Ang Tuburan sa Kinabuhi

Pasiuna

Kadaghanan kanato, bisan unsa ang atong rasa kon kahimtang sa kinabuhi, naghandum sa mga butang maayo-ayo pa kay sa ato nang nabatnan karon. Ang Dios sa Iyang kaugalingon mao ang nagtanum niini nga han-dum sa atong kinaiya, aron nga dili kita matagbaw sa atong nahimo karon bisan kana dautan, kon maayo, o kon maayo-ayo pa gayod. Ang Dios naghandum nga kita mangita sa labing maayo, ug makaplagan kini. TK ii.1

Makadaghan kini nga mga paghandum nabalit-ad. Ato usahay sulayan ang pagtagbaw sa atong mga han-dum sa mga kahilayan, salapi, mga hinimong kalipay, ug gahum. Apan kining mga butanga mahitabo nga ma-proybahan nga walay sulod ug dili makatagbaw, nga lamang biyaan ang atong mga kinabuhi nga walay sulod. TK ii.2

Gimugna sa Dios nga ang mga handum sa atong mga kasingkasing maadto sa Usa kinsa mao lamang ang makahimo sa pagtagbaw kanila. Siya gusto nga kita ma-kakaplag ni Jesus ang Kristo, ang anak sa walay Kata-pusan nga Dios. “Kay diha Kaniya (Kristo) ang tanang pagka Dios nahimuot sa pagpuyo.” TK ii.3

Daghan sa “Kinabuhi ni Kristo” ang nasulat na. Ang kadaghanan niini mga inilang mga basahon, puno sa pagkahibalo, kronolohiya, kasaysayan, mga kinaiya, ug mga hitabu. Sila nagsaysay pag-ayo sa mga pagtudlo ug sa daghang-mga-kilid nga kinabuhi ni Jesus nga Nasa-retnon. Bisan pa niini, “ang katunga wala pa gayud ikasaysay.” TK ii.4

Kining basahona wala magbutang sa lagda sa pag-pahiuyon sa mga Ebanghelyo, kon bisan paghatag es-triktong kronolicanhong pagsunodsunod sa hinungda-nong mga hitabu sa kinabuhi ni Kristo. Hinoon nagpre-sentar kini sa gugma sa Dios nga gipadayag diha sa Iyang Anak, ug sa diosnong katahum sa kinabuhi ni Kristo, diin ang tanan makaambit. Kini wala magapa-ngita sa pagtubag sa mga pangutana sa mga magyuyu-bit lamang. TK iii.1

Ang basahon nagbutang ni Kristo Jesus ingon nga Usa diin ang matag usa ka handum tingali matagbaw. Ang Hebreohanon nga manalagna nga si Haggeo nagta-wag kaniya “ang Handum sa tanang mga nasud,” ug kita tingali maayong motawag Kaniya “ang Handum sa tanang katuigan,” o “ang Tuburan sa kinabuhi.” TK iii.2

Pinaagi sa pagkadani sa Iyang kaugalingong pagka-maayo sa kinaiya, gikabig ni Jesus ang Iyang mga ti-non-an ngadto sa Iyang kaugalingon. Pinaagi sa Iyang personal nga presensia, Iyang maloloy-ong paghikap ug pagbati sa tanan nilang mga sakit ug mga kinahangla-non, ug ang Iyang kanunay’ng pagpakig-uban, Iyang gi-usab ang ilang mga kinaiya gikan sa pagkayutan-on ngadto sa pagkalangitnon, gikan sa pagkamaako-akohon ngadto sa pagkamainantuson, gikan sa pagkadili malo-loy-on ug pagkamadinumtanon ngadto sa pagkapuno sa gugma sa mga kalag sa tanang kanasuran ug rasa. Kining basahona nagapresentar sa Manluluwas sa pagtabang ka-nimo sa pagduol nawong ug nawong, kasingkasing ug kasingkasing, kauban Kaniya. Hinaut unta nga imong makaplagan Siya, sama sa pagkakaplag sa mga tinon-an kaniadto, si Jesus ang Makagagahum, kinsa moluwas “sa hingpit gayud” ug magausab ngadto sa Iyang kaugalingong diosnong larawan sa tanang moduol sa Dios pinaagi Kaniya. Bisan pa niini, daw unsa ka dili mahimo ang pagpadayag sa Iyang kinabuhi sa hingpit gayud. Kini sama lamang sa pagsulay sa pagbutang sa buhing balangaw diha sa panapton, kon sa labing matam-is nga musika diha sa mga porma nga itom ug puti. TK iii.3

Ang magsusulat niining basahona nagapadayag ug bag-ong mga matahum nga mga gawi gikan sa kinabuhi ni Jesus. Siya nagdala ug bag-ong mga mutya gikan sa minahan. Ang kahayag nagakidlap gikan sa daghang sinati nga pahayag, nga ang giladmon tingali sa imong hunahuna dugay rang nasukod. Si Kristo Jesus gipada-yag ingon nga Puno sa Pagkadios, ang Manluluwas sa mga makasasala, ang Adlaw sa Pagkamatarung, ang ma-loloy-ong Hataas nga Saserdote, ang Mag-aayo sa taw-hanong mga kasakit, ang mabinati-ong Higala, ang kanunay nga Kauban, ang Prinsipe sa Balay ni David, ang Kotamaya sa Iyang mga tawo, ang Prinsipe sa Pa-kigdaet, ang Umalabut nga Hari, ang Walay Katapusang Amahan, ang katumanan sa tanang mga handum ug mga paglaum sa tanang katuigan. TK iv.1

Kining basahona ginahatag sa kalibutan uban ang pag-ampo nga ang Dios, pinaagi sa Iyang Espiritu hi-muon kining mga pulong buhi, alang kanimo kansang mga paghandum wala pa matagbaw; aron ikaw “ma-kaila unta Kaniya, ug ang gahum sa Iyang pagkaban-haw, ug ang pagpakig-uban sa Iyang mga pag-antus,” ug sa katapusan, hangtud ngadto sa kahangturan, sa Iyang tuong kamot, magbahin “nianang puno sa kalipay,” ug “Kahilayang mapinadayunon,” diin maoy mahimong hinog nga bunga sa tanan niadtong nakakaplag diha Kaniya ang tanan sa tanan, “ang labi ka dakung Pa-ngulo diha sa napulo ka libo,” ug “ang Usa nga puno sa tanang pagkatahum.” TK iv.2

Ang mga Magpapatik TK iv.3