Ang Tuburan sa Kinabuhi

Ang Matuod nga llhanan

“Ug si Jesus mipahawa pag-usab sa kayutaan sa Tiro ug miadto sa Lanaw sa Galilea, agi sa Sidon latas sa kayutaan sa Decapolis.” Mar. 7:31, R.V. TK 564.1

Didto sa kayutaan sa Decapolis nga ang mga hing-yawaan sa Gergesa nangaayo. Dinhi ang mga tawo, nga nahadlok sa pagkalaglag sa mga baboy, naghangyo kang Jesus nga mopahawa gikan kanila. Apan sila nagpata-linghog sa mga mensahero nga nahibilin, ug ang han-dum nahimo sa pagpakigkita Kaniya. Samtang Siya mi-usab sa pagadto nianang yutaa, ang panon sa katawhan mitigum libut Kaniya, ug ang bungol, nga naganguhal nga tawo gidala ngadto Kaniya. Si Jesus wala, sumala sa Iyang kinaiya, moayo pinaagi lamang sa Iyang pu-long. Iyang gihikling gawas sa panon, Iyang gikulitog ang Iyang mga tudlo sa iyang mga dalunggan, ug gihi-kap ang iyang dila; miyahat ngadto sa langit, Siya nag-hupaw sa paghunahuna nga ang mga dalunggan nga dili maablihan sa kamatuoran, ug ang mga dila nga mibali-bad sa pag-ila sa Manluluwas. Diha sa pulong, “Maabli ka,” ang pagsulti sa tawo nahibalik, ug, wala magtagad sa sugo nga walay iyang pahibaloong tawo, siya mipa-hibalo sa layo sa iyang pagkaayo. TK 564.2

Si Jesus misaka ngadto sa bungtod, ug didto ang pa-non sa katawhan mipunsisok diha Kaniya, nga nagdala sa ilang mga masakiton ug mga bakol, ug gipahimutang sila sa Iyang tiilan. Siya nag-ayo kanila tanan; ug ang mga tawo, mga diwatahan gayud sila, naghimaya sa Dios sa Israel. Sulod sa tulo ka adlaw nagpadayon sila sa paghugop libut sa Manluluwas, sa gabii matulog diha sa hawan, ug sa tibuok adlaw nanagdotdot sa matinguhaon sa pagpatalinghog sa mga pulong ni Kristo, ug pagtan-aw sa Iyang mga buhat. Sa pagkatapus sa tulo ka adlaw ang ilang pagkaon nahurot. Si Jesus dili mag-papauli nga gutom, ug Siya mitawag sa Iyang mga disipulo sa paghatag kanilag pagkaon. Miusab ang mga disipulo pagpakita sa ilang kakulang sa pagtuo. Didto sa Betsata ilang nakita giunsa, uban sa panalangin ni Kristo, ang ilang diyotay nga pagkaon nakahimo sa pagpakaon sa dakung panon; apan sila karon wala mag-dala sa ilang tanan, nagsalig sa Iyang gahum sa pagpa-daghan niini alang sa katawhan nga gigutom. Bisan pa niini, kadtong Iyang gipakaon didto sa Betsata mga Judiyo; kini sila mga Hentil ug mga diwatahan. Ang pagdumot sa mga Judiyo makusog pa sa mga kasingkasing sa mga disipulo, ug sila mitubag ni Jesus, “Asa man ang tawo makapabusog niining mga tawhana sa tinapay dinhi niining kamingawan?” Apan masinugta-non sa Iyang pulong sila nagdala ngadto Kaniya unsa ang anaa kanila,—pito ka tinapay ug duha ka isda. Ang panon sa katawhan gipakaon, pito ka dagkung mga bukag sa mga salin nga tipak nahibilin. Upat ka libo ka lalake, gawas sa mga babaye ug mga kabataan, natag-baw, ug si Jesus mipapauli kanila uban sa malipayon ug mapasalamaton nga mga kasingkasing. TK 565.1

Unya sa mikuha sa sakayan uban sa Iyang mga di-sipulo, siya milawig tadlas sa lanaw ngadto sa Magdala, sa habagatang tumoy sa patag sa Genesaret. Diha sa ut-lanan sa Tiro ug Sidon ang Iyang Espiritu napreskohan tungod sa suod nga pagsalig sa babaye sa Seropenisia. Ang mga tawong diwatahan sa Decapolis midawat Kaniya sa kalipay. Karon sa midunggo usab makausa sa Galilea, diin ang Iyang gahum labing gipakita, diin ang kadaghanan sa Iyang mga buhat sa kalooy ginahimo, ug ang Iyang pagpanudlo gihatag, Siya gihibalag sa ma-dumtanong kawalay pagtuo. TK 565.2

Ang delegasyon sa mga Pariseo giubanan sa mga tinugyanan sa mga datu ug mga gamhanang mga Sadu-sio, ang pundok sa mga saserdote, ang mga maduha-duhaon ug mga aristokrata sa nasud. Ang duha ka pundok sa sekta mapait nga mga kaaway. Ang mga Sadu-sio nagtinguha sa pabor sa nagamando nga gahum aron sila makabaton sa ilang kaugalingong katungod ug aw-toridad. Ang mga Pariseo, sa laing bahin, nagsibut sa kasagarang pagdumot ngadto batok sa mga Romanhon, naghandum sa panahon nga sila makawagtang sa yugo sa mananaug. Apan ang Pariseo ug Sadusio karon nag-hiusa batok kang Kristo. Ang kasama nangita sa kasa-ma; ug ang dautan, bisan asa kini mahimutang, makig-tipon sa dautan aron sa paglaglag sa maayo. TK 566.1

Karon ang mga Pariseo ug mga Saduceo mianha kang Kristo, nangayo sa ilhanan gikan sa langit. Sa panahon ni Josue nakiggubat sa mga Canaanhon didto sa Bethoron, ang adlaw mihunong tungod sa sugo sa lider hangtud ang kalampusan nakab-ut; ug daghan ang sa-mang katingalahan nakita sa ilang kasaysayan. Ang pila nianang ilhanan gihangyo kang Jesus. Apan kining mga ilhanan dili mao ang gikinahanglan sa mga Judiyo. Walay kamatuoran sa gawas nga makaayo kanila. Unsa ang ilang gikinahanglan dili ang pagpatin-aw sa panum-duman, apan ang espirituhanon nga pagpamatuod. TK 566.2

“Oh kamo mga salingkapaw,” miingon si Jesus, “in-yong mahibaw-an ang kahimtang sa langit,“—pinaagi sa pagtuon sa langit kamo makatug-an sa panahon,-“apan dili kamo makaila sa mga ilhanan sa kapanahonan?” TK 566.3

“Makaila kamo sa dagway sa langit, apan dili ba ninyo mailhan ang mga ilhanan sa mga panahon?” Ang kaugalingong mga pulong ni Kristo, nga gisulti uban sa gahum sa Balaang Espiritu nga nagabadlong kanila sa sala, mao ang ilhanan nga gihatag sa Dios alang sa ilang kaluwasan. Ug ang mga ilhanan nga diritso gikan sa langit gihatag aron sa pagpamatuod sa bulohaton ni Kristo. Ang awit sa mga manulonda ngadto sa mga mag-balantay sa karnero, ang bituon nga nagagiya sa mga maalam nga mga tawo, ang salampati ug ang tingog gikan sa langit sa Iyang pagbautismo, maoy mga saksi alang Kaniya. TK 566.4

“Samtang Siya nanghupaw sa halalum diha sa Iyang Espiritu, ug miingon, Ngano man nga kining kaliwatan nangita pa ug ilhanan?” “Walay ilhanan nga ihatag niini, apan ang ilhanan ni propeta Jonas.” Ingon nga si Jonas tulo ka adlaw ug tulo ka gabii didto sa tiyan sa isda, si Kristo magamao usab ang panahon “didto sa kasingkasing sa yuta.” Ug samtang ang pagwali ni Jonas usa ka ilhanan ngadto sa taga Nineve, busa ang pagwali ni Kristo usa ka ilhanan sa Iyang kaliwatan. Apan unsa ang kalainan sa pagdawat sa pulong! Ang mga tawo sa dakung diwatahang siyudad mikurog samtang ilang napatalinghogan ang pasidaan gikan sa Dios. Ang mga hari ug mga dagkung mga tawo nagpaubos sa ilang kaugalingon; ang hataas ug ang sa ubos nanaghiusa sa pag-singgit ngadto sa Dios sa langit, ug ang Iyang kalooy gihatag ngadto kanila. “Ang mga tawo sa Nineve mo-bangon ra unya sa adlaw sa paghukom uban niining kaliwatana, si Kristo miingon, “ug magahukom niini sa silot: kay sila naghinulsol sa pagwali ni Jonas; ug, tan-awa, ania dinhi karoy labaw pa kay kang Jonas.” Mat. 12:40, 41. TK 568.1

Ang tagsatagsa ka milagro nga gihimo ni Kristo mao ang usa ka ilhanan sa Iyang pagkadios. Siya nagbuhat sa buhat nga gitagna alang sa Mesiyas; apan alang sa mga Pariseo kining mga buhata sa kalooy mao ang po-sitibong sala. Ang mga lider nga Judiyo nagtan-aw uban sa walay pagbating pagka indiperente sa tawhanong pag-antus. Sa daghang higayon ang ilang pagkahakog ug pagbatok nakahimo sa kasakit nga giayo ni Kristo. Pinaagi niana ang Iyang mga milagro alang kanila usa ka pagsudya. TK 568.2

Kadtong nagadala sa mga Judiyo sa pagsalikway sa buhat sa Manluluwas mao ang labing taas nga kamatuo-ran sa lyang langitnong kinaiya. Ang labing daku nga ka-hulogan sa Iyang mga milagro makita sa kamatuoran nga sila mao ang panalangin sa katawhan. Ang labing taas nga kamatuoran nga Siya miabut gikan sa Dios mao nga ang Iyang kinabuhi nagpakita sa kinaiya sa Dios. Siya naghimo sa mga buhat ug nagsulti sa mga pulong sa Dios. Kanang matanga sa kinabuhi mao ang daku sa tanang mga milagro. TK 569.1

Sa diha nga ang mensahe sa kamatuoran ipresentar sa atong kaadlawan, adunay daghan kinsa, sama sa mga Judiyo, mosinggit, Ipakita kanamo ang ilhanan. Buhati kami ug milagro. Si Kristo wala magbuhat ug milagro sa pagsugo sa mga Pariseo. Siya wala maghimo ug milagro sa kamingawan nga tubag sa mga sugyot ni Sata-nas. Siya dili magbahinbahin nganhi kanato sa gahum aron pagpamatarung sa atong kaugalingon kun pagtag-baw sa hangyo sa walay pagtuo ug pagkagarbo. Apan ang maayong balita dili nga walay ilhanan ang iyang langitnong sinugdan. Dili ba milagro nga kita makabug-to gikan sa pagka ulipon ni Satanas? Ang pagdumot ba-tok kang Satanas dili kinaiya sa tawhanong kasingka-sing; kini gitanum pinaagi sa grasya sa Dios. Sa diha nga ang usa nga namandoan sa gahian, tigpasagad nga ka-bubut-on nahatagan sa kagawasan, ug nagtugyan sa iyang kaugalingon sa bug-os nga kasingkasing ngadto sa pag-dani sa mga ahensia nga langitnon sa Dios, ang usa ka milagro nahimo; ingon man usab ang tawo nga nailalum sa kusog nga paglimbong moabut sa pagsabut sa hus-tong kamatuoran. Sa kada panahon nga ang kalag makonberter, ug makakat-on sa paghigugma sa Dios ug magbantay sa Iyang mga kasugoan, ang saad sa Dios natuman, “Ang usa ka bag-ong kasingkasing Akong iha-tag kaninyo, ug ang usa ka bag-ong espiritu igabutang Ko sa sulod ninyo.” Ezek. 36:26. Ang pagkabalhin sa tawhanong mga kasingkasing, ang pagka-usab sa tawhanong mga kinaiya, maoy usa ka milagro nga nagpakita sa kanunayng-buhi nga Manluluwas, nga nagabuhat sa pagluwas sa mga kalag. Ang maminatud-ong kinabuhi diha kang Kristo maoy usa ka dakung milagro. Diha sa pagwali sa pulong sa Dios, ang ilhanan nga igapakita karon ug kanunay mao ang presensia sa Espiritu Santo, aron sa paghimo sa pulong nga makausab nga gahum alang niadtong makadungog. Mao kini ang pagsaksi nga Iya sa Dios sa atubangan sa kalibutan ngadto sa langitnong bulohaton sa Iyang Anak. TK 569.2

Kadtong naninguha sa ilhanan gikan kang Jesus nagapagahi sa ilang mga kasingkasing diha sa kawalay pagtuo nga wala sila makaila sa Iyang kinaiya nga sama sa Dios. Sila dili gusto motan-aw nga ang Iyang bulohaton maoy katumanan sa mga Kasulatan. Sa sam-bingay sa datung tawo ug si Lasaro, si Jesus miingon ngadto sa mga Pariseo, “Kon sila dili man mamati kang Moises ug sa mga propeta, nan, dili sila malukmay, bisan pa kon adunay mabanhaw gikan sa mga patay.” Luk. 16:31. Walay ilhanan nga ihatag gikan sa langit kun sa yuta nga makaayo, kanila. TK 570.1

Si Jesus “nanghupaw sa halalum diha sa Iyang Espiritu,” ug, milingi sa pundok sa mga magsusupak, mibalik pagsakay sa sakyanan kauban sa Iyang mga disipulo. Sa masulob-ong kahilum sila miusab pagtabok sa lanaw. Sila wala na, bisan pa niini, mobalik niadtong dapita nga ilang gibiyaan, apan mipadulong sa ilang pa-naw ngadto sa Betsata, duol diin ang lima ka libo gipakaon. Sa pag-abut sa layolayo nga daplin, si Jesus miingon, “Magbantay kamo ug maglikay sa labadora sa mga Pariseo ug mga Sadusio.” Ang mga Judiyo nabata-san na sukad pa sa mga adlaw ni Moises nga magpaga-was sa labadora gikan sa ilang mga balay sa panahon sa Pasko, ug sila gitudloan nga kini tagdon ingon nga ma-tang sa sala. Apan ang mga disipulo napakyas sa pag-sabut kang Jesus. Sa ilang kalit nga paggikan sa Mag-dala sila nahikalimot sa pagdala ug tinapay, ug duna lang silay usa ka buok. Alang niining higayon, sila naka-sabut sa gisulti ni Kristo, nga nagpasidaan kanila nga dili magpalit ug tinapay sa Pariseo ug sa Sadusio. Ang ilang kakulang sa pagtuo ug espirituhanong panglantaw usahay magadala kanila sa sama nga pagtagad sa Iyang mga pulong. Karon si Jesus nagbadlong kanila sa pag-hunahuna nga Siya kinsa nagpakaon sa mga linibo sa pila ka isda ug mga tinapay nianang solemning pasida-an nagapasabut sa temporaryong pagkaon. Adunay ka-talagman nga ang malimbongong katarungan sa mga Pariseo ug mga Sadusio makalabadora sa Iyang mga disipulo sa walay pagtuo, nga makahimo kanila sa pag-hunahuna sa magaan lamang sa mga pulong ni Kristo. TK 570.2

Ang mga disipulo nahilig sa paghunahuna nga ang ilang Magtutudlo mohatag sa gihangyo nga ilhanan diha sa kalangitan. Sila mituo nga Siya sa bug-os makahimo sa pagbuhat niini, ug nga kanang ilhanan makabutang sa Iyang mga kaaway sa paghilum. Wala sila makaila sa pagka mapahitas-on niining mga magsasamok. TK 571.1

Mga bulan human niini, “sa dihang nagakatigum ang dili maihap nga panon sa katawhan, nga tungod niana nagkatumbanay sila ang usa ug usa,” si Jesus misubli sa samang pagtudlo. “Siya misugod sa pagsulti ngadto una sa Iyang mga tinon-an, Likayi ninyo ang mga igpa-patubo sa mga Pariseo, nga mao ang pagkamaut.” Luk. 12:1. TK 571.2

Ang labadora nga ibutang sa kalan-on magbuhat nga dili mahibaloan, nga magbalhin sa tibuok minasa ngadto sa iyang kaugalingong kinaiya. Busa kon ang pagkamaut tugotan sa pagpabilin sa kasingkasing, kini motuhop sa kinaiya ug kinabuhi. Ang dakung sumbanan sa pag-minaut sa mga Pariseo, gibadlong na ni Kristo sa pag-dumili sa batasan sa “Korban,” pinaagi niini ang pagpa-sagad sa gugma sa pamilya natagoan ilalum sa pagpa-tuotuo sa paghatag ngadto sa templo. Ang mga eskribas ug mga Pariseo nagtudlo sa malimbongong mga prin-sipio. Ilang gitagoan ang matuod nga tuyo sa ilang dok-trina, ug giuswag ang tagsatagsa ka okasyon nga masu-kip sila sa inalisto ngadto sa mga hunahuna sa mga nagpatalinghog. Kining mga palso nga mga prinsipio, kon sa makausa dawaton, magabuhat sama sa labadora sa kalan-on, nga motuhop ug mousab sa kinaiya. Mao kining malimbongong pagtudlo nga nakalisud sa mga tawo sa pagdawat sa mga pulong ni Kristo. TK 571.3

Ang samang inpluwensia nagatrabaho karon pinaagi niadtong naninguha sa pagsaysay sa balaod sa Dios sa paagi nga mosibu sa ilang mga binuhatan. Kining matanga dili moatake sa balaod nga madayag, apan nag-butang sa mga may kaayohang mga teyoria nga maka-daut sa iyang mga prinsipio. Sila nagsaysay niini aron sa pagbungkag sa iyang kusog. TK 572.1

Ang pagkamaut sa mga Pariseo mao ang produkto sa pagpangita-alang sa kaugalingon. Ang paghimaya sa ilang kaugalingon mao ang tuyo sa ilang mga kinabuhi. Mao kini ang nakadala kanila sa pagtuis ug pag aplikar sa sayop sa mga Kasulatan, ug nakabuta kanila sa tuyo sa buhat ni Kristo. Kining malimbongong dautan bisan ang mga disipulo ni Kristo diha sa katalagman sa pag-sagop niini. Kadtong nag-isip sa ilang kaugalingon nga mga sumosunod ni Jesus, apan wala mobiya sa tanan aron mahimong Iyang mga disipulo, nainpluwensia sa dakung bahin pinaagi sa mga pangatarungan sa mga Pariseo. Sila usahay magpilaypilay sa taliwala sa pagtuo ug sa dili pagtuo, ug wala sila makasabut sa mga bahan-di sa kaalam nga natago diha kang Kristo. Bisan ang mga disipulo, nga sa gawas sila mibiya sa tanan alang kang Jesus, wala sa kasingkasing mohunong sa pagpa-ngita sa dagkung mga butang alang sa ilang kaugalingon. Mao kini ang espiritu nga nakahimo sa kasamok kon kinsa ang mahimong daku. Mao kini ang miabut sa taliwala nila ug kang Kristo, nakahimo kanila nga diyotay lang ang simpatiya sa Iyang bulohaton sa pag-sakripisyo-sa-kaugalingon, mahinay kaayo sa pagsabut sa misteryo sa kaluwasan. Ingon nga labadora, kon pasag-dan nga makatapus sa iyang buhat, makahimo sa pag-hugaw ug pagdaut, busa mao man usab ang espiritu nga mangita-alang-sa-kaugalingon, magmahal, magbuhat sa ka-hugawan ug kalaglagan sa kalag. TK 572.2

Sa taliwala sa mga sumosunod sa atong Ginoo karon, sama sa karaan, unsa ka kaylap kining dili mailhan, malimbongong sala! Unsa ka sagad nga ang atong ser-bisyo ngadto kang Kristo, ang atong pagpakig-uban sa usa ug usa, namansahan sa sekretong handum sa pag-pataas sa kaugalingon! Unsa ka andam ang hunahuna sa pagtuboy sa kaugalingon ug ang pangandoy alang sa tawhanong pag-uyon! Ang gugma sa kaugalingon, ang handum sa sayon nga paagi nga gitudlo sa Dios nga maga-dala ngadto sa pag-ilis sa tawhanong mga teoriya ug mga tradisyon alang sa langitnong mga tulomanon. A-lang sa Iyang kaugalingong mga disipulo ang mga pulong sa pagpasidaan ni Kristo gisulti, “Pagbantay ug li-kayi ang igtutubo sa mga Pariseo.” TK 573.1

Ang tinuhoan ni Kristo mao ang pagkasinsero sa iyang kaugalingon. Ang kadasig alang sa himaya sa Dios mao ang motibo nga itanum pinaagi sa Espiritu Santo; ug pinaagi lamang sa epiktibong pagbuhat sa Espiritu nga kining pagtanum sa motibo. Ang gahum lamang sa Dios ang makawala sa pagpangita-sa-kaugali-ngon ug pagminaut. Kining pagkakabalhin mao ang ilhanan sa Iyang pagbuhat. Sa diha nga ang pagtuo nga atong gidawat makapawala sa pagka hakog ug pagpaaron ingnon, kon kini magdala kanato sa pagpangita sa himaya alang sa Ginoo ug dili alang kanato kita ma-hibalo nga kini anaa sa hustong pagkahan-ay. “Amahan himayaa ang Imong ngalan.” Juan 12:28, mao ang unang sultihonon sa kinabuhi ni Kristo, ug kon kita mosunod Kaniya, mao kini ang unang sinultihan sa atong kinabuhi. Siya magsugo kanato sa “paglakaw, sama sa Iyang paglakaw;” ug “atong mahibaloan nga kita nakaila Kaniya, kon kita magabantay sa Iyang mga sugo.” 1 Juan 2:6, 3. TK 573.2