Ang Dakung Paglaum

39 - Ang Panahon sa Kasamok

“Ug niadtong panahona si Michael motindog, ang dakung prinsipe nga nagatindog alang sa mga anak sa imong katawohan; ug moabut ang usa ka panahon sa kasamok, nga ang ingon wala pa gayud mahatabo sukad nga may usa ka nasud bisan hangtud nianang mao nga panahon: ug niadtong panahona pagaluwason ang imong katawhan, ang tanan nga hingkaplagan nga nanghisulat sa basahon.” Daniel 12:1. DP 352.2

Kon mosira na ang mensahe sa ikatulo nga manulunda, wala nay kalooy nga magahangyo alang sa mga sad-an nga tawo sa yuta. Ang katawhan sa Dios nakahuman na sa ilang buluhaton. Nadawat na nila ang “ulahing ulan,” “ang pagpabaskog gikan sa presensya ni Jehova,” ug andam na sila sa takna sa pagsulay nga magsingabut kanila. Ang mga manulunda nagadali sa pagbalik ngadto-nganhi sa langit. Usa ka manulunda nga mibalik gikan sa yuta nagpahibalo nga natapos na ang iyang buhat; ang katapusan nga pagsusi napahamtang na sa kalibutan, ug ang tanan nga napamatud-an nga maunungon sa balaan nga kalagdaan nakadawat na sa “selyo sa buhi nga Dios.” Dayon si Jesus mohunong na sa pagpanglaban didto sa santuwaryo sa langit. Iyang ipataas ang Iyang mga kamut ug uban sa makusog nga tingog moingon, “Natapos na;” ug ang tanan nga panon sa mga manulunda mobutang sa ilang mga korona samtang Siya maghimo sa solemne nga pahibalo: “Ang mamumuhat ug dautan, pabuhata gihapon siyag dautan; ug ang mahugaw, papadayona gihapon siya sa pagkamahugaw; ug ang matarung, pabuhata gihapon siyag matarung; ug ang balaan, papadayona gihapon siya sa pagkabalaan.” Pinadayag 22:11. Ang matag kaso nahukman na alang sa kinabuhi o kamatayon. Si Cristo nakahimo na sa paghinlo alang sa Iyang katawhan, ug nagapala sa ilang kasal-anan. Ang Iyang mga sakup natigum na; “ang gingharian ug paggahum, ug ang kadako sa gingharian ilalum sa tibuuk langit,” hapit na igahatag ngadto sa mga manununod sa kaluwasan, ug si Jesus magagahum ingon nga Hari sa mga hari, ug Ginoo sa mga ginoo. DP 352.3

Kon mobiya na Siya sa santuwaryo, ang kangitngit motabon sa mga nanagpuyo sa yuta. Niana nga makahahadlok nga panahon ang mga matarong magkinabuhi ubus sa pagbantay sa Dios nga walay manlalaban. Ang pagbabag batok sa daotan kuhaon na, ug si Satanas mao na ang bug-os nga magagahum sa tanan nga dili mahinulsulon. Ang hataas nga pagantos sa Dios natapos na. Ang kalibutan nagsalikway sa Iyang kalooy, nagtamay sa Iyang gugma, ug nagyatak sa Iyang balaod. Ang daotan milapas na sa utlanan sa ilang kahigayunan; ang Espiritu sa Dios, nga sa kanunay gidumilian, gikuha na. Wala nay salipod sa diosnon nga grasya, wala na silay panalipod gikan sa mga yawa. Si Satanas magadala sa tanan nga nanagpuyo sa yuta ngadto sa katapusan nga dako nga kasamok. Samtang ang mga manulunda sa Dios mohunong na sa pagsumpo sa mabangis nga mga hangin sa tawhanon nga kasuko, ang tanan nga matang sa kasamok pagabuhian. Ang tibuuk kalibutan malambigit sa pagkaguba nga labaw pa ka makalilisang kay sa nahitabo kaniadto sa karaan nga Jerusalem. DP 352.4

Usa lang ka manulunda ang naglaglag sa tanan nga kamagulangang anak nga lalaki sa mga Ehiptohanon, ug nagpuno sa tibuuk yuta sa pagminatay. Sa pagpasubo ni David batok sa Dios tungud sa iyang pagihap sa katawhan, usa ka manulunda nakahimo niadtong makalilisang nga pagpanglaglag nga maoy silot sa iyang sala. Ang sama nga makalaglag nga gahum sa balaan nga mga manulunda kon sugoon sa Dios, himoon usab sa daotan nga mga manulunda kon Iyang tugutan. Adunay mga gahum karon nga andam, ug nagpaabot lamang sa Diosnon nga pagtugot, sa pagkatag sa kalaglagan sa bisan diin nga dapit. DP 353.1

Kadtong nagpasidungog sa balaod sa Dios gipasanginlan nga maoy nakadala sa mga paghukum sa kalibutan, ug sila isipon nga maoy hinungdan sa makalilisang nga kagubot sa kinaiyahan ug sa panagaway ug pagbaha sa dugo taliwala sa katawhan nga nagpuno sa yuta sa kagul-anan. Ang gahum nga nagpaluyo sa katapusan nga mensahe sa pasidaan nakapasuko sa mga daotan; ang ilang kasuko batok sa tanan nga nanagdawat sa mensahe, ug si Satanas magpadako pa gayud sa espiritu sa pagdumut ug paglutos. DP 353.2

Sa pagkuha sa katapusan sa presensya sa Dios gikan sa nasod nga Judio, ang mga saserdote ug katawhan wala mahibalo niini. Bisan og ubus sa paggahum ni Satanas, ug nadani sa labing makalilisang ug mananakod nga mga kaibog, nagangkon gihapon sila nga mga pinili sa Dios. Nagpadayon ang ministeryo didto sa templo, nagpadayon ang mga paghalad sa nahugawan nga mga halaran, ug sa matag adlaw ang diosnon nga panalangin ginalitok ibabaw sa katawhan nga sad-an sa dugo sa minahal nga Anak sa Dios, ug nangita og higayon sa pagpatay sa Iyang mga ministro ug mga apostoles. Busa sa paglitok na sa dili mausab nga paghukum sa santuwaryo, ug ang dangatan sa kalibutan natakda na sa walay katapusan, ang mga nanagpuyo sa yuta dili mahibalo niini. Ang mga dagway sa rilihiyon padayunon gihapon sa mga tawo nga gikuhaan na sa Espiritu sa Dios; ug ang yawan-on nga kaikag uban sa prinsipe sa mga daotan magdasig kanila sa paghimo sa iyang mananakod nga mga pamaagi, magpakita nga kahawig sa kadasig alang sa Dios. DP 353.3

Ingon nga ang Adlawng Igpapahulay nahimo nga pinasahi nga bahin sa panagaway sa tibuuk Cristianismo, ug ang mga pangulo sa rilihiyon ug sa kalibutanon nga pangagamhanan mag-usa sa pagpugus sa pagpabantay sa Domingo, ang nagpadayon nga pagdumili sa minoriya nga pundok sa katawhan sa pagsunud sa nabantog nga mando, maghimo kanila nga mga tinunglo sa tibuuk kalibutan. Isugyot unya nga ang pipila nga nagasupak sa kamandoan sa kagamhanan sa iglesya ug sa balaod sa estado, dili tugutan nga mabuhi; nga maayo pa alang kanila nga magantos kay sa tibuuk nasod nga matumpawak sa kasamok ug pagkamalapason sa balaod. Ang sama ra nga pangatarungan sa milabay nga usa ka libo ug walo ka gatus ka mga tuig maoy gipahamtang batok kang Cristo sa mga “pangulo sa katawhan.” “Kamo wala gani makasabut nga maoy alang kaninyo,” matod pa sa malinglahon nga Caipas, “nga usa lamang ka tawo ang mamatay alang sa katawhan, ug nga dili ang tibuok nasud maoy pagalaglagon.” Juan 11:50. Kini nga pangatarungan daw natuman; ug sa katapusan ipakanaog ang kamandoan batok sa mga nanagbalaan sa Adlawng Igpapahulay sa ikaupat nga sugo, nga naghukum kanila ingon nga takus sa labing mapait nga silot, ug maghatag sa katawhan og kagawasan, human sa gitakda nga panahon, sa pagpatay kanila. Ang Romanismo sa Karaan nga Kalibutan, ug ang apostata nga Protestantismo sa Bag-o, maghimo sa sama nga paagi batok niadtong nagatuman sa tanan nga diosnon nga kalagdaan. DP 353.4

Ang katawhan sa Dios dayon mabalhog ngadto sa mga talan-awon sa kasakit ug kagul-anan nga gihulagway sa manalagna nga panahon sa kasamok ni Jacob. “Kay mao kini ang giingon ni Jehova; Nakadungog kami og tingog sa pagkurog, sa kahadlok, ug dili sa pakigdait.... Ang tanang mga nawong nangaluspad. Ah! pagkadako nianang adlawa sa pagkaagi nga walay mausa nga sama kaniya; ngani may panahon sa kasamok ni Jacob: apan siya maluwas gikan niana.” Jeremias 30:5-7. DP 353.5

Ang kagabhion sa kasakit ni Jacob, sa nakigbisog siya sa pagampo nga maluwas gikan sa kamut ni Esau (Genesis 32:24-30), nagrepresentar sa kasinatian sa katawhan sa Dios sa panahon sa kasamok. Tungud sa paglimbong nga gibuhat aron maangkon ang panalangin sa iyang amahan, nga alang unta kang Esau, mikalagiw si Jacob alang sa iyang kinabuhi, nalisang sa makamatay nga mga hulga sa iyang igsoon. Paglabay sa daghan nga katuigan ingon nga layas, nangandam siya ubus sa kamandoan sa Dios sa pagbalik kauban sa iyang mga asawa ug kabataan, sa iyang panon sa mga hayop, ngadto sa iyang yuta nga natawhan. Sa iyang pag-abut sa mga utlanan sa yuta, napun-an siya sa kalisang tungud sa balita nga nagpadulong na si Esau nga nangulo sa panon sa mga manggugubat, nga sa walay duhaduha alang gayud sa pagpanimalus. Ang mga kaubanan ni Jacob, nga walay mga armas ug walay panalipod, daw mahulog nga walay mahimo nga mga biktima sa pagpanghasi ug pagpamatay. Ug dugang sa kabug-at sa kahigwaos ug kahadlok mao ang makapalusno nga kabug-at sa kaulawan sa kaugalingon; kay ang iyang kaugalingon nga sala maoy nagdala sa iyang katalagman. Ang iya nga paglaum nagasandig sa kalooy sa Dios; ang iyang panalipod kinahanglan mao lamang ang pagampo. Apan wala niya biyai ang tanan nga butang nga kinahanglan niyang buhaton aron sa pagpasaylo sa kasaypanan ngadto sa iyang igsoon, ug sa pagsumpo sa paghulga sa katalagman. Mao man usab ang mga sumusunod ni Cristo, samtang magkahaduul na ang panahon sa kasamok, maningkamot usab sila sa pagpahimutang sa ilang mga kaugalingon nga maanaa sila sa matarong nga dalan atubangan sa katawhan, aron sa pagwagtang sa ilang mga kaligutgut, ug sa pagsumpo sa katalagman nga magahulga sa kagawasan sa kaisipan. DP 353.6

Sa pagpahilayo niya sa iyang pamilya, aron dili sila makakita sa iyang kalisdanan, si Jacob nag-inusara sa pagpalaban sa Dios. Iyang gisugid ang iyang sala ug mapasalamaton sa kalooy sa Dios kaniya samtang sa halalum nga pagpaubus iyang gipakiloy-an ang pakigsaad sa iyang mga amahan, ug ang mga saad kaniya nianang gabii sa panan-awon didto sa Bethel ug sa yuta sa iyang paglayas. Miabut na ang kalisdanan sa iyang kinabuhi; ug ang tanang butang namiligro. Diha sa kangitngit ug pag-inusara nagpadayon siya sa pagampo ug sa pagpaubus atubangan sa Dios. Sa kalit lang dihay kamut nga migunit sa iyang abaga. Iyang gihunahuna nga adunay kaaway nga gusto mopatay kaniya, uban sa kusog sa pagkawala nay paglaum siya nakiglayog sa misulong kaniya. Sa pagbanagbanag sa kabuntagon, ang dumuloong nakigbisog ibabaw sa tawhanon nga kusog; sa iyang paghikap ang kusgan nga tawo daw naparalisar, ug natumba, usa ka naluya, naghilak nga nagpakilooy, sa liog sa iyang kahibulungan nga kaaway. Nahibalo na si Jacob niini nga higayona nga usa diay kadto ka Manulunda sa pakigsaad nga iyang gilayog. Bisan og napiang na siya ug nasakitan sa hilabihan gayud, wala niya buhii ang iyang tuyo. Hataas na ang iyang pagantos sa kalibog, kahigwaos, ug kasamok tungud sa iyang sala; karon kinahanglan aduna siyay kasigurohan nga napasaylo na ang iyang kalapasan. Ang balaan nga bisita daw hapit na mobiya; apan mikuput si Jacob kaniya, nagpakilooy alang sa panalangin. Ang Manulunda nagawhag kang Jacob sa pag-ingon, “Buhii na ako; kay hayag na;” apan nagkanayon ang patriyarka, “Dili ko ikaw buhian hangtod nga imo ako panalanginan.” Daw unsa nga pagsalig, unsa ka malig-on ug pagkamalahutayon nga napakita dinhi! Kon usa pa kini ka hinambog ug mapangahason nga pagangkon, malaglag lang dayon unta si Jacob; apan ang iya maoy usa ka pagsalig sa pagsugid sa iyang kaluyahon ug pagkadili takus, apan nagasalig sa kalooy sa usa ka Dios nga nagatuman sa iyang pakigsaad. DP 354.1

“Oo, siya may gahum sa ibabaw sa ma-nulonda, ug gibuntog niya.” Oseas 12:4. Pinaagi sa pagpaubus, paghinulsul, ug pagtugyan sa kaugalingon, kining makasasala, masalaypon nga mamalatyon nakadaog sa halangdon sa langit. Iyang gihugtan ang iyang nagkurog nga paggunit sa mga saad sa Dios, ug ang kasingkasing sa Gugma nga Walay kinutuban dili makasalikway sa pakilooy sa makasasala. Ingon nga kamatuuran sa iyang pagdaog, ug usa ka pagpadasig alang sa uban sa pagsunud sa iyang panig-ingnan, ang iyang ngalan giilisan gikan sa usa nga makapahinumdum sa iyang sala ngadto sa usa ka paghandum sa iyang pagdaog. Ang kamatuuran nga nabuntog ni Jacob ang Dios maoy kasigurohan nga mabuntog usab niya ang mga tawo. Wala na siyay kahadlok sa pakighibalag sa kasuko sa iyang igsoon; kay ang Ginoo mao ang iyang panalipod. DP 354.2

Si Satanas nagsumbong kang Jacob atu-bangan sa mga manulunda sa Dios, nagangkon sa katungud sa pagpatay kaniya tungud sa iyang sala; nakigsugat siya kang Esau; ug panahon sa tibuuk gabii nga pakigbisog niining patriarka, gipaningkamutan ni Satanas ang pagpaluya kaniya tungud sa iyang sala, ug pagpabulag kaniya gikan sa Dios. Hapit ihatud si Jacob ngadto sa tumang pagkawala nay paglaum; apan nahibalo siya nga kon walay panabang sa langit malaglag gayud siya. Matinud-anon ang iyang paghinulsul sa iyang dako nga sala, ug nagpakilooy siya sa Dios. Dili siya mapabulag sa iyang tuyo, kundili iyang gikuptan pag-ayo ang Manulunda, ug naghangyo sa mainiton gayud, uban ang hilak sa pagagulo, hangtod nga siya midaog. DP 355.1

Gidasig ni Satanas si Esau sa paglakaw batok kang Jacob, sa mao nga pagkaagi iya usab palihukon ang kasuko sa katawhan sa paglaglag sa katawhan sa Dios panahon sa kasamok. Ug maingon nga iyang gisumbong si Jacob, iya usab ipunting ang iyang mga sumbong batok sa katawhan sa Dios. Iyang giisip ang kalibutan nga iyang ginsakupan; apan ang gamay nga panon nga nagtuman sa kasugoan sa Dios nagasupak sa iyang pagkalabing dako. Kon iyang mapanas gikan sa yuta kining mga tawhana, mahingpit ang iyang pagdaog. Iyang makita nga ang balaan nga mga manulunda nagabantay kanila, ug magpasabut nga napasaylo na ang ilang mga sala; apan wala siya mahibalo nga ang ilang mga kaso nahukman na didto sa santuwaryo sa langit. Aduna siyay hingpit nga kasayuran sa ilang mga sala nga iyang gitintal kanila, ug iya kining ipakita sa Dios sa naghingapin nga pagsumbong, nga nagpamatuud nga kining mga tawhana takus sama kaniya nga dili makadawat sa kahimuut sa Dios. Iyang gipahayag nga ang Dios sa Iyang hustisya dili makahimo sa pagpasaylo sa ilang mga sala, kay siya uban sa iyang mga manulunda laglagon man. Iyang angkunon sila nga iyang mga tukbonon, ug nagsugo nga itugyan sila sa iyang mga kamut aron laglagon. DP 355.2

Samtang si Satanas magasumbong sa katawhan sa Dios tungud sa ilang mga sala, ang Ginoo magtugot kaniya sa pagsulay kanila kutub sa iyang mahimo. Ang ilang pagsalig sa Dios, ang ilang pagtoo ug kalig-on, sulayan sa hilabihan. Samtang sila mamalandong sa nangagi, maluya ang ilang paglaum; sa ilang tibuuk kinabuhi dyutay ra kaayo ang ilang makita nga maayo. Hingpit ang ilang pagkaamgo sa ilang kaluyahon ug pagkadili takus. Maningkamot si Satanas sa paglisang kanila uban sa paghunahuna nga walay kalauman ang ilang mga kahimtang, nga dili na gayud mahugasan ang kahugawan sa ilang mga sala. Maglaum siya sa paglaglag sa ilang pagtoo aron nga motahan na sila sa iyang mga pagsulay, ug mobulag sa ilang pag-unong sa Dios. DP 355.3

Bisan og libutan sa mga kaaway ang katawhan sa Dios nga maningkamot alang sa ilang kalaglagan, apan ang kahigwaos nga ilang latason dili tungud sa kahadlok sa paglutos alang sa kamatuuran; mahadlok sila nga basi wala nila mahinulsuli ang ilang matag usa ka sala, ug tungud sa kasaypanan sa ilang kaugalingon mapakyas sila sa pag-ila sa katumanan sa saad sa Manluluwas: “Pagabantayan ko ikaw nga mahilikay gikan sa takna sa pagsulay nga hapit na moabut sa tibuok kalibutan.” Pinadayag 3:10. Kon nasiguro lamang nila ang kapasayloan, dili sila mangaluya sa pagsakit sa kamatayon; apan kon dili sila takus, ug mawad-an sa ilang mga kinabuhi tungud sa kahiwian sa ilang kinaiya, ang balaan nga ngalan sa Dios mapakaulawan. DP 355.4

Sa matag dapit ilang madungog ang mga panagkunsabo sa pagbudhi; ug makita ang nagalihok nga ginbuhaton sa pagsupil; ug motumaw diha kanila ang mainiton nga handum, matinud-anon nga tinguha sa kalag, nga unta matapos na kining dako nga paglapas, ug ang pagkadaotan sa mga makasasala matapos na. Apan samtang magpakilooy sila sa Dios sa pagpugong sa buhat sa pagsupil, ilang mabatyagan pagayo ang kaulaw sa ilang kaugalingon nga wala na silay igo nga gahum sa pagsukol ug pagsumpo sa kusganon nga baha sa kadaotan. Magbati sila nga kon gigamit pa unta nila ang ilang tibuuk katakus sa pagalagad kang Cristo, nagapadayon niini uban sa nagadugang nga kusog, dili unta makahimo ang gahum ni Satanas sa pagbuntog kanila. DP 355.5

Magsakit sila sa ilang mga kalag atubangan sa Dios, magtudlo sa ilang nangagi nga paghinulsul sa ilang daghan nga sala, ug magahangyo sa katumanan sa saad sa Manluluwas: “Kon sa laing pagkaagi pahawira siya sa akong kusog, aron siya makahimo ug pakigdait kanako; oo, pahimoa siya ug pakigdait uban kanako.” Isaias 27:5. Dili makawang ang ilang pagtoo tungud lang kay wala dayon matubag ang ilang mga pagampo. Bisan magantos sa labing mapait nga kahigwaos, kalisang, ug kaluya, dili sila mohunong sa ilang mga paghangyo. Mokuput sila sa kusog sa Dios sama sa pagkuput ni Jacob sa Manulunda; ug ang sinultihan sa ilang kalag mao: “Dili ko ikaw buhian, hangtud nga imo ako panalanginan.” DP 356.1

Kon wala pa si Jacob maghinulsul paguna sa iyang sala sa iyang pagpangilog sa katungud sa panganay pinaagi sa limbong, dili unta dunggon sa Dios ang iyang pagampo ug sa kalooy manalipod sa iyang kinabuhi. Busa, sa panahon sa kasamok, kon ang katawhan sa Dios adunay wala mahinulsuli nga mga sala nga magsudya kanila samtang sila hasion sa kahadlok ug kahigwaos, mangaluya sila; ang kagulanan magputol sa ilang pagtoo, ug mawalaan sila sa pagsalig sa pagpakilooy sa Dios alang sa kaluwasan. Apan samtang sila adunay halalum nga pagbati sa pagkadili takus, wala silay gitagoan nga mga sala nga ipadayag. Ang ilang mga sala magauna didto sa Hukmanan, ug kini pagapapason; ug dili na sila makahinumdum niini. DP 356.2

Danihon ni Satanas sa kadaghanan sa pagtoo nga ang Dios dili na magtagad sa ilang kapakyasan sa gagmay nga butang sa kinabuhi; apan gipakita sa Ginoo ang Iyang pagtagad kang Jacob nga dili gayud Niya katugutan ang daotan. Ug bisan kinsa ang maningkamot sa pagpangatarungan o pagtago sa ilang mga sala, ug magtugot niini sa pagpabilin sa mga libro sa langit, nga wala masugid ug wala mapasaylo, sila mabuntog ni Satanas. Kon unsa ka labaw ang ilang pangatungdanan ug pagkadungganon, mao usab ka labaw ka talandugon ang ilang binuhatan sa pagtan-aw sa Dios, ug ka labaw ang ilang ka siguro sa pagdaog sa dako nga kaaway. Kadtong maglangan sa pagpangandam alang sa adlaw sa Dios dili makabaton niini sa panahon sa kasamok, o sa bisan unsa nga sunud nga panahon. Kining tanan nga mga kaso mawad-an sa paglaum. DP 356.3

Ang nagangkon nga sila mga Cristohanon ug mobarog sa katapusan nga hugna sa kasamok nga dili andam, nga sa ilang kasubo, magsugid sa ilang mga sala pinaagi sa mainiton nga mga pulong sa kahigwaos, samtang magmaya ang mga daotan sa ilang kagul-anan. Kini nga pagsugid sama sa kinaiyahan sa pagsugid ni Esau ug Judas. Sila maguul tungud sa sangputanan sa paglapas, ug dili tungud sa sala niini. Wala sila magbati sa matuud nga pagbasol, walay pagdumut sa daotan. Ilang giila ang ilang sala, pinaagi sa kahadlok sa silot; apan, sama kang Faraon sa karaan, mobalik sila sa pagsupil sa langit, kong kuhaon ang mga paghukum. DP 356.4

Ang kaagi ni Jacob maoy kasigurohan usab nga ang Dios dili magsalikway niadtong nalimbungan, ug gisulayan, ug gibudhian ngadto sa sala, apan modangup sa Dios uban sa matuud nga paghinulsul. Bisan si Satanas mangita og paagi sa paglaglag kanila, ang Dios magpadala sa Iyang mga manulunda sa paglipay ug pagpanalipod kanila sa panahon sa katalagman. Ang panghasi ni Satanas bangis ug matinguhaon, makalilisang ang iyang pagpalibog; apan ang mata sa Ginoo anaa sa Iyang mga tawo, ug Iyang dunggon ang ilang mga pagtuaw. Dako ang ilang kasakitan, ang mga siga sa hudno sa kalayo daw magaut-ut na kanila; apan ang Maghihingpit magpagawas kanila ingon sa bulawan nga inulay sa kalayo. Ang gugma sa Dios sa Iyang mga anak pana-hon sa labing mapait nga pagsulay sama ka lig-on ug kahumok sa mga panahon sa ilang labing masanag nga kauswagan; apan kinahanglanon sila nga ibutang sa hudno sa kalayo; kinahanglan maut-ut ang ilang pagkakalibutanon aron ang dagway ni Cristo mapakita sa hingpit. DP 356.5

Ang panahon sa kalisdanan ug kahigwaos nga atong giatubang nagkinahanglan og pagtoo nga molahutay sa kakapoy, kalangan, ug kagutum—usa ka pagtoo nga dili maluya, bisan og sulayon sa kalisdanan. Ang panahon sa kahigayunan ihatag ngadto sa tanan aron sa pagpangandam alang niana nga panahon. Nakadaog si Jacob tungud kay milahutay ug matinguhaon siya. Ang iyang kadaugan maoy timaan sa gahum sa pagampo nga walay hunong. Ang tanan nga mokuput sa mga saad sa Dios, sama sa iyang gihimo, ug mainiton ug malahutayon sama kaniya molampos sama sa iyang paglampos. Kadtong dili gusto magdumili sa ilang kaugalingon, nga magagulo atubangan sa Dios, sa pagampo og dugay ug mainiton alang sa Iyang panalangin, dili makabaton niini. Pipila lamang ang nahibalo kon unsa kining pakiglayog sa Dios! Pipila lamang ang nagaduul sa Dios uban sa mainiton nga tinguha hangtod nga mabinat ang tanang gahum. Kon ang mga balud sa kasaguyo nga dili ikaasoy sa mga pulong motakyap sa nagahangyo, pipila lamang ang mokuput uban sa mao nga pagtoo sa mga saad sa Dios. DP 356.6

Kadtong gamay lamang og pagtoo karon, anaa sa dako nga katalagman sa pagkahulog ilalum sa gahum sa mga paglimbong ni Satanas ug ang kamandoan sa pagpugus sa kaisipan. Ug bisan molahutay sila sa pagsulay, itambog sila sa labaw pa ka halalum nga kalisdanan ug kahigwaos sa panahon sa kasamok, kay wala man nila batasana ang pagsalig sa Dios. Ang mga leksyon sa pagtoo nga wala nila tagda, mapugus nila sa pagkat-on ubus sa makalilisang nga kapit-os sa pagkaluya. DP 357.1

Karon mao ang panahon nga makigsandurot kita sa Dios pinaagi sa pagsuta sa Iyang mga saad. Ilista sa mga manulunda ang matag matinud-anon ug mainiton nga pagampo. Maayo pa nga atong ihiklin ang hinakog nga pagtagbaw sa kaugalingon kay sa paghikalimot sa pagpakigsulti sa Dios. Ang labing halalum nga pagkakabus, ang labing dako nga pagdumili sa kaugalingon, uban sa Iyang pag-uyon, labi pa ka maayo kay sa mga bahandi, mga dungog, kaharuhay, ug pagpakighigala nga wala kini. Kinahanglan magagahin kita og takna sa pagampo. Kon atong tugutan ang atong mga hunahuna sa pagpalabi sa paghandum sa kalibutanon nga mga tinguha, ang Ginoo makahatag kanato og panahon sa pagpabulag kanato gikan sa atong mga dyosdyos nga bulawan, mga balay, o tambok nga kayutaan. DP 357.2

Ang mga batan-on dili unta malingla ngadto sa pagpakasala kon sila magdumili sa pagsulud sa bisan unsa nga dalan, gawas niana nga makahangyo sila sa Dios sa pagpanalangin kanila. Kon ang mga mensahero nga nagadala sa katapusang solemne nga pahimangno ngadto sa kalibutan, magampo alang sa panalangin sa Dios, dili sa kabugnaw, walay kadasig nga paagi, kundili sa pagkamainiton ug diha sa pagtoo, sama kang Jacob, makakaplag sila og daghan nga dapit diin sila makaingon: “Nakita ko ang Dios nawong ug nawong, ug naluwas ang akong kinabuhi.” Genesis 32:30. Isipon sila sa langit ingon nga mga prinsipe, nga adunay gahum sa pagdaog uban sa Dios ug sa mga tawo. DP 357.3

Ang “panahon sa kasamok nga wala pa mahitabo sukad,” sa dili madugay moabut kanato; ug nagkinahanglan kita og kasinatian nga wala pa nato mabatoni karon, nga diin daghan ang modumili sa pagsinati niini. Kasagaran, ang kasamok nga gihunahuna labaw pa kadako kay sa unsa gayud ang matuud; apan dili kini tinuud sa kalisdanan nga moabut kanato. Ang labing tin-aw nga panghanduraw dili makatugkad sa kadako sa kalisdanan. Panahon sa pagsulay ang matag usa kinahanglan magabarog atubangan sa Dios. “Bisan pa si Noe, si Daniel, ug si Job anaa niana, ingon nga ako buhi, nagaingon ang Ginoong Jehova, sila dili makaluwas sa mga anak nga lalake ni sa mga anak nga babaye; sila makaluwas lamang sa ilang kaugalingon nga mga kalag pinaagi sa ilang pagkamatarung.” Ezekiel 14:20. DP 357.4

Karon, samtang ang atong dako nga Hataas nga Saserdote naghimo sa paghinlo alang kanato, atong pangitaon ang pagkahingpit diha kang Cristo. Dili bisan lamang sa panghunahuna nga ang atong Manluluwas madala sa pagpasakup sa pagsulay. Nakakaplag si Satanas sa mga kasingkasing og pila ka mga dapit diin siya makamando; pipila ka makasasala nga mga handum gimahal, nga niini ang iyang pagsulay nagagahum. Apan si Cristo nagpamatuud bahin kaniya: “Kay moabut na ang punoan niining kalibutana. Siya wala hinooy labut kanako.” Juan 14:30. Walay makita si Satanas sa Anak sa Dios nga makahimo kaniya sa pagdaog. Iyang gituman ang kasugoan sa Iyang Amahan, ug walay sala nga nakaplagan Kaniya nga magamit ni Satanas alang sa iyang bintaha. Mao kini ang kahimtang nga kinahanglan makaplagan ngadto kanila nga mobarog panahon sa kasamok. DP 357.5

Niining kinabuhia kinahanglan kita maghingilin sa sala, pinaagi sa pagtoo diha sa nagahugas nga dugo ni Cristo. Ang atong mahal nga Manluluwas nagdapit kanato sa pagpasakup ngadto Kaniya, sa pakig-usa sa atong mga kaluyahon ngadto sa Iyang kusog, sa atong pagkawalay alamag ngadto sa Iyang kaalam, sa atong pagkadili takus ngadto sa Iyang pagkamatarong. Ang kabubut-on sa Dios maoy tulunghaan diin kita magtoon sa kaaghup ug kalumo ni Jesus. Ang Ginoo kanunay nagapakita kon unsay atong buhaton, dili kay unsay atong pilion, nga daw masayon og makalipay kanato, kundili alang sa matuud nga mga tumong sa kinabuhi. Ania sa atong pagbuut ang pag-abag sa mga ahensya nga gigamit sa langit alang sa pagpahaum sa atong mga kinaiya ngadto sa diosnon nga hulmahan. Walay makasalikway o makahiklin niini nga buhata nga dili mag-atubang sa labing makahahadlok nga katalagman sa ilang mga kalag. DP 358.1

Si apostol Juan sa iyang panan-awon nakadungog og makusog nga tingog sa langit nga nagaingon: “Apan alaut kamo, O yuta ug dagat, kay diha kaninyo nahilusad ang yawa nga puno sa dakung kapungot sanglit nasayud man siya nga hamubo na lamang ang iyang panahon.” Pinadayag 12:12. Makahahadlok ang mga talan-awon nga nagpahibalo niini gikan sa langitnon nga tingog. Ang kaligutgut ni Satanas nagadugang samtang nagkaduul na lang ang iyang panahon, ug ang buhat sa panglimbong ug paglaglag moabut na sa katapusan nga panahon sa kasamok. DP 358.2

Makalilisang nga mga talan-awon sa dili kasarangan nga kinaiyahan sa dili madugay ipadayag diha sa kalangitan, ingon nga timaan sa gahum sa mga milagro nga buhaton sa mga yawa. Ang mga espiritu sa mga demonyo moadto sa mga hari sa yuta ug sa tibuuk kalibutan, aron sa pagdani kanila ngadto sa mga limbong, ug mag-awhag kanila sa pagpakig-usa kang Satanas alang sa iyang katapusan nga pakigaway batok sa kagamhanan sa langit. Pinaagi niini nga mga ahensya, ang mga pangulo ug mga sakup malimbungan. Mga tawo mopakita og moangkon nga sila mao si Cristo, ug moangkon sa titulo ug sa pagpasimba nga katungud lamang sa Manunubos sa kalibutan. Magabuhat sila og mga kahibulungan sa pagpangayo, ug magangkon nga sila adunay mga pagpadayag gikan sa langit nga nahisupak sa pamatuud sa Kasulatan. DP 358.3

Ingon nga panapus nga buhat sa dako nga drama sa pagpanglimbong, si Satanas gayud ang mangunay sa pagangkon nga siya mao si Cristo. Dugay na nagpaabot ang iglesya sa pagbalik sa Manunubos nga mao ang katumanan sa iyang mga paglaum. Karon ang dako nga limbongan mopakita ingon nga Cristo nga nagabalik. Sa nagkalainlain nga dapit sa yuta, si Satanas mopakita taliwala sa katawhan ingon nga mahimayaon nga binuhat, nagadan-ag sa kahayag nga magaawat sa gihulagway ni Juan sa pagbalik sa Anak sa Dios diha sa Pinadayag. Pinadayag 1:13-15. Ang himaya nga nagalibot kaniya dili matupngan sa bisan unsa nga nakita sa tawhanon nga mga mata. Ang singgit sa kadaugan mibagting sa kahanginan: “Miabut na si Cristo! Ania na si Cristo!” Mohapa ang katawhan sa iyang atubangan aron sa pagdayeg Kaniya, samtang iyang bakyawon ang iyang mga kamut sa pagpanalangin kanila, sama sa pagpanalangin ni Cristo sa Iyang mga apostoles sa dinhi pa Siya sa yuta. Malumo ang iyang tingog ug mahinay, apan puno sa mananoy nga honi. Sa malumo, ug pahumok nga paningog iyang ipahayag ang pila sa mga maloloyon, langitnon nga mga kamatuuran nga gilitok sa Manluluwas; iyang ayohon ang mga masakiton, ug dayon sa awaton ang kinaiya ni Cristo, iyang angkonon nga siya ang nagbalhin sa Adlawng Igpapahulay gikan sa Sabado ngadto sa Domingo, ug magsugo sa tanan sa pagbantay sa adlaw nga iyang gipanalanginan. Iyang ipamatuud nga kadtong magpadayon gihapon sa pagbantay sa ikapitong adlaw nagpasipala sa iyang ngalan sa pagdumili sa pagpatalinghog sa iyang mga manulunda nga gipadala kanila uban sa kahayag ug kamatuuran. Mao kini ang malig-on, halos hingpit ug hanas nga paglimbong. Sama sa mga Samariahanon nga nalimbungan ni Simon Magus, ang panon sa mga tawo gikan sa labing gamay ngadto sa labing dako, mitoo sa minaomao nga pagpamatuud, sa ilang pag-ingon: Mao kini “ang dakung gahum sa Dios.” Buhat 8:10. DP 358.4

Apan ang mga tawo sa Dios dili masalaag. Ang mga pagtolon-an niini nga mini nga cristo wala magsubay sa Kasulatan. Ang iyang panalangin gilitok ngadto sa mga magsisimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan, ang mao gayud nga panon sa katawhan nga gihukman sa Dios nga buboan sa Iyang kasuko nga walay sambog. DP 359.1

Ug dugang pa, dili tugutan si Satanas sa pag-awat sa matang sa pagbalik ni Cristo. Nagpasidaan ang Manluluwas sa Iyang katawhan batok sa limbong niining bahina, ug sa tin-aw nagtagna sa matang sa Iyang pagbalik. “Adunay motindog nga mga mini nga cristo, ug bakakon nga mga manalagna, ug magpakita og dagkung mga timaan ug mga katingalahan; nga kon mahimo, ilang limbongan bisan pa ang mga pinili.... Busa kong sila magaingon kaninyo, Ania karon, atua siya sa kamingawan; ayaw kamo pangadto: ania karon anaa siya sa tago nga mga lawak; dili kamo managpanuo. Kay maingon sa kilat nga mikidlap gikan sa silangan ngadto sa kasadpan; mao man usab ang pag-abut sa Anak sa tawo.” Mateo 24:24-27, 31; 25:31; Pinadayag 1:7; 1 Tesalonica 4:16, 17. Kini nga matang sa pag-anhi, dili mahimong awaton. Mahibaloan kini sa uniberso—masaksihan sa tibuuk kalibutan. DP 359.2

Kadto lamang ang makugihon nga mga estudyante sa Kasulatan, ug nagadawat sa gugma sa kamatuuran, ang mapanalipdan gikan sa makusog nga paglimbong nga magabihag sa kalibutan. Pinaagi sa pamatuud sa Biblia makahimo sila sa pagila sa limbongan ug sa iyang pagtakuban. Moabut sa matag usa ang panahon sa pagsulay. Pinaagi sa pagusab-usab sa matang sa pagsulay, ang matuud nga Cristohanon mapadayag. Malig-on ba ang pagbarog sa katawhan sa Dios diha sa Iyang Pulong nga dili sila mosunud sumala sa pamatuud sa ilang pagbati? Mokuput ba sila sa Biblia, ug sa Biblia lamang panahon sa mga kasamok? Kon mahimo, babagan sila ni Satanas sa pagkaandam alang niana nga adlawa. Iyang paningkamutan ang paghimo og mga paagi sa pagbabag sa ilang dalan, magdani kanila sa pagbaton sa yutan-on nga mga bahandi, maghimo kanila nga may pas-anon nga mabug-at, makapaluya nga lulan, aron ang ilang mga kasingkasing mahupong sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug ang adlaw sa pagsulay moabut kanila ingon og usa ka kawatan. DP 359.3

Sa panahon nga ang balaod ipakanaog sa mga pangulo sa Cristianismo batok sa nanagtuman sa kasugoan sa Dios nga dili na sila labanan sa kagamhanan, ug pasagdan sila ngadto sa gusto molaglag kanila, mokalagiw ang katawhan sa Dios gikan sa mga dakbayan ug mga kabaranggayan, ug magtigum, aron magapuyo sa mga hilit ug mingaw nga mga dapit. Daghan ang modangup sa mga taggoanan sa kabungturan. Sama sa mga Cristohanon didto sa mga walog sa Piedmont, ilang himoon ang hatag-as nga mga dapit sa yuta nga ilang mga dalangpanan, ug magpasalamat sa Dios alang sa mga “kalig-on sa kabatoan.” Isaias 33:16. Apan daghan sa tanang kanasuran, ug tanan nga mga hutong sa katawhan, hatag-as ug ubus, dato ug kabus, itum ug puti, itambog ngadto sa dili matarong ug bangis nga pagkaulipon. Ang mga hinigugma sa Dios moagi sa makaluya nga mga adlaw, hinigtan sa mga kadena, piutan sa mga bilanggoan, hukman nga pamatyon, ang uban pasagdan nga mamatay sa gutom sulud sa mangitngit ug baho nga mga prisohan. Walay tawhanon nga mga dalunggan nga motagad sa ilang mga pagagulo; walay tawhanon nga mga kamut ang mohatag kanila og panabang. DP 359.4

Kalimtan ba sa Dios ang Iyang katawhan sa takna nga sulayon sila? Nalimtan ba Niya si Noe sa pag-abut sa mga paghukum sa kalibutan sa wala pa ang lunup? Nalimtan ba Niya si Lot sa paghulog sa kalayo gikan sa langit aron sa pag-ugdaw sa mga siyudad sa kapatagan? Nalimtan ba Niya si Elias sa paghulga ni Jesebel uban sa dangatan sa mga manalagna ni Baal? Nalimtan ba Niya si Jeremias didto sa ngiub ug makalilisang nga gahong sa iyang balay nga bilanggoan? o si Daniel sa langub sa mga lion? DP 359.5

“Apan ang Sion miingon: Gibiyaan ako ni Jehova, ug hingkalimtan ako sa Ginoo. Malimot ba ang usa ka babaye sa iyang masuso nga bata, nga dili siya magabaton ug kalooy sa anak nga lalake sa iyang tagoangkan? oo, kini sila mahikalimot tingali, apan ako dili malimot kanimo. Ania karon, ako na ikaw nga gisilsil sa mga palad sa akong mga kamot.” Isaias 49:14-16. Kay mao kini ang giingon ni Jehova sa mga panon: “Kay siya nga nagahilabut kaninyo, nagahilabut sa kalimutaw sa iyang mata.” Zacarias 2:8. DP 359.6

Bisan og ang kaaway magbanlod kanila sa bilanggoan, apan ang mga bongbong niini dili makabalda sa pakigsulti sa ilang mga kalag ug kang Cristo. Siya nga nakakita gayud sa ilang matag kaluyahon, nga nasinati sa matag pagsulay, labaw sa tanan nga yutan-on nga mga gahum; ug ang mga manulunda moduul kanila sulud sa mingaw nga mga selda, magdala sa kahayag ug kalinaw gikan sa langit. Ang bilanggoan daw mahimo nga usa ka palasyo; kay ang mga dato sa pagtoo magapuyo didto, ug ang ngiub nga mga bongbong pagahayagan sa langitnon nga kahayag sama sa diha nga si Pablo ug Silas nagampo ug nag-awit og mga pagdayeg sa tungang gabii sulud sa bilanggoan didto sa Filipos. DP 360.1

Moabut ang paghukum sa Dios ibabaw kanila nga naninguha sa paglutos ug pagpatay sa katawhan sa Dios. Ang Iyang pailub sa dugay na nga panahon sa mga daotan magpaisog sa katawhan sa paglapas, apan bisan pa niini, siguro sila makadawat sa ilang silot nga makalilisang tungud sa paglangan niini sa dugay na nga panahon. “Kay si Jehova motindog ingon sa didto sa bukid sa Perasin, siya masuko ingon sa didto sa walog sa Gabaon; aron siya magahimo sa iyang bulohaton, sa iyang katingalahan nga bulohaton, ug sa pagpahinabo sa iyang hilimoon, sa iyang katingalahan nga panlihok.” Isaias 28:21. Alang sa atong maloloy-on nga Dios ang buhat sa pagsilot maoy usa ka katingalahan nga buhat. “Umingon ka kanila: Ingon nga ako buhi, nagaingon ang Ginoong Jehova, ako walay kalipay sa kamatayon sa tawong dautan.” Ezekiel 33:11. Si Jehova “maloloy-on ug mapuanguron, mainantuson, ug puno sa pagkamaayo ug kamatuoran,” nagapasaylo sa kasal-anan ug kalapasan ug sala.” “Si Jehova mahinay sa kasuko, ug daku sa gahum, ug dili gayud mag-isip nga walay sala niadtong mga sad-an.” Exodo 34:6,7; Nahum 1:3. Pinaagi sa makalilisang nga mga butang diha sa pagkamatarong iyang labanan ang katungud sa Iyang balaod nga giyatakan. Ang kadako sa pagpanimalus nga nagpaabot sa malapason mahukman sa pagalang-alang sa Ginoo sa pagpahamtang sa hustisya. Ang nasod nga iyang gipailuban sa hataas nga panahon, ug dili Niya hampakon hangtod nga kini mapuno sa iyang taksanan sa iyang kasal-anan nga giisip sa Dios, sa katapusan magainum sa kopa sa kapungut nga walay sambog sa kalooy. DP 360.2

Kon mohunong na si Cristo sa Iyang pagpanglaban didto sa santuwaryo, ang walay sagol nga kapungut nga naghulga batok sa nanagsimba sa mananap nga mapintas ug sa iyang larawan ug nagadawat sa iyang timaan (Pinadayag 14:9, 10), igabubu. Ang hampak sa Ehipto sa panahon nga hapit na luwasa sa Dios ang Israel, susama og kinaiyahan niadtong labaw pa ka makalilisang ug pagkadako sa mga paghukum nga ipahamtang sa kalibutan sa dili pa ang katapusan nga pagluwas sa katawhan sa Dios. Matod sa rebelador, sa iyang paghulagway niini nga makalilisang nga mga hampak, “Ug unya dihay mangil-ad ug mangotngot nga mga kabahong nga mitakboy sa mga tawong nanagdala sa marka sa mapintas nga mananap ug managsimba sa iyang larawan.” Ang dagat “nahimong sama sa dugo.” Ug “ang mga suba ug mga tuburan sa tubig nahimong dugo.” Bisan sa pagkamakalilisang niini nga pagpasakit, ang Dios giila nga matarong sa Iyang mga buhat. Ang manulunda sa Dios nagpamatuud, “Matarung ikaw, O Jehova... tungod sa imong paghukom niini. Kay ilang ginaula ang dugo sa mga balaan ug mga manalagna, ug ikaw nagpainum og dugo kanila; kay takus sila niini.” Pinadayag 16:2-6. Pinaagi sa paghukum sa katawhan sa Dios ngadto sa kamatayon nakasala gayud sila sa ilang mga dugo, daw sila gayud ang nag-ula sa ilang dugo. Sa maong pagkaagi si Cristo nagpamatuud sa mga Judio sa Iyang kapanahunan nga sad-an sa dugo sa balaan nga mga tawo nga giula sukad pa sa kaadlawan ni Abel; kay nagabaton sila sa sama nga espiritu, ug nangita nga nagabuhat sa sama nga buluhaton, uban niining mga mamumuno sa mga manalagna. DP 360.3

Sa nagasunud nga hampak, ang adlaw gihatagan og gahum “sa pagpaso sa katawhan uban sa kalayo. Ug ang mga tawo nangapaso sa hilabihan nga kainit.” Bersikulo 8, 9. Ang manalagna naghulagway sa kahimtang sa yuta niining makalilisang nga panahon sa kasamok: “Ang yuta nagbangutan;... kay walay ani ang kaumhan.” “Nangalaya ang kakahoyan sa kapatagan; kay ang kalipay nangalaya usab gikan sa kasingkasing sa mga anak nga lalake sa mga tawo.” “Ang mga gamut nangadunot ilalum sa ilang mga tuud, ang mga tipiganan nahimong awaaw.” “Giunsa man sa pagtiyabaw sa mga mananap! nangalibog ang panon sa kamananapan, kay wala na silay kapanibsiban sa kamingawan.” “Ang mga alawiton sa templo nahimong mga pag-usig nianang adlawa nag-ingon si Jehova nga Dios; adunay daghang patay nga lawas sa matag dapit; isalibay sila diha sa kahilum.” Joel 1:10-12, 17-20; Amos 8:3. DP 361.1

Kini nga mga hampak dili pangtibuuk kalibutan, o ang lumulupyo sa yuta hingpit unya nga mahanaw. Apan mao kini ang labing mangilngig nga mga hampak nga maagian sa katawhan sukad masukad. Ang tanan nga paghukum ibabaw sa katawhan, sa dili pa masira ang kaluwasan, gisagolan og kalooy. Ang nagpakilooy nga dugo ni Cristo maoy manalipod sa makasasala gikan sa pagdawat sa hingpit nga takus sa ilang kasal-anan; apan sa katapusang paghukum, ang kasuko igabubu nga wala nay sambog sa kalooy. DP 361.2

Nianang adlawa, ang mga panon sa katawhan maghandum sa pagpasilong sa kalooy sa Dios nga sa dugay na nga panahon ilang ginatamay. “Ania karon, ang mga adlaw moabut, nagaingon si Jehova nga Dios, nga akong ipadala ang gutom sa yuta, dili kagutom sa tinapay, ni kauhaw sa tubig, kondili alang sa pagpatalinghug sa mga pulong ni Jehova. Ug sila manglaag gikan sa usa ka dagat ngadto sa lain nga dagat, ug gikan sa amihanan ngadto sa silangan, sila manalagan ngadto nganhi aron sa pagpangita sa pulong ni Jehova, apan dili makakaplag niini.” Amos 8:11, 12. DP 361.3

Dili hilwas ang katawhan sa Dios sa mga pagantos; apan samtang sila ginalutos ug nagkalisod, samtang sila magantos sa pagkahimulag, ug magantos sa kakulang sa pagkaon, dili sila pasagdan nga mangamatay. Ang Dios nga nag-atiman kang Elias dili molabay sa usa sa Iyang nagantos nga mga anak. Siya nga nakaisip sa kadaghanon sa mga buhok sa ilang ulo magaatiman kanila, ug sa panahon sa kagutmanan sila pagatagbawon. Samtang ang mga daotan magakamatay tungud sa kagutum ug sa mga sakit, ang mga manulunda manalipod sa mga matarong, ug magsangkap sa ilang mga panginahanglan. Alang kaniya nga “naglakaw sa pagkamatarung” adunay saad nga: “Hatagan siya og tinapay; ang iyang tubig dili mohubas.” “Ang mga kabus ug hangul nagapangita og tubig wala man, ug ang ilang dila namad-an tungod sa kauhaw; ako, si Jehova magatubag kanila, ako ang Dios sa Israel dili mobiya kanila.” Isaias 33:15, 16; 41:17. DP 361.4

“Kay bisan ang kahoyng higuera dili molambo, ni may mga bunga diha sa balagon; Ang buhat sa olivo makawang, ug ang kaumahan dili magahatag sa makaon; ang mga karnero paglaglagon gikan sa mga toril, ug didto walay mga panon sa vaca sulod sa mga kamalig; Bisan pa niana magamaya ako diha kang Jehova, magamalipayon ako sa Dios sa akong kaluwasan” Habacuc 3:17, 18. DP 361.5

“Si Jehova maoy imong magbalantay: si Jehova maoy imong landong sa imong toong kamut. Ang adlaw dili magapaso kanimo sa adlaw, ni ang bulan sa gabii. Si Jehova ang magatipig kanimo gikan sa tanang kadautan; iyang tipigan ang imong kalag.” “Siya magaluwas kanimo gikan sa lit-ag sa mangangayam, ug gikan sa makamatay nga hampak. Siya magatabon kanimo sa iyang mga balhibo, ug ilalum sa iyang mga pako ikaw magapahulay; ang iyang kamatuuran maoy imong panalipod. Dili ka mahadlok sa kakugmat sa kagabhion; ni sa udyong nga nagalupad sa adlaw; ni sa kamatay nga nagalakaw sa kagabhion; ni sa kalaglagan sa kaudtohon. Ang usa ka libo mangapukan sa imong toong kamut; apan dili kini magpaduul kanimo. Sa imong mga mata imong makita ang balus sa mga dautan. Tungod kay gihimo nimo si Jehova, ang akong dalangpanan, bisan ang Labing Halangdon, nga imong puloy-anan; walay kadautan nga modangat kanimo, ni hampak nga moabut sa imong puloy-anan.” Salmo 121:5-7; 91:3-10. DP 361.6

Apan sa tawhanong pagtan-aw daw makita nga ang katawhan sa Dios magasel- yo sa ilang pagpamatuud uban sa ilang dugo, sama sa gihimo sa mga martir nga nag-una kanila. Sila mismo magbati sa kahadlok sa ilang kaugalingon nga ang Dios nagabiya kanila nga mahulog ngadto sa kamut sa ilang mga kaaway. Usa ka panahon sa makahahadlok nga pagantos. Sa adlaw ug gabii managtuaw sila ngadto sa Dios alang sa kaluwasan. Ang mga dautan mangalipay, ug madungog ang singgit sa pagbiaybiay: “Hain naman ang inyong pagtoo karon? Nganong wala man kamo luwasa sa Dios kon tinuud gayud kamo nga Iyang katawhan?” Apan ang nanag- paabot mahinumdum sa kang Jesus nga naghimatyon didto sa krus sa Kalbaryo, ug ang mga labaw nga saserdote ug mga pangulo nagasinggit sa pagbiaybiay: “Na- kaluwas siya sa uban; dili siya makaluwas sa iyang kaugalingon. Kong matuod siya nga Hari sa Israel, pakanauga siya karon gikan sa krus, ug managpanuo kami kaniya.” Mateo 27:42. Sama kang Jacob, ang tanan nakiglayog sa Dios. Ang ilang mga nawong nagpakita sa ilang kahigwaos sa sulud. Nangluspad ang ilang mga nawong. Apan wala sila mohunong sa mainiton nga paghangyo. DP 362.1

Kon makita pa unta sa katawohan ang langitnon nga panan-awon, ilang makita ang panon sa mga manulunda nga nagalabaw sa kusog nga nagabantay palibot kanila nga nagatuman sa pulong sa pagpailub ni Cristo. Uban sa maloloy-on nga kalumo, ang mga manulunda nagasaksi sa ilang kalisdanan, ug nakadungog sa ilang mga pagampo. Nagpaabot sila sa mando sa ilang Pangulo sa pagbira kanila gikan sa ilang katalagman. Apan kinahanglan magpaabot pa sila sa dyutay nga panahon. Ang katawhan sa Dios kinahanglan magainum sa kopa, ug bawtimohan sa bawtismo. Ang maong kalangan, nga masakit kaayo alang kanila, maoy labing maayong tubag sa ilang mga hangyo. Samtang sila magpaabot nga masaligon alang sa pagbuhat sa Ginoo, sila mahatud ngadto sa pagbansay sa ilang pagtoo, paglaum, ug pailub, nga wala kaayo gikinabuhi niadtong panahon sa ilang rilihiyoso nga pagkinabuhi. Apan alang sa mga pinili, ang panahon sa kasamok pagapamuboon. “Dili ba ang Dios magpanimalus alang sa Iyang mga pinili nga nagasinggit kaniya sa adlaw ug sa gabii? Nagaingon ako kaninyo nga siya magapanimalus alang kanila sa madali.” Lucas 18:7, 8. Ang katapusan moabut sa labi pa kadali kay sa gipaabut sa katawhan. Ang trigo pagatigumon ug bugkuson sa binangan alang sa tigumanan sa Dios; ang mga bunglayon banganon aron sunugon sa kalayo sa kalaglagan. DP 362.2

Ang langitnong mga magbalantay, nga matinumanon sa gipiyal kanila, nagpadayon sa ilang pagbantay. Bisan ug ang kinatibuk-an nga kamandoan nagtakda sa panahon sa pagpatay sa mga nanagbantay sa kasugoan, ang ilang mga kaaway sa ubang nga kahimtang mag-una sa pagpahamtang sa kamandoan, ug sa dili pa ang panahon nga natakda, mag-una na sa pagpatay kanila. Apan walay makalabang sa gamhanan nga mga bantay nga nagapanalipod sa matag usa ka matinumanon nga kalag. Ang uban hasion sa ilang pagkalagiw gikan sa mga dakbayan ug mga barangay; apan ang espada nga gamiton batok kanila mangaputol ug mangahulog nga walay gahum sama sa uhut. Ang uban labanan sa mga manulunda sa dagway sa mga tawo sa panggubatan. DP 362.3

Sa tanang katuigan ang Dios nagabuhat pinaagi sa mga balaan nga manulunda sa pag-atiman ug pagluwas sa Iyang katawhan. Langitnong mga binuhat aktibo sa pagbuhat alang sa kalihukan sa mga tawo. Nagpakita sila nga nagbisti sa mga saput nga nagasidlak sama sa kilat; miabut ingon sa mga tawo nga nagsul-ub sa mga saput sa mga maglalakbay. Mga manulunda nagpakita diha sa dagway sa mga tawo ngadto sa katawhan sa Dios. Sila nagpahulay nga daw gikapuyan, ilalum sa kahoy. Ilang gidawat ang pagkamaabiabihon sa tawhanon nga mga panimalay. Sila nagbuhat ingon nga mga giya alang sa mga nagabhian nga mga nanagpanaw. Sa ilang mga kamut, sila naghaling sa mga kalayo sa halaran. Sila nagaabli sa pultahan sa mga bilanggoan, ug nagpagawas sa mga sulugoon sa Ginoo. Nagbisti sa mga saput sa langit, mitungha sila sa pagligid sa mga bato gikan sa lubnganan sa Manluluwas. DP 362.4

Sa dagway sa mga tawo, ang mga manu-lunda kanunay magatambong sa katilingban sa mga matarong, ug sila moduaw sa mga pundok sa mga daotan, sa ilang pag-adto sa Sodoma, aron sa pagrekord sa ilang mga binuhatan, aron sa pagsuta kon nakalapas na ba sila sa utlanan sa pagpailub sa Dios. Ang Ginoo mahimuut diha sa kalooy; ug alang sa pipila ka mga pundok nga nanagalagad gayud Kaniya, Iyang pugngan ang mga kalamidad, ug magpatunhay sa pakigdait sa mga panon sa katawhan. Wala gayud maamgohi sa mga makasasala nga sila nautangan sa ilang mga kinabuhi ngadto sa gamayng panon sa mga matarong nga ilang gikalipayan sa pagtamay ug pagdaogdaog. DP 362.5

Bisan og ang mga pangulo niining kalibutana wala mahibalo niini, apan sa kanunay sa ilang panagkatigum ang mga manulunda nahimo nga mga tigpamaba. Ang tawhanong mga mata nakasud-ong kanila; tawhanon nga mga igdulongog nakadungog sa ilang mga hangyo; tawhanon nga mga ngabil nagbabag sa ilang mga sugyot ug nagbiaybiay sa ilang mga tambag; tawhanon nga mga kamut nagsumpo kanila uban sa mga insulto ug pangabuso. Sa lawak nga tigumanan ug sa hawanan sa hustisya, kining langitnon nga mga mensahero nagpakita sa hinasa nga kasayuran sa tawhanon nga kasaysayan; ilang gipamatud-an nga labaw pa sila ka takus alang sa pagpakilooy sa mga dinaogdaog kay sa ilang labing takus ug larino nga mga manlalaban. Ilang gibuntog ang mga katuyoan ug gidakup ang mga daotan nga unta makapahinay pag-ayo sa kalamboan sa buhat sa Dios, ug makahimo unta sa dako nga pagantos ngadto niining mga tawhana. Sa takna sa katalagman ug kagulanan, “ang mga manulonda sa Dios magalibut kanila nga adunay kahadlok kani-ya, ug magaluwas kanila.” Salmo 34:7. DP 363.1

Uban sa mainiton nga handum, ang ka-tawhan sa Dios magpaabot sa mga timaan sa pag-anhi sa ilang Hari. Samtang gisuta ang mga bantay, “Unsa man ang sa gabii?” ang tubag gihatag sa walay pagkonokono, ” ‘Ang kabuntagon moabut, ug ang kagabhion usab.’ Isaias 21:11, 12. Ang kahayag nagbanaag diha sa mga panganod sa ibabaw sa bukid. Sa wala madugay adunay pagpadayag sa Iyang himaya. Ang Anak sa Pagkamatarong haduul na mosidlak. Ang kabuntagon ug ang kagabhion haduul na moabut—ang pagbukas sa adlaw nga walay pagkatapos alang sa mga matarong, ang pagkasalup sa gabii nga walay katapusan alang sa mga daotan.” DP 363.2

Samtang ang mga nakiglayog nagpakilooy ngadto sa Dios, ang tabil nga daw nagulang kanila gikan sa dili makita haduul na nga matukas. Ang langit mosidlak sa pagpamanagbanag sa adlaw nga walay katapusan, ug sama sa honi sa mga alawiton sa mga manulunda, ang mga pulong ilang madunggan: “Barog nga malig-on sa inyong pagkasakup. Ang tabang moabut.” Si Cristo ang gamhanan nga mananaog, maghatag ngadto sa Iyang gikapoy nga kasundalohan sa korona sa himaya nga walay kamatayon; ug ang iyang tingog nagagikan lamang sa haduul: “Ania karon, ako magauban kaninyo. Ayaw kahadlok, nasinati ko ang inyong mga kasub-anan; akong gipas-an ang inyong mga kagulanan. Wala kamo makiggubat sa wala masulayi nga mga kaaway. Nagpakiggubat ako alang kaninyo, ug sa akong ngalan labaw pa kamo sa mga mananaog.” DP 363.3

Ang mahal nga Manluluwas magpadala og tabang sumala sa atong pagkinahanglan niini. Ang dalan ngadto sa langit gigahin pinaagi sa mga tunub sa Iyang mga tiil. Ang matag tunok nga nagasamad sa atong mga tiil nagasamad sa Iya. Ang matag krus nga kita gitawag sa pagpas-an, Iyang gidala pag-una kanato. Ang Ginoo magatugot sa mga kagubot, aron sa pagandam sa kalag alang sa kalinaw. Ang panahon sa kasamok maoy makalilisang nga antusunon sa mga katawhan sa Dios; apan panahon na sa matag magtotoo sa paghangad sa ibabaw, ug pinaagi sa pagtoo iyang makita ang balangaw sa saad nga nagalibot kaniya. DP 363.4

“Ug ang mga linukat ni Jehova mamalik, ug moabut nga magaawit sa Sion; ug ang malungtaron gihapon sa kalipay mahaanha sa ibabaw sa ilang mga ulo: sila makabaton og kasadya ug kalipay; ug ang kasubo ug ang panghayhay mangalagiw. Ako, bisan ako gayud mao ang nagalipay kaninyo; kinsa ba ikaw nga mahadlok man ikaw sa tawo nga mamatay, ug sa anak nga lalake sa tawo nga pagahimoon nga ingon sa balili; ug mahikalimot kang Jehova nga imong Magbubuhat...ug nagakahadlok sa kanunay sa tibuok nga adlaw tungod sa kabangis sa malupigon, sa magaandam na siya aron sa paglaglag? ug hain naman ang kabangis sa malupigon? Ang hininginlan nga binihag pagabuhian sa madali; ug siya dili mamatay ug manaug ngadto sa gahong, ni magakulang ang iyang tinapay. Kay ako mao si Jehova nga imong Dios, nga nagakutaw sa dagat aron ang mga balud niini managngolob; si Jehova sa mga panon mao ang iyang ngalan. Ug ginabutang ko ang akong mga pulong sa imong baba, ug natabonan ko ikaw sa landong sa akong kamot.” Isaias 51:11-16. DP 363.5

“Busa pamatia karon kini, ikaw nga sinakit, ug hubog apan dili sa vino: Kini mao ang giingon sa imong Ginoong Jehova, ug sa imong Dios nga nagapangaliyupo mahatungod sa iyang katawhan: Ania karon nakuha ko na gikan sa imong kamot ang copa sa pagpasapinday, bisan pa ang panaksan sa copa sa akong kaligutgut; ikaw dili na moinum niini pag-usab: Ug ibutang ko kini sa kamot nila nga nagasakit kanimo, nga nag-ingon sa imong kalag: Duko aron kami makaagi; ug imong gipahamutang ang imong bukobuko nga ingon sa yuta, ug nga ingon sa dalan, kanila nga nanagpanlakaw.” Bersikulo 21-23. DP 364.1

Ang mata sa Dios, nga nagatan-aw sa ka-tuigan, nahimutang sa kalisdanan nga mahibalag sa Iyang katawhan, samtang mangandam na ang yutan-on nga mga gahum batok kanila. Sama sa bihag nga gipalayas, sila mangahadlok sa kamatayon pinaagi sa kagutum o sa pagpanghasi. Apan ang Balaan nga nagapikas sa Pula nga dagat atubangan sa Israel, magpadayag sa Iyang dako nga gahum og magbawi sa ilang pagkabinihag. “Ug sila mamahimong mga ako, nag-ingon si Jehova sa mga panon, bisan akong bahandi nga linain sa adlaw nga akong pagahimoon kini; ug ipagawas ko sila, maingon sa tawo nga nagapagawas sa iyang anak nga lalake nga nagaalagad kaniya.” Malaquias 3:17. Kon ang dugo sa matinumanon nga mga saksi sa Dios igaula niining panahona, dili kini mahimo, sama sa dugo sa mga martir, ug usa ka binhi nga napugas aron kini makahatag og ani alang sa Dios. Ang ilang pagkamaunungon maoy usa ka pamatuud sa pagdani sa uban ngadto sa kamatuuran; kay ang masukihon nga kasingkasing naghampak sa mga balud sa kalooy hangtod nga dili na sila mobalik. Kon ang mga matarong pasagdan nga mahimo nga tukbonon, kini mahimong kadaugan sa prinsipe sa kangitngit. Matod sa salmista: “Sa adlaw sa kasamok pagatagoan ako niya sa iyang puloy-anan: Diha sa tabil sa iyang balongbalong pagatagoan ako niya.” Salmo 27:5. Nagasulti si Cristo: “Umari kamo, akong katawhan, sumulod ikaw sa imong mga lawak, ug tak-uma ang imong mga ganghaan sa imong libut; tagoi ang imong kaugalingon sa diyutay nga panahon, hangtud nga ang kasuko moagi. Kay ania karon, si Jehova moanhi gikan sa iyang dapit aron sa pagsilot sa mga pumoluyo sa yuta tungod sa ilang kasal-anan.” Isaias 26:20, 21. Mahimayaon ang kaluwasan niadto nga sa mapailubon nagpaabot sa Iyang pag-anhi, ug kansang mga ngalan nahasulat sa balasahon sa kinabuhi. DP 364.2