Sugilanon sa Paglaum

Ang Pagluwas Sa Mga Balaan

Tungang gabii ang gipili sa Dios aron luwason ang Iyang katawhan. Samtang ang mga dautan nagtamay palibut kanila, sa kalit ang adlaw mibutho, nagsiga pag-ayo, ug ang bulan nagpabilin. Gitan-aw kini sa mga dautan uban ang kahibulong, samtang nakita sa mga balaan uban sa solemne nga kalipay ang unang mga timailhan sa ilang pagluwas. Paspas nga nangabot ang mga timailhan ug mga kahibulongang butang. Daw nawala na sa ilang natural nga dagan ang tanan. Mihunong sa pag-agay ang mga suba. Ang maitom, mabug-at nga mga dag-um nanagbangga. Apan adunay usa ka tinaw nga dapit sa malinawong himaya, ug gikan niini migawas ang tingog sa Dios sama sa daghang mga tubig nga nagauyog sa mga langit ug yuta. Adunay usa ka dakung linog. Ang mga lubnganan nangaabli, ug sila nga nangamatay diha sa pagtoo ilalum sa mensahe sa ikatulong manulonda ug nanagbantay sa Adlawng Igpapahulay, nanggawas gikan sa ilang abogon nga mga higdaanan nga nahimaya, aron paminawan ang pakigsaad sa pakigdait nga pagahimoon sa Dios kauban niadtong mga nanagbantay sa Iyang kasogoan. SP 110.1

Ang langit naabli ug natak-op ug naggubot. Ang kabukiran nauyog ingon sa tigbaw nga giwisiwisi sa hangin ug nangakay-ag ang gansanggansangon nga mga bato sa tanang dapit. Ang dagat nagbukal sama sa usa ka kolon ug nanglupad ang mga bato gikan niini ngadto sa yuta. Ug samtang gisaysay sa Dios ang walay katapusang pakigsaad sa Iyang katawhan, Siya misulti ug dayon mihunong sa makadali, samtang ang mga pulong milanog ngadto sa yuta. Ang Israel sa Dios nagtindug nga ang ilang mga mata nanagtutok sa ibabaw, nanagpaminaw sa mga pulong samtang sila migguwas gikan sa baba ni Jehova ug midahunog sa yuta sama sa tingug sa labing kusog nga dalugdog. Hilabihan kini ka solemne. Sa pagkahuman sa matag sulti ang mga balaan nanagsinggit, “Himaya! Hallelujah!” Ang ilang mga panagway nagsidlak uban sa himaya sa Dios, nagasiga uban sa himaya sama sa dagway ni Moises sa mikanaug siya gikan sa Sinai. Ang dautan dili makasud-ong kanila tungod sa himaya. Ug sa dihang gipahibalo sa Dios ang walay pagkatapus nga panalangin alang niadtong nagtahod Kaniya pinaagi sa pagbalaan sa Iyang Adlawng Igpapahulay, ilang gisinggit ang usa ka kusog nga singgit sa kadaugan ibabaw sa mananap ug ibabaw sa iyang larawan. SP 110.2

Ang Ikaduhang Pagbalik ni Cristo— Sa wala madugay adunay migula nga dakung puti nga panganud, kon asa nagalingkod ang Anak sa tawo. Sa pagguwas niini sa layo, kining maong panganud gamay kaayong tan-awon. Sa nagkaduol kini sa yuta, dayag sa tanan ang halangdon nga himaya ug pagkaharianon ni Jesus samtang nagpadayon Siya og sakay aron sa pagdaug. Ang balaan nga mga manulonda nga adunay hayag ug nagasidlak nga mga korona sa ilang mga ulo nagauban Kaniya. SP 111.1

Walay pinulongan nga sarang makasaysay sa pagkamahimayaon sa maong talan-awon. Ang buhi nga panganud sa pagkaharianon ug dili malabwan nga himaya nagpaduol pa gayud, ug sakay niini mao ang matahum nga persona ni Jesus, nga wala nagsul-ob sa purongpurong nga tunokon kondili sa usa ka korona sa himaya diha sa Iyang balaang agtang. Sa Iyang kupo ug paa usa ka ngalan ang gisulat, Hari sa mga hari ug Ginoo sa mga ginoo (Pinadayag 19:16). Ang Iyang dagway sama kahayag sa adlaw sa udtong tutok, ang Iyang mga mata sama sa kalayo, ug ang Iyang tiil daw sama sa pino nga tumbaga (Pinadayag 1:15, 16). Ang Iyang tingug daw sama sa daghang mga tulunggon sa musika. Ang yuta nagkurog sa Iyang atubangan, ang mga langit nipahawa sama sa papel kon kini ginalukot, ug ang matag bukid ug isla nangasibog gikan sa ilang nahimutangan. “Ug unya ang mga hari sa yuta ug ang mga kadagkuan ug ang mga heneral ug ang mga dato ug ang mga kusgan, ug ang matag-usa, ulipon ug tawong gawas, mitago sa mga langub ug sa mga pangpang sa kabukiran, ug nanag-ingon ngadto sa kabukiran ug kapangpangan, ‘Tumpagi kami ug taboni kami gikan sa nawong sa nagalingkod sa trono, ug gikan sa kapungot sa Cordero; kay nahiabut na ang dakung adlaw sa [iyang] kapungot, ug kinsa bay arang makabangbang niini?’ ” Pinadayag 6:15-17. SP 111.2

Sila nga sa dili lang dugay magalaglag unta sa matinud-anon nga mga anak sa Dios gikan sa yuta sa karon nakasaksi sa himaya sa Dios nga mitungtong kanila. Ug taliwala sa tanan nilang kalisang ilang nadungug ang mga tingug sa mga balaan nga malipayong nagsinggit, nga nagaingon, “Ania karon, kini mao ang atong Dios; kita nanaghulat kaniya ug siya magaluwas kanato.” Isaias 25:9. SP 111.3

Ang Unang Pagkabanhaw—Kusog nga nauyog ang yuta sa dihang ang tingog sa Anak sa Dios nagtawag sa nangatulog nga mga balaan gikan sa ilang mga lubnganan. Ilang gitubag ang tawag ug mibangon nga nasininaan sa mahimayaong pagkadilimadunoton, nga nanagsinggit, “Ang kamatayon gilamoy diha sa kadaugan. O kamatayon, hain na ang imong pagkamadaugon? O kamatayon, hain na ang imong ikot?” (Tan-awa ang 1 Corinto 15:55.) Unya ang buhi nga mga balaan ug ang mga nangabanhaw mibayaw sa ilang mga tingug sa usa ka madugay, malipayong singgit sa kadaugan. Ang mga lawas nga mikanaug sa lubnganan uban sa mga marka sa balatian ug kamatayon mibangon nga adunay malungtaron nga kahimsog sa panglawas ug kusog. Ang mga balaan nausab dihadiha, sa usa ka pagpamilok, ug gisakgaw kauban sa mga nangabanhaw, ug uban sila nga misugat sa ilang Ginoo sa kahanginan. O, daw unsa ka mahimayaon nga panagtagbo! Ang mga managhigala nga gibulag sa kamatayon nagkita, ug dili na magbulagay pag-usab. SP 112.1

Sa matag kilid sa karo nga panganud mao ang mga pako, ug ilalum niini adunay mga buhing ligid. Ug ang mga balaan nga anaa sa panganud nagsinggit, “Himaya! Alleluia!” Ug ang karo misaka ngadto sa Balaang Siyudad. Sa wala pa sila misulod sa siyudad, ang mga balaan gihan-ay sa usa ka kwadro nga adunay insakto nga sukod, ug si Jesus anaa sa tunga. Naglabaw ang Iyang ulo ug abaga sa mga balaan ug mga manulonda. Makita sa tanang anaa sulod sa kwadro ang Iyang harianong porma ug matahum nga panagway. SP 112.2