Ang mga Buhat sa mga Apostoles

JUDIYO UG HENTIL

Sa pag-abut sa Antioquia diha sa Siria, nga gikan sa mao nga dapit gipadala sila sila ilang sugo, gipahimuslan ni Pablo ug ni Bemabe ang usa ka sayo nga higayon sa pagpatigum sa mga tumotoo ug “gisuginlan sa tanang gibuhat sa Dios sa Iyang pagpakig-uban kanila, ug giunsa Niya sa pagablig pultahan sa pagtoo ngadto sa mga Hentil.” Buhat 14:27. Ang iglesya nga diha sa Antioquia daku ug usa nga nagatubo. Ingon nga usa ka sentro sa kalihokan misyonero, kining dapita maoy usa sa labing importante sa mga grupo nga Cristohanong mga tumotoo. Ang pagkasinakop niini nag-apil sa daghang mga matang sa katawhan gikan sa taliwala sa mga Judiyo ug sa mga Hentil. ABA 161.1

Samtang ang mga apostoles mihiusa sa mga ministro ug sa layko nga mga sakop didto sa Antioquia diha sa usa ka matinguhaon nga paningkamot sa pagdaug daghang mga kalag ngadto kang Cristo, may Judiyo nga mga tumotoo nga gikan sa Judea nga “sakop sa pundok sa mga Pariseo” nga milampus sa pagpagula sa usa ka suliran nga sa wala madugay maoy hinungdan sa naglukop nga panaglantugi diha sa iglesya ug nakadala ug kagubot ngadto sa nagatoo nga mga Hentil. Uban sa daku nga pasalig kining kining Judiyo nga mga magtutudlo mibarug sa pagingon nga aron maluwas, sila kmahanglan magpasirkunsidar ug kinahanglan magbantay sa tibuok nga kasugoan seremonyal. ABA 161.2

Gisugat ni Pablo ug ni Bemabe kining maong bakak nga pagtulon- an sa walay paglangan ug gisupak ang paghisgut niini ngadto sa mga Hentil. Sa laing bahin, daghan sa nagatoo nga mga Judiyo ang ningdapig sa mga kaigsoonan nga bagong nahiabot gikan sa Judea. ABA 161.3

Ang kasagaran sa mga kinabig nga mga Judiyo dili hilig molihok ingon ka tulin sa pangandam sa Dios sa pag-abli sa agianan. Gikan sa sangputanan sa mga pagbuhat sa mga apostoles taliwala sa mga Hentil, nadayag nga ang mga kinabig taliwala sa ualahi nga katawhan daku ug paglabaw sa gidaghanon sa mga kinabig nga mga Judiyo. Ang mga Judiyo nahadlok nga kong ang mga pagdili ug ang mga tulomanon sa ilang kasugoan dili himoon nga ipapilit pagtuman sa mga Hentil ingon usa ka kondisyon sa pagdawat sa iglesya, ang nasudnong kalainan sa mga Judiyo nga sukad karon maoy naghimo kanila nga lahi gikan sa tanang ubang mga tawo, sa katapusan mawala gikan sa taliwala nila nga nagdawat sa mensahe sa maayong balita. ABA 161.4

Kanunay gipagarbo sa mga Judiyo ang ilang diosnon nga pagkatudlo nga mga tulomanon, ug daghan kanila nga nakabig ngadto sa pagtoo ni Cristo nagbati gihapon nga tungod kay ang Dios naglatid sa tataw sa Hebreohanon nga paagi sa pagsimba, walay kalagmitan nga Siya magtugot ug usa ka kausaban diha sa bisan hain mga tinagsa nga himoonon niini. Sila namugos sa pag-angkon nga ang Judiyo nga mga kasugoan ug mga tulomanon kinahanglan itipon ngadto sa mga tulomanon sa Cristohanon nga tinuhoan. Mahinay sila sa pagsabut nga ang tanang mga halad sa sakripisyo mao lamang ang naghulagway nga daan sa kamatayon sa Anak sa Dios, diin ang larawan ug ang gilarawanan nagkita, ug tapus mini ang mga tulomanon ug mga seremonyas sa panahon ni Moises dili na kinahanglan tumanon pa. ABA 162.1

Sa wala pa ang iyang pagkakabig si Pablo nag-ila sa iyang kaugalingon dili masaway “bahin sa pagkamatarung nga pinasikad sa kasugoan.” Filipos 3:6. Apan sukad sa pagkabalhin sa iyang kasingkasing nakakoha siya ug matin-aw nga pagsabut sa sugo sa Manluluwas ingon nga Manlulukat sa dbuok nga kaliwat Hendl ingon man sa Judiyo, ug nakakat-on sa kalainan tali sa usa ka buhi nga pagtoo ug sa usa ka patay nga pormalidad. Sumala sa maayong balita ang karaang mga tulomanon ug mga seremonyas nga gitugyan ngadto sa Israel nakakoha ug usa ka bag-o ug halalom pa nga kahulogan. Nahiabut na kadtong naglandong kanila, ug sila nga nagapuyo ilalom sa panahon sa maayong balita nakalingkawas na gikan sa pagbantay kanila. Hinoon, ang walay pagkausab nga Napulo ka Sugo sa Dios, gibantayan gihapon ni Pablo diha sa espiritu ug ingon man sunod sa titik. ABA 162.2

Didto sa iglesya sa Antioquia ang paghunahuna sa suliran mahitungod sa sirkunsisyon miresulta sa dakung lantugi ug panagaway. Sa katapusan, ang mga sakop sa iglesya, nga nangahadlok magkabahinbahin sila ingon nga resulta sa magpadayon nga lantugi, mihukom sa pagpadala kang Pablo ug kang Bernabe, kinuyogan sa pipila ka kasaligang mga tawo gikan sa iglesya, ngadto sa Jerusalem aron sa pagpahimutang sa suliran nga gikalantugian sa atubangan sa mga apostoles ug sa mga tigulang. Didto ilang igahibalag ang mga delegado gikan sa nagkalainlain nga mga iglesya ug sila nga nangabut sa Jerusalem aron sa pagtambong sa nagakahaduul nga mga pangilin. Sa kasamtangan ang tanang paglantugi mohunong hangtud ipakanaug ang katapusang hukom diha sa konsilyo sa kadaghanan. Kining mao nga hukom pagadawaton sa bisan diin sa mga iglesya sa tibuok nga dapit. ABA 162.3

Sa ilang pagpaingon sa Jerusalem, giduaw sa mga apostoles ang mga tumotoo diha sa mga siyudad nga ilang giagian, ug ilang gipadasig sila pinaagi sa pagsugid sa ilang eksperensya sa buhat sa Dios ug sa pagkakabig sa mga Hentil. ABA 163.1

Didto sa Jerusalem gihibalag sa mga delegado nga gikan sa Antioquia ang mga kaigsoonan sa nagkalainlain nga mga iglesya, nga mitambong alang sa usa ka heneral nga miting, ug ngadto kanila ilang giasoy ang kalampusan nga nag-uban sa ilang pagpangalagad taliwala sa mga Hentil. Unya ilang gihatag ang usa ka matin-aw nga latid sa gikasungian nga misangput tungod sa nakabig nga mga Fariseo nga nakaadto sa Antioquia ug nagpahayag nga, aron maluwas, ang Hendl nga nangakabig kinahanglan magpasirkunsidar ug magbantay sa kasugoan ni Aloises. ABA 163.2

Kining mao nga suliran mainiton nga gihisgutan diha sa katiguman. Ang suod nga may kalabutan sa suliran sa sirkunsisyon naghangyo sa maampingon nga pagtoon. Ang usa ka suliran mao ang mahitungod sa panahum nga pagabarugan mahitungod sa paggamit sa mga kalan- on nga gihalad ngadto sa mga larawan sa mga diosdios. Daghan sa mga kinabig nga Hentil nagapuyo sa taliwala sa ignoranti ug matuotoohon nga mga katawhan nga kanunay naghimo ug mga sakripisyo ug mga halad ngadto sa mga larawan sa mga diosdios. Ang mga sacerdote niining pagano nga pagsimba naghimo ug dakung patigayon sa mga halad nga gidala nganha kanila, ug nahadlok ang mga Judiyo nga mapakaulawan ang Cristiyanismo sa mga kinabig nga Hentil pinaagi sa pagpalit sa nahalad ngadto sa mga diosdios, sa ingon niana mao ra ug naghatag ug diyutay nga pagtugot sa diwatahan nga pamatasan. ABA 163.3

Dugang pa, ang mga Hentil naanad sa pagkaon sa unod sa mga mananap nga naluok, samtang ang mga Judiyo diosnon nga gipahimangnoan nga kong ang mga mananap pagaihawon alang sa pagkaon, bantayan gayud nga paagason ang dugo gikan sa lawas; sa laing paagi gawas niini ang karne dili pagailhon nga makaayo sa panglawas. Gihatag sa Dios kining maong mga mando sa tuyo nga mapreserbar ang ilang panglawas. Giila sa mga Judiyo nga sala ang paggamit sa dugo nga kalan-on. Ilang gituohan nga ang dugo mao ang kinabuhi, ug nga ang pagpaagas sa dugo maoy gisangputan sa sala. ABA 163.4

Hinonoa, ang mga Hentil, nagbatasan sa pagsawud sa dugo gikan sa gihalad nga mananap ug gigamit kini diha sa pag-andam sa kalan- on. Ang mga Judiyo dili makatoo nga ilang pagausabon ang mga batasan nga ilang nasagop ilalom sa pinasahi nga mando sa Dios. Busa, samtang kining mga butanga nagbarug, kong ang Judiyo ug ang Hentil mosulay sa pagkaon diha sa sama nga talad, ang nahauna mahiuknol ug mainsulto sa naulahi. ABA 164.1

Ang mga Hendl, ug ilabina ang mga Gresyanhon, hilabihan nga pagkamapatuyangon, ug dihay katalagman nga may pipila unya nga dili kombirtido sa kasingkasing maghimo ug usa ka pagpaila sa pagtoo nga wala makabiya sa ilang daotan nga mga pagginawi. Ang Judiyo nga mga Cristohanon dili makatugot sa imoralidad nga wala gani maila nga kriminal sa mga hentil. Busa nagtuo ang mga Judiyo nga ipatuman sa mga kinabig nga Hentil ang sirkunsisyon ug ang pagbantay sa balaod seremonyal ingon nga usa ka pag-abir sa ilang pagkamatinuoron ug pagkamaunongon. Ilang gitoohan nga kini makasanta sa pagdugang ngadto sa iglesya niadtong nagasagop sa pagtoo nga walay tinuod nga pagkakabig sa kasingkasing, nga sa ulahi magdala ug pagpakaulaw sa kawsa pinaagi sa imoralidad ug sa paghingapin. ABA 164.2

Ang nagkalainlain nga mga punto nga nalambigit sa kasulbaran sa labing daku nga suliran daw nagpresentar sa atubangan sa konsilyo sa mga kalisdanan nga dili mabuntog. Apan ang Balaan nga Espiritu sa pagkatinuod, nakahusay na niining mao nga suliran, nga ang hukom niini daw anaa isalig ang kauswagan, kong dili man gani ang pagpadayon sa iglesya nga Cristohanon. ABA 164.3

“Ug tapus sa hataas nga lantugi, si Pedro mitindog ug miingon kanila, Mga igsoon, kamo nasayud nga niadtong unang mga adlaw ang Dios naghimog pagpili diha kaninyo, nga pinaagi sa akong ang mga Hentil makadungog sa pulong sa maayong balita ug managtoo.” Siya nangatarungan nga nahukman na sa Balaang Espiritu ang butang nga gikalantugian pinaagi sa pagkunsad sa managsama nga gahum diha sa ibabaw sa walay sirkunsisyon nga mga Hentil ug sa sinirkunsisyonan nga mga Judiyo. Iyang giasoy pag-usab ang iyang panan-awon, diin gipresentar sa Dios diha sa iyang atubangan ang usa ka habol nga napuno sa tanang matang sa mga mananap nga upat ang mga tiil ug nagsugo kaniya sa pag-ihaw ug kumaon. Sa diha nga gibalibad siya, nga nagmatuod nga wala pa gayud siya makakaon ug bastos ug mahugaw, gihatag ang tubag nga nagingon, “Ayaw paghinganli ug bastos ang mga butang nga nahinloan na Dios.” Buhat 10:15. ABA 164.4

Gihinugilon ni Pedro ang yano nga hubad mahitungod niining maong mga pulong, nga gihatag kaniya hapit dihadiha dayon diha sa pagpakoha kaniya sa pagpaadto ngadto sa kapitan ug sa pagpahimangno kaniya diha sa pagtoo kang Cristo. Kining mao nga mensahe nagpaila nga ang Dios walay pinilian sa mga tawo, apan nagdawat ug nag-ila sa tanang nahadlok Kaniya. Gisulti ni Pedro ang iyang katingala sa diha, nga siya nagsulti sa mga pulong sa kamatuoran ngadto kanila nga natigum diha sa balay ni Cornelio, iyang nasaksihan nga ang Balaang Espiritu maoy naggahum sa iyang mga dgpatalinghug, nga mga Hentil ingon man sa mga Judiyo. Ang sama nga kahayag ug himaya nga nagsidlak ibabaw sa sinirkunsidahan nga mga Judiyo misidlak usab ibabaw sa mga nawong sa walay sirkunsisyon nga mga Hentil. Kini maoy pasidaan sa Dios nga si Pedro dili pailahon sa usa nga ubos sa laing usa, kay ang dugo ni Cristo makahimo sa paghinlo gikan sa tanang pagkamahugaw. ABA 165.1

Kausa kaniadto, si Pedro nangatarungan sa iyang mga kaigsoonan mahitungod sa pagkakabig ni Comelio ug sa iyang mga higala, ug sa iyang pakigkauban nila. Niadtong higayona, samtang siya nagsaysay sa pagkunsad sa Balaang Espiritu diha sa mga Hentil, siya mipahayag nga nagingon, “Kong ang Dios mao man ang naghatag kanila sa gasa nga sama sa Iyang gihatag kanato sa diha nga misalig na kita sa Ginoong Jesu-Cristo; si kinsa man ako, nga arang makasanta sa Dios?” Buhat 11:17. Karon, uban sa pareha nga kasibut ug kusog, siya miingon: “Ang Dios, nga nakaila sa kasingkasing nanghimatuod alang kanila pinaagi sa paghatag sa Espiritu Santo ngadto kanila maingon sa Iyang paghatag niini kanato. Ug tali kanato ug kanila, Siya wala maghimog kalainan, sanglit gihinloan man Niya ang ilang mga kasingkasing pinaagi sa pagtoo. Nan, karon, nganong inyo mang tintalon sang Dios pinaagi sa pagsangon sa yugo diha sa liog sa mga tinon-an sa yugo nga bisan ang atong mga ginikanan ug bisan gani kita wala makahimo sa pagpas-an?” Kining yugoha dili mao ang kasugoan sa Napulo Ka Sugo, sumala sa gipahayag sa uban nga nagsupak sa pagka-ipatuman sa kasugoan; dinhi si Pedro nagpasabut ngadto sa kasugoan sa mga seremonyas, nga nahimong wala nay kapuslanan pinaagi sa paglansang ni Cristo sa krus. ABA 165.2

Ang pakigpulong ni Pedro maoy nakadani sa pundok nga makapatalinghug uban sa pagpailob ngadto kang Pablo ug kang Bemabe, nga nagsaysay sa ilang eksperensya sa pagbuhat alang sa mga Hentil. “Mihilum ang tanang nanagkatigum, ug namati sila kang Bemabe ug kang Pablo nga nanghinugilon mahitungod sa mga ilhanan ug mga kadngalahan nga gibuhat sa Dios pinaagi kanila taliwala sa mga Hentil.” ABA 166.1

Si Santiago naghatag usab sa iyang pagpamatuod nga may paniguro, nagpahayag nga maoy tuyo sa Dios ang pagtugyan ngadto sa mga Hentil ang samang mga katungod ug mga panalangin nga natugyan ngadto sa mga Judiyo. ABA 166.2

Nakita sa Balaang Espiritu nga maayo ang dili pagpahamtang sa balaod seremonyal sa mga kinabig nga Hentil, ug ang hunahuna sa mga apostoles mahitungod niining butanga sama sa hunahuna sa Espiritu sa Dios. Si Santiago mao. ang nangulo sa konsilyo, ug ang iyang katapusan nga hukom mao kini, “Busa ang akong hukom mao kini, nga dili nato pagsamokon silang gikan sa pagka-Hentil nga nangakabig ngadto sa Dios.” ABA 166.3

Kini mao ang nakatapus sa lantugi. Niining higayona kita may usa ka panghimakak sa pagtulon-an nga gikuptan sa Simbahang Romano Katoliko nga si Pedro mao ang pangulo sa iglesya. Kadtong mga papa nga nag-angkon nga mga sumosunod ni Pedro walay pamatuod gikan sa Biblia alang sa ilang mga pangangkon. Walay bisan unsa sa kinabuhi ni Pedro ang nag-uyon sa pangangkon nga siya natuboy labaw sa iyang mga kaigsoonan ingon nga puli pangulo sa Labing Hataas Uyamot. Kong kadtong gipahayag nga mga sumosunod ni Pedro nagsunod pa sa iyang panig-ingnan, kanunay unta sila nga matagbaw sa pagpabilin sa pagkasama sa ilang mga kaigsoonan. ABA 166.4

Niining higayona si Santiago daw maoy napili nga maoy mopahibalo sa hukom nga naabut sa konsilyo. Iya kadto nga pahayag nga ang balaod seremonyal, ug ilabina sa tulomanon mahitungod sa sirkunsisyon, dili na ipapugos sa mga Hentil, o bisan gani sa pagrekomendar ngadto kanila. Si Santiago naninguha sa pagpasantup sa mga hunahuna sa iyang kaigsoonan sa kamatuoran nga, diha sa pagliso ngadto sa Dios, ang mga Hendl nakahimo ug usa ka dakung kausaban diha sa ilang mga kinabuhi ug nga tungod niini daku ang pagkamabinantayon ang pagagamiton sa dili pagsamok kanila sa makalibog ug gikaduhaduhaan nga mga suliran nga dili kaayo hinungdanon, tingali unya ug maluya sila sa pagsunod kang Cristo. ABA 166.5

Hinoon, ang mga kinabig nga Hentil, kinahanglan mobiya sa mga batasan nga kasumpaki sa mga prinsipyo sa Cristiyanismo. Busa ang mga apostoles ug ang mga tigulang sa iglesya nagkasabut sa pagpahimangno sa mga Hentil pinaagi sa sulat sa paglikay gikan sa mga kalan-on nga gihalad ngadto sa mga larawan sa mga diosdios, gikan sa pagpanghilawas sa dili minyo, gikan sa mga butang nga naluok, ug gikan sa dugo. Sila gidasig sa pagbantay sa mga sugo ug sa pagkinabuhi sa balaan nga mga kinabuhi. Sila usab pagapasaligan nga ang mga tawo nga nagpahayag sa pagpatuman sa sirkunsisyon dili mga utorisado sa pagsulti sa ingon sa mga apostoles. ABA 167.1

Si Pablo ug si Bernabe girekomendar ngadto kanila ingon nga mga tawo nga nagpapiligro sa ilang ma kinabuhi alang sa Ginoo. Si Judas ug si Silas gipadala uban niining maong mga apostoles sa pagmantala ngadto sa mga Hentil pinaagi sa pulong gikan sa baba sa hukom sa konsilyo nga nagingon: “Kay gipakamaayo sa Espiritu Santo ug namo ang dili pagdat-og kaninyo sa bisan unsang lulan gawas lamang sa pipila ka mga kinahanglanong butang nga mao kini: nga kinahanglan inyong dumilian ang bisan unsa nga gikadulot ngadto sa mga diosdios, ug ang dugo, ug ang mga mananap nga luok, ug ang pakighilawas. Kong kamo manaklikay gikan niining mga butanga, ginabuhat ninyo ang maayo.” Ang upat ka mga sulogoon sa Dios gipadala ngadto sa Antioquia uban sa sulat ug sa mensahe nga maoy makatapus sa tanang kasungian; tungod kay kini mao ang tingog sa labing taas nga pagbulot-an sa ibabaw sa yuta. ABA 167.2

Ang konsilyo nga maoy naghukom niini nga kaso giapilan sa mga apostoles ug sa mga magtutudlo nga nahimong mga inila sa pagtukod ug Cristohanong mga iglesya nga Judiyo ug Hentil, uban sa pinili nga mga delegado gikan sa nagkalainlain nga mga dapit. Ang mga tigulang sa iglesya gikan sa Jerusalem ug ang mga deputado gikan sa ABA 167.3

Antioquia ningtambong, ug girepresentahan ang labing mahayloon nga mga iglesya. Ang konsilyo milihok sumala sa diktar sa linamdagan nga paghukom, ug uban sa kahalangdon sa iglesya nga natukod sa diosnon nga kabubut-on. Ingon nga sangputanan sa ilang mga pagtimbangtimbang nakita nilang tanan nga ang Dios Mismo nagtubag sa suliran pinaagi sa pagtugyan ngadto sa mga Hentil sa Espiritu Santo; ug ilang naila nga ilang bahin ang pagsunod sa paggiya sa Espiritu. ABA 168.1

Ang tibuok nga katipunan sa katawhan wala tawga aron sa pagboto sa suliran. Ang mga “apostoles ug ang mga tigulang,” mga tawo nga may kahayloan ug paghukom, maoy naggama ug nagpagula sa dekrito, nga gidawat sa kadaghanan sa mga iglesya nga Cristohanon. Hinoon, dili ang tanan ang nahimuot sa maong hukom; dihay usa ka pundok sa ambisyoso ug masaligon sa kaugalingon nga mga kaigsoonan nga wala mouyon niini. Kining maong mga tawo nangako mini nga buhat sa ilang kaugalingon nga kapangakohan. Kini sila nagpahinunot diha sa daghang pagbagolbol ug pagpangita ug sayop, ug nagsugyot ug bag-ong mga piano ug nagtinguha sa paglumpag sa buhat sa mga tawo nga gitudlo sa Dios nga maoy manudlo sa mensahe sa maayong balita. Sukad sa sinugdan ang iglesya may sama nga mga kaulangan nga pagasagubangon ug kanunay nga aduna nimi hangtud sa pagkatapus sa panahon. ABA 168.2

Ang Jerusalem mao ang kaulohang siyudad sa mga Judiyo, ug didto hikaplagi ang labing daku nga pagkaigihan ug ang pagkamapihigon. Ang mga Cristohanon nga Judiyo nga nagapuyo sa ling-on nga makita gikan sa templo nagtugot sa ilang mga hunahuna sa pagbalik ngadto sa lahi nga mga katungod sa mga Judiyo ingon nga usa ka nasud. Sa diha nga ilang nakita ang iglesya nga Cristohanon nga mipahawa gikan sa mga tulomanon ug sa mga tradisyon sa relihiyon sa mga Judiyo, ug sa nakasabut nga ang lahi nga pagkabalaan nga gituga sa pamatasan nga Judiyo, mawala sa dili madugay diha sa kahayag sa bag-o nga pagtoo, daghan ang nasilag kang Pablo ingon nga maoy hinungdan ning kausaban. Bisan ang mga tinon-an dili ang tanan andam sa pagdawat uban sa dakung kahimuot sa hukom sa konsilyo. Ang uban mga masibuton alang sa balaod seremonyal, ug ilang giila si Pablo sa walay pagkahimuot tungod kay ilang gihunahuna nga ang iyang mga prinsipyo kabahin sa mga obligasyon sa kasugoan sa mga Judiyo mga haguka. ABA 168.3

Ang halapad ug masangkaron nga mga hukom sa konsilyo heneral nakadala ug pagsalig sa Hentil nga mga tumotoo, ug miuswag ang kawsa sa Dios. Didto sa Antioquia naayohan ang iglesya sa presensya ni Judas ug ni Silas, ang pinasahi nga mga mensahero nga nahibalik uban sa mga apostoles gikan sa miting didto sa Jerusalem. “Sanglit mga propeta man usab sila,” si Judas ug si Silas, “mihatag ug taas nga pagmaymay ngadto sa kaigsoonan ug nakapalig-on kanila.” Kining mga tawo nga diosnon nagpabilin diha sa Antioquia sulod sa usa ka panahon. “Si Pablo ug si Bemabe nagpabilin sa Antioquia ug inabagan sa daghan pa usab, sila nanagpanudlo ug nanagpanudlo didto sa pulong sa Ginoo.” ABA 169.1

Sa ulahi nga panahon, sa diha nga si Pedro miduaw sa Antioquia, iyang nadaug ang pagsalig sa daghan pinaagi sa iyang mabinantayon nga panglihok ngadto sa mga kinabig nga Hentil. Sulod sa usa ka panahon siya naglihok sumala sa kahayag nga gihatag gikan sa langit. Hangtud dinhi iyang nadaug ang iyang natural nga pag-ayad sa paglingkod diha sa talad uban sa mga kinabig nga Hentil. Apan sa diha nga may mga Judiyo nga mga masibuton alang sa balaod seremonyal, miabut gikan sa Jerusalem, si Pedro nagbalhin sa iyang panglihok ngadto sa mga kinabig gikan sa paganismo. Ang pipila sa mga Judiyo “misunod kaniya sa pagminaut, ug tungod niana bisan gani si Bemabe nadahig sa ilang pagminaut.” Kini nga pagpadayag sa kaluyahon nila nga ginatahud ug ginahigugma ingon nga mga pangulo, nagbilin ug usa ka masakit nga lakra diha sa mga hunahuna sa Hentil nga mga tumotoo. Gihulga nga magkabahin ang iglesya. Apan si Pablo, nga nakakita sa makapalumpag nga inpluwensya sa sayop nga nahimo ngadto sa iglesya pinaagi sa duruha ka nawong nga gibuhat m Pedro, sa dayag nagbadlong kaniya tungod sa iyang pagtakuban sa iyang tinuod nga mga nga mga pagbati. Diha sa presensya sa iglesya, si Pablo nagpakisayud kang Pedro nga nagingon, “Kong ikaw nga Judiyo nagagawi man gani sama sa Hentil ug dili ingon sa Judiyo, naunsa ba nga imo mang pugson ang mga Hentil sa paggawi sama sa mga Judiyo?” Galacia 2:13, 14. ABA 169.2

Nakita ni Pedro ang sayop nga iyang gikahulogan, ug dihadiha mipahigayon sa pag-ayo sa daotan nga nahimo, kutob sa diha sa iyang gahum. Ang Dios nga nasayud sa katapusan gikan sa sinugdan, nagtugot ni Pedro sa pagpadayag niini nga kaluyahon sa taras aron nga ang nasulayan nga apostol makakita unta nga diha sa iyang kaugalingon walay butang nga iyang ikapasigarbo. Bisan ang labing maayo sa katawhan, kong pasagdan sa ilang kaugalingon, masayop diha sa paghukom. Nakita usab sa Dios nga sa panahon nga umalabut ang uban malimbongan pag-ayo sa pag-angkon alang kang Pedro ug sa iyang mapaaron-ingnon nga mga manonunod sa binayaw nga mga katungod nga lya lamang sa Dios. Ug kini nga rekord sa kaluyahon sa apostol nagpabilin ingon nga usa ka kalig-onan sa iyang pagkamasayop ug sa kamatuoran nga siya dili gayud labaw sa ubang mga apostoles. ABA 169.3

Ang kasaysayan mahitungod mining pagtipas gikan sa matarung nga mga prinsipyo nagatindog ingon nga usa ka pasidaan ngadto sa mga tawo nga anaa sa mga katungdanan nga gipiyalan diha sa kawsa sa Dios, nga dili unta sila mapakyas diha sa katarong, kondili sa malig-on magpabilin diha sa prinsipyo. Sa madaku pa ang mga kapangakohan nga itungtung sa ibabaw sa tawo, ug sa madaku pa ang iyang mga higayon sa pagmando ug sa pagpugong, magadugang ang kadaot nga iyang mahimo kong dili siya maampingon nga sunod sa paagi sa Ginoo ug magbuhat uyon sa mga disisyon nga naabutheneral nga katipunan sa mga tumotoo diha sa hiniusa nga konsilyo. ABA 170.1

Tapus sa tanang mga kapakyasan ni Pedro; tapus sa iyang pagkahulog ug sa pagpasig-uli, sa iyang taas nga pagalagad, sa iyang suod nga kasinatian ni Cristo, sa iyang kahibalo sa madagayganon nga paggannt sa matarung nga mga pnnsipyo sa Manluluwas; tapus sa iyang pagkadawat sa tanang mga pahimangno, sa tanang mga gasa ug kahibalo ug inpluwensya nga iyang nakoha pinaagi sa pagwali ug sa pagpanudlo sa pulong—dili ba katingalahan nga siya magtakuban ug molihay sa mga prinsipyo sa maayong balita pinaagi sa kahadlok sa tawo, o aron makoha ang pagmahal? Dili ba katingalahan nga siya magduhaduha sa iyang pagdikit sa matarung? Hinaut pa nga ang Dios maghatag sa matag-tawo sa usa ka pag-ila sa iyang pagkawalay mahimo, sa iyang pagpangulin sa iyang kaugalingon nga sakyanan nga matul-id ug luwas ngadto sa dunggoanan. ABA 170.2

Sa iyang pagpangalagad, si Pablo sagad mapugos sa pagtindog nga mag-inusara. Sa pinasahi si natudloan sa Dios sa dili paghimo ug mga gahin nga maapil ang prinsipyo. May mga panahon nga ang lulan mabug-at, apan si Pablo mitindog nga malig-on alang sa katarungan. Iyang naila nga ang iglesya dili gayud madala ilalom sa pagmando sa tawhanon nga gahum. Ang mga tradisyon ug ang mga sanglitanan sa mga tawo dili makakoha sa dapit sa gipadayag nga kamatuoran. Ang pag-uswag sa mensahe sa maayong balita dili pagaalihan sa mga pag-ayad ug sa mga pinalabi sa mga tawo, bisan unsay ilang katungdanan diha sa iglesya. ABA 170.3

Nahalad ni Pablo ang iyang kaugalingon ug ang tanan niyang mga galamhan ngadto sa pagalagad sa Dios. Nadawat niya ang mga kamatuoran sa maayong balita laktod nga gikan sa langit, ug sa dbuok niyang pangalagad iyang gipatunhay ang usa ka buhi nga kadugtongan sa langitnon nga mga ahensya. Natudloan siya sa Dios mahitungod sa paghigut sa wala kinahanglana nga mga lulan ibabaw sa Hentil nga mga Cristohanon; sa ingon mini sa diha nga ang mga tumotoo nga nagsagop sa tinuhoan sa mga Judiyo nagpasulod ngadto sa iglesya sa Antioquia sa suliran sa sirkunsisyon, nahibaloan ni Pablo ang hunahuna sa Espiritu sa Dios mahitungod sa mao nga pagtulunan ug mikoha siya sa usa ka malig-on ug dili matarug nga baruganan nga maoy nakadala ngadto sa mga iglesya sa kagawasan gikan sa mga tulomanon ug sa mga seremonyas nga Judiyo. ABA 171.1

Bisan pa sa kamatuoran nga si Pablo sa linawas natudloan sa Dios, siya walay linugos nga mga pangagpas mahitungod sa tinagsatagsa nga kapangakohan. Samtang nagahangad ngadto sa Dios alang sa direkta nga giya, siya andam sa kanunay sa pag-ila sa pagbulot-an nga ginamhan diha sa katipunan sa mga tumotoo nga nahiusa diha sa kadpunan sa iglesya. Siya nagbad sa pagkakinahanglan sa tambag, ug sa diha nga moabut ang mga butang nga hinungdanon, siya malipayon nga mobuklad niini sa atubangan sa iglesya ug sa pagpakighiusa sa iyang mga kaigsoonan diha sa pagpangita sa Dios alang sa kaalam sa paghimo ug husto nga mga hukom. Bisan “ang mga profeta makamaong mopugong,” siya mipahayag, “sa ilang kaugalingong mga espintu. Kay ang Dios dili Dios sa kasamok, kondili sa kahusay, maingon sa tanang mga iglesya sa mga balaan.” 1 Corinto 14:32, 33. Uban kang Pedro, siya nagtudlo nga ang tanan nga nahiusa diha sa kaarang sa iglesya kinahanglan “managsul-ob kamo ug pagpaubos sa usa ug usa.” 1 Pedro 5:5. ABA 171.2