Patriarka ug sa mga Manalagna

Si Jose Didto so Egipto

Kining kapituluha gibase sa Genesis 39-41

Sa kasamtangan, si Jose ug ang mga nakapalit kaniya nagpadulong na ngadto sa Egipto. Samtang ang panon nagpanaw paingon sa haba gatan ngadto sa mga utlanan sa Canaan, ang bata nakaila diha sa halayo sa mga kabungtoran nga sa taliwala niini anaa ang mga balong balong sa iyang amahan. Sa mapait siya minilak sa paghunahuna sa mahigugmaon nga amahan nga diha sa iyang pag inusara ug sa kasakitan. Unya mibalik sa iyang atubangan ang talan awon sa Dotham. Nakita niya ang iyang suko nga mga igsoon, ug nagbati sa mapintas nilang mga tinan awan nga naglugotlugot batok kaniya. Ang matulisokon ug mabugalbugalon nga mga pulong nga nagtagbo sa iyang naghimatay nga mga pakilooy nagbagting diha sa iyang mga dalunggan. Uban sa nagakurog nga kasingkasing nagpaabut siya sa unahan ngadto sa umalabut. Pagkadako sa kalainan sa kahimtang gikan sa malumo nga gimahal nga anak ngadto sa tinamay ug walay mahimo nga ulipon! Nag inusara ug walay mga higala, unsa kaha ang iyang palad diha sa yuta nga dili niya sinati nga mao ang iyang pagaadtoan? Sulod sa usa ka takna, gitugvan ni Jose ang iyang kaugalingon ngadto sa walay pagpugong nga kapuol ug kalisang. PM 262.1

Apan, diha sa pagtagana sa Dios, bisan kini nga eksperyensya mao ang nahimong usa ka panalangin nganha kaniya. Sulod sa pipila ka mga takna iyang nakat onan ang dili unta ikatudlo kaniya sa daghang mga tuig sa laing paagi. Ang iyang amahan, nga kusgan ug malumo sama sa sa iyang gugma, nakahimo kaniya ug dili maayo tungod sa iyang pagkamay pinalabi ug sa pagpatuyang. Kining dili maalamon nga pagpalabi, nakapasuko sa iyang mga igsoon, ug gihagit sila ngadto sa mabangis nga binuhatan nga maoy nakapahimulag kaniya gikan sa iyang puloy anan. Ang mga gisangputan naila usab diha sa iyang kaugalingong kinaiya. Ang mga sayop nga ginapadasig karon pagakorehian. Siya nahimong masaligon kaayo sa kaugalingon ug estrikto. Naanad sa malumo nga pag amuma sa iyang amahan, iyang gibati nga dili siya andam sa pagsagubang sa mga kalisdanan sa atubangan niya, diha sa mapait, ug pinasagdan nga kinabuhi sa usa ka dumoluong ug usa ka ulipon. PM 262.2

Unya ang hunahuna miliso ngadto sa Dios sa iyang amahan. Sa iyang pagkabata ginatudloan siya sa paghigugma ug sa pagkahadlok Kaniya. Sa kasagaran diha sa balongbalong sa iyang amahan nakapata linghug siya sa sugilanon mahitungod sa panan awon nga nakita ni Jacob sa diha nga siya mikalagiw gikan sa iyang puloy anan nga usa ka hininginlan ug usa ka layas. Nasultihan siya mahitungod sa saad ni Jehova ngadto kang Jacob, ug sa paagi sa ilang katumanan giunsa nga diha sa takna sa pagkinahanglan, miabut ang mga manu londa sa Dios sa pagpahimangno, sa paglipay, ug sa pagpanalipod kaniya. Ug iyang nakat onan ang mahitungod sa gugma sa Dios diha sa pagtagana alang sa katawohan sa usa ka Manluluwas. Karon kining tanang bililhong mga leksyon nangabut nga matin aw sa iyang atubangan. Nagtoo si Jose nga ang Dios sa iyang amahan mahimong iyang Dios. Dihadiha dayon iyang gihatag ang iyang kaugalingon sa hingpit ngadto kang Jehova, ug nag ampo siya nga ang Magbalantay sa Israel magauban kaniya diha sa yuta sa iyang pagkahininginlan. PM 263.1

Ang iyang kalag miukyab sa hataas nga tinguha nga iyang mapamatud an ang iyang kaugalingon nga maunongon ngadto sa Dios ilalum sa tanang higayon molihok ingon nga sakop sa Hari sa langit. Iyang pagaalagaran si Jehova sa dili nabahin nga kasingkasing; iyang sagubangon ang mga pagsulay nga moabut kaniya uban sa kaisog, ug himuon ang matag katungdanan uban sa pagkamatinu manon. Ang eksperyensya sa usa ka adlaw nahimong kinasang an sa kinabuhi ni Jose. Ang dako nga kagulanan niya maoy nakausab kaniya gikan sa usa ka pinangga nga bata ngadto sa pagkahingkod nga tawo, nga mahunahunaon, maisugon, ug makalmahon. PM 263.2

Sa paghiabut sa Egipto, si Jose gibaligya ngadto kang Potipar, ang kapitan sa bantay sa hari, diha sa kang kinsang pag alagad siya nagpa bilin sulod sa napulo ka tuig. Dinhi siya nabukas ngadto sa mga panulay nga dili ordinaryo ang kinaiya. Diha siya sa taliwala sa naga simba ug diosdios. Ang pagsimba sa bakak nga mga dios gilibutan sa tanang harianong pasigarbo, sinuportahan sa bahandi ug sa kultura sa labing sibilisado nga nasud niadtong panahona. Bisan pa niini, giampingan ni Jose ang iyang pagkayano, ug ang iyang pagkama unongon ngadto sa Dios. Ang mga talanawon ug ang mga tingog sa bisyo ang tanan diha sa palibut niya, apan siya sama sa usa nga wala makakita ug wala makadungog. Wala niya tugote ang iyang hunahuna nga magpabilin diha sa mga butang nga ginadili. Ang tinguha sa pagkoha sa pabor sa mga Egiptohanon dili makabuyo kaniya sa paglilong sa iyang mga prinsipyo. Kong lya pa kining gisulayan, madaug unta siya sa panulay; apan wala siya maulaw sa tinuhoan sa iyang amahan, ug wala siva maghimo ug panglimbasug sa pagtago sa kamatuoran nga siya maoy usa ka magsisimba kang Jehova. PM 263.3

“Ug si Jehova naguban kang Jose, sa pagkaagi nga siya nahimong tawo nga mauswagon... Ug nakita sa iyang agalon nga si Jehova nag uban kaniya, ug gipauswag ni Jehova ang tanan nga iyang ginabuhat sa iyang kamot.” Cienesis 39:2, 3. Nagtubo adlaw adlaw ang pagsalig in Potipar diha ni Jose, ug sa katapusan iyang gipauswag siya nga mahimong iyang piniyalan, uban sa hingpit nga pagmando sa tanan niyang mga kabtangan. “Ug iyang gitugyan ang tanan niyang katigayonan sa kamot ni Jose. Ug wala siya manghibalo kong may diha pa ba kaniya, gawas sa tinapay nga iyang ginakaon.’Ang maila nga kauswagan sa tanang mga butang nga gipahimutang sa jlalum sa pag atiman ni Jose, dili sangputanan sa laktud nga milagro; apan ang iyang kakugi, ang pag atiman, ug ang kusog gipurong purongan sa diosnon nga panalangin. Gipahinungod ni Jose ang iyang kalampusan ngadto sa panabang sa Dios, ug bisan ang iyang agalon nga maninimba ug diosdios nagdawat niini ingon nga sekreto sa iyang walay makatumbas nga kauswagan. Kong walay makanunayon ug maayong pagkagiya nga paningkamot, ang kalampusan dili makab ot. Nahimaya ang Dios sa pagkamatinumanon sa iyang sulogoon. .Maoy iyang tuyo nga diha sa kaputli ug sa pagkatarung ang tumotoo diha sa Dios makita diha sa mailhan nga kahinan sa mga magsisimba sa mga diosdios aron nga pinaagi niini ang kahayag sa langitnong grasya mosidlak sa taliwala sa kangitngit sa paganismo. PM 264.1

Ang pagkabuotan ug ang pagkamatinumanon ni Jose maoy nakadaug sa kasingkasing sa pangulong kapitan, nga nag ila kaniya ingon nga usa ka anak inay usa ka ulipon. Ang batan on gipaila sa tawo nga may kadungganan ug kahibalo, ug gikan kanila si Jose nakakat on sa kahibalo sa siyensya, sa mga pinolongan, ug sa mga kalihokan usa ka edukasyon nga gikinahanglan sa umalabut nga ministro sa Egipto. PM 264.2

Apan ang pagtoo ug ang kabuotan ni Jose pagasulayon sa nagakalayo nga mga pagsulay. Ang asawa sa iyang agalon naninguha sa paghaylo sa batan on sa paglapas sa kasugoan sa Dios. Sukad kaniadto siya nagpabilin nga wala mamansahe sa pagkadautan nga nagdagsang niadtong yuta sa mga hentil; apan kini nga panulay, nga kalit kaayo, hilabihan ka kusgan, ug hilabihan ka malamaton unsaon kaha kini pagsagubang? Si Jose nasayud kaayo kong unsa ang mga sangputanan sa pagsukol. Diha sa usa ka bahin, diha ang paglilong, ang pabor, ug mga ganti; sa laing bahin, diha ang kaulawan, ang pagkabilanggo, ug tingali ang kamatayon. Ang lyang tibook umalabut nga kinabuhi nagaagad sa hukom sa higayon. Modaug kaha ang prinsipyo? Magamatinuoron ba kaha gihapon si Jose ngadto sa Dios? Uban sa dili malitok nga kahingawa, ang mga manulonda nagtan aw diha sa talanawon. PM 264.3

Ang tubag ni Jose nagpadayag sa gahum sa relihiyoso nga prinsipyo. Wala siya makaako sa pagbudhi sa pagsalig sa iyang agalon sa yuta, ug, bisan unsa man ugaling ang mga sangputanan, siya magamati nuoron ngadto sa iyang Agalon sa langit. Ubos sa masusihong mata sa Dios ug sa mga manulonda nga balaan, daghan ang maggamit sa mga kagawasan nga niini dili sila mahimong sad an diha sa presensya sa ilang isigkatawo; apan angunang hunahuna ni Jose mao ang Dios. “Unsaon ko paghimo kining dakong pagkadautan, ug makasala batok sa Dios?” siya miingon. PM 267.1

Kong atong pagahambinon ang usa ka nabatasan nga impresyon nga ang Dios makakita ug makadungog sa tanan nga atong ginahimo ug ginasulti, ug nagatipig sa usa ka matinumanon nga rekord sa atong mga pulong ug mga kalihokan, ug nga kinahanglan hibalagon ta kining tanan, mahadlok kita sa pagpakasala. Himoa ang mga batan-on sa paghinumdum kanunay nga bisan asa sila, ug bisan unsa ang ilang gibuhat, sila anaa sa presensya sa Dios. Walay bahin sa atong panglihok makagawas sa pagtan aw. Dili kita makatago sa atong mga paagi gikan sa Labing Hataas. Ang tawohanong mga balaod, bisan usahay mapigot, sagad malapas nga dili mamatikdan, ug tungod niini makagawas sa silot. Apan dili ingon niini ang kasugoan sa Dios. Ang labing mangitngit nga tungang gabii dili makatabon sa sad an nga tawo. Mahimo nga ang usa maghunahuna nga siya nag inusara lamang; apan sa matag binuhatan adunay usa ka saksi nga dili makita. Ang mga hinungdan sa iyang kasingkasing bukas sa diosnong pagsusi. Ang tagsatagsa ka hunahuna, ingon ka tinaw nga natimanan sa usa ra ka tawo ang ania sa tibook nga kalibutan, ug ang pagtagad sa langit nasentro diha kaniya. PM 267.2

Si Jose nag antus tungod sa iyang kabuotan; tungod kay ang iyang manonulay nanimalus sa iyang kaugalingon pinaagi sa pagsumbong kaniya sa usa ka krimen nga mahugaw, ug maoy hinungdan sa pagpabanlod kaniya ngadto sa bilanggoan. Kong mitoo pa si Potipar sa sumbong sa iyang asawa batok kang Jose, mapatay unta ang batan ong Hebreo nga si Jose; apan ang iyang kaligdong ug katarung nga wala magkausab usab diha sa iyang panglihok mao ang kamatuoran sa iyang pagkawalay sala; ug bisan pa niini, aron sa pagluwas sa kadungganan sa balay sa iyang agalon, gipasagdan siya ngadto sa pagkainayran ug sa kaulipnan. PM 268.1

Sa sinugdan, gitagad si Jose sa iyang magbibilanggo uban sa dakong kabangis. Ang salmista nagaingon, “Gipasakitan nila ang iyang mga tiil sa mga sepo nga puthaw, siya gibutang nila sa talikala nga puthaw, hangtud sa panahon nga natuman ang iyang pulong, ang pulong ni Jehova nagsulay kaniya.” Salmo 105:18, 19. Apan ang tinuud nga kinaiya ni Jose ningsidlak bisan diha sa kangitngitan sa bilanggoan. Migunit siya pag ayo sa iyang pagtoo ug sa pailub; ang iyang mga tuig sa matinumanon nga pagalagad gibayaran sa labing kabangis, apan kini wala makahimo kaniya nga masulob on o walay pagsalig. Diha kaniya ang kalinaw nga nagaabut gikan sa nasayud nga walay sala, ug lvang gisalig ang iyang kaso ngadto sa Dios. Wala siya maghinuktuk uban sa kahingawa sa iyang kaugalingong mga sayop, apan gikalimtan ang iyang kasub anan diha sa iyang pagsulay sa pagpagaan sa mga kasub anan sa uban. Bisan sa bilanggoan nakakaplag siya ug buhat. Ang Dios nagaandam kaniya, diha sa tulunghaan sa kasakitan, alang sa dako pa nga kagamitan, ug wala siya magdumili sa gikinahanglan nga pamanton. Didto sa bilanggoan, sa nagasaksi siya sa mga gisangputan sa ginalupigan ug sa panglupig, ug sa mga epekto sa krimen, iyang nakat onan ang mga leksyon sa hustisya, sa kalooy, ug sa pasaylo, nga nag andam kaniya sa paggamit ug gahum uban ang kaalam ug kalooy. PM 268.2

Sa hinayhinay nakoha ni Jose ang pagsalig sa magbalantay sa bilanggoan, ug sa katapusan gipiyalan siya sa tanang mga binilanggo. Kadtong bahina nga iyang gihimo didto sa bilanggoan ang katarung sa iyang adlaw adlaw nga kinabuhi, ug ang iyang kalooy alang niadtong diha sa kasamok ug sa kalisdanan mao ang nagbukas sa dalan alang sa iyang umalahut nga kauswagan ug kadungganan. Ang tagsatagsa ka silaw sa kahayag nga atong isabwag ngadto sa uban mobanda balik sa atong kaugalingon. Ang matag mapuanguron ug maluluy ong pulong nga ikasulti ngadto sa nagmasulob on, ang tagsatagsa nga buhat sa paghumpay sa ginalupigan, ug ang tagsatagsa ka gasa ngadto sa nagkinahanglan, kong giagda sa husto nga hinungdan, mosangput sa mga panalangin nganha sa naghatag. PM 268.3

Ang pangulong magluluto ug tinapay ug ang pangulong magtitiing sa bino sa hari gipangbanlud ngadto sa bilanggoan tungod sa ubang sala, ug sila nailalum sa pagbantay ni Jose. Sa usa ka buntag, sa napanid an nga sila masulobon kaayo, sa maloloy on iyang gisusi ang hinungdan, ug gisultihan siya nga ang matag usa kanila may ulusahon nga damgo, nga matinguhaon sila masayud sa kahulogan. “Dili ba iya sa Dios ang paghubad sa kahulogan?” si Jose misulti, “ginapangaliyupo ko kaninyo nga isugilon ninyo kini kanako.” Samtang ang matag usa nagsubay sa iyang damgo, gipaila ni Jose ang kahulogan niini Sa tulo ka adlaw ang magtitiing sa hari ibalik sa iyang katungdanan, ug magtunol sa kopa ngadto sa kamot sa Faraon sama sa kaniadto, apan ang pangulong magluluto sa tinapay pagapatyon pinaagi sa sugo sa hari. Niining duruha ka mga kaso ang hitabo midangat sumala sa gitagna. PM 269.1

Ang magtitiing sa kopa sa hari nagpaila sa labing lawum nga pagpasalamat ngadto kang Jose, tungod sa makalilipay nga hubad sa iyang damgo ug tungod sa daghang mga buhat sa maloloy ong pagtagad; ug agi’g balos, si Jose sa mahinuklogon niyang pagpasabut sa dili matarung niya nga pagkabinilanggo, nagpakilooy nga ang iyang kaso madala ngadto sa atubangan sa hari “Apan hinumdumi ako,” matud pa ni Jose, “kong maayo ang imong madangat, ug nagapangaliyupo ako kanimo, nga malooy ka kanako, ug isulti mo ako kang Faraon, aron ako makoha mo gikan niining balaya. Kay sa pagkatinuud gikawat ako gikan sa yuta sa mga Hebreohanon, ug ako walay nahimo tungod niana, aron ako ibalhog niini nga bilanggoan.” Nakita sa pangulong magtitiing nga ang damgo natuman; apan sa nahibalik siya sa harianon nga kalooy, nalimot siya sa iyang magtatabang. Sulod sa duruha pa ka mga tuig, si Jose nagpabilin nga usa ka binilanggo. Ang paglaum nga nahaling na unta diha sa iyang kasingkasing, sa hinayhinay napalong, ug ngadto sa tanang ubang mga pagsulay nadugang ang ikos sa pagkadili mapasalamaton. PM 269.2

Apan ang usa ka diosnon nga kamot hapit mobukas sa mga ganghaan sa bilanggoan. Ang hari sa Egipto may duruha ka mga damgo sulod sa usa ka gabii, nga daw nagpunting sa mao ra nga hitabo, ug daw nagalandong sa ubang dagkong kalisdanan. Dili siya makapiho sa ilang kahulogan, apan sila nagpadayon sa paghasol sa iyang hunahuna. Ang mga salamangkiro ug ang maalam nga mga tawo sa iyang gingharian wala makahatag sa hubad. Ang kalibog ug ang kahingawa sa hari nagadugang, ug ang kalisang rnikaylap sa tibook nga palasyo. Ang kaguliyang sa kadaghanan nakapahinumdum sa pangulong magtatagay sa hari, sa kahigayonan sa iyang kaugali ngong damgo, uban niini ang iyang paghinumdum kang Jose, ug ang kangutngut sa pagkadili mapasalamaton. Sa walay paglangan iyang gipahibalo ang hari nga adunay Hebreo nga binilanggo nga maoy naghubad sa iyang damgo ug sa damgo sa pangulong magluluto sa tinapay ug ang iyang tagna natuman. PM 269.3

Alang sa Faraon makapaulaw ang pagtalikod gikan sa iyang mga salamangkiro ug maalam nga mga tawo sa iyang gingharian ug mokunsulta sa usa ka langyaw ug usa ka ulipon; apan andam siya sa pagdawat sa labing ubos nga pag alagad kong ang iyang nasamok nga hunahuna makakaplag ug kahumpayan. Dihadiha gipakoha si Jose; iyang gihubo ang iyang sinina sa bilanggoan, ug nagpaalut tungod kay nanag as ang iyang bunok sulod sa panahon sa iyang pagkatalamayon ug sa pagbilanggo. Unya sa nakapanghindik na siya, giharud siya ngadto sa presensya sa hari PM 270.1

“Ug miingon si Faraon kang Jose: ako nagdamgo ug usa ka damgo, ug walay bisan kinsa nga nakasaysay sa kahulogan niini; ug nakadungog ako ug balita mahitungod kanimo, nga kong ikaw makadungog ug mga damgo, ikaw makahimo sa pagsaysay sa kahulogan niini. Ug si Jose mitubag kang Faraon, nga nag ingon: kini wala kanako; ang Dios mao ang magahatag ug tubag sa pakigdait kang Faraon.” Ang tubag ni Jose ngadto kang Faraon nagpadayag sa iyang pagkamapainubsanon ug sa iyang pagtoo diha sa Dios. Sa mapainubsanon wala niya angkona ang dungogsa pagbaton ug labaw nga kaalam. “kini wala kanako.” Ang Dios lamang ang makapatin aw niining mga katingalahan. PM 270.2

Unya mipadayon si Faraon sa pagsugilon sa iyang mga damgo: “Ania karon, nga didto ako sa daplin sa suba. Ug ania karon, misaka gikan sa suba ang pito ka baka nga matambok ug unod ug maanindot sa panagway, ug sila nanagsibsib sa kabugangan. Ug ania karon. may laing pito ka mga baka nga misaka sa ulahi nila nga maniwang ug mangil ad kaayo sa panagway, nga hilabihan pagkaniwang nga wala pa ako makaldta ug sama niini sa kangil ad sa tibook nga yuta sa Egipto. Ug ang mga baka nga maniwang ug mangil ad, misubad sa nahaunang pito ka baka nga matambok: Ug sa nasubad na nila, dili hiilhan nga sila nakasubad sila niini, kay mangil ad man gihapon sila, ingon sa sinugdan. Niana nahagmata ako. Ug nakita ko sa akong damgo, ug ania karon, ang pito ka uhay nga puno ug maayo mibuswak sa usa ka uhot. Ug, ania karon, ang laing pito ka uhay nga laya, manipis ug kinosukuso sa hangin sa silangan, mibuswak sa ulahi niini. Ug ang uhay nga manipis mingsubad sa pito ka mga uhay nga maanindot: ug gisugilon ko kini sa mga manggialamon, apan walay bisan kinsa nga nakasaysay sa kahulogan kanako niini.” PM 270.3

“Ang damgo ni Faraon usa lamang,” matud pa ni Jose. “Ang Dios nagpahayag kang Faraon sa haduul na niyang pagabuhaton.” Dihay pito ka tuig nga kadagaya. Ang kaumahan ug ang mga tanaman magahatag ug daghang abut labaw sa kaniadto. Ug kining panahon pagasundan sa pito ka tuig nga gutom. “Ug kadtong kadagaya dili na hibaloan tungod sa gutom nga mosunod nga hilabihan pagkalisud.” Ang pagbalikbalik sa damgo mao ang kapanghimatuoran sa pagkadili maduhaduhaan ug sa pagkaduul sa katumanan niini. “Busa,” siya misumpay sa pag ingon, “mangita karon si Faraon ug usa ka tawo nga buotan ug makinaadmanon, ug ibutang siya sa ibabaw sa yuta sa Egipto. Buhaton kini ni Faraon, ug magbutang siya ug mga magtatan aw sa ibabaw sa kayutaan ug pagakohaon ang ikalima ka bahin sa yuta sa Egipto sulod sa pito ka tuig nga kadagaya. Ug ipatigum nila ang tanan nga kalan on niining maayong tuig nga moabut, ug ang trigo nga moabut tingbon nila sa ilalum sa kamot ni Faraon nga sa kalan on sa mga kalungsoran; ug ang kalan on patipigan mo alang sa kayutaan, tagana sa pito ka tuig nga gutom.” PM 271.1

Ang hubad makatarunganon kaayo ug nagakaigo, ug ang laraw nga girekornendar niini kasaligan kaayo ug utokan, nga ang pagkaangay niini dili kaduhaduhaan. Apan kinsa man ang kasaligan sa pagpatuman sa plano? Ang katunhayan sa nasud nagaagad sa kaalam niini nga pagpili. Nahasolan ang hari. Sulod sa pipila ka panahon ang butang mahitungod sa kinsa ang matudlo ginapalandong. Gikan sa pangulong magtatagay ang hari nakahibalo mahitungod sa kaalam ug sa kabuotan nga gipakita ni Jose diha sa pagdumala sa bilanggoan; namatikdan nga siya may katakus sa pagdumala sa lahaw nga paagi. Niadtong higayona, ang magtitiing sa kopa napuno sa iyang kaugalingon nga pagbasul. busa iyang gipaningkainutan pag ayo ang pagbayad sa iyang pagkadili mapasalamaton kanhi. pinaagi sa iyang mainiton nga pagdayeg kang Jose; ug ang dugang nga pakisusi sa hari nagmatuud sa pagkahusto sa iyang gisulti. Diha sa tibook nga gingharian, si Jose lamang ang gitugahan sa kaalam sa pagtug an sa katalagman nga naghulga sa gingharian, ug sa pangandam nga gikinahanglan aron sa pagsagubang niini; ug nadani ang hari nga siya si Jose mao ang labing sarang nga makapatuman sa mga plano nga iyang gisugyot. Naila nga ang diosnon nga gahum nag uban kaniya, ug nga walay usa taliwala sa mga opisyales sa kagamhanan sa hari ang sarang kaayo sa pagdumala sa mga kalihokan sa nasud niining panahon sa krisis. Wala matagad ang iyang pagka Hebreohanon ug usa ka ulipon sa diha nga gitimbang kini batok sa iyang nakita nga kaalam ug kasaligan nga paghokom. “Makakaplag ba kaha kita ug usa ka tawo nga ingon niini, nga kaniya anaa ang Espiritu sa Dios?”, misulti ang hari ngadto sa iyang mga magtatambag. PM 271.2

Gihukman ang pagatudloon, ug ngadto kang Jose gihimo ang makapahingangha nga pahibalo nag ingon, “Tungod kay ang Dios nagpahibalo kanimo niining tanan, walay bisan kinsa nga buotan ug manggialamon nga sama kanimo. Ikaw makagahum sa akong panimalay, ug sumala sa imong pulong magadulama ikaw sa akong tibook nga katawohan. Sa akong trono lamang nga ako labaw kanimo ” Mipadayon ang hari sa pagtugyan sa gahum kang Jose uban sa insignya sa iyang hataas nga katungdanan. “Ug gikoha ni Faraon ang singsing sa iyang kamot, ug gibutang niya sa kamot ni jose, ug gibistihan siya sa mga panapton nga lino nga labing pino, ug gibutangan siya ug usa ka kolintas nga bulawan sa liog. Ug gipasakay siya sa iyang ikaduha ka karro nga iyang kaugalingon, ug nanagsinggit sila sa atubangan niya, Pangluhod kamo.” PM 272.1

“Gihimo siya nga ginoo sa iyang balay. ug magbubuot sa tanan niyang bahandi. aron sa paggapus sa iyang mga prinsipe sumala sa iyang kabuhut on, ug sa pagtudlo sa iyang mga tigulang ug kalam.” Salmo 105:21, 22. Gikan sa bilanggoan, si Jose gituboy nga mahimong magmamando ibabaw sa tibook yuta sa Egipto. Kadto maoy katungdanan nga hataas ug dungog, apan kini gililbutan sa kalisdanan ug sa katalagman. Ang usa dili makatindog diha sa madungganon nga gitas on nga walay katalagman. Maingon nga ang bagyo magabiya nga wala maunsa ang mapaubsanon ug kahimtang nga bulak diha sa walog, samtang kini nagalarut sa harianong kahoy diha sa tumoy sa bukid, busa sila nga nagpalungtad sa ilang kabuotan diha sa mapau bsanong kinabuhi, tingale mayudyud ngadto sa gahong sa mga panulay nga nagharang sa kalibutanon nga kalampusan ug kadungganan. Apan ang kinaiya ni Jose nakasagubang sa pagsulay nga managsama sa kalisdanan ug sa kauswagan. Ang sama nga pagkamaunongon sa Dios mao ang nagpaila sa diha nga siya nagbarug diha sa palasyo sa mga Faraon maingon man sa sulod sa selda sa usa ka binilanggo. Dumoluong lang gihapon siya diha sa usa ka hentil nga yuta, nga nahimulag gikan sa iyang mga kabanayan nga mga magsisimba sa Dios; apan hingpit siya nga nagtuo nga ang diosnong kamot maoy naggiya sa iyang mga lakang, ug diha sa kanunay nga pagsalig sa Dios, siya sa matinumanon nagtuman sa mga bulohaton sa iyang katungdanan. Pinaagi kang Jose ang pagtagad sa hari ug sa dagkong mga tawo sa Egipto nagiyahan ngadto sa tinuud nga Dios; ug bisan sila nagpabilin sa ilang pagsimba ug diosdios, nakakat on sila sa pagtahud sa mga prinsipyo nga gipadayag diha sa kinabuhi ug kinaiya sa magsisimba ni Jehova. PM 272.2

Sa unsa nga paagi nga si Jose napaarang sa paghimo sa maong rekord sa kalig on sa kinaiya, pagkamaonud anon ug kaalam? Sa unang mga katuigan sa iyang kinabuhi, iyang gituman ang katung danan kay sa kagustohan; ug ang katarung, ang yano nga pagsalig, ang hamili nga kinaiya sa batan on naghunga diha sa mga binuhatan sa tawo. Ang putli ug yano nga kinabuhi nakatabang sa mabaskog nga kalamboan sa lawasnon ug sa utoknon nga mga gahum. Ang pagpakighimamat sa Dios pinaagi sa iyang mga buhat, ug ang pagpamalandong mahitungod sa bililhong mga kamatuoran nga gipiyal ngadto sa mga manonunod sa pagtoo, nakapabayaw ug nakapatuboy sa iyang espirituhanon nga kinaiya, nakapahalapad ug nakalig on sa hunahuna nga walay lain nga pagtoon nga makahimo. Ang matinumanong pagtagad sa katungdanan diha sa matag kahim tang sa kinabuhi, gikan sa labing ubos ngadto sa labing tinuboy, nagabansay sa matag galamhan alang sa labing hataas nga pag alagad niini. Siya nga mgkinabuhi pinasubay sa kabubut on sa Magbubuhat nagakabot alang sa iyang kaugalingon sa labing tinuud ug sa labing halangdon nga kalamboan sa kinaiya. “Ang kahadlok sa Ginoo mao ang kaalam; ug ang paglikay sa dautan mao ang salabutan.” Job 28:28. PM 273.1

Adunay diyutay ra ang nakaamgo sa impluwensya sa gagmay nga mga butang sa kinabuhi diha sa kalamboan sa taras. Walay bisan unsa nga kinahanglan atong pagabuhaton ang tinuud nga gamay. Ang nagkalainlain nga mga higayon nga atong mahinagbo sa matag adlaw gilaraw sa pagsulay sa atong pagkamatinumanon ug sa pagpa sarang kanato alang sa dagko pang mga pagpiyal. Pinaagi sa pagsunod sa prinsipyo diha sa mga palakaw sa kasagaran nga kinabuhi, ang hunahuna maanad sa pagtuman sa mga katungod sa katungdanan labaw sa kalipayan ug sa kahiligan. Ang mga hunahuna nga madisiplina sa ingon dih magalubaylubay tali sa matarung ug sa sayop, sama sa tigbaw nga nagapalidpalid sa hangin; maunongon sila sa katungdanan tungod kay nabansay ang ilang kaugalingon sa pamatasan sa pagka maunongon ug sa kamatuoran. Pinaagi sa pagkamatinumanon diha sa labing diyutay, ilang mabatnan ang kusog sa pagkamatinumanon diha sa dagkong mga butang. PM 274.1

Ang usa ka matarung nga kinaiya dako ug bili kay sa bulawan sa Ophir. Kong wala kini walay makasaka ngadto sa pagkatalahuron nga halangdon. Apan ang kinaiya dili sinunod. Dili kini mapalit. Ang pagkahataas sa pamatasan ug pino nga salabutanong kalidad dili gisangputan sa salagma. Ang labing bililhong mga gasa mahimong walay bili gawas kong sila pauswagon. Ang pag umol sa dungganon nga kinaiya maoy buhat sa tibook nga kinabuhi, ug sangputanan sa kugihan ug mapinadayonon nga paningkamot. Ang Dios nagahatag ug mga higayon; ang kalampusan nagaagad sa kagamitan nga gihimo niini kanila. PM 274.2