Ang Maayong Panglawas ug Puloy-anan

Ang Dakung Mananambal

Kadaghanan niadtong mianha kang Kristo aron magpakitabang nagdala ug sakit diha sa ilang kaugalingon; apan Siya wala magdumili sa pagayo kanila. Ug sa panahon nga ang gahum gikan Kaniya misulod niadtong mga kalaga, sila gipaila sa ilang sala, ug daghan ang giayo sa ilang espirituhanong mga sakit ingon man sa ilang lawasnong mga balatian. MPP 147.2

Kauban niini mao ang bakol sa Kapernaum. Sama sa sanlahon, kining bakol nawad-an sa tanang paglaum sa pagpahiuli sa panglawas. Ang iyang sakit mao ang gisangputan sa makasasala nga kinabuhi, ug ang iyang pagantus nahimong labing mapait tungud sa pagbasol. Kawang lamang ang iyang gihangyo sa mga Pariseo ug mga mananambal sa hinabang; gihukman siya nga dili mamaayo, gihukman siya nga makasasala, ug nagsulti nga siya mamatay ubos sa kaligutgut sa Dios. MPP 147.3

Ang tawo nga lulid nahiunlod ngadto sa pagkawalay paglaum. Unya siya nakadungog sa mga buhat ni Jesus. Ang uban, makasasala ug walay tabang sama kaniya giayo, ug siya nadasig sa pagtuo nga siya usab tingali maayo kon siya madala ngadto sa Manluluwas. Apan ang paglaum nawala sa paghinumdum niya sa hinungdanan sa iyang sakit, apan dili niya mahimong isikway ang kahimoan sa pagkaayo. MPP 148.1