Ang mga Buhat sa mga Apostoles

NASULAT GIKAN SA ROMA

Sayo sa iyang Cristohanon nga eksperensya si apostol Pablo gihatagan ug pinasahi nga mga higayon sa pagtoon sa kabubut-on sa Dios mahitungod sa mga sumosunod ni Jesus. Siya “gisakgaw dala ngadto sa ikatulong langit,” “ngadto sa paraiso, ug didto iyang hingdunggan ang mga pulong nga dili arang malitok, nga ginadili ang paglitok.” Siya sa iyang kaugalingon nag-ila nga daghang “mga panan-awon ug mga pinadayag” ang nahatag nganha kaniya nga “iya sa Ginoo.” Ang iyang pagsabut mahitungod sa mga prinsipyo kamatuoran sa maayong balita katumbas sa “labing hawod sa mga apostoles.” 2 Corinto 12:2, 4, 1, 11. Siya may matin-aw, ug hingpit nga pagsabut mahitungod sa “gilapdon, ug gitas-on, ug sa giladmon, ug sa kahabugon” “sa gugma ni Cristo, nga nagalabaw sa tanang kinaadman.” Efeso 3:18, 19. ABA 400.1

Si Pablo wala makatug-an sa tanan nga iyang nakita diha sa panan- awon; kay taliwala sa iyang mga tigpatalinghug mao ang uban nga magtuis sa iyang mga pulong. Apan kadtong gipadayag nganha kaniya nakapakatakus kaniya sa pagbuhat ingon nga usa ka mga mensahe nga sa ulahing mga tuig iyang gipadala ngadto sa mga iglesya. Ang impresyon nga iyang nadawat sa diha siya sa panan-awon diha kanunay uban kaniya, nga nagpatakus kaniya sa paghatag sa usa ka husto nga pagrepresentar sa Cristohanon nga taras. Pinaagi sa pulong nga gikan sa baba ug pinaagi sa sulat iyang gidala ang usa ka mensahe nga sukad pa kaniadto nakadala ug panabang ug kusog ngadto sa iglesya sa Dios. Ngadto sa mga magtutoo karon kining mensahe-a nagasulti sa matin-aw mahitungod sa mga katalagman nga magahulga sa iglesya, ug sa bakak nga mga pagtulon-an nga kinahanglan ilang sagubangon. ABA 400.2

Ang tinguha sa apostol alang kanila nga iyang gisulatan sa tambag ug pahamatngon mao nga sila “dili na magpabilin nga mga bata pa, nga igatuyatuya ug igaliyokliyok sa tanang hangin sa pagtulon-an;” apan nga sila makaabut ngadto “sa pagkahiniusa sa pagtoo, ug sa kahibalo mahitungod sa Anak sa Dios, ug makakab-ot sa kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahupnganan ni Cristo.” Iyang gihangyo ang mga sumosunod ni Cristo didto sa pagano nga mga dapit sa dili paglakaw “ingon sa mga Hentil kinsang mga panghunahuna walay kapuslanan. Ang ilang pagpanabut gingitngitan. Sila nahimulag gikan sa kinabuhi sa Dios tungod sa kaburong nga naanaa kanila gumikan sa katig-a sa ilang kasingkasing,” apan “mabinantayon pag-ayo sa inyong paggawi, dili ingon nga mga boangboang kondili ingon nga mga masinabuton, nga managpahimulos sa kahigayonan.” Efeso 4:14, 13, 17, 18; 5:15, 16. Iyang gipadasig ang mga magtutoo sa pagpaabut sa panahon sa diha nga si Cristo, nga “nahigugma sa iglesya, ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang niini,” “magatanyag niini diha sa iyang atubangan sa katahum mini, nga walay buling o kunot o bisan unsang sulosama mini”—usa ka iglesya nga “balaan ug walay ikasawav.” Efeso 5:25, 27. ABA 400.3

Kining mao mga mensahe, nga nasulat uban sa gahum nga dili iya sa tawo kondili iya sa Dios, naglakip sa mga leksyon nga kinahanglan pagaton-an sa tanan ug nga kanunay nga pagasublion nga may kaayohan. Dinhi niini ginaladlad ang mapuslanong pagkadiosnon, ginapahiluna ang mga pnnsipyo nga kinahanglan pagasundon diha sa tagsatagsa ka iglesya, ug gihimong matin-aw ang agianan nga nagapaingon ngadto sa kinabuhi nga dayon. ABA 401.1

Sa iyang sulat ngadto sa “mga balaan ug kasaligan nga mga igsoon diha kang Cnsto nga anaa sa Colosas,” nga nasulat samtang siya usa ka binilanggo didto sa Roma, si Pablo naghisgut mahitungod sa iyang kalipay tungod sa ilang pagkamapinadayonon diha sa pagtoo, nga ang balita mahitungod mini nadala ngadto kaniya ni Epafras, nga sumala sa gisulat ni Pablo “mao ang nagsugilon kanamo mahitungod sa inyong pagkamahigugmaon diha sa Espiritu. Tungod niini nga hinungdan,” siya mipadayon, “kami usab, sukad pa niadtong adlaw sa among pagkadungog mini, wala kami maghunong sa pagampo alang kaninyo sa pagpangamuyo nga unta mapuno kamo sa kahibalo mahitungod sa iyang kabubut-on diha sa tanang espintuhanong kaalam ug pagpanabut; aron kamo magakinabuhi nga takus sa Ginoo, nga sa hingpit kahimut-an niya, magamabungahon sa tanang mga maayong buhat ug magatubo sa kahibalo mahitungod sa Dios; Hinaut unta nga malinig-onan sa tanang kusog, sumala sa iyang mahimayaong gahum, alang sa tanang pag-antos ug pailub dinuyogan sa kalipay.” ABA 401.2

Sa ingon niini nalitok ni Pablo ang iyang tinguha alang sa mga magtutoo sa Colosas. Pagkataas nga sumbanan kining mga pulonga diha sa atubangan sa sumosunod ni Cristo! Sila nagpakita sa kahibulongang mga kahimoan sa Cristohanon nga kinabuhi ug maghimo niini nga tin-aw nga walay kinutoban ang mga panalangin nga madawat sa mga anak sa Dios. Sa nagapadayon sa pagtubo diha sa kahibalo mahitungod sa Dios, sila magapadayon nga magadugang ang kusog, ug magakataas ang gihabugon sa Cristohanon nga eksperensya, hangtud nga pinaagi sa “Iyang gahum” sila mahimong “takus sa pag-ambit sa panulondon sa mga balaan diha sa kahayag.” ABA 402.1

Gituboy sa apostol si Cristo diha sa atubangan sa iyang mga igsoon ingon nga pinaagi Kaniya gibuhat sa Dios ang tanang mga butang ug pinaagi kang kinsa Iyang gipasangput ang atong kaluwasan. Iyang gipahayag nga ang kamot nga nagasangga sa mga kalibutan diha sa espasyo, ug nagapugong sa ilang mahusay nga pagkahan-ay ug sa walay hunong nga kalihokan sa tanang mga butang sa tibuok uniberso sa Dios, mao ang kamot nga nalansang ngadto sa krus alang kanila. “Pinaagi Kaniya gibuhat ang tanang mga butang,” si Pablo misulat, “diha sa langit ug dinhi sa yuta, makita ug dili makita, mga lingkoranan nga harianon o kagahum o pamunoan o pagbulot-an: ang tanang mga butang gibuhat pinaagi Kaniya, ug alang Kaniya: Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha Kaniya gipakaput ang tanang mga butang.” “Ug kamo, nga kaniadto mga nahimutang sa halayo ug mga mabinatukon diha sa panghunahuna nga nanaghimo sa mga daotang buhat, karon Iya nang gipasig-uli ngadto Kaniya diha sa Iyang tawhanon nga lawas pinaagi sa Iyang kamatayon aron Iya kamong ikapaatubang nga binalaan ug dili masaway ug dili mabadlong diha sa Iyang atubangan.” ABA 402.2

Miduko pagayo ang Anak sa Dios aron sa pagtuboy sa nangahulog. Tungod niini Iyang gibiyaan ang mga kalibutan nga walay sala sa itaas, ang kasiyaman ug siyam nga nahigugma Kaniya, ug mianhi nganhi sa yuta nga “ginasamaran tungod sa atong kalapasan” ug “napangos tungod sa atong mga kasalanan.” Isaias 53:5. Diha sa tanang mga butang Siya gibuhat sama sa Iyang mga igsoon. Siya nahimong unod, bisan sama kanato. Siya nahibalo unsay bation kong gutomon ug uhawon ug kapoyon. Siya gipalahutay sa pagkaon ug gipapiskay sa pagkatulog. Siya wala hiilhi ug usa ka dumoduong dinhi sa yuta—dinhi sa kalibutan, apan dili iya sa kalibutan; gitintal ug gisulayan maingon sa pagrintal ug sa pagsulay sa mga lalaki ug sa mga babaye karon, apan nagldnabuhi sa usa ka kinabuhi nga luwas gikan sa sala. Ingon nga malumo, maloloy-on, malolot, ug sa tanang panahon mahunahunaon sa uban, Iyang gipahayag ang taras sa Dios. “Ang Pulong nahimong tawo ug ipon kanamo mipuyo Siya,...puno sa grasya ug sa kamatuoran.” Juan 1:14. ABA 402.3

Ingon nga nalibutan sa mga pagginawi ug sa mga inpluwensya nga paganismo, ang mga magtutoo sa Colosas diha sa kakuyaw nga madala gikan sa katin-aw sa maayong balita, ug si Pablo sa iyang pagpasidaan kanila batok niini, nagtudlo kanila ngadto kang Cristo ingon nga mao lamang ang luwas nga giya. “Buot ko nga inyong masayran,” siya misulat, “ang kadaku sa akong panglimbasug alang kaninyo, ug alang kanila sa Laodicea, ug alang sa tanan nga wala makakita sa akong nawong; aron ang ilang kasingkasing mamalig-on sa diha nga matagik kini sa gugma, aron makabaton sila sa tanang kadagaya sa kasaligan nga pagpanabut ug kahibalo mahitungod sa tinago sa Dios, ug sa Amahan, ang tinago nga mao si Cristo; kang kinsa natago ang ang tanang bahandi sa kaalam ug kahibalo. ABA 403.1

“Gisulti ko kini aron kamo malimbongan ni bisan kinsa pinaagi sa mga pulong nga makabibihag.... Busa, maingon sa inyong pagdawat kang Cristo Jesus nga Ginoo, padayon kamo sa pagkinabuhi diha Kaniya, nga mga pinagamut ug pinatubo diha Kaniya ug linig-on diha sa pagtoo, ingon nga mini gitudloan kamo, nga magamadagayaon sa pagpasalamat. Bantayi ninyo nga walay bisan kinsa nga magabihag kaninyo pinaagi sa pilosopiya ug sa malimbongon nga pagpatuotoo, sumala sa tawhanong kalagdaan nga gikabilinbilin, sumala sa paninugdan sa tinuhoan sa kalibutan, ug dili sumala ni Cristo. Kay diha Kaniya nagapuyo sa pagkalawas ang bug-os kinatibuk-an sa pagka-Dios, ug sa kinabuhi nangatugob kamo diha Kaniya, nga mao ang ulo sa tanang pamunoan ug kagahum.” ABA 403.2

Gitagna ni Cristo nga manindog ang mga limbongan, pinaagi sa kang kinsang inpluwensya ang “kadaotan” “mosanay,” ug “mobugnaw ang gugma sa kadaghanan.” Mateo 24:12. Iyang gipasidan-an ang mga dnon-an nga ang iglesya mahisulod sa labaw pa ka makuyaw gumikan niining kadaotan kay sa gumikan sa panglutos sa iyang mga kaaway. Gibalikbalik ni Pablo ang pagpasidaan sa mga magtutoo batok ruining mini nga mga magtutudlo. Kining mao nga katalagman, nga labaw sa tanang uban, kinahanglan ilang pagabantayan; kay pinaagi sa pagdawat sa mini nga mga magtutudlo, ilang mabuksan ang pultahan sa mga kasaypanan nga pinaagi niini paduloman sa kaaway ang espirituhanong mga panabut ug uyogon ang pagsalig sa bag-o pa sa pagtoo sa maayong balita. Si Cristo mao ang sumbanan nga pinaagi Kaniya ilang tilawan ang mga pagtulon-an nga gipresentar. Sila pasalikwayon sa tanan nga dili nahiuyon sa Iyang mga pagtulun-an. Si Cristo nga nalansang tungod sa atong sala, si Cristo nga misaka ngadto sa kahitas-an—kini mao ang siyensya sa kaluwasan nga ilang pagaton-an ug itudlo. ABA 403.3

Ang mga pasidaan sa pulong sa Dios mahitungod sa mga katalagman nga magalibut sa Cristohanon nga iglesya aplikado kanato karon. Sama sa mga adlaw sa mga apostoles nga ang mga tawo misulay pinaagi sa tradisyon ug pilosopiya sa paglaglag sa pagtoo diha sa mga Kasulatan, mao usab karon, nga pinaagi sa makapahimuot nga mga sentimento sa hatag-as nga pagpanuki, sa ebolusyon, sa espirituwalismo, sa tiyosopiya, ug sa pantiyismo, ang kaaway sa pagkamatarung nagapaninguha sa pagdala sa mga kalag ngadto sa ginadili nga mga dalan. Ang sa kadaghanan ang Biblia maoy sama sa usa ka lamparahan nga walay lana, tungod kay ilang giliso ang ilang mga hunahuna ngadto sa mga agianan sa mapangagpason nga pagtoo nga magdala sa dili husto nga pagsabut ug sa kalibug. Ang buhat sa hatag-as nga pagpanuki, diha sa pag-ukit-ukit, sa pagpanaghap, ug diha sa pagtukod pag-usab, nagaguba sa pagtoo diha sa Biblia ingon nga usa ka diosnong pinadayag. Nagatungina kini sa gahum sa pulong sa Dios sa pagdumala, sa pagtuboy, ug sa pagpadasig sa tawhanong mga kinabuhi. Pinaagi sa espirituwalismo ang kadaghanan pagatudloan sa pagtoo nga ang tinguha mao ang labing hataas nga balaod, nga ang pagpatuyang maoy kagawasan, ug nga ang tawo makighusay lamang sa iyang kaugalingon. ABA 404.1

Ang sumosunod ni Cristo makatagbo sa “mapanulayong mga pulong” nga batok niim ang apostol nagpasidaan sa mga magtutoo sa Colosas. Iyang ihinagbo ang espiritismo nga mga hubad sa mga Kasulatan, apan siya dili padawaton kanila. Kinahanglan nga ang iyang tingog madungog diha sa tin-aw nga pagmatuod sa mga kamatuoran nga walay katapusan diha sa mga Kasulatan. Nga magatutok sa iyang mga mata ngadto kang Cristo, siya magalihok nga walay pagbalhin ngadto sa unahan diha sa dalan nga gitiman-an, nga magasalindot sa tanang mga idiya nga dili uyon sa Iyang pagtulun- an. Ang kamatuoran mahitungod sa Dios mao ang tumong alang sa iyang paghinuktuk ug sa pagpamalandong. Iyang ilhon ang Biblia ingon nga tingog sa Dios nga nagpakigsulti nganha kaniya. Sa ingon mini iyang makaplagan ang kaalam nga diosnon. ABA 404.2

Ang kahibalo mahitungod sa Dios ingon sa gipadayag diha ni Cristo mao ang kahibalo nga kinahanglan batonan sa tanan nga naluwas. Mao kining matanga sa kahibalo nga magabuhat ug mga kausaban sa taras. Kong dawaton nganha sa kinabuhi, kini maoy mogama pag-usab sa kalag diha sa larawan ni Cristo. Mao kining kahibaloha nga ang Dios nagdapit sa Iyang mga anak sa pagdawat, nga ang tanan nga nahigawas niini maoy kakawangan ug walay kapuslanan. ABA 405.1

Diha sa tagsatagsa ka kaliwatan ug diha sa tagsatagsa ka yuta ang tinuod nga pamkoranan alang sa pagpalambo sa taras mao lamang gihapon—ang mga pnnsipyo nga anaa sa pulong sa Dios. Ang luwas ug siguro lamang sa lagda mao ang pagbuhat sumala sa giingon sa Dios. “Ang mga sugo ni Jehova mga matul-id,” ug “siya nga nagabuhat niining mga butanga dili gayud matarug.” Salmo 19:8; 15:5. Gitagbo sa mga apostoles uban sa pulong sa Dios ang bakak nga mga tiyoriya sa ilang kaadlawan, nga nagaingon, “Kay wala nay laing pamkoranan nga ikapahimutang pa ni bisan kinsa gawas sa gikapahimutang na.” Corinto 3:11. ABA 405.2

Sa panahon sa ilang pagkakabig ug sa bautismo ang mga magtutoo sa Colosas nanumpa sa ilang kaugalingon sa pagsalikway sa mga tulohoan ug mga pagginawi nga kamadto kabahin sa ilang mga kinabuhi, ug magmatinud-anon sa ilang pagsugot kang Cristo. Diha sa iyang sulat, gipahinumduman sila ni Pablo mahitungod niini, ug naghangyo kanila sa dili paghikalimot nga aron sa pagbantay sa ilang panumpa kinahanglan manlimbasug sila kanunay batok sa mga daotan nga naninguha sa pag-ulipon kanila. “Kong ugaling gibanhaw man kamo uban kang Cristo,” siya miingon, “nan, pangitaa ninyo ang mga butang nga anaa sa itaas diin anaa si Cristo nagalingkod sa mo sa Dios. Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta. Kay kamo nangamatay na, ug diha sa Dios ang inyong kinabuhi natago uban kang Cristo.” ABA 405.3

“Kong ang tawo anaa kang Cristo, siya bag-o nang binuhat: ang daang mga butang nagpangagi na; tan-awa, ang bag-ong mga butang nahiabut na.” 2 Corinto 5:17. Pinaagi sa gahum ni Cristo, ang mga lalaki ug ang mga babaye nakabugto sa mga talikala sa makasasala nga batasan. Ilang gibiyaan ang pagkahakogan. Ang walay kataha nahimong matahaon, ang palahubog nahimong maugdang, ug ang bisyoso nahimong putli. Ang mga kalag nga may pagkasama ni Satanas nausab ngadto sa larawan sa Dios. Kining mao nga kausaban sa iyang kaugalingon maoy milagro sa mga milagro. Ang usa ka kausaban nga nabuhat sa Pulong, maoy usa sa halalom nga mga katingalahan sa Pulong. Kita dili makasabut niini; igo lamang kita nga makatoo, ingon sa gipahayag sa Kasulatan, kini mao “si Cristo nga anaa kaninyo, ang paglaum sa himaya.” ABA 406.1

Sa diha nga ang Espiritu sa Dios maoy magamando sa hunahuna ug sa kasingkasing, ang nakabig nga kalag makatuwaw ngadto sa usa ka bag-ong alawiton; tungod kay siya nakaamgo nga diha sa iyang eksperensya natuman ang saad sa Dios, nga ang iyang sala napasaylo, ug natabunan. Nahimo niya ang paghinulsol ngadto sa Dios tungod sa paglapas sa diosnon nga kasugoan, ug sa pagtoo ngadto kang Cristo, nga nagpakamatay alang sa pagpamatarung sa tawo. “Sanglit namatarung pinaagi sa pagtoo,” siya “may pakigdinaitay na sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo.” Roma 5:1. ABA 406.2

Apan tungod kay kini nga eksperensya iya man, busa ang Cristohanon dili magdapo sa iyang mga kamot, nga matagbaw lamang sa nahimo alang kaniya. Siya nga nagtinguha sa pagsulod sa espirituhanon nga gingharian makamatngon nga ang tanang gahum ug mga pagbati sa kinaiya nga kaaway sa Dios, nga giabagan sa mga puwersa sa gingharian sa kangitngit, nagatalay batok kaniya. Sa matag adlaw kinahanglan iyang bag-ohon ang iyang pagtugyan, ug sa matag adlaw makig-away siya batok sa daotan. Ang mga daang batasan, ug ang napanunod nga mga kahiligan ngadto sa kasaypanan, magapaningkamot alang sa pagmando, ug batok niini siya kanunay gayud nga magbantay, nga magapaningkamot diha sa kusog ni Cristo alang sa kadaugan. ABA 406.3

“Busa, patya ninyo ang mga yutan-ong mga butang diha sa sulod ninyo,” si Pablo misulat ngadto sa mga taga-Colosas; “nga niini kamo usab nanaggawi kaniadto, sa nagkinabuhi pa kamo niining mga butanga. Apan karon kinahanglan isalikway usab ninyo kining tanang mga butanga: kasuko, kapungot, pagkamadinauton, pagpasipala, ug ang mahilas nga sinultihan sa inyong baba.... Ingon nga sa Dios kamo mga pinili, balaan ug hinigugma, nan, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamapuanguron, pagkamapaubsanon sa hunahuna, kaaghop, ug pailob, nga mag-inantosay ang usa sa usa kaninyo, ug nga kong aduna may pagmahay sa usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa sa usa; maingon nga ang Ginoo nakapasaylo kaninyo, nan kinahanglan kamo usab magapasaylo. Ug labaw mining tanan, isul-ob mnyo ang gugma nga mao ang magabugkos sa tanan ngadto sa usa ka hingpit nga panagkaangay. Ug pahana ang kalinaw sa Dios diha sa inyong mga kasingkasing, nga ngadto sa maong kalinaw kamo sa pagkatinuod gipanagtawag diha sa mao rang usa ka lawas; ug magmapasalamaton kamo.” ABA 406.4

Ang sulat ngadto sa mga taga-Colosas napuno sa mga leksyon sa kinatas-ang bili alang sa tanan nga anaa sa pagalagad ni Cristo, mga leksyon nga magpakita sa pagkausara sa katuyoan ug sa kahalangdon sa tumong nga makita diha sa kinabuhi mya nga sa husto nagrepresentar sa Manluluwas. Biniyaan ang tanan nga makapugong kaniya. gikan sa paghimo ug pag-uswag paingon sa itaas o makapaliso sa mga tiil sa uban gikan sa hiktin nga agianan, ang magtutoo magapadayag diha sa iyang adlaw-adlaw nga kinabuhi sa mahigugmaong-kalolot, sa kaluoy, sa pagkamapaubsanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon, ug sa gugma m Cristo. ABA 407.1

Ang gahum sa usa ka hataas pa, mas pudi, ug halangdon pa nga kinabuhi mao ang atong dakung gikinahanglan. Daku ra kaayo ang atong panghunahuna sa kalibutan, ug alang sa ginghanan sa langit gamay ra kaayo. ABA 407.2

Sa iyang mga paningkamot sa pagkab-ot sa sumbanan sa Dios alang kaniya, ang Cristohanon dili kinahanglan mawad-an sa paglaum. Ang pamatasan ug ang espirituhanon nga kahingpitan, pinaagi sa grasya ug sa gahum ni Cristo, gisaad nganha sa tanan. Si Jesus nga mao ang tuburan sa gahum, mao ang tinubdan sa kinabuhi. Kita Iyang dad-on nganha sa Iyang pulong, ug gikan sa kahoy sa kinabuhi Iyang ipresentar kanato ang mga dahon alang sa pag-ayo sa nasakit sa sala nga mga kalag. Iyang dad-on kita ngadto sa trono sa Dios, ug ibutang nganha sa atong baba ang usa ka pagampo nga pinaagi niini kita pagadad-on sa suod ngadto sa Iyang Kaugalingon. Alang kanato Iyang palihokon ang gamhanan-sa-ngatanan nga mga ahensya sa langit. Sa matag lakang atong ginahikap sa Iyang buhi nga gahum. ABA 407.3

Ang Dios wala magahatag ug kinutoban sa pag-uswag niadtong may tinguha nga “mapuno sa kahibalo mahitungod sa Iyang kabubut- on diha sa tanang kaalam ug sa espirituhanon nga pagsabut.” Pinaagi sa pagampo, pinaagi sa pagkamatukawon, pinaagi sa pagtubo diha sa kahibalo ug sa pagsabut, sila “malinig-onan sa tanang kusog, sumala sa Iyang mahimayaong gahum.” Sa ingon niini sila maandam sa pagbuhat alang sa uban. Maoy tuyo sa Manluluwas nga ang mga tawo nga naputli ug nabalaan, mahimong Iyang mga katabang. Tungod niining daku nga katungod atong pasalamat Kaniya nga mao ang “naghimo kanatong takus sa pag-ambit sa panolundon sa mga balaan diha sa kahayag: siya mao ang nagluwas kanato gikan sa kagahum sa kangitngit ug naglain kanato ngadto sa gingharian sa Iyang Anak nga pinalangga.” ABA 408.1

Ang sulat ni Pablo ngadto sa mga taga-Filipos, sama sa usa nga gipadala ngadto sa mga taga-Colosas, nasulat samtang siya usa ka binilanggo sa Roma. Ang iglesya sa Filipos nagpadala ug mga gasa ngadto kang Pablo pinaagi ni Epafrodito, kinsa gitawag ni Pablo nga “akong igsoon, ug kauban diha sa buhat, ug masigka-sundalo, apan inyong mensahero, ug siya nga nagalagad sa akong mga kinahanglanon.” Samtang didto sa Roma, si Epafrodito nagmasakit, nga “nag-ungaw sa kamatayon: apan ang Dios naluoy kaniya,” si Pablo misulat, “ug dili lamang kaniya ra kondili kanako usab, aron ako dili abuton sa magatipun-og nga mga kaguol.” Sa pagkadungog sa pagkasalat ni Epafrodito, ang mga magtutoo sa Filipos napun-an sa kahingawa mahitungod kaniya, ug siva mihukom sa pagbalik ngadto kanila. “Siya gimingaw kamnyong tanan ug naguol pag-ayo mngod kay kamo nakadungog man nga siya nagmasakit.... Busa ako labi pang matinguhaon sa pagpaanha kaniya diha aron kamo malipay diha sa pagpakakita kaniya pag-usab, ug aron ako dili na kaayo mabalaka. Busa dawata siya ninyo diha sa Ginoo uban sa tanang kalipay; ug pasidunggi nmyo ang mga tawong sama kaniya, kay alang sa buluhaton m Cristo siya nag-ungaw na sa kamatayon, nga nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa kakulang sa inyong pagalagad kanako.” ABA 408.2

Pinaagi ni Epafrodito, si Pablo nagpadala ug sulat ngadto sa mga magtutoo sa Filipos, diin iyang gipasalamatan sila mngod sa ilang mga gasa nganha kaniya. Sa tanang mga iglesya, ang sa Filipos mao ang labing manggihatagon sa pagsangkap sa iyang mga kinahanglanon. “Kamong mga taga-Filipos nasayud nga sa pagsugod sa pagsangyaw sa maayong balita, sa paggikan ko sa Macedonia, gawas kaninyo lamang walay laing iglesya nga nakig-uban kanako sa pagbuhat labut sa paghatag ug sa pagdawat. Kay bisan gani sa didto ako sa Tesalonica, gipadad-an man ninyo ako ug hinabang dili lamang sa makausa ra kondili sa makaduha. Dili nga ginatinguha ko ang usa ka gasa: kondili nga ginaonguha ko hinuon ang tubo niini nga magauswag unta alang sa inyong kadagaya. Aduna na akoy igo sa tanang mga butang, ug labaw pa gani sa igo: gikatagan-an na ako pag-ayo, sanglit nadawat ko man gikan kang Epafrodito ang inyong gipadala nga mga gasa, nga maoy halad nga maamyon, usa ka halad-inihaw nga hinangponon ug makapahimuot sa Dios.” ABA 408.3

“Ang grasya maanaa kaninyo, ug ang kalinaw gikan sa Dios nga atong Amahan ug gikan sa Ginoong Jesu-Cristo. Gipasalamatan ko ang akong Dios diha sa tanan kong paghandum kaninyo; sa tanan kong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay magaampo uban sa kalipay, nga mapasalamaton tungod sa inyong pakig-uban sa pagpakaylap sa maayong balita sukad pa sa sinugdan nga adlaw hangtud karon; ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo magapadayon sa pagbuhat aron kini mahingpit unya sa adlaw ni Jesu-Cristo; ug may katarungan sa pagbad sa ingon niini mahitungod kaninyong tanan, sanglit kamo ania man sa akong kasingkasing; kay kamong tanan ako mang mga kauban nga magaambit sa grasya, diha sa akong pagkabinilanggo ug usab sa akong paglaban ug pagpanghimatuod sa maayong balita. Kay ang Dios mao ang akong saksi, nga ako gimingaw kaninyong tanan.... Ug maoy akong pagampo nga unta ang inyong gugma mosamot pa sa pagdagaya sa kahibalo ug sa tanan nga panabut, aron kamo sa kanunay magabutang sa inyong pag-uyon sa mga butang nga labing maayo; ug magmapudi ug dili masaway alang sa adlaw ni Cristo; nga puno sa bunga sa pagkamatarung nga abut pinaagi kang Jesu-Cristo, alang sa paghimaya ngadto sa Dios.” ABA 409.1

Ang grasya sa Dios maoy nagtabang ni Pablo diha sa iyang pagkabilanggo nga nagpatakus kaniya sa pagkalipay diha sa kasakitan. Uban sa pagtoo ug sa pasalig siya misulat ngadto sa iyang mga igsoon nga taga-Filipos nga ang iyang pagkabinilanggo misangput sa kauswagan sa maayong balita. “Buot ko nga inyong masayran, mga igsoon, nga ang nahitabo karon kanako nakaalagad hinuon sa pagpauswag sa maayong balita; sa pagkaagi nga ang akong mga gapos diha kang Cristo nakita sa tibuok palasyo, ug diha sa tanang uban nga mga dapit. Ug daghan sa mga igsoon diha sa Ginoo nahimong masaligon tungod sa akong pagkabinilanggo, ug misamut pa sa pagkamaisugon sa pagsulti sa pulong sa Dios sa walay kahadlok” ABA 409.2

Adunay usa ka leksyon alang kanato mining eksperensya ni Pablo kay kini nagpadayag sa paagi sa pagbuhat sa Dios. Ang Ginoo makadala ug kadaugan gikan sa daw alang kanato pagkataranta ug kapildihan. Kita anaa sa katalagman sa paghikalimot sa Dios, sa pagtan-aw sa mga butang nga makita, imbis sa pagtan-aw pinaagi sa mata sa pagtoo diha sa mga butang nga dili makita. Sa diha nga moabut ang kadaotan o kalisdanan, andam kita sa pagpasangil sa Dios nga nagpabaya o sa kabangis. Kong Iyang makita nga maayo ang pagputol sa atong pagkamapuslanon diha sa ubang linya sa buhat, kita masubo, nga dili magpalandong nga sa ingon niini ang Dios nagabuhat alang sa atong kaayohan. Nagkmahanglan kita nga makakat-on nga ang kastigo kabahin sa Iyang dakung piano ug nga ilalom sa bunal sa kasakitan ang Cristohanon usahay makahimo ug labaw pa alang sa Agalon kay sa diha siya sa aktibo nga pagalagad. ABA 410.1

Ingon nga ilang sumbanan diha sa kinabuhing Cristohanon, gitudlo ni Pablo ang mga taga-Filipos ngadto kang Cristo, kinsa, “nga bisan mod siya naglungtad diha sa kinaiya sa Dios, Siya wala mag-isip sa Iyang pagkasama sa Dios ingon nga usa ka butang nga pagailogan: hinonoa, gihaw-asan Niya ang Iyang kaugalingon diha sa iyang pagsagop sa kinaiya sa ulipon, diha sa iyang pagkahisama sa tawo: ug nakita siya diha sa dagway nga tawhanon, Siya nagpaubos sa Iyang kaugalingon, ug nahimong masinugtanon hangtud sa kamatayon, oo bisan sa kamatayon diha sa krus.” ABA 410.2

“Busa, mga hinigugma ko,” siya mipadayon, “maingon nga kamo sa kanunay nagamasinugtanon man dili lamang sa panahon nga ako anaa kaninyo, kondili, labaw pa gani, sa panahon usab nga ako wala diha kaninyo, panlimbasugi mnyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog. Kay diha sa sulod ninyo ang Dios mao ang nagpalihok sa inyong pagtinguha ug pagpaningkamot alang sa iyang kaugalingong kahimuot. Buhata ninyo ang tanang mga butang sa walay pagbagolbol ni pagsukitsukit: aron mahimo kamong pudi ug dili masalawayon, mga anak sa Dios nga walay buling, taliwala sa usa lea kaliwatan nga hiwi ug masupilon, nga sa taliwala nila kamo magasidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibutan; nga nagatanyag sa pulong alang sa kinabuhi; aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako magamapasigarbohon nga ako wala diay magpaningkamot ni maghago sa wala lamay kapuslanan.” ABA 410.3

Gitala kining mga pulonga alang sa panabang sa tagsatagsa ka kalag nga nagapanlimbasug. Gipataas ni Pablo ang sumbanan sa pagkahmgpit ug gipakita unsaon kini pagkab-ot. “Panlimbasugi ninyo ang inyong kaluwasan,” siya nagaingon, “kay diha sa sulod ninyo ang Dios mao ang nagpalihok sa inyong pagtinguha.” ABA 411.1

Ang buhat sa pagkab-ot sa kaluwasan maoy usa ka panagsangga, usa ka pagbuhat nga hiniusa. Kinahanglan adunay pagtambuligay tali sa Dios ug sa mahinulsolon nga makasasala. Kini gikinahanglan alang sa pagporma sa husto nga mga prinsipyo diha sa taras. Ang tawo kinahanglan maghimo ug mainiton nga paningkamot sa pagbuntog sa bisan unsa nga makasanta kaniya sa pagkab-ot sa kahingpitan. Apan siya magsalig sa bug-os diha sa Dios alang sa kalampusan. Ang tawhanong paningkamot ra, dili paigo. Kong walay panabang sa diosnon nga gahum ang tawhanon nga paningkamot dili magpulos. Ang tawo magabuhat ingon nga ang Dios nagabuhat. Ang pagsukol batok sa panulay kinahanglan magagikan sa tawo, nga magkuha sa iyang gahum gikan sa Dios. Diha sa bahin sa Dios anaa ang kaalam nga walay kinotuban, ang kaluoy, ug gahum; sa pikas nga bahin, anaa ang kahuyang, ang pagkamakasala, ug hingpit nga walay mahimo. ABA 411.2

Buot sa Dios nga kita makamando sa atong kaugalingon. Apan Siya dili makatabang kanato kong kita dili magtugot ug dili motambulig. Ang diosnong Espiritu magabuhat pinaagi sa mga gahum ug sa mga galamhan nga nahatag nganha sa tawo. Sa atong kaugalingon lamang, lata dili makahimo sa pagdala sa mga katuyoan ug sa mga tinguha ug sa mga kahiligan ngadto sa pagpahiuyon sa kabubut-on sa Dios; apan kong kita “matinguhaon nga mahimong matinguhaon,” Ang Manluluwas makahimo niini alang kanato, “nga magalumpag sa mga mugna sa hunahuna, ug sa tagsatagsa ka hataas nga butang nga nagamboy sa iyang kaugalingon batok sa kahibalo mahitungod sa Dios, ug magabihag sa tanang hunahuna ngadto sa pagkamasinugtanon kang Cristo.” 2 Corinto 10:5. ABA 411.3

Siya nga gustong magtukod ug usa ka malig-on, ug nagkabagay nga karakter, siya nga gustong mahimong usa ka Cristohanon nga maayong pagkabalanse, maghatag sa tanan ug magbuhat sa tanan alang kang Cristo; kay ang Manonubos dili modawat sa nabahin nga pagalagad. Sa adlaw-adlaw iyang ton-an ang kahulogan sa pagtugyan sa kaugalingon. Iyang ton-an ang pulong sa Dios, nga mahibalo sa kahulogan niini ug magasugot sa mga sugo niini. Sa ingon mini iyang makab-ot ang sumbanan sa pagkahamili nga Cristohanon. Sa matag adlaw ang Dios nagabuhat uban kaniya, nagahingpit sa karakter nga makabarug diha sa panahon sa katapusang pagsulay. Ug sa matag adlaw ang magtutoo magapatuman sa atubangan sa katawhan ug sa mga manolunda sa usa ka hamili nga sulay, nga magapakita sa mahimo o sa maayong balita alang sa nahulog nga katawhan. ABA 411.4

“Wala ako mag-isip nga kini nahimo ko ang akong kaugalingon,” si Pablo misulat; “hinuon, usa ka butang ang akong ginabuhat nga mao kini, ginakalimtan ko ang nanagpangagi na ug nagadasdas ako paingon sa anaa sa unahan, ako nagapadayon paingon sa dauganan ngadto sa ganti nga mao ang langitnong pagtawag kanato sa Dios diha kang Cristo Jesus.” ABA 412.1

Daghang mga butang ang nahimo ni Pablo. Gikan sa higayon nga iyang gitugyan ang iyang pagsugot ni Cristo, ang iyang kinabuhi napuno sa wala kapoye nga pagalagad. Gikan sa usa ka siyudad ngadto sa usa, gikan sa usa ka dapit ngadto sa usa, siya mipanaw nga nag- asoy sa sugilanon mahitungod sa krus, nanaug ug mga kinabig ngadto sa maayong balita, ug nagapanukod ug mga iglesya. May mga panahon nga siya nagtrabaho sa iyang pamatigayon aron makakita ug iyang kabuhian. Apan diha sa kasako sa mga kalihokan sa iyang kinabuhi, wala gayud si Pablo mawad-i sa pagtan-aw sa usa ka dakung katuyoan—ang pagpadayon paingon sa ganu sa iyang hataas nga pagtawag. Ang usa ka tumong nga diha kanunay sa iyang atubangan mao ang pagkamatinumanon ngadto sa Usa kinsa nga didto sa ganghaan sa Damasco nagpadayag sa Iyang kaugalingon nganha kaniya. Gikan nini nga tumong walay gahum nga arang makapaliso kaniya. Ang pagtuboy sa krus sa Calbaryo mao ang hinungdan nga nakapadasig sa iyang mga pulong ug mga buhat. ABA 412.2

Ang dakung katuyoan nga nakaaghat ni Pablo sa pagpadayon sa unahan bisan sa atubangan sa kalisdanan ug sa kasamok magdala sa tagsatagsa ka magbubuhat nga Cristohanon sa paghalad sa hingpit sa iyang kaugalingon ngadto sa buhat sa Dios. Ang mga kadanihan nga kalibutanon igapresentar aron sa pagliso sa iyang pagtagad gikan sa Manluluwas, apan siya papadayonon sa unahan ngadto sa kalab-uton nga magpakita ngadto sa kalibutan, ngadto sa mga manolunda, ug ngadto sa mga katawhan nga ang paglaum sa pagtan-aw sa nawong sa Dios takus sa tanang paningkamot ug sa sakripisyo. ABA 412.3

Bisan pa siya usa ka binilanggo, si Pablo wala maluya. Sa baylo niini, ang usa ka paningog sa pagdaug nagatagingting diha sa mga sulat nga iyang gisulat gikan sa Roma ngadto sa mga iglesya. “Pagkalipay kamo kanunay diha sa Ginoo,” siya misulat ngadto sa mga taga-Filipos,” ug unya nagingon siya pag-usab, “Pagkalipay kamo.... Ayaw kamo pagkabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, hinonoa sa tanang mga butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pagampo ug pagpangamuyo uban sa pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios, nga lapaw sa tanang pagpanabut, magabantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus. Sa katapusan, mga igsoon, bisan unsang butang tinuod, bisan unsang butang dungganan, bisan unsang butang matarung, bisan unsang butang maayong pamadon, kong aduna may kahalangdon, kong aduna may pagkadalayegon, palandonga ninyo kining mga butanga.” ABA 413.1

“Ang tanan ninyong kinahanglanon igahatag kaninyo sa akong Dios sumala sa Iyang mga bahandi sa himaya diha kang Cristo Jesus.... Ang grasya sa Ginoong Jesu-Cristo magauban kaninyong tanan.” ABA 413.2