Patriarka ug sa mga Manalagna

Ang Pagsukol ni Absalom

Kining kapituluha gibase sa 2 Samuel 13-19.

Iyang giuli sa upat ka pilo,” mao kini ang wala tuyoa nga hukom ni David alang sa iyang kaugalingon, sa pagpatalinghug niya sa sambingay ni manalagna Nathan; ug sumala sa iyang kaugalingon nga hukom siya pagahukman. Upat sa iyang mga anak nga lalake kinahanglan mapukan, ug ang kapilidihan sa matag usa mao ang sangputanan sa sala sa amahan. PM 902.1

Ang makauulaw nga sala ni Amnon, ang panganay, gitugotan ni David sa paglabay nga wala masiloti ug wala mabadlong. Ang kasugoan nagahukom sa kamatayon sa mananapaw, ug ang supak sa kinaiya nga sala ni Amnon naghimo kaniya nga sad an sa duruha ka pilo. Apan si David nga nagbati nga gihukman sa iyang kaugalingon tungod sa iyang kaugalingon nga sala, napakyas sa pagdala sa makasasala ngadto sa paghukom Sulod sa duruha ka mga tuig, si Absalom, ang natural nga tigpanalipod sa igsoon nga babaye nga gibuhatan ug dautan sa hilabihan ka malip oton nga paagi, naglilong sa iyang tuyo sa pagpanimalus, apan nga modapat lamang kong may kasigurohan. Diha sa usa ka kumbira sa mga anak nga lalake sa hari, ang nahubog ug mamamaliw nga Amnon gipatay sa sugo sa iyang igsoon. PM 902.2

Duruha ka pilo nga paghukom ang gibalos ngadto ni David. Ang makalilisang nga mensahe gihatud ngadto kaniya nag ingon “Gipatay ni Absalom ang tanang mga anak nga lalake sa hari, ug walay usa kanila nga nahahilin. Unya ang hari mitindog ug gigisi ang iyang mga saput, ug mihigda sa yuta; ug ang tanan niyang mga sulogoon nga nanagtindog tupad kaniya gipanggisi ang ilang mga saput usab.” Ang mga anak nga lalake sa hari nga nanguli nga may kahadlok ngadto sa Jerusalem, nagtugan sa tinuud ngadto sa ilang amahan; si Amnon lamang ang gipatay; ug ilang “gipatugbaw ang ilang tingog, ug nanaghilak: ug ang hari usab ug ang tanan niyang mga sulogoon nanghilak sa hilabihan gayud.” Apan si Absalom mikalagiw ngadto ni Talmai, ang amahan sa iyang inahan. PM 902.3

Sama sa ubang mga anak nga lalake ni David, si Amnon napasagdan sa hinakog nga pagpatuyang. Siya nagtinguha sa pagtagbaw sa matag hunahuna sa iyang kasingkasing, sa walay pagtagad sa mga kinahanglanon sa Dios. Bisan pa sa iyang dako nga sala, ang Dios dugay nga nagpailub kaniya. Sulod sa duha ka tuig gihatagan siya ug higayon alang sa paghinulsol; apan nagpadayon siya diha sa sala, ug uban sa iyang sala sa ibabaw niya, giputol siya pinaagi sa kamatayon, aron sa paghulat sa makalilisang nga hukmanan sa Paghukom. PM 903.1

Wala panumbalinga ni David ang katungdanan sa pagsilot sa sala ni Amnon, ug tungod sa pagkadili matinumanon sa hari ug amahan, ug sa pagkadili mahinulsolon sa anak nga lalake, gitugotan ni Jehova ang mga hitabo nga magpadayon sa ilang natural nga agianan, ug wala siya magpugong ni Absalom. Sa diha nga ang mga ginikanan o ang mga magmamando dili magtagad sa katungdanan sa pagsilot sa kadautan, ang Dios sa Iyang kaugalingon mao ang mangunay niini. Diha sa usa ka paagi sa Iyang gahum nga nagapugong pagakohaon gikan sa mga ahensya sa dautan, aron ang usa ka pasunod sa mga higayon motindog diin ang sala ray mosilot sa sala. PM 903.2

Ang dautan nga mga resulta sa kang David nga dili matarung nga pagkamapasagdanon kang Amnon wala pa matapus; tungod kay dinhi magsugod ang pagpahilayo ni Absalom gikan sa iyang amahan. Tapus si Absalom makakalagiw ngadto sa Gesur, ang pagbati ni David nga ang sala sa iyang anak nga lalake nagkinahanglan ug pipila ka silot, nagdumili sa paghatag ug pagtugot kaniya sa pagpauli. Ug kini may kahiligan ngadto sa pagtubo inay kay sa pagkunhod sa dili masulbad nga mga kadautan diin ang hari nagumon. Si Absalom, nga malagsik, ambisyoso, ug walay prinsipyo, nga nahigawas tungod sa iyang pagkalagiw, gikan sa pagsalmot diha sa mga kalihokan sa gingharian, sa wala madugay mitugyan sa iyang kaugalingon ngadto sa makatalagmanon nga pangunsabo. PM 903.3

Karon sa pagkatapus sa duruha ka tuig, si Joab naninguha sa pagpasig uli sa amahan ug sa iyang anak nga lalake. Ug uban niining mao nga katuyoan, iyang gipaninguha ang tabang sa usa ka babaye nga taga Tekoa, nga naila tungod sa iyang kaalam. Sa napahimangnoan siya ni Joab; ang babaye nagrepresentar sa iyang kaugalingon ngadto kang David ingon nga usa ka babayeng halo kinsang mga duruha ka mga anak nga lalake mao lamang ang iyang kalipay ug suportar. Diha sa usa ka paglalis, ang usa niini nakapatay sa usa, ug karon ang tanang mga kabanayan sa pamilya nagkinahanglan nga ang nakapatay igatugyan ngadto sa tigpanimalus sa dugo. “Sa ingon niini,” matud pa sa inahan, “mapalong nila ang baga nga nahibilin kanako, ug dili mopabilin sa akong bana ang ngalan, ni ang salin sa ibabaw sa nawong sa yuta.” Natandog ang mga pagbati sa han niining maong pangamuyo, ug iyang gipasaligan ang babaye sa harianon nga panalipod alang sa iyang anak nga lalake. PM 903.4

Tapus makoha gikan kaniya ang ginasublisubli nga mga saad alang sa kaluwasan sa iyang anak, siya nangamuyo sa pailub sa hari, nga nagpahayag nga siya nakasulti ingon sa usa nga may sayop, tungod kay wala niya papaulia ang iyang anak nga nakakalagiw. “Kay,” matud pa sa babaye, “kinahanglan kita mamatay, ug maingon sa tubig nga nahiyabo sa yuta, nga dili na masapupo pag usab; ni kohaon sa Dios ang kinabuhi, kondili magahikay hinuon ug mga paagi aron kadtong nahimulag dili mahimong usa ka sinalikway gikan Kaniya.” Kining maong malumo ug makatandog nga paghulagway sa gugma sa Dios ngadto sa makasasala nga nagaabut gikan kang Joab, ang sundalo nga bagison maoy usa ka makapahinulong nga ebidensya sa kasinatian sa mga Israelinhon sa dagkong mga kamatuoran sa katubsanan. Ang hari, nga nagabati sa iyang kaugalingon nga panginahanglan sa kalooy sa Dios, wala makasikway niini nga pangamuyo. Ngadto kang Joab gihatag ang sugo nga nag ingon: “Busa lumakaw ka, dad a pagbalik ang batan ong lalake nga si Absalom.” PM 904.1

Gitugotan si Absalom sa pagpauli sa Jerusalem, apan dili magpakita diha sa palasyo, o sa pagpakigkita sa iyang amahan. Nagsugod na si David sa pagkaamgo sa dautan nga epekto sa iyang pagkamatugtanon nganha sa iyang mga anak; ug bisan sa kalumo sa iyang paghigugma niining matahum ug tinugahan nga anak, siya nagbati nga kinahanglan ingon nga usa ka leksyon ngadto kang Absalom ug ngadto sa katawohan, nga ang pagdumot alang niining mao nga sala Kinahanglan nga makita. Si Absalom nagpuyo ug duruha ka tuig diha sa iyang kaugalingon nga balay, apan gihinginlan gikan sa palasyo. Ang iyang igsoon nga babaye nagpuyo uban kaniya, ug ang iyang precensia maoy nagpabuhi sa handumanan sa dili maayo nga kadautan nga iyang giantus. Sa pagbanabana sa katawohan ang prinsipe maoy usa ka bayani imbis usa ka tagsala. Ug sa nagabaton siya niini nga bintaha, mipahigayon siya sa pagdaug sa mga kasingkasing sa katawohan. Ang iyang panagway maoy usa nga makadaug sa pagdayeg sa tanan nga makakita kaniya. “Sa tibook Israel wala nay labing dinayeg nga ingon pa kang Absalom tungod sa iyang pagkaambongan: gikan sa lapalapa sa iyang mga tiil hangtud sa alimpulo sa iyang ulo walay ikasaway kaniya.” Dili maalamon alang sa hari nga ang tawo sa kinaiya ni Absalom ambisyoso, mahinayakon, ug pungtanon pasagdan sa paghinuktuk sulod sa duruha ka tuig tungod sa gihunahuna nga mga mulo. Ug ang tikang ni David nga pagtugot kaniya sa pagpauli sa Jerusalem, ug unya nagdumili sa pagpakigkita kaniya, nagkabig alang ni Absalom sa kalooy sa katawohan. PM 904.2

Sa handumanan nga kanunay diha sa iyang atubangan mahitungod sa iyang kaugalingon nga kalapasan sa kasugoan sa Dios, si David daw sa pamatasan nawad an ug umoy; naluya siya ug maduhaduhaon, nga sa wala pa siya makasala siya maisugon ug desidido. Ang iyang inpluwensya sa katawohan naluya. Ug kining tanan pabor sa mga laraw sa iyang anak nga lalake nga tunay. PM 907.1

Pinaagi sa inpluwensya ni Joab, natugotan pag usab si Absalom ngadto sa precensia sa iyang amahan; apan bisan pa ug dihay pagpasig uliay nga makita sa gawas, si Absalom nagpadayon sa iyang ambisyoso nga pangunsab. Karon nangako na siya sa hapit nga harianon ang kahimtang tungod kay may mga carro na siya ug mga kabayo, ug kalim an ka tawo ang modagan sa atubangan niya. Ug samtang nagdugang ang tinguha sa hari sa pagpahulay sa katungdanan ug mag inusara, sa makugihon giulitawhan ni Absalom ang kahimuot sa katawohan. PM 907.2

Ang inpluwensya sa kang David nga pagkagilaayan ug pagduhaduha ning abut ngadto sa iyang mga sakop; ang walay pag atiman ug ang langanlangan maoy nagtimaan sa pagpalakat sa hustisya. Sa linipot gituyok ni Absalom ang matag hinungdan sa dili pagkahimuot ngadto sa iyang kaugalingon nga bintaha. Sa adlaw adlaw kining tawo nga may hamili nga pagmayhnn makita diha sa ganghaan sa siyudad, diin ang usa ka pundok sa mga tigpangamuyo naghulat sa pagpresentar sa pagpatarung sa mga buhat sa pagdaut nga ilang nahiaguman. Si Absalom nakigsagol kanila, ug namati sa ilang mga mulo, nagapahayag sa kalooy sa ilang mga giantus, ug nasubo sa pagkakulang sa kaabtik ang gobyemo. Sa makapatalinghug na sa sumbong sa usa ka tawo sa Israel, motubag ang prinsipe, “Ang imong mga tuyo lonlon ug matarung: apan walay usa ka tawo nga gitudlo sa hari sa pagpamati kanimo;” unya iyang pun an sa pag- ngon, “Oh, kong ako nahimo pa unta nga maghuhukom sa yuta aron ang tagsatagsa ka tawo nga may holusayon kun may buruka, moanhi kanako ug buhaton ko kaniya ang hustisya! Ug mao kadto, nga, sa diha nga bisa kinsang tawohana nga mahianha duul kaniya, aron sa paghatag ug katahuran, iyang ibayaw ang iyang kamot, ug mokupot kaniya ug mohalok kaniya.” PM 907.3

Hinulhogan sa malip oton nga mga pasumbingay sa prinsipe, tulin kaayo nga mikaylap ang pagkawalay kahimuot sa gobyerno. Ang pagdayeg kang Absalom anaa sa mga ngabil sa katawohan. Sa kadaghanan giila siya nga manonunod sa gingharian; ang katawohan nagtan aw kaniya uban sa garbo ingon nga angayan niining hataas nga katungdanan, ug nahaling ang usa ka tinguha nga siya ang makatungtong sa trono. “Busa nakawat ni Absalom ang mga kasingkasing sa mga tawo sa Israel.” Apan ang hari nga nabutaan sa iyang gugma alang sa iyang anak nga lalake, wala matahap binsa unsa. Ang kahimtang sa usa ka prinsipe nga gipakita ni Absalom, giila ni David nga gituyo sa paghatag ug pasidungog sa palasyo ingon nga usa ka pahayag sa kalipay tungod sa pagkanapasig uli nila. PM 908.1

Sa diha nga ang mga hunahuna sa katawohan naandam na alang sa unsa ang mosunod, sa sekreto gipadala ni Absalom ang pinili nga mga tawo gikan sa tanang kabanayan, aron sa laraw ug nga paagi alang sa usa ka pagsukol. Ug karon ang kupo sa tinuhoanon nga paghalad maoy gigamit sa pagtakuban sa iyang mabudhion nga mga plano. Ang usa ka panaad nga konohay iyang gihimo samtang didto siya nagtagotago kinahanglan pagabayaran didto sa Hebron. Busa si Absalom miingon ngadto sa hari, “Ako nagahangyo kanimo, palakta ako ug magabayad ako sa akong panaad, nga akong gisaad kang Jehova, didto sa Hebron. Kay ang imong sulogoon misaad ug usa ka panaad samtang nagpuyo pa ako didto sa Gesur sa Syria, nga nagaingon: Kong si Jehova sa pagkamatuud magadala kanako ngadto sa Jerusalem, nan ako moalagad kang Jehova.” Ang mahigugmaon nga amahan, nga nalipay niining ebidensya sa pagkadiosnon sa iyang anak nga lalake, mipalakaw kaniya uban sa iyang panalangin. Karon ang pangunsabo ni Absalom hingpit nga nahinog. Ang kinatas ang buhat ni Absalom sa pagkasilingkapaw gilaraw dili lamang sa pagtaptap sa mata sa hari, kondili sa pagpalig on sa pagsalig sa katawohan. ug sa ingon niini dad on sila ngadto sa pagsukol batok sa hari nga pinili sa Dios. PM 908.2

Ninglarga si Absalom paingon sa Hebron, ug dihay miuban kaniya, “duruha ka gatus ka tawo gikan sa Jerusalem, nga gidapit; ug ming adto sa ilang pagkawalay dautan nga tinguha.” Kining mga tawohana mingnunot kang Absalom, nga wala maghunahuna bisan magamay nga ang ilang gugma alang sa anak nga lalake nagdala kanila ngadto sa pagsukol batok sa amahan. Sa paghiabut sa Hebron, dihadiha iyang gipatawag si Ahitopel, ang usa sa pangulong mga magtatambag ni David, usa ka tawo nga dako ug kadungganan sa kaalam , kinsang panahum gihunahuna nga luwas ug maalamon sama sa usa ka orakulo. Ning ipon si Ahitopel sa mga nagkunsabo, ug ang iyang pagsuportar naghimo sa kawsa ni Absalom nga daw dili kaduhaduhaan ang kalampusan, nga nagkabig ngadto sa iyang bandila sa daghang mabuyoon nga mga tawo gikan sa tanang bahin sa yuta. Sa gipatunog na ang trumpeta sa pagsukol, ang mga tigpaniid sa prisipe sa tibook dapit mipakaylap sa balita nga si Absalom mao na ang hari ug daghan sa katawohan miipon kaniya. PM 909.1

Sa kasamtangan ang alarma nadala ngadto sa Jerusalem ngadto sa hari. Nakilitan si David sa pagkahibalo nga ang pag alsa magakahitabo duul gayud sa iyang trono. Ang iyang kaugalingong anak nga lalake ang anak nga lalake nga iyang gihigugma ug gisaligan nagplano sa tago aron sa pag ilog sa iyang purongpurong, ug sa walay duhaduha sa pagkoha sa iyang kinabuhi. Diha sa iyang dako nga katalagman, iyang gipapha ang kaluya sa espiritu nga diha kaniya sa dugay nang panahon, ug uban sa espiritu sa iyang batan ong mga katuigan siya nangandam sa pagtagbo niining makalilisang nga emerhensya. Gitigum ni Absalom ang iyang mga kasundalohan didto sa Hebron, nga kaluhaan ka milyas lamang ang gilay on. Sa dili madugay ang mga rebelde mahiabut sa mga ganghaan sa Jerusalem. PM 909.2

Gikan sa iyang palasyo, gilantaw ni David ang iyang kaulohang siyudad nga matahum sa gitas on, ang kalipay sa tibook nga yuta...ang siyudad sa gamhanang Hari.” Salmo 42:2. Mikuray siya sa hunahuna nga mapabatang kini ngadto sa pamatay ug sa kalaglagan. Iya ba kaha nga tawagon ang mga sakop nga nagdapig pa sa iyang trono, ug maghimo ug usa ka pagsukol alang sa iyang kaulohan? Motugot ba kaha siya nga ang Jerusalem pagabahaan sa dugo? Ang iyang hukom mao ang gituman. Ang mga kalisang sa gubat kinahanglan dili mahitabo diha sa pinili nga siyudad. Iyang pagabiyaan ang Jerusalem ug unya sulayan niya ang pagkamaunongon sa iyang katawohan, nga magahatag kanila ug higayon sa pagtigum aron sa pagsuportar kaniya. Niining dako nga krisis iyang katungdanan ngadto sa Dios ug ngadto sa iyang katawohan ang pagpatunhay sa iyang pagbulut an nga gitugyan sa Langit kaniya. Ang isyo sa kasamok iyang igatugyan sa Dios. PM 909.3

Diha sa pagpaubos ug sa kaguol, si David migawas sa ganghaan sa Jerusalem nga gipapahawa gikan sa iyang trono, gikan sa iyang palasyo, gikan sa arka sa Dios, pinaagi sa pangalsa sa iyang pinangga nga anak nga lalake. Ang katawohan misunod diha sa taas, ug masulob on nga pasunding, sama sa usa ka pasunding sa lubong. Ang mga guwardiya ni David nga Seretahanon, mga Peletehanon, ug unom ka gatus nga mga Hetehanon gikan sa Gath, ilalum sa kamandoan ni Ittai, ningkuyog sa hari. Apan si David, nga may kinaiya nga dili hakog, wala makatugot nga kining maong mga dumoluong nga nangita sa iyang panalipod, malambigit diha sa iyang kalisud. Iyang gipahayag ang kahibulung nga sila andam sa paghimo niini nga sakripisyo alang kaniya. Unya miingon ang hari ngadto kang Ittai, nga Hetehanon, “Nganong minunot ka usab kanamo? Pauli ug pabilin uban sa hari kay ikaw usa ka lumalangyaw ug hininginlan usab; pauli ngadto sa imong kaugalingong dapit. Tungod kay ikaw nahianhi kagahapon pa lamang, himoon ko ba niining adlawa nga ikaw magatungas ug magalugsong uban kanamo, sa makita nga ako moadto diin ang buot ko? Pauli ka ug dad a ang imong mga kaigsoonan; ang kalooy ug ang kamatuoran mag uban kanimo.” PM 910.1

Si Ittai mitubag, “Ingon nga si Jehova buhi, ug ingon nga ang akong ginoong hari buhi, sa pagkamatuud sa unsang dapita nga adto ang akong ginoong hari, bisan sa kamatayon kun sa kinabuhi, didto usab ang imong ulipon.” Kining mga tawohana nangakabig gikan sa paganismo ngadto sa pagsimba ni Jehova, ug sa kahamili ug sila karon magmatuud sa ilang pagkamaunongon ngadto sa ilang Dios ug sa ilang hari. Uban sa mapasalamatong kasingkasing, gidawat ni David ang ilang pagdapig sa iyang daw nagakaunlod nga kawsa, ug ang tanan mitabok sa sapa sa Kedron, paingon sa kamingawan. PM 910.2

Unya mihunong na man ang pasunding. Ang usa ka pundok nga nagbisti sa balaan nga mga saput nagakahaduul. “Ug ania karon, si Sadoc usab miadto ug ang tanang Levihanon uban kaniya ug nanagdala sa arka sa tugon sa Dios.” Ang mga sumosunod ni David nag ila niini nga usa ka malipayon nga tilimad on. Ang precensia nianang balaan nga simbolo maoy alang kanila usa ka pasalig mahitungod sa ilang kaluwasan ug kadaugan sa katapusan. Kini nakapadasig sa katawohan sa kaisug sa pagdapig ngadto sa hari. Ang pagkawala niini gikan sa Jerusalem magadala ug kalisang ngadto sa mga dumadapig ni Absalom. PM 910.3

Sa iyang pagkakita sa arka, ang kalipay ug paglaum alang sa hamubo nga panahon nakaukyab sa kasingkasing ni David. Apan sa wala madugay ang ubang mga hunahuna ming abut nganha kaniya. Ingon nga tinudlo nga magmamando sa panulondon sa Dios, siya nailalum sa solemni nga kapangakohan. Dili sa personal nga mga kaayohan, kondili sa himaya sa Dios ug sa kaayohan sa iyang katawohan mao ang manaa sa kinaibabwan sa hunahuna sa hari sa Israel. Ang Dios, nga nagpuyo diha sa taliwala sa kerubin. nakaingon mahitungod sa Jerusalem: “Kini mao ang Akong dapit nga pahulayan” (Salmo 132:14); ug kong walay diosnong pagbulot an, walay sacerdote ni hari ang may katungod sa pagkoha gikan niini sa simbolo sa iyang precensia. Ug si David nahibalo nga kinahanglan ang iyang kasingkasing ug kinabuhi mahiuyon sa diosnong mga sugo, kong dili, ang arka mahimong paagi sa hitabong dautan may sa kalampusan. Diha kanunay sa iyang atubangan ang iyang dakong sala. Iyang naila niining pangunsabo ang makatarunganong paghukom sa Dios. Ang espada nga dili mopahawa gikan sa iyang balay nahulbot na gikan sa sakuban. Wala siya mahibalo kong unsa ang resulta sa bugno. Dili siya ang makakoha gikan sa kaulohan sa nasud sa balaang mga balaod nga nagtagik sa kabubut on sa ilang langitnon nga Hari, nga mao ang batakang balaod sa gingharian ug ang patukuranan sa kauswagan niini. PM 911.1

Iyang gisugo si Sadoc nga nagaingon: “Dad a pagbalik ang arka sa Dios ngadto sa siyudad kong makakaplag ako ug kalooy sa mga mata ni Jehova, Siya modala kanako pag usab, ug magapakita kanako niana, ug sa Iyang puloy anan. Apan kong siya mamolong sa ingon: ako walay kalipay diha kanimo; ania karon. ania man ako, buhaton niya kanako sumala sa maayo Kaniya.” PM 911.2

Si David mipuno sa pag ingon: “Dili ba ikaw usa ka manalagna?” ang usa ka tawo nga gitudlo sa Dios aron sa pagpahimangno sa katawohan? “Pauli sa imong siyudad nga may pakigdait, ug ang duruha mo ka anak nga lalake uban kanimo, Si Ahimaas, ang imong anak nga lalake ug si Jonathan, ang anak nga lalake ni Abiathar. Tan awa, ako magapabilin sa mga tabokanan, hangtud nga may mahiabut nga pulong gikan kanimo aron sa pagpamatuud kanako.” Diha sa siyudad ang mga sacerdote tingali ang maghimo nganha kaniya sa maayong pag alagad pinaagi sa pagkahibalo sa mga kalihokan ug sa mga katuyoan sa mga rebelde, ug sa sekreto itaho sila ngadto sa hari pinaagi sa ilang mga anak nga lalake, si Ahimaas ug si Jonathan. PM 911.3

Samtang ang mga sacerdote mipaingon balik ngadto sa Jerusalem, ang usa ka halalum pa nga landong ang gibati sa nagapahawa nga katawohan. Ang ilang hari maoy usa ka layas, sila sa ilang kaugalingon mga sinalikway, mga biniyaan bisan sa arka sa Dios ang umalabut naglugitum sa kalisang ug sa dautan nga tilimad on. “Ug si David mitungas sa tungason sa bukid sa mga Olibo, ug mihilaksa nagatungas siya; ug siya nagtabon sa iyang ulo ug miadto nga walay sapin: ug ang tanang katawohan nga didto uban kaniya, ang tagsatagsa nagtabon sa iyang ulo, ug sila nanungas nga nanaghilak sa nagatungas sila. Ug may usa nga misugilon kang David, nga nag ingon- si Ahitopel ipon sa mga umaalsa kauban ni Absalom.” Niini napugos na usab si David sa pag ila diha sa iyang mga kalisud sa mga sangputanan sa iyang kaugalingong mga sala. Ang pagbiya ni Ahitopel, ang labing takus ug labing malip oton sa mga pangulong politikanhon, napugos sa pagpanimalus tungod sa pagpakaulaw sa pamilya nga naapil diha sa pagbuhat ug dautan ngadto kang Batseba nga iyang apo nga babaye. PM 912.1

“Ug si David miingon, Oh Jehova, ako nagahangyo Kanimo, himoa nga binuang ang tambag ni Ahitopel.” Sa nakatungtong na siya sa tumoy sa bukid, ang hari miduko diha sa pag ampo, nga nagtugyan ngadto sa Dios sa lulan sa iyang kalag. ug sa mapainubsanon nangamuyo sa diosnon nga kalooy. Ang iyang pag ampo daw gitubag dayon Si Husai nga Arachanon, usa ka takus ug maalam nga magtatambag, nga nakapamatuud sa iyang kaugalingon nga usa ka matinumanon nga higala ni David, karon miduul kaniya nga gisi ang mga sinina, ug may yuta sa iyang ulo, aron sa pagtugpo sa iyang kaugmaon uban sa gipalagpot ug layas nga hari. Nakita ni David, ingon nga usa ka diosnon nga panudlo nga kining tawohana, matinumanon ug matinud anon, mao ang usa nga gikinahanglan sa pagsilbi sa mga tinguha sa hari diha sa mga konsilyo sa kaulohan. Sa hangyo ni David, si Husai mibalik ngadto sa Jerusalem, aron sa pagtanyag sa iyang mga pag alagad ngadto ni Absalom, ug sa pagpildi sa tambag ni Ahitopel. PM 912.2

Uban niining silaw sa kahayag diha sa kangitngit, ang hari ug ang iyang mga sakop nagpadayon sa ilang dalan paingon sa silangang kilid sa Olibo latas sa usa ka batoon ug biniyaan sa mga pumoluyo, latas sa bukiron nga mga lugut, ug subay sa batoon ug pangpangon nga mga agianan, ngadto sa Jordan. “Ug sa diha nga ang hari nga si David miabut na sa Bahurim, ania karon, may migula gikan didto nga usa ka tawo sa panimalay sa balay ni Saul, kinsang ngalan mao si Semei, ang anak nga lalake ni Gera: siya migula ug nagpangulo pa sa nagasingabut siya. Ug siya naglabay ug bato ngadto kang David, ug ngadto sa tanang mga sulogoon sa hari nga si David: ug ang tibook katawohan ug ang tanang mga gamhanang mga tawo, diha sa iyang tuong kamot ug sa iyang walang kamot. Ug sa ingon niini namolong si Semei sa diha nga nagpanunglo siya: Pahawa, pahawa, ikaw tawo sa dugo, ug dautan nga tawo: Si Jehova nagpasumbalik kanimo sa tanang dugo sa balay ni Saul kinsang dapit ikaw naghari; ug si Jehova naghatag sa gingharian ngadto sa kamot ni Absalom nga imong anak nga lalake; ug ania, karon, ikaw nakoha sa imong kaugalingong kadautan tungod kay ikaw ang usa ka tawo sa dugo.” PM 913.1

Sa maayo ang kahimtang ni David, si Semei wala makapakita pinaagi sa pulong o sa buhat nga siya dili maunongon nga sakop. Apan diha sa kalisdanan sa hari. kining Benjaminhon nagpadayag sa matuud niyang kinaiya. Iyang gipasidunggan si David sa ibabaw sa iyang trono, apan iyang gitunglo siya diha sa iyang pagpaubos. Dautan ug hakogan, iyang gitan aw ang uban ingon nga sama ug karakter sa iyang kaugalingon, ug pinadasig ni Satanas, iyang gipahungaw ang iyang pagdumot diha kaniya nga gikastigo sa Dios. Ang espiritu nga magdala sa tawo ngadto sa pagdaug, ngadto sa pagtampalas o sa pagpasakit, sa usa nga anaa sa pag antus, mao ang espiritu ni Satanas. PM 913.2

Ang mga sumbong ni Semei batok kang David hingpit nga dili tinuud usa ka pakaulaw nga walay kapasikaran ug makadaut. Si David wala makahimo ug dautan ngadto kang Saul o sa iyang balay. Sa diha nga si Saul diha pa sa iyang gahuin, ug mahimo unta nga siya iyang patyon, iya lamang giputol ang sidsid sa iyang kupo, ug iya pa gani gibasul ang iyang kaugalingon tungod sa pagpakita niini ngadto sa dinihog ni Jehova. PM 913.3

Mahitungod sa kang David nga balaang pagtagad alang sa kinabuhi sa tawo, ang makapahinulong nga ebidensya nahatag, bisan samtang siya sa iyang kaugalingon ginapangita sama sa usa ka mananap nga manonukob. Sa usa ka adlaw samtang siya nagtago didto sa langob sa Adullam, ang iyang mga hunahuna mibalik ngadto sa walay kasamok nga kagawasan sa kinabuhi sa iyang pagkabata, ang layas nakasinggit, “Oh nga may usa unta nga mohatag kanako sa tubig aron imnon gi kan sa atabay sa Bethlehem, nga tupad sa ganghaan.” 2 Samuel 23:13-17. Niadtong panahona ang Bethlehem diha sa mga kamot sa mga Filistehanon; apan tulo ka mga gamhanang mga tawo ni David minglighot latas sa guwardiya, ug gikoha ang tubig sa Bethlehem ug gidala ngadto sa ilang agalon Si David wala makainom niini. “Ipahilayo kini kanako,” siya misinggit; “dili ba kini dugo sa mga tawo nga miadto sa dakong piligro sa ilang mga kinabuhi?” Ug sa dakong kataha iyang gibobo kini nga tubig ingon nga usa ka halad ngadto sa Dios. Si David maoy usa ka tawo sa panggubatan, ang kinadaghanan sa iyang kinabuhi iyang nagamit sa taliwala sa mga talan awon sa kapintas; apan sa tanan nga nakalabang sa maong mapait nga kaagi, pipila ra ang naapektahan ug diyutay sa iyang makapagahi, ug makapadaut nga inpluwensya ingon kang David. PM 913.4

Si Abisai, ang pag umangkon ni David, ug usa sa labing maisug sa iyang mga kapitan, wala makaagwanta sa insulto nga mga pulong ni Simei. “Ngano,” siya misinggit, “nga magtunglo kining patay nga iro sa akong ginoong hari? Paadtoa ako, nagahangyo ako kanimo, ug lunggoon ko ang iyang ulo.” Apan gidid an siya sa hari. “Ania karon,” siya miingon, “ang akong anak nga lalake nga migula sa akong ginhawaan nagapangita sa akong kinabuhi: Daw unsa pa ka labaw nga pagabuhaton karon niining Benhaminhon? Pasagdi lamang siya; ug pasagdi nga siya magatunglo kay si Jehova nagsugo kaniya. Tingali nga si Jehova motan aw sa kadautan nga gibuhat kanako, ug nga si Jehova mobalos kanako ug maayo sa iyang pagtunglo kanako niining adlawa.” PM 914.1

Ang tanlag naglitok sa mapait ug makapaubos nga mga katinuoran ngadto kang David. Samtang nangatingala ang iyang mga sakop sa kalit nga pagbali sa iyang palad, dili kadto katingalahan nganha kang David. Kanunay siya nga may dautang mga tilimad on sa usa ka oras nga sama niini. Natingala siya nga ang Dios dugay nga nag antus sa iyang mga sala, ug iyang gilangan ang takus nga balos. Ug karon sa iyang dinalian ug masulub on nga pagkalagiw, ang iyang mga tiil nga walay sapin, ang iyang harianon nga mga bisti giilisdan ug sako, ang mga pagbakho sa iyang mga sumosunod nga nakapukaw sa mga lanog sa mga kabungtoran, iyang nahunahunaan ang iyang hinigugma nga kaulohan nga siyudad ang dapit nga mao ang nahitaboan sa iyang sala ug sarntang iyang nahinumduman ang pagkamaayo ug ang taas nga pailob sa Dios, wala siya mawad i sa paglaum. Iyang gibati nga si Jehova magdumala gihapon kaniya diha sa kalooy PM 914.2

Daghan sa mga mamomuhat ug dautan mamalibad sa ilang kaugalingong sala pinaagi sa pagtudlo ngadto sa pagkahulog ni David; apan pagkadiyutay lamang ang nagpaila sa paghinulsol ug sa pagpaubos ni David. Pagkadiyutay ra ang mopas an sa badlong ug sa silot uban sa pailob ug sa kalig on nga iyang gipaila. Iyang gisugid ang iyang sala, ug sulod sa mga katuigan naningkamot sa pagbuhat sa iyang katungdanan ingon nga usa ka matinumanon nga ulipon sa Dios; nagpangabudlay siya alang sa pagpalig on sa iyang gingharian, ug sa ilalum sa iyang pagmando, nakaabut kini sa kalig on ug sa kauswagan nga wala makabot kaniadto. Iyang natigum ang abunda nga mga galamiton alang sa pagtukod sa balay sa Dios; ug karon hatuson ba lamang ang tanang kahago sa iyang kinabuhi? Ang mga resulta sa daghang mga tuig sa mahalaron nga kabudlay, ang buhat sa kinaadman ug sa paghalad ug sa kabatid sa pangagamhanan, ihatag ba ngadto sa mga kamot sa iyang barumbado ug mabudhion nga anak nga lalake, nga walay pagtagad sa kadunggan sa Dios ni sa kauswagan sa Israel? Pagkanatural kaha alang ni David ang pagbagulbol batok sa Dios ning dako nga kagul anan! PM 915.1

Apan nakita niya diha sa iyang kaugalingon nga sala ang hinungdan niining iyang kasamok. Ang mga polong ni manalagna Miqueas ninghuyop sa espiritu nga nagdasig sa kasingkasing ni David. “Sa diha nga ako molingkod sa kangitngitan, si Jehova mao ang kahayag alang kanako. Antuson ko lamang ang kapungot ni Jehova, kay nakasala man ako batok kaniya, hangtud nga siya magalaban kanako, ug magapakanaug sa iyang paghukom alang kanako.” Miqueas 7:8, 9. Ug si Jehova wala mobiya king David. Kini nga kapitulo diha sa iyang eksperensya, sa diha, nga mailalum sa labing mabangis nga dautang binuhatan ug insulto, iyang gipakita ang iyang pagkamapainubsanon, makiangayon, manggihatagon, ug manunoton, nga mao ang usa sa labing halangdon diha sa iyang tibook nga eksperensya. Ang magmamando sa Israel wala mahimong tinuud nga dako diha sa pananaw sa langit kay niining takna sa iyang kinalaluman nga nadayag nga pagpaubos. PM 915.2

Kong gipasagdan pa si David sa pagpadayon diha sa sala nga wala mabadlong, ug samtang nagalapas sa diosnon nga mga sugo, ang pagpabilin diha sa kalinaw ug sa kauswagan diha sa ibabaw sa iyang trono, ang maduhaduhaon ug ang walay pagtoo tingali may lkabalibad pinaagi sa paghatag ug pananglitan sa kasaysayan ni David ingon nga usa ka pagpakaulaw sa tinohoan sa Biblia. Apan diha sa eksperensya nga pinaagi niini iyang gipaagi si David, gipakita ni Jehova nga siya dili makatugot o makapasaylo sa sala. Ug ang kasaysayan ni David makapahimo kanato sa pagtan aw usab sa dako nga katuyoan sa Dios diha sa iyang pagpakigharong sa sala; inakapahimo kini kanato sa pagsubay, bisan pinaagi sa labing maitum nga mga paghukom, ang pagpalampos sa iyang mga katuyoan sa kalooy ug sa pagkamatinabangon. Iyang gihimo nga si David moagi sa ilaum sa bunal, apan wala niya laglaga siya: ang hudno maoy alang sa pagpaputli, apan dili sa pag ugdaw. Si Jehova nagaingon, “Kong pagalapason nila ang akong kabalaoran. ug dili magabantay sa akong mga sugo; anan pagaduawon ko ang ilang mga paglapas uban sa barras, ug ang ilang kasal anan uban sa mga labud. Apan dili ko hutdon sa pagkoha ang akong mahigugmaong kalolot gikan kaniya, ni pagakawangon ko ang akong pagkamatinumanon.” Salmo 89:31-33. PM 916.1

Sa wala madugay tapus mibiya si David sa Jerusalem, misulod si Absalom ug ang iyang kasundalohan ug sa walay pagpakigbisug giokupahan ang salipdanan sa Israel. Si Husai mao ang unang miabiabi sa bag ong gipurongpurongan nga hari, ug ang prinsipe natingala ug nahimuot sa pagsaka sa karaang higala ug magtatambag sa iyang amahan. Nagmasaligon si Absalom mahitungod sa kalampusan. Hangtud dinhi nagmalampuson ang iyang mga laraw, ug matinguhaon sa pagpalig on sa iyang trono ug aron sa pagkoha sa pagsalig sa nasud, iyang giabiabi si Husai ngadto sa iyang palasyo. PM 916.2

Karon si Absalom gilibutan sa usa ka dakong puwersa, apan kini giapilan sa kadaghanan sa mga tawo nga wala mabansay alang sa gubat. Hangtud karon wala pa sila madala ngadto sa gubat. Si Ahitopel nahibalo kaayo nga ang kahimtang ni David may paglaum pa. Ang dakong bahin sa nasud nagmatinud anon pa kaniya; siya gilibutan sa nasulayan na nga mga manggugubat, nga matinumanon ngadto sa hari, ug ang iyang kasundalohan gimandoan sa takus ug eksperensyado nga mga heneral. Nahibalo si Ahitopel nga tapus sa unang pagbuto sa kadasig nga kadapig sa bag ong hari, may sumbalik nga magaabut. Kong mapakyas ang pagsukol, tingali si Absalom makahimo sa pagkoha sa usa ka pagpasig uli sa iyang amahan; unya si Ahitopel ingon nga iyang pangulong magtatambag maoy mahulogan sa sala sa pagsukol; diha kanila mahulog ang labing mabug at nga silot. Aron sa pagsanta ni Absalom sa pagbalik sa iyang giagian, si Ahitopel nagtambag kaniya sa paghimo sa usa ka buhat nga sa mga mata sa tibook nga nasud dili mahimo ang pagpasig uli. Uban sa yawan on nga pagkamalip oton, kining malipaton ug walay pamatasan nga dakong tawo sa kagamhanan nagsugyot kang Absalom sa pagdugang sa sala sa pagkamamaliw sa sala sa pagsukol. Diha sa panan aw sa tibook nga Israel iyang pagakohaon alang sa iyang kaugalingon ang mga puyopuyo sa iyang amahan, sumala sa pamatasan sa mga nasud sa sidlakan, nga sa ingon niini magpahayag nga siya ang nakasunod sa trono sa iyang amahan. Ug gituman ni Absalom ang mahugaw nga sugyot. Sa ingon niini natuman ang pulong sa Dios ngadto kang David pinaagi sa manalagna, nga nag ingon: “Ania karon, ako mopatindog ug dautan batok kanimo gikan sa imong kaugalingong balay; ug ako magakoha sa imong mga asawa sa atubangan sa imong mga mata ug ihatag ko sila ngadto sa imong silingan...Kay ikaw naghimo niana sa tago; pagabuhaton ko kining butanga sa atubangan sa tibook nga Israel, ug sa atubangan sa adlaw.” 2 Samuel 12:11, 12. Dili nga ang Dios maoy nagtukmod niining mga buhat sa pagkadautan; apan tungod sa sala ni David wala niya gamita ang iyang ganum sa pagpugong kanila. PM 916.3

Si Ahitopel gitamud pag ayo tungod sa iyang kaalam, apan timawa siya sa lamdag nga gikan sa Dios. “Ang pagkahadlok kang Jehova maoy sinugdan sa kaalam” (Proverbio 9:10); ug kini mao ang wala ni Ahitopel, o dili unta niya isukad ang kalampusan sa pagbudhi diha sa sala sa pagkamamamaliw. Ang mga tawo nga dunot ug mga kasingkasing magsabutsahut sa tago sa pagkadautan, nga daw walay magpaibabaw nga Pagbantay nga mobalabag sa ilang mga laraw; apan “Siya nga nagalingkod sa kalangitan magakatawa; ang Ginoo magahimo kanila nga yubitonon.” Salmo 2;4. Si Jehova nagpahayag: “Sila wala mobuot sa akong tambag: sila nagtamay sa tanan Kong pagbadlong. Busa sila magakaon sa bunga sa ilang kaugalingong dalan, ug mangabusog sa ilang kaugalingong mga lalang. Kay ang pagkasukihan sa mga tawong walay pagtagad mopatay kanila, ug ang mapasagarong pagpatuyang sa mga buang molaglag kanila.” Proverbio 1:30-32. PM 917.1

Ingon nga milampus diha sa sekreto nga plano alang sa iyang kaugalingon nga kaluwasan, si Ahitopel nagsugyot kang Absalom sa walay langan nga pag ataki batok kang David. “Papilia ako karon ug napulo’g duha ka libong tawo,” siya miingon, “ug ako motindog ug molutos kang David niining gabhiona; ug moadto ako kaniya samtang siya gikapoy ug maluya ug mga kamot, ug hadlokon ko siya; ug ang tibook nga katawohan nga uban kaniya mangalagiw; ug patyon ko ang hari lamang; ug dad on ko pagbalik ang tibook kitawohan nganha kanimo.” Kining mao nga plano giuyonan sa mga magtatambag sa hari. Kong natuman pa kini, siguro nga mapatay si David, gawas kong si Jehova nagpataliwala direkta aron sa pagluwas kaniya. Apan ang kaalam nga mataas pa kay sa iya sa nabantug nga Ahitopel nagamando sa mga hitabo. “Si Jehova nagsugo sa pagdaug sa maayong tambag ni Ahitopel, sa tuyo nga si Jehova makahimo ug dautan kang Absalom.” PM 918.1

Si Husai wala matawag ngadto sa konsilyo, ug sa iyang kaugalingon wala siya mamugos sa pagsulod nga wala pangutan a, kay tingali unya matahap sila kaniya ingon nga usa ka tigpaniid; apan sa pagkatapus sa tigum, si Absalom nga taas ang pagtamud alang hukom sa magtatambag sa iyang amahan, nagpasabut kaniya sa plano ni Ahitopel. Nakita ni Husai nga kong ang sugyot nga plano maoy sundon, si David mapildi. Ug siya miingon: “Ang tambag nga gihatag ni Ahitopel niining panahona dili maayo. Labut pa si Husai miingon: Ikaw nahibalo sa imong amahan ug sa iyang mga tawo, nga sila mga makusganong tawo, ug sila mabangis sa ilang mga hunahuna; ingon sa usa ka oso nga gikawatan sa iyang mga anak diha sa kapatagan; ug ang imong amahan maoy usa ka tawo sa gubat, ug dili mopuyo kauban sa katawohan. Ania karon, siya nagtago karon sa bisan diing langob kun sa ubang dapit; “siya nangatarungan nga, kong ang mga kasundalohan ni Absalom mogukod kang David, dili sila makadakop sa hari; ug kong sila mosibug, kini mopaingon sa pagkawala sa ilang kadasig ug maghimo ug dakong kadaut ngadto sa kawsa ni Absalom. “Kay,” matud pa niya, “ang tibook Israel nahibalo nga ang imong amahan maoy usa ka gamhanan nga tawo, ug sila nga anaa kauban niya mga maisug nga tawo.” Ug iyang gisugyot ang usa ka plano nga makadadani ngadto sa usa nga mapagarbohon ug hakog ug kinaiya, nga mahigugmaon sa pagpasundayag ug gahum; “Ako nagtambag nga ang tibook Israel mapundok sa tingub diha kanimo gikan sa Dan bisan ngadto sa Beerseba, sama sa balas nga anaa sa baybayon sa gidaghanon; ug nga ikaw moadto sa gubat sa imong kaugalingong lawas. Busa moadto kami kaniya sa ubang dapit dun makaplagan siya, ug kami mopatay kaniya sama sa tun og nga mahulog sa ibabaw sa yuta; ug kaniya ug sa tanang mga tawo nga uban kaniya walay bisan usa nga mabiyaan namo. Labut pa, kong makadangop siya ngadto sa usa ka siyudad, unya ang tibook nga Israel magadala ug pisi ngadto madtong siyudara, ug magaguyod kami niini ngadto sa suba, hangtud nga walay bisan usa ka gamay nga bato nga makaplagan didto. PM 918.2

Ug si Absalom ug ang tanang mga tawo sa Israel miingon: Ang tambag ni Husai, ang Arachanon maayo pa kay sa tambag ni Ahitopel.” Apan dihay usa nga wala malimbongi ang usa nga sa matin aw nakakita nang daan sa resulta niining makamatay nga sayop ni Absalom. Si Ahitopel nahibalo nga ang kawsa sa mga rebelde mapildi. Ug siya nasayud nga bisan unsa ang dadangatan sa prinsipe, walay paglaum alang sa magtatambag nga maoy nagsugyot sa iyang labing dako nga mga kasal anan. Si Ahitopel maoy nagpadasig ni Absalom sa pagsukol; siya ang nagtambag kaniya sa paghimo sa labing mahugaw nga kadautan, sa pagpakaulaw sa iyang amahan; siya maoy nagtambag sa pagpapatav ni David, ug nagplano sa katumanan niini; iyang naputol ang katapusang kalagmitan mahitungod sa iyang kaugalingon nga pagpasig uli uban sa hari; ug karon lain na ang gipalabi kay kaniya, bisan pinaagi kang Absalom. Ingon nga nasilos, nasuko, ug nawad an sa paglaum, si Ahitopel “mitindog ug mipauli sa iyang balay didto sa siyudad niya, ug gihusay niya ang iyang balay, ug nagbitay sa iyang kaugalingon; ug siya namatay.” Mao kadto ang nahitabo sa kaalam sa usa, nga uban sa iyang hataas nga mga tuga, wala maghimo sa Dios nga iyang magtatambag. Pagadanihon ni Satanas ang mga tawo uban sa maulog ulogon nga mga saad, apan diha sa katapusan kini makaplagan sa matag kalag nga ang “suhol gikan sa sala mo ang kamatayon.” Roma 6:23. PM 919.1

Si Husai, nga wala maniguro nga ang iyang tambag pagasundon sa mabalhinon nga hari, wala mag usik ug panahon sa pagpasidaan ni David sa pagkalagiw ngadto sa unahan sa Jordan sa walay paglangan. Ngadto sa mga sacerdote, nga maoy motunol niini pinaagi sa ilang mga anak nga lalake, si Husai mipadala sa mensahe nga nag ingon: “Sa ingon niini ug niadto mitambag si Ahitopel kang Absalom ug sa mga katigulangan sa Israel; ug maingon niini ug niadto ako nagtambag. Busa karon...ayaw paghunong niining gabhiona sa mga tabokanan sa kamingawan, apan kutob sa tanang mamahimo padayon sa pagtabok; tingali unya ang hari pagalamyon, ug ang tibook katawohan nga uban kaniya.” PM 919.2

Ang batan ong mga lalake gikatahapan ug gigukod, apan milampos sila sa paghimo sa ilang makatalagmanon nga tuyo. Si David nga naluya sa kahago ug sa kasub anan tapus sa nahaunang adlaw sa ilang pagkalagiw, nakadawat sa mensahe nga kinahanglan siya motabok sa Jordan nianang gabhiona, tungod kay ang iyang anak nagpangita sa iyang kinabuhi. PM 920.1

Unsa man ang mga pagbati sa amahan ug hari, nga sa mabangis gibuhatan ug dautan, niining makalilisang nga katalagman? “Ang usa ka gamhanan ug maisug nga tawo,” ang usa ka tawo sa panggubatan, usa ka hari, kinsang pulong maoy balaod, gibudhian sa iyang anak nga lalake kinsa iyang gihigugma ug pinasagdan ug sa dili minaalam gisaligan, gibuhatan ug dautan ug gibiyaan sa iyang mga sakop nga nahigut nganha kaniya pinaagi sa labing malig on nga mga higut sa kadungganan ug sa pagdapig diha sa unsang mga pulonga naghaw as si David sa mga pagbati sa iyang kalag? Diha sa takna sa iyang maitum nga pagsulay, ang kasingkasing ni David napaungot diha sa Dios, ug siya miawit: PM 920.2

“Oh Jehova, pagkadaghan sa akong mga kaaway!
Daghan sila nga mga mingtindog batok kanako.
Daghan ang nagaingon mahatungod sa akong kalag:
Walay tabang alang kaniya diha sa Dios.
Apan ikaw, Oh Jehova, mao ang taming nga nagalibut kanako,
Ang himaya ko ug ang magbabangon sa akong ulo.
Sa akong tingog nagatuaw ako kang Jehova,
Ug siya nag atubang kanako gikan sa iyang bungtod nga balaan.
Mihigda ako ug nakatulog.
Nahiginata ako; kay nagasagang kanako si Jehova.
Dili ako mahadlok sa napulo ka libo sa katawohan Nga misulong ug milikus batok kanako...
Iya ni Jehova ang kaluwasan: Ang Imong panalangin anaa sa
ibabaw sa Imong katawohan.” Salmo 3:l-8 PM 920.3

Si David ug ang tibook niyang pundok mga manggubat ug mga dagkong tawo sa kagamhanan, mga tigulang ug mga batan on, ang mga babaye ug ang gagmay nga mga kabataan diha sa mangitngit nga gabii mitabok sa lawum ug makusog nga nagbaha nga suba. “Sa pagbanagbanag sa kabuntagon walay kulang bisan usa kanila nga wala makatabok sa Jordan.” PM 921.1

Si David ug ang iyang mga kasundalohan misibog ngadto sa Mahanaim, nga mao kaniadto sa harianong kaulohan ni Isboseth. Kining siyudara gilig on pagpanalipod, nga gilibutan sa usa ka kabukiron nga distrito nga makatabang alang sa usa ka sibuganan kong adunay gubat. Ang dapit daghan ug makaon, ug mahigalahon ang katawohan sa kawsa ni David. Dinhi daghan sa mga dumadapig ang ning ipon kaniya samtang ang mga kabayanan nga adunahan nagdala ug daghang mga gasa ug ubang mga sangkap nga gikinahanglan. PM 921.2

Ang tambag ni Husai nakadangat sa tuyo niini, nga naghatag kang David sa higayon sa pagkalagiw; apan ang dalidalion ug mapintas nga prinsipe dili mapugngan ug dugay, ug sa wala madugay migula siya sa paggukod sa iyang amahan. “Ug si Absalom mitabok sa Jordan, siya ug ang tibook nga katawohan sa Israel uban kaniya. Gihimo ni Absalum si Amasa, ang anak nga lalake ni Abigail nga igsoong babaye ni David, nga hepe komandante sa iyang mga kasundalohan. Ang iyang armi dako kaayo. apan dili disiplinado, ug dili maayong pagkaandam sa pagsagubang sa nasulayan nang mga sundalo sa iyang amahan. PM 921.3

Gibahin ni David ang iyang mga kasundalohan sa tulo ka batalyon ilalum sa kamandoan ni Joab. Abisai, ug ni Ittai ang Hetehanon. Maoy katuyoan ni David nga siya ang manguna sa pagpangulo sa iyang mga sundalo diha sa natad sa panag awayan; apan supak niini ang mga pangulo sa mga sundalo, ang mga magtatambag, ug ang katawohan nga miprotesta sa matinguhaon “Dili ka mag adto,” nagduyog sila sa pag ingon; “kay sa diha nga kami mangalagiw, dili sila magtagad kanamo; ni magtagad sila kanamo bisang katunga kanamo ang mangamatay; apan ikaw may bili sa napulo ka libo kanamo; busa karon maayo pa nga mag andam ka sa pagtabang kanamo sa gawas sa siyudad. Ug ang han miingon kanila, Unsay labing maayo kaninyo maoy akong buhaton.” 2 Samuel 18:3, 4. PM 921.4

Gikan sa mga paril sa siyudad, makita kaayo nga taas nga mga linya sa mga rebelde nga sundalo. Ang angkonan giubanan sa usa ka ka baga nga panon kong itandi sa daw usa lang ka kumkum nga mga sundalo ni David. Apan samtang ang hari naglantaw sa kabatok nga mga kasundalohan, ang hunahuna nga naglabi sa iyang kaisipan dili ang purongpurong ug ang gingharian, ni mahitungod sa iyang kinabuhi, nga nagsalig sa resulta sa gubat. Ang kasingkasing sa amahan napuno sa gugma ug kalooy sa iyang masinopakon nga anak. Samtang nagapanggula ang mga sundalo gikan sa mga ganghaan sa siyudad, gipadasig ni David ang iyang mga kasundalohan, nga nagmando kanila sa pagpanggula nga magasalig nga ang Dios sa Israel maghatag kanila sa kadaugan. Apan bisan dinhi wala sila makapugong sa iyang gugma alang kang Absalom. Samtang si Joab, nga nagpangulo sa nag una nga batalyon, milabay sa iyang hari, ang mananaug sa usa ka ka gatus ka mga pag awayan miyukbo sa iyang mapagarbohon nga ulo aron sa pagpatalinghug sa katapusang mensahe sa hari, nga sa nagakurog nga tingog siya miingon, “Magmaloloy on kamo tungod kanako, nianang batan on, bisan kang Absalom.” Ug si Abisai ug si Ittai nakadawat sa pareho nga mando “Magmaloloy on kamo, tungod kanako, nianang batan on, bisan kang Absalom.” Apan ang kabalaka sa hari, nga daw nagpahayag nga si Absalom mahal pa ngadto kaniya kay sa iyang gingharian, mahal pa gani kay sa mga sakop nga matinumanon ngadto sa iyang trono, nakapadugang sa kaligutgut sa mga sundalo batok sa anak nga lalake nga dili sa kinaiya. PM 921.5

Ang dapit sa gubat mao ang usa ka lasang nga duul sa Jordan, diin ang kadaghanan sa mga sundalo ni Absalom nahimo lamang nga disbintaha kaniya. Sa taliwala sa mga kasiutan ug sa mga kalapukan sa lasang, kining mga sundalo nga walay disiplina nangalibug ug dili mamandoan. Ug ang “katawohan sa Israel gidaug didto sa atubangan sa mga sulogoon ni David, ug may usa ka dakong kamatay didto niadtong adlawa nga may kaluhaan ka libo ka tawo.” Sa pagkakita ni Absalom nga napildi siya niadtong adlawa, miliso aron sa pagkalagiw, sa diha nga nasangit ang iyang ulo sa mga sanga sa malabong nga kahoy, ug ang iyang mula nga midagan gikan kaniya, nahabilin siya nga nagbitay nga walay makatabang. ang usa ka masayon patyon sa iyang mga kaaway. Niining kahimtangan, nakaplagan siya sa usa ka ka sundalo, kinsa, nga tungod sa kahadlok nga dili mahimuot kaniya ang hari, wala maghiiabut kang Absalom, apan mitaho ngadto kang Joab sa iyang nakita. Si Joab wala mapugngi sa mga pagduhaduha Iyang nahigala si Absalom, ingon nga iyang napasig uli siya kang David sa makaduha, apan ang iyang pagsalig kaniya, sa makauulaw gibudhian niya. Apan tungod sa mga bintaha nga nakoha ni Absalom pinaagi sa pagpataliwala ni Joab, kini nga pagsukol, uban sa tanang mga kalisang niini, dili unta mahitabo. Karon diha sa gahum ni Joab ang paglaglag sa usa ka lamang ka hapak, sa maghahagit niining tanan nga kadautan. “Ug siya mikoha ug tutulo ka udyong sa iyang kamot ug gitampok kini ug milagbas sa kasingkasing ni Absalom... Ug ilang gikoha si Absalom, ug gisalibay ngadto sa dakong gahong didto sa kalasangan ug gipatindog sa ibabaw kaniya ang usa ka dakong tapok sa mga bato.” PM 922.1

Sa ingon niini nangamatay ang mga maghahagit sa pagsukol sa Israel. Si Ahitopel namatay pinaagi sa iyang kaugalingon nga kamot. Ang harianon nga Absalom, kinsang mahimayaon nga kaambongan nahimong garbo sa Israel, naputol diha sa kalagsik sa iyang pagkabatan on. ang iyang patay nga lawas gidan ok ngadto sa usa ka gahong, ug gitabunan sa usa ka ka pinundok nga mga bato, agi ug handumanan sa walay katapusan nga kaulawan. Sa buhi pa si Absalom, siya nagpatindog alang sa iyang kaugalingon sa usa ka mahalon nga monyumento diha sa walog sa hari, apan ang handumanan lamang nga nagtimaan sa iyang lubong mao kadtong pundok sa mga bato didto sa kamingawan. PM 923.1

Sa napatay na ang pangulo sa rebelyon, si Joab, pinaagi sa pagpatunog sa trumpeta, nagpatawag sa iyang mga sundalo gikan sa ilang paggukod sa nagakalagiw nga panon, ug gipadagan dayon ang mga mensahero sa pagdala sa balita ngadto sa hari. PM 923.2

Ang magbalantay nga diha sa ibabaw sa kota sa siyudad, nga nagatan aw paingon sa dapit nga giawayan, nakakita sa usa ka tawo nga nagdagan nga nag inusara. Sa wala madugay nakita ang ikaduha nga nagdagan usab Samtang nagkahaduul ang unang nagdagan, ang magbalantay miingon ngadto sa hari, nga nagahulat sa tapad sa ganghaan, “Gihunahuna ko nga ang dinalaganan sa lahing una sama sa dinalaganan ni Ahimaas, anak lalake ni Sadoc. Ug ang hari miingon: Siya usa ka maayong tawo, ug nag anhi sa pagdala sa mga maayong balita. Ug si Ahimaas mitawag ug miingon sa hari: Ang tanan maayo. Ug siya miduko sa atubangan sa hari, uban sa iyang nawong nga pinatunong ngadto sa yuta ug miingon: Bulahan si Jehova, ang imong Dios, nga nagatugyan sa mga tawo nga mingpataas sa ilang kamot batok sa akong ginoong hari.” Sa maikagon nga pangutana sa hari, nga nagingon, “Luwas ba ang batan ong lalake nga si Absalom?” si Ahimaas mihatag ug malihayon nga tubag. PM 923.3

Ang ikaduhang mensahero miabut nga naghilak, “Mga balita alang sa akong ginoong hari; kay si Jehova nagpanimalos alang kanimo niining adlawa sa tanan kanila nga mingtindog batok kanimo.” Unya gikan sa ngabil sa amahan migula na man ang maikagon nga pangutana nga nag ingon: “Luwas ba ang batan ong lalake nga si Absalom?” Ingon nga wala makatago sa mabug at nga balita, ang sinugo mitubag, “ang mga kaaway sa akong ginoong hari, ug ang tanang nanindog batok kanimo, mahisama unta sil nianang batan ong lalake.” Igo na kadto. Wala na mangutana ug dugang si David, apan dinuko ang ulo niya “misaka ngadto sa lawak nga didto sa ibabaw sa ganghaan ug nagbakho: ug sa iyang pag adto, mao kini ang iyang giingon: Oh anak ko nga Absalom. Anak ko, anak ko nga Absalom! maayo pa unta nga ako ang namatay sa imong dapit, Oh Absalom, anak ko, anak ko!” PM 924.1

Ang madaugon nga kasundalohan, nga nanguli gikan sa natad sa panag awayan, nagduul sa siyudad uban sa ilang mga singgit sa kadaugan nagapukaw sa mga lanog sa kabungtoran. Apan sa ilang pagsulod sa ganghaan sa siyudad, nahilum ang singgit, ang ilang mga bandila daw nangahoyhoy diha sa ilang mga kamot, ug uban sa tinan awan nga masulob on mipadayon sila nga labaw pa nga sama sa nag antus sa kapildihan kay ingon sa mga mananaug. Kay ang hari wala maghulat sa pag abiabi kanila, apan gikan sa lawak ibabaw sa ganghaan ang iyang pagminatay nadungog nga nag ingon, “Oh anak ko nga Absalom. Anak ko anak ko nga Absalom! maayo pa unta kong ako ang namatay sa imong dapit, Oh, Absalom, anak ko, anak ko!” “Ug ang pagdaug niadtong adlawa nahimong kasubo sa tibook katawohan; kay ang katawohan nga nakadungog ming ingon niadtong adlawa: Ang hari nagsubo tungod sa iyang anak nga lalake. Ug ang katawohan nagtago tago niadtong adlawa sa ilang pagsulod ngadto sa siyudad sama sa katawohan nga naulaw, managpanago sa diha nga sila mangalagiw sa gubat.” PM 924.2

Si Joab naglagot pag ayo. Ang Dios naghatag kanila sa katarungan alang sa pagdaug ug kalipay; ang labing dako nga pagsukol nga nahibaloan sa Israel nadugmok; ug bisan pa niini kining dako nga kadaugan nahimong pagbalata alang kaniya kinsang sala nakalas ang dugo sa limbo ka maisug nga mga tawo. Ang kusgan ug bagison nga kapitan miadto sa hari, ug sa mapangahason miingon: “Ikaw nagapakaulaw niining adlawa sa mga nawong sa tanan mong mga sulogoon, nga niining adlawa nagluwas sa imong kinabuhi ug sa mga kinabuhi sa imong mga anak nga lalake ug sa imong mga anak nga babaye;...diha niana ikaw nahagugma kanimo. Kay ikaw nagapadayag niining adlawa. nga ang mga prinsipe ug ang mga sulogoon walay hinungdan alang kanimo: kay niining adlawa naila ko nga kong si Absalom mao pay nabuhi, ug tanan kami nangamaray niining adlawa, nan kini makapahimuot kaayo kanimo. Busa karon tindog, umadto ka, ug sumulti nga malipayon sa imong mga sulogoon, kay nanumpa ako pinaagi kang Jehova, nga kong ikaw dili moadto, walay mausa ka tawo nga mopabilin uban kanimo niining gabhiona: ug kini labi pang walay hinungdan kay sa tanang kadautan nga nahitabo kanimo gikan sa imong pagkabatan on hangtud karon.” PM 924.3

Kong bagison ug bisan pa mapintas ang pagbadlong ngadto sa masulob on nga hari, apan si David wala mobati ug kasilag. Sa iyang nakita nga husto ang iyang heneral, nanaug siya ngadto sa ganghaan, ug uban sa mga pulong sa kadasig ug sa pagdayeg iyang giabiabi ang iyang maisug nga mga sundalo samtang sila mimartsa nga naglabay kaniya PM 925.1