Mga Tambag Sa Pagkatinugyanan

176/340

Bahin VI—Pagkamahinatagon Dagaya Diha sa Kakabus

34—Pagkamahinatagon Gidayeg

Si apostol Pablo, sa iyang pagministerio taliwala sa mga iglesia, walay pagkakapoy sa iyang mga panlimbasug pagpadasig sa mga kasingkasing sa bag-ong mga kinabig sa usa ka handum sa paghimo dagkung mga butang alang sa bulohaton sa Dios. Sa masubsub iyang gitambagan sila sa pagginawi nga mahinatagon. Sa pagsulti sa mga tigulang sa Efeso sa iyang unang mga paghago sa taliwala nila, siya miingon, “Sa tanang mga butang gikapakita ko kaninyo, nga ang mga maluyahon kinahanglan inyong tabangan pinaagi sa ingon nga pagbudlay, nga magahinumdum kamo sa pulong sa Ginoong Jesus, nga siya gayud mao ang nagsulti, Labi pang maayo ang paghatag kay sa pagdawat.” Buhat 20:35. TP 191.1

“Siya nga nagapugas ug tagidyot,” siya nagsulat sa taga Korinto, “maga-ani ug diriyut ; siya nga nagapugas sa dinaghan maga-ani ug daghan. Ang matag usa magahatag sumala sa pagbuot sa iyang kasingkasing, dili nga magapanuko ni ingon nga pinugos: kay ang Dios magahigugma sa malipayong maghahatag.” 2 Kor. 9:6, 7. TP 191.2

Hapit ang tanang tumotuo sa Macedonia kabus sa mga butang niini nga kalibutan, apan ang ilang mga kasingkasing naga-awas sa gugma alang sa Dios ug sa Iyang kamatuoran, ug sila sa malipayon naghatag sa pagsuportar sa maayong balita. Sa diha nga ang mga pagtigum tiningob gihimo sa mga iglesia sa mga Hentil alang sa pagtabang sa mga Judeong tumotuo, ang pagkamahinatagon sa mga kinabig sa Macedonia gihimo nga howaranan sa ubang mga iglesia. Sa pagsulat niya sa taga Korinto nga mga tumotuo, ang apostol mitawag sa ilang atensyon sa “grasia sa Dios nga gihatag sa mga iglesia sa Macedonia; kay bisan pa sa mapiguton nga pagsulay kanila sa kasakit ang ilang madagayaon nga kalipay ug ang ilang tuman nga kakabus miawas hinoon ngadto sa kadagaya sa ilang pagkamanggihatagon. Kay ako makasaksi nga sumala sa ilang maarangan. . . . o, uglabaw pa gani sa ilang maarangan, sila nagpanghatag sa kinabubut-on; nga nangamuyo kanamo sa mainiton gayud nga unta paambiton sila sa buhat sa pagtabang sa mga balaan.” 2 Cor. 8:1-4. TP 191.3

Ang pagka-andam sa pagsakripisyo bahin sa tagaMacedonia nga mga tumotuo miabut tungod sa bug-os sa kasingkasing nga pagtugyan. Gipalihok sa Espiritu sa Dios, sila “mihatag una sa ngatanan sa ilang mga kaugalingon ngadto sa Ginoo” (2 Cor. 8:5); unya naandam sila sa paghatag nga madagayaon sa ilang salapi alang sa pagsuportar sa maayong balita. Dili kinahanglan ang pag-aghat kanila sa paghatag; hinonoa, sila nagkalipay sa pribilihiyo sa pagsalikway sa ilang kaugalingon bisan pa sa mga gikinahanglan nga mga butang aron sa pagsangkap sa mga kinahanglan sa uban. Sa diha nga ang apostol mopugong na unta kanila, ilang gipugos siya sa pagdawat sa ilang halad. Sa ilang pagkayano ug pagkamadungganon, ug sa ilang gugma alang sa mga kaigsuonan, sila sa malipayon misikway sa kaugalingon, ug sa ingon niana midagaya sa bunga sa pagkamahinatagon. TP 192.1

Sa pagpadala ni Pablo kang Tito sa Corinto aron sa pagpalig-on sa mga tumotuo didto, siya mipahamatngon kaniya sa pagtukod sa iglesia sa grasia sa paghatag; ug sa personal nga sulat sa mga tumotuo siya midugang usab sa iyang kaugalingong pangalyupo. “Maingon nga kamo manghawod man sa tanang butang,” siya nangalyupo, “sa pagtuo, sa pagpamulong, sa kahibalo, sa tanang pagkamainiton, ug sa inyong gugma alang kanamo, panlimbasugi nga kamo mangahawod usab unta niining maong grasia sa paghatag.” “Aron nga maingon nga may tinguha man kamo sa pagbuhat niini, pagatibawason usab unta ninyo kini sumala sa inyong maarangan. Kay kon naa ang pagkamatinguhaon, kini pagakahimut-an sa pagdawat sumala sa unsay wala kaniya.” “Ug ang Dios makahimo sa pagtagana kaninyo sa tanang panalangin sa madagayaon gayud; aron kamo, magabaton kanunay ug igo sa tanang butang ug magatagana nga madagayaon alang sa tanang maayong buhat: . . . sa tanang butang kamo iyang pagadatoon aron kamo makapakita sa tuman nga pagkamahinatagon, makapahimo sa mga tawo nga mapasalamaton sa Dios.” 2 Cor. 8:7, 11, 12; 9:8-11. TP 192.2

Ang dili hinakug nga pagkamahinatagon nagbutang sa unang iglesia diha sa usa ka sakyanan sa kaluoy; kay ang mga tumotuo nahibalo nga ang ilang mga panlimbasug nakatabang sa pagpadala sa mensahi sa maayong balita niadtong mga anaa sa kangitngit. Ang ilang pagkamahinatagon nagmatuod nga sila wala makadawat sa grasia sa Dios sa kakawangan. Unsay makapagula sa maong pagkamahinatagon gawas sa pagbalaan sa Espiritu? Sa mga igtatan-aw sa mga tumotuo ug dili tumotuo kini usa ka milagro sa grasia. AA 342-344. TP 193.1