa kalayo nga sila mismo ang nagsugod sa pagpasiga, ug ang sigurado nga sangputanan mao ang kasakitan, walay pagpahulay, ug kaguol, nga unta ilang nalikayan kon mitugyan pa sila sa ilang kabubut-on ngadto sa Dios. . . . Kon unsa man ugaling ang dalan nga gipili sa Dios alang kanato, unsa man nga dalan ang Iyang gitudlo nga pagalaktan sa atong mga tiil, mao lamang kana ang dalan nga walay peligro. . . . Uban sa mga mata sa pagtoo, uban sa pagtugyan sama sa usa ka bata nga matinumanon, angay kita nga motan-aw ngadto sa Dios, mosunod sa Iyang paggiya, ug ang mga kalisdanan mopadaplin sa atong mga dalanon. Ang saad mao, “Igapahamatngon ko kanimo, ug igatudlo ko kanimo ang dalan nga imong pagalaktan.”— Letter 120, 1900. LB 173.6