Ang Dakung Awa

Capitulo 36 - Ang Panahon Sa Kagulanan Ni Jacob

Akong nakita ang mga balaan nga mibiya sa mga ciudad ug mga kalungsoran, ug naghiusa sa pinundok, ug nagpuyo sa labing mingaw nga mga dapit. Gihatagan sila sa mga manolonda og pagkaon ug tubig; apan ang mga dautan nag-antus sa kagutom ug kauhaw. Dayon akong nakita ang mga pangulo sa yuta nga nanagtigum aron magsabutsabut, si Satanas ug ang iyang mga manolonda nagkapuliki sa ilang palibut. Akong nakita ang usa ka sinulat, ug mga kopya niini nga gipanagtag sa nagkalainlaing mga dapit sa yuta, nga naghatag og kamandoan, nga gawas kong ang mga balaan motahan sa ilang lahi nga pagtoo, motahan sa Igpapahulay, ug magbantay sa nahaunang adlaw sa semana, libre sila, apan human niana nga panahon, patyon sila. Apan niining panahona kalmado ug lig-on ang mga balaan, nagasalig sa Dios , ug nagsandig sa iyang saad, nga ang dalan sa pag-ikyas buhaton alang kanila. Sa ubang dapit, sa dili pa ipatuman ang gisulat nga kamandoan, midali ang dautan aron sa pagpatay sa mga balaan; apan ang mga manolonda sa dagway sa mga tawo sa panggubatan nakig-away alang kanila. Naghandum si Satanas sa pag-angkon sa pribilihiyo sa pagpatay sa mga balaan sa Labing Balaan; apan gisugo ni Jesus ang iyang mga manolonda sa pagbantay kanila, kay ang Dios mapasidunggan sa paghimo og pakigsaad niadtong nagbantay sa iyang balaod atubangan sa mga pagano nga nagpalibut kanila; ug mapasidunggan si Jesus pinaagi sa pagbayaw sa mga matinumanon, sa mga nagpaabut, nga sa dugay nang panahon nagpaabut kaniya, nga walay pag-agi sa ilang kamatayon. ADA 153.2

Sa wala madugay akong nakita ang mga balaan nag-antus sa dakung kahig¬waos sa hunahuna. Daw gipalibutan sila sa dautan nga mga nanagpuyo sa yuta. Ang matag panan-aw batok kanila. Ang uban nagsugod sa pagkahadlok nga ang Dios nagbiya kanila sa katapusan malaglag pinaagi sa kamot sa dautan. Apan kong maabli unta ang ilang mga mata, makita unta nila nga gilibutan sila sa mga manolonda sa Dios. Sunod miabut ang panon sa nasuko nga mga dautan, ug sunod ang panon sa dautan nga mga manolonda, midali pagduol aron sa pagpatay sa mga balaan. Apan sa ilang pagsulay sa pagduol kanila, moagi una sila sa panon sa gamhanan, balaan nga mga manolonda, nga dili nila maarangan sa pagdaug. Gipabalik sila sa mga manolonda sa Dios, uban sa dautan nga mga manolonda nga misuki sa pagpalibut kanila sa pag-atras. Usa kini ka makalilisang nga takna, makahadlok nga kasakitan sa mga balaan. Nagtuaw sila adlaw ug gabii ngadto sa Dios alang sa ilang kaluwasan. Sa tanang makita sa gawas dili gayud mahimo nga makaikyas sila. Nagsugod na pagpanaug ang mga dautan, nanagsinggit, Nganong wala man kamo luwasa sa inyong Dios gikan sa among mga kamot? Nganong dili man kamo mokayab aron maluwas ang inyong kinabuhi? Wala magtagad ang mga balaan kanila. Nakigbisug sila sa Dios sama kang Jacob. Naghandum ang mga manolonda sa pagluwas kanila; apan kinahanglan maghulat sila sa diyutayng panahon, ug mag-inum sa kopa, ug bautismohan sa bautismo. Ang mga manolonda, nga matinumanon sa pagbuhat sa ilang katungdanan, nagbantay. Haduol na moabut ang panahon nga ang Dios magpakita sa iyang dakung gahum, ug sa mahimayaon magaluwas kanila. Dili motugot ang Dios nga maulawan ang iyang ngalan taliwala sa mga pagano. Alang sa kahimayaan sa iyang ngalan iyang luwason ang matag usa niadtong mapailubon nga naghulat alang kaniya, ug kansang mga ngalan nasulat sa basahon. Gitudlo ako balik sa matinumanon nga Noe. Mibundak ang ulan, ug miabut ang baha. Misulod si Noe uban sa iyang panimalay sa arka, ug gisirhan sila sa Dios sa sulod. Matinumanon si Noe nga nagpasidaan sa mga nanagpuyo sa karaan nga kalibutan, samtang sila nagtamay ug nagpakaulaw kaniya. Ug sa pagbundak sa ulan sa yuta, ug ang mga tawo nag-anam-anam og kalomos, ilang nakita nga ang arka nga ilang gibuhat, nahimong sakyanan nila ibabaw sa mga tubig, nagtipig kang Noe uban sa iyang panimalay. Busa akong nakita ang katawhan sa Dios, nga nagpasidaan sa kalibutan sa iyang umaabut nga kapungot, pagaluwason. Matinumanon sila nga nagpasidaan sa mga nagpuyo sa yuta, ug dili motugot ang Dios sa mga dautan nga molaglag niadtong nagpaabut nga pagalalinon, ug dili moyukbo sa kamandoan sa mananap, o modawat sa iyang timaan. Akong nakita nga kong ang mga dautan gitugotan pa sa pagpatay sa mga balaan, si Satanas ug ang iyang dautang panon, ug ang tanang nagdumot sa Dios, matagbaw. Ug O, daw unsa nga takna sa pagdaug alang sa yawanong kahalangdon, sa pagbaton og gahum, sa katapusang pakigbisug, batok niadtong dugay nang nagpaabut sa pagtan-aw Kaniya nga ilang gihigugma. Kadtong nagtamay sa pagtuo nga mosaka ang mga balaan, makasaksi sa pagtagad sa Dios sa iyang katawhan, ug sa ilang mahimayaong pagkaluwas. ADA 154.1

Samtang ang mga balaan mibiya sa mga ciudad ug kalungsoran, gigukod sila sa mga dautan. Ilang gibandera ang ilang mga espada aron pagpatay sa mga balaan, apan nangaputol sila, ug nangahulog nga walay gahum sama sa uhot. Gipanalipdan sa mga manolonda sa Dios ang mga balaan. Samtang sila nagatuaw adlaw ug gabii alang sa kaluwasan, miabut ang ilang pagtuaw sa atubangan sa Dios. ADA 155.1

Tan-awa sa Genesis cap. 6 &7, 32:24-28; Salmos cap. 91; Mateo 20:23; Pinadayag 13:11-17. ADA 155.2